Morgunblaðið - 26.11.1988, Blaðsíða 38

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 26. NÓVEMBER 1988
ifMkiö
Jeno»
ásútgáfan
straspH
Bevcrlv Sommcrs
Norðurland:
Ahugi á stofnun söluskrif-
stofu fyrir sjávarafurðir
Morgunblaðið/Rúnar Þ6r
Bakarar í Kristjánsbakaríi stóðu í ströngu í gær.
Laufabrauðsgerðin
verður sífellt vinsælli
- segir Kristján Snorrason bakari
„VIÐ BÚUM til svipað magn af
laufabrauðskökum og i fyrra,
þetta 130.000 kökur. Við þurfum
hinsvegar alltaf að bæta örlftið
við okkur þvf laufabrauðsgerð
verður vinsælli með hveiju árinu
sem líður," sagði Kristján Snorra-
son bakari í Kristjánsbakaríi. Mik-
Aðventukvöld
Aðventukvöld verður í Glerár-
kirkju annað kvöld, sunnudag, og
hefst það kl. 20.30. Kirkjukór
Lögmannshlfðarsóknar syngur og
strengjasveit kennara úr Tónlist-
arskólanum á Akureyri annast
undirleik. Þá leika ungir nemend-
ur úr Tónlistarskólanum og Arnór
Benónýsson leikhússtjóri les úr
verkum Sigurbjarnar Einarssonar
biskups um aðventuna. Ræðumað-
ur kvöldsins verður sr. Bemharð-
ur Guðmundsson.
(íunhjólp
Akureyringar
Samhjálparsamkoma verður í Hvítasunnukirkjunni á
sunnudag kl.16.00. Vitnisburður. Einsöng syngurGunn-
björg Óladóttir. RæðumaðurÓli Ágústsson.
Allirvelkomnir.
Samhjálp
UPPI eru hugmyndir um stofhun söluskrifstofu fyrir sjávarafurðir á
Norðurlandi. Málið hefiir verið rætt á meðal fiskverkenda á Dalvík
og hafa þeir í hyggju að fá í lið með sér útgerðarmenn og fiskverkend-
ur annars staðar á Norðurlandi. Yrðu þá væntanlega ráðnir sérstakir
markaðsfulltrúar fyrir svæðið sem fengju það verkefiii að leita eftir
mörkuðum erlendis og er þá helst litið til Asíu og Evrópu.
Ottó Jakobsson útgerðarmaður á
ið var að gera í laufabrauðsgerð-
inni í gær hjá bökurum norðan-
lands og því er ljóst að margir
ætla að eyða helginni við laufa-
brauðsskurð.
Kristján sagði að laufabrauðs-
baksturinn byrjaði venjulega í bakar-
íunum í kringum 20. nóvember, en
færi yfírleitt rólega af stað. Nokkrir
byijuðu um síðustu helgi, en mun
fleiri nú. Segja má þvi að þetta sé
fyrsta formlega laufabrauðshelgin
fyrir komandi jól og er laufabrauðs-
gerðin eitt af því fyrsta sem fólk
gerir í jólaundirbúningnum.
Kristjánsbakarí hóf laufabrauðs-
bakstur fyrir tuttugu árum og seldi
bakaríið 60.000 kökur á höfuðborg-
arsvæðinu í fyrra. Ekki vissi Kristján
hver heildarsala laufabrauðs yfir
landið væri, en ljóst væri að þessi
góði, gamli norðlenski siður væri að
breiðast út um landið allt. Kristján
sagði að algengt væri að hver fjöl-
skylda tæki þetta 50 til 100 kökur.
Dalvík sagði að þessi hugmynd hefði
fyrst verið viðruð fyrir nokkrum
mánuðum og mikill áhugi væri á því
að kanna þetta frekar. „Við þurfum
að færa söluskrifstofumar nær fram-
leiðslunni og höfum þegar góða
reynslu af slíku fyrirkomulagi. Við
teljum að íslenskum sjávarútvegi sé
mun betur borgið með því að þeir,
sem sjá um sölumálin, séu í sam-
bandi við framleiðsluna. Nú sitja
sölu- og markaðsmenn á skrifstofum
í Reykjavík og vita ekki hvað þeir
eru að selja. Með því að færa sölu-
skrifstofumar heim, myndum við
jafnframt skapa atvinnu og heima-
héraðinu aukið fjármagn. Ótal aðilar
Þór:
Félagsheim-
ili gefið nafii
ÞÓRSARAR fagna því i dag að
félagsheimili þeirra er orðið fok-
helt og verður húsinu einmitt
gefið nafii í dag í hófi sem þar
verður haldið. Þá heldur körfu-
knattleiksdeild félagsins hluta-
veltu á morgun.
