Morgunblaðið - 11.12.1987, Blaðsíða 22
22
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 11. DESEMBER 1987
Hundaræktar-
félag íslands:
Fyrirlestur
um hreyfing’-
ar hundsins
Á VEGUM Hundarœktarfélags
íslands flytur dr. Quentin LaHam
bandarískur prófessor í líffræði
fyrirlestur um hreyfingar hunds-
ins. Fyrirlesturinn verður þriðju-
daginn 15. desember nk.
Dr. LaHam er mikill áhugamaður
um hunda, hann er hundaraektandi
og dómari með réttindi til að dæma
íjölmörg hundakyn, en auk þess er
hann þekktur um allan heim fyrir
hina lifandi og skemmtilegu fyrir-
lestra sína um réttar og eðlilegar
hreyfingar hundsins og hvemig þær
Oskir um breytingar ollu
erfiðleikum við mnréttingu
- segir Garðar Halldórsson hönnunarstjóri flugstöðvarinnar
# I
Dr. Quentin LaHam
eru samtengdar réttri líkamsbygg-
ingu, sem og allri annarri líkams-
starfsemi, segir í fréttatilkynningu.
Dr. LaHam kemur hingað til lands
úr fyrirlestrarferð um Norðurlöndin.
Ifyrirlesturinn á þriðjudaginn er
haldinn á Hótel Lind Rauðarárstíg
18 í Reykjavík og stendur, frá kl.
10.00 f.h. til kl. 18.00.
GARÐAR Halldórsson húsameist-
ari ríkisins og hönniinarstjóri
Flugstöðvar Leifs Eiríkssonar á
Keflavíkurflugvelli segir að erfið-
leikar við innréttingu stöðvarinn-
ar hafi fyrst og fremst stafað af
því að of lítill tími hafi gefist til
umfangsmikillar endurskoðunar
á hönnun vegna breyttra að-
stæðna. Hann segir að faglega
hafi verið að öllum málum staðið
og fé ekki sólundað.
í skýrslu ríkisendurskoðunar um
byggingu flugstöðvarinnar segir að
innrétting, sem var stærsti verk-
áfanginn, hafi farið úr böndunum,
Bók um veiði eftir
Guðmund Guðjónsson
Á VEIÐISLÓÐUM nefnist bók eft-
ir Guðmund Guðjónsson blaða-
mann sem Frjálst framtak hf.
hefur gefið út. Undiritill bókar-
innar er: Viðtöl og veiðisögur.
í kynningu útgefanda segir m.a.:
„í bókinni eru fjölmargar veiðisögur
úr ýmsum áttum. Þar segir frá hrak-
förum í veiðiskap, baráttu við stór-
laxa, snautlegri veiðiferö á
sumardaginn fyrsta, og rómantískri
veiðiferð í Langá. Kafli í bókinni fjall-
ar um „Klakmenn íslands“ — hóp
manna sem fer f Laxá í Aðaldal haust
hvert og veiðir þar laxa sem settir
eru í klak. Slóst höfundur f för með
„klakmönnunum" sl. haust og segir
frá þeirri för f lifandi og skemmti-
legri frásögn.
í bókinni eru einnig viðtöl við fjóra
kunna laxveiðimenn: Stefán A.
Magnússon, Hörð Óskarsson, Guð-
mund Árnason og Magnús Jónasson.
Viðhorf og reynsla þessara manna
er í senn lík og ólfk. Þeir hafa allir
séð og reynt margt á sportveiðiferli
sínum."
Bókin Á veiðisióðum er 160 bls.
Ljósmynd á kápu bókarinnar tók
Ami Sæberg ljósmyndari en hann tók
einnig margar þeirra mynda er í
bókinni birtast. Bókin er prentunnin
að öliu leyti í Prentsmiðjunni Odda
hf.
Guðmundur Guðjónsson
aðallega vegna skorts á hönnunar-
gögnum í tæka tíð. Afleiðingamar
hafi verið meiri kostnaður en áætlað
hafi verið og seinkun á verklokum.
Sem ástæður fyrir þessu eru nefndar
breytingar á byggingunni og fyrir-
komulagi á byggingartímanum,
vanmat hönnuða á umfangi verksins,
ófullnægjandi hönnunarstjóm og
vandamál vegna ólíkra staðla.
„Ástæðan fyrir þessum erfíðleik-
um er ofureinföld," sagði Garðar
þegar leitað var eftir skýringum
hans. „Á ámnum 1984 og 1985 þeg-
ar framkvæmdir við uppsteypu
hússins voru hafnar en hönnun hafði
af póiitískum ástæðum legið niðri f
þijú ár, þurfti að endurskoða hönn-
unina vegna breyttra viðhorfa. Eftir
að vinna við útboðsgögn vegna inn-
réttinga hófst kom smám saman í
ljós að við gátum ekki byggt á þvf
fyrirkomulagi sem gert var ráð fyrir
í upphaflegu hönnuninni. Til dæmis
má nefna breytt viðhorf vegna aukn-
ingar í Norður-Atlantshafsfluginu, f
öryggismálum vegna vama gegn
hryðjuverkamönnum og f tollamálum
vegna aukins smygls á ffkniefnum.
