Morgunblaðið - 08.11.1986, Blaðsíða 56

MORGUNBLA0IÐ, LAUGARDAGUR 81 NÓVEMBÉR 1986
m
© 1985 Universal Press Syndicate
v LdíkriiYÍnn seg'/r oé þú hAfirverié
heppina húr\ -fór ekki ne5a.r-"
Así er...
.. .þegar bæði
missa matarlystina.
TM Reg. U.S. Pat. Oft.—all rights reserved
© 1986 Los Angeles Tlmes Syndicate
Þú ert ekki bara gamall
auli. Þú ert gamall ríkur
auli!
Með
morgunkaffíriu
Ég vil fullvissa þið um
að kokkinum myndi aldr-
ei detta i hug að nota
annað en nýjar flugur,
ekki djúpfrystar!
Vinstriflokkarnir sjálf-
um sér ósamkvæmir
Heiðraða lesendaþjónusta Vel-
vakanda.
Ég greip það einhvers staðar úr
fréttum að afla ætti aukins fjár í
lífeyrissjóðina með því að taka
meira til þeirra af eftir- og nætur-
vinnulaunum fólks. Enn á að vega
að þeim sem leggja mest á sig til
að sjá sér farborða.
Þessi aukni skattur átti að renna
til húsbyggjenda og húsnæðis-
kaupa, stefna að bættu lánafyrir-
komulagi fyrir þá, ekki bættri
aðstöðu aldraðra og öryrkja sem
ætti þó að vera markmiðið.
Nú þykir mér vinstrimenn farnir
að víkja af leið yfírlýstrar stefnu í
lífeyrissjóðamálum og skattheimta
þeirra er söm við sig.
Ég er þeirrar skoðunar að það
séu alþýðuflokkamir sem ráða í
verkalýðshreyfingunni og það eru
forsvarsmenn verkalýðs sem hafa
unnið að tilhögun lífeyrissjóðanna.
Eins og oftast áður eru þeir ekki
samkvæmir yfirlýstri stefnu og bar-
áttu fyrir bættum kjörum, hvort
heldur er almennings eða aldraðra.
Á sama tíma æpa þeir sem koma
fram í fjölmiðlum fyrir þessa flokka,
á ríkisstjómina, að hún láti aldraða
og öryrkja afskipta í bættum kjör-
um. Sama er hversu miklu fé er
dælt í lífeyrissjóðina, það kemur
aldrei öldmðum og bágstöddum til
góða heldur er þúsundum milljóna
Eyfirðingar
athugið
Athygli Eyfirðinga, skal vakin
á því, að ritstjómarskrifstofa
Morgunblaðsins, Hafnarstræti 85,
Akureyri, tekur við bréfum og
fyrirspumum í Velvakanda.
króna útbýtt í allar áttir aðrar.
Aukinn skattur virðist ekki arðrán
þegar a-flokkarnir leggja þá á.
Eg vil benda á hversu óheiðarlegt
það er að svíkja út milljónir króna
af almenningi. Hér á ég við það sem
stolið er af þeim sem ekki endist
aldur til að njóta ellilaunanna. Það
fólk sem deyr áður en ellilaunaaldur
færist yfir hefur greitt í lífeyris-
sjóða, en erfingjamir fá ekkert af
þessu innleggi, eins og af öðrum
eignum látinna ættingja.
Þetta finnst mér fjárdráttur í ljót-
ara lagi, en mjög sniðuglega falinn.
Þegar ég fer að hugleiða stefnu
vinstrimanna þá finn ég stöðugt
dæmi sem stangast á við yfirlýsta
stefnu þeirra. Nú styðja þessi öfl
eins og áður sagði húsbyggjendur
og þá sem geta keypt húsnæði með
íjármunum aldraðs fólks. Þó margt
fleira væri þörf að benda á, vík ég
að öðru. Nú er stóra spumingin
hvemig þessir flokkar vinna að
kjarasamningum í vetur. Ætla þeir
að vinna í þágu þjóðarinnar, eða
eyðileggja allt sem gert hefur verið
til að rétta hag landsmanna?
