Morgunblaðið - 06.12.1988, Blaðsíða 70

70
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 6. DESEMBER 1988
©1988 Umversal Pres» Syndicate
/f bivahd- óskapG. háva&L var
þettö. i' eldháómu ? "
Með
morgnnkafiinu
ást er...
TM Reg. U.S. Pat Off.—all rights reserved
© 1988 Los Angeles Times Syndicate ,
... að halda saman á myrkvum
stundum.
Hann sagði þegar hann
bað mín að það væri jafn
dýrt fyrir sig að vera einn
eins og fyrir okkur bæði
og það hefur hann staðið
við...
Láttu mig vita ef þú fínnur
tönn ...
Forseti veiti ísafjarð-
arselnum laxaorðuna
Til Velvakanda.
Sá gleðilegi atburður átti sér stað
í Isafjarðardjúpi þ. 17. nóvember sl.
að allróttækur og mjög hugaður
stéttarbaráttuselur nokkur nagaði
gat á laxafangelsiskvíarnar hjá
Iaxafangelsisfyritækinu íslaxi á
Nauteyri við Isafjarðardjúp.
Sýndi selurinn með þessu að þeir
selir hafa meira vit en við mennirnir
hvemig umgangast á minni máttar
samborgara okkar hér á plánetunni.
Þá sem em svo óheppnir að tilheyra
ekki Homo Sapiens-vandræðaaðl-
inum.
Eg legg því til í ljósi Lífstefhu
allra tegunda allra tíma að þessum
hugaða IsaQarðarstéttarbaráttus-
el verði veitt Laxaorðan við fyrsta
tækifæri af forseta íslands við hátí-
ðlega athöfn.
Auðvelt er fyrir forsetann að sigla
með varðskipinu Tý inn á Isafjarðar-
djúpið og gera lagarborgurum út-
hafsins þessa ákvörðun Mennska
Hneyksli í
Ágæti Velvakandi.
Við Islendingar teljum okkur að
sjálfsögðu í hópi siðmenntaðra þjóða,
og viljum m.a.s. vera í fremstu röð
þeirra, hvað flesta hluti varðar. Höf-
uðborgarbúar eru þar engin undan-
tekning. Þeir eru stórhuga, og endur-
speglast það í borgarstjóm, sbr. t.d.
rísandi ráðhús, viðgerðir á Viðeyjar-
stofu og menningarmiðstöðina á
Öskjuhlíðinni. Allt stefnir þetta í þá
átt, að gera Reykjavík að raunveru-
legri stórborg. Raunverulegri höfuð-
borg á alþjóðlegan mælikvarða, en
ekki aðeins „miðað við höfðatölu".
Eitt er það þó, sem kemur í veg
fyrir að Reykjavík sé sú borg, sem
við væntum af henni. Það er opnun-
artími verslana, matsölustaða, sölu-
tuma og annarra þjónustufyrirtækja.
Hann er hér allt of stuttur. Raunar
er illskiljanlegt, hvers vegna opnun-
artíminn er takmarkaður. Væri ekki
lýðveldisins kunnuga.
Smekklegt væri einnig að Hin
Mennska Sinfóníuhljómsveit Islands
færi með vestur og stillti sér upp á
dekk og spilaði nokkra fallega
svanasöngva undir athöfninni um
leið og Laxaorðunni yrði hent í haf-
djúpið til eiganda síns.
Færi þessi Notarium Publicum-
tilkynning forsetans fram hjá seln-
um af einhveijum ástæðum ætti
ekki að verða skotaskuld úr því að
koma þessum skilaboðum til hans í
gegnum samborgara hans af spen-
dýraættum hafsins.
Atburður sem þessi er allt of sjald-
gæfur hér á jörðu, því miður. Og
því meiri ástæða er til að verðlauna
þá einstaklinga og vekja athygli á
þeim og Lífstefnu þeirra gegnt
Helstefiiu okkar mannanna, þá
sjaldan sem svona fallegar fréttir
berast til mannheims á annað borð.
