Morgunblaðið - 15.09.1988, Blaðsíða 74

74
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 15. SEPTEMBER 1988
Í"S

Vr

>
,, (?eir tóku frá m'cr öiLa m i nkapelsana
mirvK og demcxntskrGyttix.
artnbandsárlS. "
HÖGNI HREKKVlSI
„ LÖG&AN ER AÐLEITA
PABBA þÍNUM ' "
Ný feija á milli Reykja-
víkur og Akraness
Kæri Velvakanda.
Alltaf erum við að komast að því
hve íslendingar eru ofsalega rfkir
og duglegir!
Síðasta frétt þar um var í Morg-
unblaðinu 9. september síðastliðinn.
Þar segir að við séum búnir að taka
á leigu feijuskip frá Svíþjóð sem á
að sigla á milli Reykjavíkur og
Akraness. Feijan er eitthvað hrað-
skreiðari en Akraborgin og ætti því
að vera þægilegra fyrir Akumes-
inga og Borgfirðinga að skreppa til
Reykjavíkur til að versla, eins og
segir í fréttinni.
Höldum svo bara áfram að kjafta
um peningaleysi og erfiðleika.
Helgi Jóhannesson, Aðallandi 5.
Starfsfólk
Trygginga-
stofnunar
gerir allt fyrir
gamla fólkið
„Ég vil mótmæla skrifum ellilí-
feyrisþega í Velvakanda fyrir
skömmu þar sem hann úthúðar
starfsfólki Tryggingastofnunar og
segist hafa fengið slæma þjónustu
og fyrirgreiðslu.
Ég hef hvergi mætt betra við-
móti né fengið betri þjónustu en
þar og ég held að maðurinn hafi
bara ekki verið með sjálfum sér
þegar hann skrifaði skammimar.
Ég hef oft farið í Tryggingastofnun
og hitt þar fyrir Margréti H. Sigurð-
ardóttur og vil ég halda því fram
að þar sé góð manneskja á réttum
stað. Hún vill allt fyrir gamla fólk-
ið gera.
Ég mótmæli því þessum skrifum
og það gera sömuleiðis margir sem
ég hef talað við.“
Sigríður Árnadóttir.
Eru yngri farþegarnir annars
flokks þegnar hjá SVR?
Til Velvakanda.
Undarlegt bréf birtist í Velvak-
anda 28. ágúst s.l. Ókynntur „Pét-
ur“ tekur upp fádæma vöm fyrir
tillitsleysi vagnstjóra SVR á leið
14, sem ég ferðaðist með þann 1.
júlí í sumar og skýrði Jesendum
Velvakanda frá, og miður góðum
leik þessa starfsmanns í þjónustu
okkar bæjarbúa. Ljótum leik gagn-
vart unglingsstúlku sem hann skildi
eftir veifandi við biðstöð SVR við
Álfabakkann hér í Breiðholti.
Aðra eins lofræðu um störf
SVR—starfsmanns og strætis-
vagnafyrirtækið hef ég ekki rekist
fyrr á í íslenskum blöðum. Óljóst
er hvað vakir fyrir greinarhöfundi,
enda felur hann nafn sitt af ein-
hveijum undarlegum ástæðum. Eða
kannski vegna hagsmuna sinn,
gæti hvarflað að manni.
Vöm Péturs er vægast sagt fá-
dæma og viðhorfín lítt mannleg.
Tilefni skrifa Péturs voru aðfinnslur
mínar við framkomu fyrrgreinds
vagnstjóra SVR og hugleiðingar um
hvort bæjarlífið þurfi virkilega að
vera svo hranalegt að ekki sé hægt
að sýna yngstu borgurum þessa
lands meiri virðingu.
Ég fæ það stundum á tilfinning-
una að böm og táningar séu ann-
ars flokks þegnar í augum sumra,
eink'um starfsmanna í þjónustu
SVR og sundstaða borgarinnar.
Starfsfólk þetta myndi aldrei sýna
miðaldra fólki sömu framkomu og
það býður unga fólkinu upp á. Svo
mikið er víst. Og er þá von að
manni þyki sem hér séu fyrsta og