Fari svo að verðbólga ijúki upp
aftur, verða allir þeir sem em að
taka lán nú fyrir tilstilli lífeyrissjóð-
anna og ríkisins gjaldþrota og auk
Fyrir skömmu barst Velvakanda
bréf frá áköfum hollenskum Jethro
TuW-aðdáanda. Hann spyr hvort að
í Morgunblaðinu hafí birst greinar
eða fréttir um hljómsveitina á tíma-
bilinu 1968-1986 og óskar eftir að
fá ljósrit af þeim sem til eru.
Því miður getur Velvakandi ekki
sinnt ósk Hollendingsins. Hafi hins
vegar einhver íslenskur Jethro
þeirra þjóðin öll, nema þess sé vel
gætt sem nú hefur verið gert, ver
farið en heima setið.
Ekki er langt síðan a-flokkamir
kenndu ríkisstjóminni um ófarir
húsbyggjenda. Samt var staðreynd-
in sú að vegna kröfugerðar almenn-
ings hækkaði verðbólga sem hafði
slæmar afleiðingar í lánamálum.
Nú burðast þeir við að bæta fyrir
mistökin vegna þess að nú nálgast
kosningar og gengur nú áróður upp
á það að hagstæð lánastarfsemi
fyrir húsnæðismálin séu vinstri-
mönnum að þakka.
Gert hefur verið grín að þjóðar-
sátt en þessi fleygu orð Þorsteins
Pálssonar fjármálaráðherra eru það
sem gildir fyrir landsmenn alla.
Eins og nú stendur virðast þessi
orð hafa gripið um sig í hugum
margra ef marka má stefnubreyt-
ingu í vinnubrögðum ráðamanna
launafólks, eða er þetta líka kosn-
ingaskjálfti? Samt er enn galað um
arðrán atvinnurekenda og kaup-
manna og gjaman koma þeir fram
í fjölmiðlum sem þannig tala svo
litlu er að treysta þó stundarfriður
sé meðan milljarðar króna em tekn-
ir úr vasa aldraðra og færðir til
húsnæðismála.
Þorleifur Kr. Guðlaugsson
Tu//-aðdáandi safnað úrklippum um
sveitina undanfama tvo áratugi, er
honum eindregið bent á að hafa
samband við DeGeys, en póstfangið
er:
Herra G.A. deGeys,
Comopad 19,
5632 RZ- Eindhoven,
Hollandi."
Fyrirspurn frá Hollandi
Víkverji skrifar
Erlendis er það orðinn talsvert
veigamikill þáttur í útgáfu-
starfsemi að gefa góðar bækur út
á hljóðsnældum, og hafa viðbrögð
neytenda við þessari nýlundu verið
slík að útgáfu af þessu tagi vex
nú stöðugt fískur um hrygg. Ástæð-
an fyrir þessu er auðvitað sú að í
ys og þys nútímaþjóðfélagsins hafa
menn orðið æ minni tíma aflögu til
lesturs góðra bóka og því hafa þeir
bókaunnendur, sem t.d. em mikið
á ferð í bílum og þurfa e.t.v. að
fara langan veg til vinnu, fundið
upp á því að kaupa sér slíkar hljóð-
snældur með upplestri á þekktum
skáldverkum og nota tímann meðan
á akstrinum stendur til að drekka
í sig bókmenntirnar sem á þessum
hljóðsnældum er að finna. Þannig
er tíminn notaður til fullnustu og
áhugamönnum gefst kostur á að
fylgjast með því helsta sem er að
gerast á bókmenntasviðinu, sem
þeir hefðu annars naumast tíma til.
