Morgunblaðið - 15.01.1989, Blaðsíða 34

Morgunblaðið - 15.01.1989, Blaðsíða 34
34 MORGUNBLAÐIÐ FOLK I FRETTUM SUNNUDAGUR 15. JANÚAR 1989 „Eitthvað það iðnasta sem maður á“ Fyrlr þrjátíu árum birtist grein í íslensku tímariti um vinnuálag húsmæðra. Hún sýnir skemmtilega tíðarand- ann, þótt hún sé dálítið afkára- leg í orðavali. Lesandinn er til dæmis þéraður í bak of fyrir. Til hugarléttis er rétt að geta þess að greinin virðist vera þýdd úr dönsku. Þýðandinn get- ur hvorki eigin nafns — né höfundar — og þessi hæverska kemur honum liklega til góða — núorðið. Greinin er skrifuð með fögrum ásetningi, „til þess að fyrir- byggja,“ segir hinn nafnlausi höfundur. Hún á sem sé að koma í veg fyrir það slys að „ef kona yðar . . . biður yður að hjálpa sér við að þvo upp eftir matinn", þá segið „þér“ nei. Hjálpa sér, það er nefnilega það. En neitunina segir höf- undurinn leiða til þess „að framvegis verðið þér af sið- ferðisástæðum samt sem áður neyddur til þess að vera vinnu- kona eftir kvöldmatinn“. Hræðileg örlög. Siðan segir orðrétt: „Sannleikurinn er nefnilega sá að einhver miður góður Ameríkani hefur reikn- að út að konan (í þessu sam- bandi húsmóðirin), er eitthvað það iðnasta (sic) sem maður á.“ í framhaldinu fer höfund- urinn út í alls kyns skemmti- lega útreikninga, svo sem hvað sá stafli væri hár, ef hægt væri að hlaða honum upp, sem yrði til af öllum þeim diskum, bollum, hnífum og göfflum sem hún, já eða „það“, þvær upp „á tímabilinu frá hveiti- brauðsdögum að silfurbrúð- kaupinu“. Til fróðleiks er rétt ' að geta útkomunnar: 1800 metrar. Gamall fróðleikur verður einatt afkáralegur og fyndinn. Hann er það líka í þessari grein. En sérstaklega var samt það orðalagið „það iðnasta sem i maður á“, sem vakti athygli mína. Talað er um konur eins I og hver önnur tól sem karlar ■ eiga. Margir karlar tala reynd- j ar enn niður til kvenna, og þá : kannski verst þegar þeir ætla | að hæla þeim. Þetta sést til ] dæmis þegar menn ræða um f það, eins og það sé sérstaklega > fréttnæmt, að konur séu góðir rithöfundar, frambærileg tón- skáld, sæmilegir myndlistar- menn, haldi góðar ræður eða kunni að aka bíl. Á bak við þess háttar umræðu felst við- horf sem mætti orða svona: „Þær geta þetta greyin, þótt þær búi við þessa erfiðu fötlun, að vera konur.“ Mér finnst líka reyndar stundum undarlega stutt í þetta viðhorf hjá sumum þeirra sem hæst tala um „eigin reynsluheim kvenna". En þrátt fyrir allt held ég að sá greinahöfundur sem nú, þijátíu árum síðar, tæki sér í munn orðalagið „eitt það iðn- asta sem maður á“ um konuna sem hann býr með, þyrfti ekki að kemba hærurnar við greinaskrif. Ja, nema þá að til greina kæmi að fá hann til þess að skrifa annað slagið í dálkinn „Konur“ í Morgun- blaðinu. Það yrði kannski fjör- ■ugt. AÐDAENDABRÉF P.S. Attu kærustu Það er kominn tími til þess að fá að glugga í alvöru aðdáenda- bréf þó að það sé ekki stílað á mann sjálfan. Okkur, sem aldrei höhim fengið ástar- eða aðdá- endabréf inn um bréfalúguna og á hinn bóginn aldrei hvarflað að manni, nema kannski í óráði, að skrifa draumagoðinu, þykir kannski forvitnilegt að fá að hnýsast eilítið inn í veröld þessa. Vafalítið eru þeir Garðar Thor Cortes og Einar Örn Einarsson einu íslensku