Morgunblaðið - 02.06.1987, Qupperneq 55

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 2. JÚNÍ 1987
55
Útvarp og „áhorf “
eftirHarald Guðnason
Útvarpið var einskonar akademía
á fyrstu árum þess. Þá' voru flutt
úrvalserindi um bókmenntir, sögu
og atvinnuvegi, svo fátt eitt sé
nefnt. Nú er öldin önnur: fjölmiðla-
fár. M.a. dag og nótt. Eða eins og
konan sagði um eina útvarpsstöð-
ina: Það er ágætt að hlusta á hana,
því hún truflar mann ekki við störf-
in heldur flæðir í gegn. Það er
lóðið, opið útvarp, ekki hlustað,
hljóð flæða í gegn.
Ég held að það sé rétt sem Óskar
Guðmundsson segir í Helgarpósti,
að þó ekki hafi margt tengt okkur
saman sem þjóð, „þá höfum við
tengst menningarlega saman gegn-
um útvarpið". Nú er þetta liðin tíð.
Nú er komið fjölmiðlakraðak sem
flæðir í gegn.
Ætti nú „fjölmiðlaneyslan" að
vera nægileg í bili. „Ftjálsu" stöðv-
amar spretta upp hver af annarri,
Bylgjan, skólaútvarp, Jesú-útvarp,
Laufdalsradíó, svæðaútvarp o.fl.
Frelsishjalið er reyndar píp eitt,
stöðvarnar eru háðar markaði,
áskrifendum, auglýsingum, pening-
um.
Víkjum þá aðeins að Gufuradíó-
inu okkar gamla og góða. Morgun-
póstamir mættu fara að hvíla sig
um sinn. Austan- og vestanpóstar
líka. Þeir skila þó sínu allvel, en
þurfum við að hlusta á sömu radd-
irnar ár eftir ár? Þá er sitthvað að
vera frambærilegir fréttamenn og
eða sjá um blandaða útvarpsþætti
nær samfellt tvær klukkustundir
hvem morgun. Slíkt er ekki á færi
nema reyndra þáttagerðarmanna
svo vel sé. Það er ekki nóg að fylla
þetta gap með viðtölum, sem oft
eiga lítið erindi við almenning, og
plötum á fóninn. Svo koma samtöl
eftir hádegi, samtöl eftir þijúkaffi
og samtöl síðdegis.
Á þriðjudögum fá svo nokkrir
hlustendur að „slá á þráðinn" og
„slá í gegn“ eins og stjómendurnir
segja, og hafa kannski obbolítið
gaman af að heyra hvemig röddin
htjómar í tækinu. Hinsvegar gæti
bmgðið til beggja vona um ánægju
okkar hlustara, þegar einn „besser-
wisser" kemur öðrum meiri með
„tilleggið“ sitt.
Varla er tiltökumál þó frétta-
menn missi stöku sinnum útúr sér
erlend orð. Islendingar þykjast hafa
ímugust á dönsku. En hvernig færu
þeir at) og aðrir ef þeir þekktu ekki
danska orðið akkúrat sem nær allir
tönnlast á. Þá er tímaviðmiðun fjöl-
miðla all sérkennileg. Nefnilega
þetta kvöldmatarleyti, sem er
þrástagast á. Ætli fólk meðtaki
ekki sínar kvöldmáltíðir á ærið mis-
munandi tíma? Kannski frá kl.
18—21? Annars sagði þingmaður
svo frá í útvarpi (eða sjónvarpi) að
skv. vísindalegri könnun væri
kvöldmatartími á íslandi kl. 7 (19)!
Illa líkar mér að Ríkissjónvarpið
skyldi færa fréttatímann aftur til
kl. 20. Svona er að hafa útvarps-
ráð, algjör tímaskekkja.
Fréttir eru alltof oft öngvar frétt-
ir. Biðils- og viðræðufundir vegna
stjómarmyndunar eru dæmi uppá
þetta. Þjóð veit að ekkert fréttnæmt
mundi sagt fyrst um sinn. Samt
æða hópar fjölmiðlafólks með
myndavélar og taltól sín. Spyija oft
aulalega, og fá ekki svör.