Breytt viðhorf voru orðin hjá þeim
sem áttu að reka húsið og ætluðu
að vera með starfsemi í þvf.
Hönnuðir ráða að sjálfsögðu ekki
umfangi verksins heldur byggingar-
nefnd og notendur. Þó deila megi
um hvort leyfa eigi svo umfangsmikl-
ar breytingar á byggingartfma, var
það samþykkt af byggingamefnd
með fullum stuðningi mfnum og
reyndum við okkar ítrasta til að koma
til móts við þarfir notenda. Þetta
Gunnar Guðbjörnsson
William Mackie
Sigrlður Elliðadóttir
Inga Jónfna Backman
Ný kynslóð einsöngvara
í Messíasi á laugardag
MORGUNBLAÐINU hefur
borizt eftirfarandi fréttatil-
kynning frá Pólýfónkórnum:
„Oratorian Messfas eftir Hánd-
el er vinsælasta jólatónlist allra
tíma," segir í efnisskrá að hljóm-
leikum Pólýfónkórsins og hljóm-
sveitar, en þá verður Messías
fluttur f annað sinn í Hallgríms-
kirkju undir stjóm Ingólfs
Guðbrandssonar. Verkið er stytt
sem nemur píslarþættinum, þ.e.
fyrri hluta annars þáttar, en fyrsti
þáttur um komu frelsarans og hin
fyrstu jól, svo og hinn stórfeng-
legi lokaþáttur flutt óstytt og
tekur flutningur um 2 klst.
Sérstaka forvitni og eftirvænt-
ingu vekja þrír ungir einsöngvar-
ar, íslenskir, sem koma nú fram
í fyrsta sinn í stóram hlutverkum.
Þau era: Inga Backman, sópran,
Sigríður Elliðadóttir, alto, og
Gunnar Guðbjömsson, tenór. Með
bassahlutverkið fer William
Mackie, ungur söngvari, marg-
faldur verðlaunahafí f Bretlandi,
sem starfar við Wales National
Opera.
Inga Jónína Backman er fædd
og uppalin á Akranesi og stund-
aði pfanónám við Tónlistarskóla
Akraness. Inga lauk stúdentsprófi
frá Menntaskólanum við
Hamrahlíð. Árið 1981 hóf Inga
söngnám við Söngskólann í
Reykjavík og lauk 8. stigi vorið
1986. Kennarar Ingu í söng hafa
verið Sigrún Andrésdóttir og
Þuríður Pálsdóttir og undirleikari
hennar lengst af Jórann Viðar.
Inga hefur sótt námskeið til
Weimar, Wurtsburg og hér heima.
Hún stundar nú nám við kennara-
deild Söngskóla Reykjavíkur og
er söngkennari hennar Snæbjörg
Snæbjamardóttir. -
Inga Backman hefur komið
fram sem einsöngvari í útvarpi
og við ýmis tækifæri, auk þess
að syngja í kóram, en Messías er
stærsta viðfangsefni hennar tii
þessa.
Sigríður EUiðadóttir fæddist
í Reykjavík 1961. Sönghæfileikar
komu fljótt í ljós og hún byijaði
söngnám í tónskóla Sigursveins.
Áhugi á myndlÍBt var þó um skeið
yfirsterkari, svo að hún hóf nám
í Myndlista- og handíðaskóla ís-
lands 1980 og útskrífaðist úr
Myndmótunardeild skólans árið
1984. Jafnframt myndlistinni hóf
hún söngnám hjá Sigurði Demetz
í Nýja tónlistarskólanum árið
1982, og er nú komið að brott-
fararprófi hennar þaðan. Frá
1984 hefur hún einbeitt sér að
söngnáminu og auk skólans sótt
nokkur söngnámskeið, m.a. hjá
Kerstin Mayer í Salzburg síðast-
liðið sumar.
Gunnar Guðbjörnsson er
fæddur í Reykjavík árið 1965.
Hann lagði stund á pianónám sem
unglingur en sneri sér að söngn-
ámi 18 ára gamall, fyrsta árið hjá
Snæbjörgu Snæbjamardóttur en
síðan hjá Sigurði Demetz í Nýja
tónlistarskóianum. Þaðan hefur
hann nýverið lokið burtfararprófi
með loflegum vitnisburði.
Gunnar hefur komið fram sem
einsöngvari með kóram og hljóm-
sveitum bæði hér heima og
erlendis, m.a. með íslensku hljóm-
sveitinni, Langholtskirkjukómum,
Karlakómum Fóstbræðram og
Söngsveitinni Fflharmoniu. Hann
hefur tekið þátt í söngnámskeið-
um þ.á m. hjá Nicolai Gedda og
Dalton Baldwin. Gunnar mun fara
með hlutverk Don Ottavis i upp-
færslu íslensku óperunnar á. Don
Giovanni í febrúar 1988, en held-
ur utan til frekara náms í söng-
fræðum á vori komanda.