sjónvarpsleikaramir sem yljað hafa jafn mörgum ungl- ingsstúlkum á jafn skömmum tíma um hjartarætur. Hér gefst lesend- um tækifæri til þess að líta tvö ólík sýnishorn af aðdáendabréfum. BRÉF 1 „Ég er þrettán ára stúlka frá Þýskalandi. Ég er ljóshærð og blá- eygð, og 1,67 cm á hæð. Ég er ein- lægur aðdáandi ÞINN, Michaels Jacksons og Pasadenas. Uppáhalds- löndin em ísland og Noregur. Ég horfði á þættina „Nonni og Manni“ og var alltaf mjög spennt yfir því hvað myndi gerast næst. Ég fór svo pg keypti bókina í næstu bókabúð. í „Bravo“ var frábær grein um ykkur Einar.“ (Nokkrar spumingar um áhugamál fylgja.) „Þetta vom miklu skemmtilegri þættir en jóla- þættirnir í fyrra. Þú hefur frábæra rödd. Hvað ertu gamall? Ó, auðvitað veit ég það. Ég vona að þú skrifir mér FLJÓTT. Kannski, ef þú vilt, gætum við verið pennavinir. Ef þú skrifar mér verð ég mjög glöð, en ef ekki, verð ég óhamingjusöm og skrifa þér aftur. En ég mun bíða á hveijum degi eftir bréfinu frá þér. GERÐU ÞAÐ, GERÐU ÞAÐ, GERÐU ÞAÐ. Þinn einlægur aðdá- andi, að eilífu. Sabína. P.S. Hvemig segir maður „Ég elska þig“ á íslensku? BREF 2 „Ég sá þættina um „Nonna og Manna“. Þeir vom mjög góðir. Myndin var svo raunvemleg að það var eins og ég væri einnig þátttak- andi í atburðarásinni. Fyrir tveimur ámm ferðuðumst við systir mín um Morgunblaðið/Charles Egill Hirst ísland. Við þekktum „Nonna- bækurnar" og höfðum mikla ánægju af myndinni. Ég vil þakka þér fyrir dásamlega jólagjöf. Kærar þakkir, Ute. Ekki verða sýnishomin fleiri en rétt er að geta þess að bréfin frá ungu stúlkunum enda gjarnap á mikilvægri spumingu: „P.S. Áttu kærustu." Garðar Thor Cortes og Einar Örn Einarsson að glugga í eitt af fyrstu bréf- unum sem bár- ust, en nú eru bréfin um tvö þúsund talsins. HÆFILEIKAR ðgirblieh lás í mutsuarh amakíl Suðurskautshafinu og sú næsta skeði í frumskógum Suður- Ameríku." Böðvar hefur búið í Þýskalandi og talar þijú tungumál fyrir utan íslenskuna, þýsku, dönsku og ensku. Hin tvö síðamefndu lærði hann af blöðum og bíómyndum! ís- lenskan er honum vitaskuld tömust en hann segist ekki eiga í erfiðleik- um með að svara afturábak á öðmm tungumálum. — Hvað ætlar Böðvar að verða þegar hann er orðinn stór? „Gim ragnal ða aðrev ranok- srevhnie rinkæl." Hvað er það sem hann langar til að verða? Og hvað skyldi það nú þýða? Heilbrigð sál í hraustum líkama! Það var ellefu ára drengur, Böðvar Yngvi Jakobsson, sem sneri þessari setningu við á sekúndu. Honum er margt til lista lagt og er meðal annars gæddur þeim einstaka hæfíleika að geta samstundis skynjað hvernig orð, og jalhvel setningar, eru afturábak. Eg æfði mig einu sinni á teikni- myndasögu sem ég las, þar sem sumar söguhetjurnar töluðu afturábak, sem sitt tungumál, og þá langaði mig að geta það líka. Svo varð það bara þannig að ef ég sá eða heyrði eitthvert orð sagt áfram þá vissi ég strax hvernig það var afturábak." Áhugamál? „Mér finnst mest gaman að lesa og teikna. í skólan- um finnst mér mest gaman að móðurmáli og stærðfræði Svo skrifa ég stundum þegar ég fæ góða hug- mynd. Annaðhvort einhveija gríndellu eða þá eitthvað meira spennandi. Ég skrifaði til dæmis sögu sem gerðist undir ísnum í

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.