Hér á landi er útgáfa af þessu
tagi skammt á veg kominn, enda
má kannski segja að aðstæður hér
á landi séu um margt frábrugðnar
því sem gerist hjá erlendum millj-
ónaþjóðum. Samt hvarflar það að
manni að það væri ómaksins vert
fyrir einhvern framtakssaman og
framsækin bókaútgefandann að
reyna þessa leið til að ná til stærri
hóps áhugamanna um bókmenntir
og kanna á þann hátt hvort kominn
sé grundvöllur fyrir útgáfustarf-
semi af þessu tagi hjá þessari þjóð
sem löngum hefur kennt sig við
bækur og bókmenntaáhuga. Það
væri alltét gaman að ganga úr
skugga um það hversu móttækileg-
ir við Islendingar erum fyrir svona
nýjungum.
XXX
Víkveija tókst að ná í eina af
síðustu sýningum Leikfélags
Reykjavíkur á hugvitsamlega unn-
inni leikgerð Bríetar Héðinsdóttur
á Svartfugli Gunnars Gunnarsson-
ar. Húsfyllir var þetta kvöld og
undirtektir áhorfenda góðar og sýn-
ir sem oftar að leikverk byggð á
sannsögulegum atburðum eiga upp
á pallborðið hjá íslenskum leikhús-
gestum. Annað gott dæmi um
þennan áhuga er sýning Þjóðleik-
hússins á Skúla-málinu svonefnda
eftir Ragnar Arnalds.
En úr því að áhuginn fyrir sögu-
legu efni í leikrænum búningu er
svona ótvíræður, þá vaknar sú
spuming hvers vegna í ósköpunum
íslenska sjónvarpið gerir ekki meira
af því að flytja okkur sjónvarpsleik-
verk sem byggð eru á sannsöguleg-
• um atburðum. Ovíða njóta slík verk
sín betur en einmitt í sjónvarpi, eins
og t.d. mörg verk frá breskum sjón-
varpsstöðvum, sem hér hafa verið
sýnd, bera best vitni um, þó að
segja megi að Bretar séu e.t.v. hin-
ir miklu meistarar á þessu sviði. Á
hitt ber hins vegar að líta að íslensk-
um rithöfundum lætur einatt vel
að fást við verk sem eiga sér sann-
sögulegan bakgrunn, eins og fjöldi
dæma sannar, og með sæmilega
hugvitsamlegri uppsetningu ætti
efni af þessu tagi að geta orðið
mjög þakklátt sjónvarpsefni án þess
endilega að verða mjög kostnaðar-
samt í framleiðslu. Væri þetta ekki
athugandi fyrir hinn framtakssama
dagskrárstjóra innlendrar dag-
skrárgerðar sjónvarps, Hrafn
Gunnlaugsson?
XXX
Einhver elsti þáttur í ríkisút-
varpinu er spjallþátturinn um
Daginn og veginn. Víkveija er í
bamsminni að fyrr á árum vom
ýmsir andans menn og snillingar í
ritgerðasmíð tíðir gestir í þessum
þætti, menn á borð við Helga Hjör-
var, Jón Eyþórsson og Sverri
Kristjánsson, og það brást þá sjald-
an að þeir veltu upp ýmsum nýjum
flötum á helstu dægurmálum hveiju
sinni með þeim hætti að eftir því
var tekið.
Nú er þessi Snorrabúð stekkur.
Lítt virðist orðið vandað til vals á
flytjendum í þennan hátt og heyr-
ast þarna einnatt hin undarlegustu
sjónarmið. í vikunni heyrði t.d.
Víkveiji konu eina fjasa út af því
að ágætur forseti okkar, Vigdís
Finnbogadóttir, skyldi ekki hafa
verið látinn leiða viðræður þeirra
Gorbachev og Reagans hér landi
og virtist telja að árangurinn hefði
orðið meiri ef svo hefði verið. Hvað
næst? hljóta gamlir aðdáendur
þessa þáttar nú að spyija.