Ollum velunnumm félagsins er
boðið í nýja félagsheimilið, sem er
á félagssvæði Þórs í Glerárhverfi,
kl. 15.00 í dag. Eftir að formaður
félagsins hefur ávarpað samkom-
una verður byggingarsaga hússins
rakin og framtíðaráform tiunduð.
Síðan verður afhjúpað listaverk eft-
ir Hjálmar Pétursson, sem hann
gefur til minningar um Kristján
Kristjánsson og Þórarinn Jónsson.
Loks verður húsinu gefíð nafn og
síðan býður kvennadeild Þórs gest-
um upp á veitingar.
Á morgun heldur körfuknatt-
leiksdeild Þórs hlutaveltu í húsi
aldraðra, Lundargötu 7. Hlutavelt-
an hefst kl. 14. Meðal annars verða
ferðavinningar frá ferðaskrifstofu
Akureyrar og Samvinnuferðum-
Landsýn.
nyjpr
hækur
Allt stakar sögur
Askriftarsími
96-24966
í Reykjavík sem flytja út sjávarfang
taka um 2-3% í umboðslaun. Þá á
eftir að greiða tryggingafélögum,
skipafélögum og bönkum og má
ætla að tíundi hver fískur fari til
þess að greiða þessum aðilum. Hluti
af þessum kostnaði gæti vissulega
orðið eftir heima í héraði."
Engin formlegur fundur útgerðar-
manna á Norðurlandi hefur verið
haldinn um þessi mál, en búast má
við að til hans verði boðað innan
skamms, að sögn Ottós. „Við þurfum
að byija á því að ná okkur í viðskipt-
asambönd. Heimurinn er stór og það
er ekki óeðlilegt að horfa meira til
Asíu og Evrópu heldur en gert hefur
verið, bæði vegna versnandi stöðu
dollarans og vaxandi markaðar í
þessum löndum. Við höfum einblínt
allt of mikið á Bandaríkjamarkað.
Maður hefur það einhvemveginn á
tilfínningunni að menn séu ekki eins
bundnir sölusamtökum eins og áður
tíðkaðist. Eflaust er ein skýringin sú
að fleiri aðilar í Reykjavík eru farnir
að sinna markaðs- og sölumálum en
áður. Að mínu mati hefur okkur
vantað menn, sem hafa haft kunn-
áttu og áhuga á því að selja þessar
vörur úr landi. Sumar afurðir hefur
ekki mátt selja vegna ákveðinna
laga, sem í gildi eru. Við getum til
dæmis ekki selt saltfísk nema í gegn-
um SÍF. Þó þessi samtök hafí verið
nauðsynleg fyrir 50 árum, þá er ekki
þar með sagt að þau séu það í dag,“
sagði Ottó.
Ottó sagði að verðmæti þeirrar
skreiðar, sem færi um höfnina á
Dalvík á einu ári, næmi um það bil
500 milljónum króna. Um er að ræða
skreið, sem framleidd væri víðsvegar
á Norðurlandi, en keyrð til Dalvíkur
svo skipa mætti henni allri út á sama
stað. Hafnarrými í Dalvík er í
minnsta lagi miðað við aukna gáma-
væðingu. Ef útflutningshöfn á Dalvík
yrði að veruleika yrði nauðsynlegt
að bæta hafnaraðstöðu. „Útflutning-
ur frá Dalvík hefur aukist gífurlega
á undanfömum þremur árum, eða
um 50% á ári. Skipafélögin hafa vilj-
að láta keyra vömmar á einn stað
í stað þess að þurfa að koma við í
hverri höfn,“ sagði Ottó.
Á Norðurlandi hefur orðið mikil
flölgun togara á undanfömum ámm.