annars flokks íslendingar þegar
framkoma margra borgarstarfs-
manna er með þessum hætti? Þett'a
gæti reynst afdrifaríkara fyrir
marga þolendur en við eldra fólkið
gemm okkur grein fyrir.
Pétur heldur uppi vömum fyrir
þeirri hranalegu framkomu vagn-
stjórans að skilja unglingstelpumar
eftir af þeirri ástæðu að þær voru
örfáa metra frá þeim stað sem
strætisvagninn stöðvar. Sé þessi
Pétur talsmaður SVR, sem ætla
má af skrifum hans, er hann hér
að kynna spánnýjar forsendur
Strætisvagna Reykjavíkur sem ég
held að fæstir Reykvíkingar hafi
gert sér nægjanlega grein fyrir. Ég
hef að minnsta kosti ekki gert mér
grein fyrir því fyrr að SVR þjóni
tímatöflum fremur en þörfum far-
þeganna. Það eru nýjar fréttir.
Strætisvagnafarþegi úr Neðra—
Breiðholti.
Yíkverji skrifar
Nú stendur yfir mikið umferðar-
átak, sem gengur undir kjör-
orðinu „Akstur er dauðans alvara".
Umferðarslysin á hveijum degi bera
því vitni að nauðsynlegt er að allir
haldi vöku sinni og leggist á eitt
um að umferðin gangi snurðulaust
fynr sig.
í þessu sambandi langar Víkveija
til þess að víkja að nokkrum um-
ferðarmannvirkjum, sem risið hafa
að undanfömu. Á nýju Reykjanes-
brautinni, sem er framhald Elliða-
vogs og liggur að Reykjavíkurvegi
í Hafnarfirði, hafa menn sett upp
eyjur á miðri brautinni, sem þegar
skyggja tekur geta valdið slysum.
Eyjur þessar eiga að beina um-
ferðinni í ákveðinn farveg og er það
vel, en þegar ókunnugir aka um
geta þeir hæglega ekið á þessar
eyjur og getur þá hætta steðjað að.
Hið sama er að segja um eyjur, sem
settar hafa verið upp á Vesturlands-
vegi milli Grafarholts og Úlfarsár.
Þegar umferðaryfirvöld erlendis
þrengja svo akreinar, sem gert hef-
ur verið á þessum tveimur stöðum,
er það venjulega gert með gulri
málningu. Fatist einhveijum akst-
urinn og hann fer yfir gulu línum-
ar, gerist venjulega ekkert, en sé
ekið á kantsteinana, sem hér hafa
verið settir upp, geta menn valdið
stórtjóni á bifreiðum og jafnvel slas-
að sjálfa sig og aðra.
XXX
á finnst Víkveija og þrenging-
ar umferðaryfirvalda á Snorra-
braut við Laugaveg og Hverfisgötu,
þar sem ein akrein hefur verið tek-
in undir bílastæði, óskiljanleg ráð-
stöfun. Þegar umferð er þung veld-
ur þessi framkvæmd erfiðleikum
og er flöskuháls í umferðinni. Með
fjölgun bifreiða ætti það að vera
kjörorð yfirvalda að greiða fyrir
vaxandi umferð fremur en hið
gagnstæða.
XXX
arla opnar lesandi blaðs svo
blaðið sitt nú á dögum að ekki
sé þar getið um hnífsstungu. Ný-
lega var ung kona vegin með hnífi
hér á höfuðborgarsvæðinu og í
þriðjudagsmogganum var skýrt frá
sambýlisfólki sem svo sinnaðist að
þau veittu hvort öðm áverka með
eggvopni. í sama blaði sagði að
kona hafi stungið mann sinn í bak-
ið með hnífi, er kom til ósættis
þeirra í milli. Hér er um tvö óskyld
atvik að ræða. Er nema von að hinn
almenni blaðalesandi spyiji: Hvað
er að gerast í þessu þjóðfélagi?
Getur fólk ekki lengur talast við
án þess að eggvopn komi til sögunn-
ar?