Nú eru menn líka að ná áttum í
því að fjölmiðlar eru ekki dómstól-
ar. Sekur mun enginn sagður fyrr
en sök er sönnuð.
Þá erum við laus við takt við
tímann og geislann, en hressilegur
er Ómar sem fyrr. Geislinn of oft
misheppnaður. Margir menn sögðu
fátt sem máli skipti. Hún er annars
merkileg þessi tímaþröng sem þjáir
fjölmiðla þrátt fyrir sífellt lengri
sendingartíma. „Tíminn er að renna
frá okkur.“ Hugsa sér bara. Þáttur-
inn um Fjallaskáldið var með
ágætum.
Nú ætti ekki að þrufa að loka
Gleðibankanum. Hvað eru 10 millj.
eða svo móti því að þjóðin geti feng-
ið E-dópið sitt einu sinni á ári? Hún
á það sannarlega inni.
En við máttum svo sem vita
hvemig þetta færi núna. Lagið hans
Valgeirs var alltof gott að allra
dómi og mínum líka. Hækkaði þó
eiginlega um eitt sæti miðað við
þátttöku. Nú ríður bara á að fá
lélegt lag næst eða jafnvel vont,
þá gætum við lent sæti ofar. Og
svo áfram með lakara lag ár frá
ári, uns 1. sæti væri náð. Og þá
ærist þjóðin mín af gleði. Þá verður
gaman. Ekki fínnst mér rétt að
skamma Kolbrúnu, sem er góður
sjónverpill, heldur ætti að skamma
þá sem sendu hana. Við sjáum
nefnilega heiti landa á skjánum,
vitum um stigagjöfína og hvaðan
hún kemur og þurfum ekkert sam-
tal. Hinrik var þó verri og ekki
skammaður. Sendið ekki íslenskan
þul næst.
Fyrir nokkru var kynnum efnis
í sjónvarpi sagt upp störfum, a.m.k.
hættu þeir til að spara var okkur
tjáð, enda dagskrá birt á skjá stóru
letri. En svo komu bara aðrir kynn-
ar eða hvað þeir heita á fagmáli.
Var kannski til að samræma kynn-
isstörf og tískusýningar?
Satt best að segja ber ég dulda
virðingu fyrir kraftmiklum ungum
mönnum og konum, sem stritast
við að sitja tímum saman, setja
popp á fón (undir nálina), blaðra
milli laga, oft með nokkrum draf-
anda í röddinni eða sönglanda. Það
verður mikil blessun vorri kynslóð
ungri þegar þijár eða fjórar út-
varpsstöðvar láta gargið ganga
allar nætur. Þá eiga þeir gott sem
eru svefnléttir.
Þá má nefna þrautseigju þeirra
sem sífellt eru að „stjórna" þessum
samtölum daginn inn og út, og
líklega fáir hlusta á nema þá helst
rúmliggjendur og sjónskertir. Þessi
samtalssíbylja er orðin ærið þreytt,
þreytandi og oft hundleiðinleg
(blessaðir hundamir).
Og sumir vilja bæta um betur,
setja upp samtalaútvarp, eina út-
varpsstöðina enn. Guð varðveiti oss
gegn slíku!
Lengi höfurn við mátt hlusta á
ramakvein RUV-stjómenda um
bágan fjárhag stofnunarinnar.
Þetta hefur farið fyrir bijóstið á
okkur og við beðið þess í ofvæni
að mega borga meira. Einhver hafði
orð á því í blaði, að sjónvarpið hefði
mátt missa af stórfé vegua þess
að það sá sóma sinn í því að birta
ekki glansmyndir af uppstríluðum
pólitíkusum eins og Stöð 2. Þetta
vil ég þakka, er þó varla þakkar-
SAMKÓR Breiðdælinga í Breið-
dalsvík og Samkór Rangæingafé-
lagsins í Reykjavík halda
sameiginlega söngskemmtun
fimmtudaginn 4. júní í Staðar-
borg í Breiðdal kl. 21.00 og
föstudaginn 5. júní i félagsheim-
ilinu Skrúð, Fáskrúðsfirði,
einnig kl. 21.00.
vert, svo sjálfsagt sem það er. En
vegna þess m.a.l fyrirgefst RÚV-
inu okkar margt, svo sem skrykkja-
músik og breim, boltaspark og „við
gefum boltann til ykkar á Skúla-
götu“ o.s.frv.