Dalvíkingar eiga ijóra ísfisktogara
og einn rækjutogara, Ólafsfírðingar
eiga fjóra togara, Skagstrendingar
tvo, Sauðkrækingar þijá, Akur-
eyringar tíu, Húsvíkingar tvo og
Þórshafnarbúar tvo.
Áttræður blaðberi:
Mæðist hvorki uppi í
móti né niður í móti
JÓHANNES Jóhannesson, Hliðar-
götu 7, Akureyri, verður áttræður
nk. þriðjudag, 29. nóvember. Jó-
hannes er fæddur að bænum Engi-
mýri i Öxnadal þar sem hann bjó
til 25 ára aldurs. Þá fluttist hann
að bænum Neðri-Vindheimum á
Þelamörk og bjó þar i 33 ár. Það-
an fluttist hann árið 1967 til Akur-
eyrar og hefiir búið þar alla tíð
síðan. Hann vann þar við ýmis
störf til 75 ára aldurs og fyrir
tæpum tveimur árum gerðist hann
blaðburðarmaður hjá Morgun-
blaðinu og er nú með eitt stærsta
hverfið á Akureyri.
„Það kom nú reyndar til út af ein-
hveijum misskilningi út af reikningi,
sem ég fékk sendan frá Morgun-
blaðinu. Ég taldi mig hafa verið bú-
inn að borga hann og fór að rexa í
afgreiðslumanninum, en auðvitað var
það vitleysa i mér. Nú, en samtalið
endaði með því að ég tók að mér
blaðburð fyrir Moggann og hef verið
að síðan," sagði Jóhannes í samtali
við blaðamann. Jóhannes ber tæp
80 blöð út á hveijum degi og segist
ekki vera lengi að því enda frár á
fæti. Þjmgslin væru þó nokkuð meiri
um helgar þegar sunnudagsblaðið
kæmi út. „Ég á ákaflega létt með
gang og mæðist ekkert hvort sem
ég fer upp í móti eða niður í móti.
Ég var eiginlega ódrepandi í hlaupum
þegar ég var ungur og ávallt við
hestaheilsu. Ég hef sem betur fer
aldrei þurft að koma nálægt sjúkra-
stofnunum nema hvað fyrir fáum
árum þegar á mér voru gerðir tveir
uppskurðir. Sennilega hefur krabb-
inn verið að láta gera vart við sig
þá, en Gauta lækni tókst að bjarga
því við.“
Jóhannes er mikill söng- og tón-
listaráhugamaður. Hann starfaði í
57 ár sem organisti í Bakka- og
Bægisárkirkjum auk þess sem hann
tók að sér starf organista við vist-
heimilið Skjaldarvík um fímm ára
skeið. „Ég hef aldrei lært á orgel.
Morgunblaðið/Rúnar Antonsson
Jóhannes Jóhannesson
Heima í sveitinni átti bróðir minn
forláta fótstigið orgel, sem ég fékk
að æfa mig á þegar hann fór að
heiman. Þá hef ég verið komin fast
að tvítugu og orgelið æfí ég mig á
enn í dag.“ Söngnám hóf Jóhannes
á 64. aldursári hjá Sigurði Demets
og um þrigga ára skeið mætti hann
vikulega f söngtímana. í sumar var
Jóhannes fenginn til að syngja ein-
söng í Skálholtskirkju og sagði hann
að það væri mesta furða hvað röddin
entist þrátt fyrir háan aldur.
Sambýliskona Jóhannesar er Sess-
elía María Þorsteinsdóttir og létu þau
sér nægja að trúlofast á sínum tíma.
Fyrri kona hans, Anna Júlíusdóttir,
lést úr krabbameini árið 1969 og
áttu þau fimm böm saman. Tvö
þeirra eru búsett á Akureyri, Jóhann-
es bifvélameistari og Ragna húsmóð-
ir. Róslín býr á Ytri- Bægisá á Þela-
mörk, Rannveig á Sauðárkróki og
Regína í Álftagerði í Skagafirði.
Jóhannes og Sesselía María taka
á móti gestum á Hótel KEA á af-
mælisdaginn, þriðjudaginn 29. nóv-
ember, frá kl. 16.00.