Eigendum laxafangelsiskvíanna á
höfuðborg
ofur einfalt, að nema allar reglur
varðandi opnunartíma úr gildi, og
eftirláta eigendum fyrirtækja að
ákveða hversu lengi þeir vilja hafa
opið?
Menn skyldu ætla, að borgarstjórn
reyndi að gæta hagsmuna Reyk-
víkinga í þessu máli sem öðrum. Það
hljóta að vera hagsmunir Reyk-
víkinga, þ.e.a.s. neytenda, því allir
erum við neytendur, að samkeppni
fái notið sín í þjónustunni. Það vel-
kist varla nokkur í vafa um það leng-
ur, að samkeppni leiðir til betri þjón-
ustu.
Að lokum langar mig, sem borg-
ara í Reykjavík, að beina þeirri
spurningu til borgarstjóra, hvort fyr-
irhugaðar séu endurbætur varðandi
opnunartíma hér í borginni. Ef svo
er ekki, þá hvers vegna?
Með fyrirfram þökk fyrir svarið.
Váll Vesturs
IsaQ ar ðardj úp:
Selur pllij
stórtjóni I
Kaldalóni.
TÍU til tólf tonn af eldislaxi sluppu H
í hafið hjá íslaxi á Nauteyri við I
Isafjarðardjúp, eftir að selur nair- ft||
aði gpat á kvíarnar.
Ekki tókst að bjarga nema tveim- ]H
ur til þremur tonnum af laxi. Tjónið ■
hefur ekki verið metið, en það gæti B
hupanlega legið á bilinu 3-4 milljón- ■
ir króna. Laxinn var settur í eldi í
vor og hafði gengið mjög vel, fískarn- jfl
ir orðnir 3-10 pund á þyngd.
Jens ■
síðan að veita styrk úr væntanlegum
Búháttabreytingasjóði Landbún-
aðar og Sjávarútvegsins sem hýst-
ur verður í mikilvægasta ráðuneyt-
inu, Lífstefiiuráðuneyti íslands, til
að koma sér upp ýmiss konar
lífstefnuatvinnutækifærum s.s. að
rækta í gróðurhúsum kartöflur og
linsubaunir og aðra ávexti til neyslu
fyrir Vestfirðinga og aðra lands-
menn. Nú, eða þá við gróðursetningu
og ræktun nytja- og uppgræðslu-
skóga á Vestfjörðum.
Veðrið á Vestfjörðum myndi líka
lagast vemlega við að klæða landið
allt skógi, þar sem annars staðar á
fallega landinu okkar.
Stormurinn og rokið hér á landi
myndi þá heyra sögunni til eftir að
skógurinn næði frá fjallstoppum nið-
ur í flæðarmál, alls staðar þar sem
minnsti jarðvegur væri fyrir hendi
til sáningar.
Menn geta rétt ímyndað sér hve
mikil dásemd verður að búa þá hér
á þessu fallega og veðrastillta landi
eftir þessar breytingar lífsháttanna
og búháttanna, að ógleymdri útvíkk-
un og þroskun hugarfarsins.
Magnús H. Skarphéðinsson,
ritari Laxavinafélagsins.
Víkverji skrifar
Umræðurnar undanfarna daga
um áfengisfríðindi starfs-
manna ríkisins hafa sannfært Vík-
veija um það, að aðeins ein leið er
út úr kviksyndinu. Afnám allra
slíkra fríðinda. I fyrsta lagi er ekki
nokkur ástæða til að ríkisstarfs-
menn njóti þeirra fríðinda umfram
borgarana sem reikninginn greiða.
I öðm lagi hverfur hættan á því
að fríðindi séu misnotuð.