William Mackie fæddist í
Skotlandi og lauk söngnámi frá
Konunglegu tónlistarakade-
míunni í Glasgow. Þótt ungur sé
að áram, hefur margskonar viður-
kenning fallið honum í skaut og
flöldi verðlauna, m.a. frá Covent
Garden óperanni. Hann hefur
sungið hjá helstu óperahúsum í
Bretlandi og nú þegar komið fram
í 25 óperahlutverkum, oftast hjá
Welsh National Opera. William
Mackie er fjölhæfur söngvari og
er einnig þekktur fyrir söng sinn
í útvarpi og sjónvarpi BBC.
varð til þess að við urðum seinni til
að skila gögnum og þau vora í upp-
hafl ekki eins ítarleg og æskilegt er.
En þau voru þó fullnægjandi sam-
kvæmt samdóma áliti okkar hönnuð-
anna og ýmssa óháðra sérfræðinga,
til að hleypa verkinu af stað með
góðri samvinnu allra aðila.
Ríkisendurskoðun telur að meðal
annars megi draga þann lærdóm af
framkvæmdinni að varast skuli
breytingar á verktíma og áður en
ákvörðun er tekin um breytingu frá
samþykkti áætlun og eða hönnun
skuli athuga svo sem unnt er hvaða
afleiðingar breytingin hefur. Við er-
um að sjáifsögðu ailtaf að stefna að
þessu, bæði í þessu verki og öðram,
en málið er ekki svona einfalt. Ég
lendi sem arkitekt oft í þeirri sið-
ferðilegu aðstöðu að þurfa að gera
upp við mig hvort ég vil aðstoða við
að koma síðbúnum breytingum frá
notendum til skila eða það sem væri
einfaldari leið að hafna slíkum breyt-
ingum. Ég er sammála ríkisendur-
skoðun að því leyti að stundum getur
verið rétt að hafna breytingum.
Maður stendur þá frammi fyrir því
hvort maður á að byggja rangt hús,
eða byggja það sem réttara er talið,
þó það kosti ómælda viðbótarvinnu
og eitthvað aukinn kostnað.
Aðrar ástæður sem ríkisendur-
skoðun nefnir, t.d. vanmat á umfangi
og ófullnægjandi hönnunarstjórn
leiða af fyrstu ástæðunni, það er
seint fram komnum og veigamiklum
breytingum á byggingunni og fyrir-
komulagi.
Ég vil vekja sérstaka athygli
manna á þeirrí veigamiklu niðurstöðu
ríkisendurskoðunar sem fram kemur
I upphafi greinargerðar þeirra þar
sem segir að öil þau meginatríði sem
stefnt var að með flugstöðvarbygg-
ingunni hafl náðst og þarna hafl
veríð sköpuð glæsileg og starfhæf
flugstöð, og E.llar athugasemdir séu
minniháttar. Þessu markmikiði var
náð vegna hinnar miklu viðbótar-
vinnu sem hönnuðir og byggingar-
nefnd neyddust til að fara út ( til
þess að skapa betri flugBtöð," Bagðl
Garðar.
Vonbrigði með fyrsta
loðskinnauppboðið:
Kaupendur
halda aðsér
hönduni
LÍTIL sala var á fyrra desember-
uppboði finnska loðdýraræktar-
sambandsins sem fram fór um
síðustu helgi. Er þetta fyrsta
uppboð sölutímabilsins á Vesturl-
Öndum og er þess þvi ávallt beðið
með nokkurri eftirvæntingu.
Framleiðendur urðu fyrir von-
brigðum, þvi fáir kaupendur
mættu. Uppboðshaldari gaf ekk-
ert eftir af uppsettu lágmarks-
verði og seldust aðeins 4—9%
framboðinna skinna.
Engin íslensk skinn vora á upp-
boðinu, en fyrstu íslensku loðskinn-
in á þessu sölutímabili verða seld á
uppboðum í Kaupmannahöfn og
London síðar í mánuðinum. Jón
Ragnar Bjömsson framkvæmda-
stjóri Sambands islenskra loðdýra-
ræktenda sagði að forráðamenn
finnska uppboðshússins teldu enga
ástæðu til svartsýni þrátt fyrir lé-
lega útkomu á þessu fyrsta uppboði.
Svo virtist sem á uppboðið hefðu
aðallega komi spákaupmenn en hin-
ir hefðbundnu kaupendur refa-
skinna setið heima vegna
óvissunnar og óstöðugleikans í aðal
markaðslöndunum. Þeir vildu þvi
bíða eftir seinna desemberuppboð-
inu í Finnlandi og öðrum stóram
uppboðum, t.d. í Kaupmannahöfn
og London, sem væru að nálgast.