Fréttastjórar Páll og Hrafn em
„mínir menn“. Hrafn vann það sér-
staka afrek að tala án uppihalds
daglangt um ekki neitt (fundur
Gorba og gamla leikarans frá Holly-
wood). Óngvar fréttir eru líka
fréttir sögðu gömlu mennirnir. Páll
er snaggaralegur fréttamaður (þul-
ur). Hann er líka Eyjapeyi eins og
Árni Johnsen og hefur einfaldan
smekk, a.m.k. á ytra borðinu.
Annars er þetta vinsældastríð
(um glamorinn) milli Hrafns og
Páls hálfgert leiðindamál, sbr. „Við
urðum ofaná", „Við höfum vinning-
inn“, síðan „skoðanakannanir",
talnaleikir, línurit um „áhorf“ og
„horfun" og sjálfshól. í Degi 8. maí
segir um þetta og skal tekið undir
hér: „ .. . samkeppnin milli §öl-
miðla hefur ekki orðið á sviði gæða,
Haraldur Guðnason
„Það verður mikil
biessun vorri kynslóð
ungri þegar þrjár eða
fjórar útvarpsstöðvar
láta gargið ganga allar
nætur. Þá eiga þeir
gott sem eru svefnlétt-
ir.“
fagmennsku og sanngirni, heldur á
sviði sjálfhælni, tillitsleysis og
skmms. Vitaskuld á samkeppnin
eingöngu að vera fólgin í því að
gera betur en andstæðingurinn, og
geta þess sem hann gerir vel“.
Áður er minnst á bágan fjárhag.
Nú er komin betri tíð með blóm í
haga. Eftir að hafa neitað um 18%
hækkun á afnotagjöldum, þá kemur
Sverrir ráðherra og ákveður án
þess að spyija samráðherra 67%
hækkun, við mikinn fögnuð í sálum
útvarpsstjóra og útvarpsráðs. Það
setur vissulega svip á tilveruna að
hafa í ráðherrastóli svona snagg-
aralegan og orðhvatan angurgapa
sem Sverri. Sverrir ráðherra (enn-
þá) er kunnur að því að ná jafnan
vopnum sínum. Nú ætti hann að
hjálpa Ríkisútvarpinu að ná vopnum
sínum, tolltekjum sem því ber sam-
kvæmt lögum. Þær voru fyrir 8
ámm um 30 millj. kr., nú öngvar.
Það er ekki nóg að búa til lög og
láta stjómvöld bijóta þau þegjandi
og hljóðalaust. „Hvað höfðingjarnir
hafast að, hinir ætla sér leyfist
það.“ (Sálmur 22,10.)
Höfundur er fyrrverandi bóka-
vörður.
Samkórar með
söngskemmtun
Á þessari söngskemmtun munu
kórarnir syngja innlend og erlend
kórlög. Einnig verður á dagskránni
einsöngur og tvísöngur þeirra Elín-
ar Óskar Óskarsdóttur og Kjartans
Ólafssonar. En þau em jafnframt
stjómendur kóranna. Píanóleikari
verður Ólafur Vignir Albertsson.
©
ranmð upp
BLOMANÆRING
Ný tilbúic áburðarblanda sem hentar öll-
um stofublómum, útiblómum og gróður-
húsajurtum.
Blómanæring gefur kröftugan vöxt og
stuðlar að heilbrigði plantnanna, blómgun
verður betri og útlitið fallegra.
Blómanæring er fáanleg um allt land í
0,5 og 5 lítra brúsum.
Blómanæring er framleidd undir stöð-
ugu gæðaeftirliti eigin rannsóknarstofu.
Prófaðu Blómanæringuna og það rennur
upp nýtt blómaskeið.
ABURÐARVERKSMIÐJA RÍKISINS
Heildsöludreifing S: 673200