Það á að afnema með öllu áfeng-
isfríðindi forsetaembættisins, ráðu-
neyta, handhafa forsetavalds og
annarra þeirra, sem heimild hafa,
samkvæmt reglum eða hefð. Þessi
fríðindi í skjóli risnu spara skatt-
borgurunum ekki eina einustu
krónu. Þvert á móti. Vínföng í opin-
bemm veizlum á að greiða fullu
verði til ÁTVR. Kostnaðarauki
ríkissjóðs er aðeins á pappírnum,
því tekjur ÁTVR aukast á móti.
Aðeins er verið að millifæra pen-
inga. Það vom meiriháttar mistök
að afnema ekki áfengisfríðindin
yfir alla línuna, þegar þau voru
tekin af ráðhermm og forsetum
Alþingis í upphafi síðasta áratugar.
Engir eiga að geta keypt áfengi á
innkaupsverði nema erlend sendi-
ráð, sem mega flytja allt inn toll-
frjálst hvort eð er, og fríhafnir
(skipafélög, flugfélög).
Undanfarna daga hefur upp-
lýstst, að það var ekki aðeins fráfar-
andi forseti Hæstaréttar, sem hafði
notfært sér heimild til að kaupa
áfengi á innkaupsverði. Það höfðu
allir aðrir forsetar réttarins gert,
svo langt sem skýrsla fjármálaráðu-
neytisins nær, svo og forseti Al-
þingis. Síðustu tveir forsætisráð-
herrar höfðu ekki nýtt sér þennan
rétt, enda fá þeir allt áfengi í veizl-
ur sínar greitt að fullu af skatt-
greiðendum, sem og aðrir ráðherrar
og forsetar Alþingis.
Það hefur einnig komið fram, að
einu sinni á ári fá allir starfsmenn
Stjórnarráðsins tvær flöskur á hálf-
virði og þeir eru 500—600 talsins.
Kannski komi á daginn, að lekinn
út úr ÁTVR sé enn meiri og fleiri
og fleiri bætist í hópinn.
xxx
Réttlætiskennd Víkveija er mis-
boðið af því moldvirði, sem
þyrlað hefur verið upp kringum
fyrrverandi forseta Hæstaréttar.
Svo sannarlega hefur hann gengið
lengra í áfengiskaupum en réttlæt-
anlegt er. En hann er bara ekki
einn um það. Hundmð íslendinga,
ef ekki þúsundir, hafa notið áfengis-
fríðinda, og þar em í fararbroddi
ráðherrar, forsetar Alþingis, hæsta-
réttardómarar og aðrir háttsettir
embættismenn. Hver þekkir ekki
sögurnar um að ráðherrar létu
keyra bílhlöss af áfengi heim til sín
er þeir létu af ráðherradómi?
Greinargerð fjármálaráðuneytis-
ins sýnir, að fv. forseti Hæstaréttar
var ekki einn á báti. Aðrir höfðu
einnig keypt mikið áfengi. Hér er
aðeins um stigsmun að ræða, ekki
eðlismun. Á að lögsækja þá alla og
víkja úr starfi? Hvað á að fara langt
aftur í tímann?
Málið í heild er slíkt kviksyndi,
að þar duga ekki venjulegar leiðir
dómstóla. Allt bendir til, að ekki
sé um lögbrot að ræða heldur sið-
ferðisbrot. HVer er sekur og hver
er saklaus í þeim efnum? Var það
tilgangur þess, sem steininum kast-
aði, að þyrla upp moldviðri til að
beina sjónum almennings frá þeirri
efnahagskollsteypu sem við blasir?
Það er full ástæða til að spyija
þeirrar spurningar.
Siðferðilegur tvískinnungur er
óþolandi í augum Víkveija. Eina
sanngjarna leiðin,- sem hann sér út
úr áfengiskviksyndinu, er að strika
yfir það, sem liðið er, en tryggja
framtíðina með algjöru banni á
áfengisfríðindi hárra sem lágra
þjóna almennings, sem brúsann