Morgunblaðið - 02.06.1989, Blaðsíða 48

48
6Sfcl MOli .11 Ji Jt'/iGUY'íó^ (ö(I.AJhMJf»HOM
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 2. JÚNÍ 1989
-f
TM Reg. U.S. Pat Off. —all rights reserved
© 1989 Los Angeles Times Syndicate
s-n
.. .að hugsa til hennar íleið-
angursferð.
*
Ast er...
Fyrirgefðu. Hún var ekki
í lagi þegar ég kom með
hana heim ...
Akraborgin er
ágætur farkostur
Nú er nóg
komið
Til Velvakanda.
í eftirtaldri röð ætti að Qarlægja
eftirtalda menn, sem nú gegna ráð-
herrastöðum í íslensku ríkisstjóm-
inni. Andúðin á núverandi ríkisstjórn
er orðin slík að alls ekki verður við
unað. Þar sem þessi ríkisstjóm virð-
ist bara ætla sér að sitja, hvað sem
tautar og raular, þá ætti að setja
saman eins konar ráð eða nefnd sem
sæi um fjarlæginguna, segi stjómin
ekki af sér þegar í stað. Þeir, þessi
makalausa kommúnistaklíka, væm
orðnir hásari en sjálf Guðrún Helga-
dóttir sætu aðrir að völdum nú. Nei,
hingað og ekki lengra, segjum við
þúsundir og aftur þúsundir kjósenda
í þessu landi. Blekkingum ykkar er
senn lokið. Ráðherra ætti að fjar-
lægja í þessari röð. Fyrstur verði
Ólafur Ragnar Grímsson. Annar
Svavar Gestsson. Þriðji Jón Baldvin
Hannibalsson. Fjórði Steingrímur J.
Sigfússon. Fimmti Jón Sigurðsson.
Þetta em fystu fímm. Já, hvílíkt
lið. En allir fá þessir menn vonandi
makleg málagjöld fyrir að sigla þess-
ari þjóð, sem býr í besta landi á jörð,
í þvílíkar ógöngur sem nú er orðið.
Því þetta em allt mannaverk, hvern-
ig komið er í þessu landi þrátt fyir
metaflaár síðustu árin. Þeir munu
verða gerðir ábyrgir gerða sinna.
Það hefur ekki dregið mikið úr
lúxusinum ykkar, sem þjóðmálum
þykist stýra um þessar mundir. Nei,
tæpast finnst sá fundur eða ráð-
stefna í víðri veröld að þið þykist
ekki þurfa að sækja hana heim, helst
margir. Enda emm við orðin út á
við að slíku athlægi að seint mun
bætt verða. Segir ekki einhvers stað-
ar í fræðum kommúnista, að eyði-
leggja skuli efnahag þjóðar, þurfí það
til, til að koma á kerfi þeirra? Já.
Vöknum nú upp íslendingar, áður
en það er orðið of seint. Hrindum
þessu oki af okkur nú þegar. Látum
ekki manndómsleysi og sofandahátt
okkar sjálfra vera vatn á myllu þess-
ara auðnuleysingja lengur.
Erling Ólafsson
Ágæti Velvakandi.
Langleiða daga
lúinn einn kaus
að blund’ upp á Skaga
með breitt yfir haus.
Það er sallafínt að stunda vinnu
í Reykjavík frá Akranesi. Engir
árekstrar á Breiðholtsbraut eða
aðrar umferðarstíflur á leið til
vinnu. Á heimleið er unnt að taka
sér fínasta síðdegislúr, því þeir
skaffa teppi í Akraborginni.
Hinum venjulega smáa Jóni í
Blesugrófínni, finnst skattamir
vera orðnir æði háir. Þrátt fyrir fjár-
lagagegnumgat og útlendar skuldir,
em menn enn með ráðagerðir.
Akraborgin er ágætur farkostur,
þó óneitanlega geti farið um mann
hrollur, ef gleymist að loka lúgun-
um. Er og vissara fyrir farþega að
fara niður í bifreiðageymslu og
gera viðvart, ef gleymist að loka.
Brýn nauðsyn er á að Náttúru-
verndarráð friðlýsi Kópavog sem
allra fyrst, gataður Kópavogur er
enginn Kópavogur og á skal að ósi
stemma strax. Það er gaman að
klippa á þrílita borða við undirleik
homaflokks, en lakara ef taka þarf
erlend lán til að það geti gerst.
Ætíð er best að líta tilveruna
björtum augum áður en stórákvarð-
anir em teknar. um gerð gegnum
gata, ekki hugsa um þetta leiðin-
lega, kostnað, og þetta tímafreka,
undirbúningsrannsóknir. Þétt, súrt,
djúpberg Noregs er best til saman-
burðar við íslenska gegnumgata-
hönnun.
„Akrafjall og Skarðsheiði, eins
og ijóubláir draumar," orti dr. Sig-
urður Þórarinsson, og einmitt í
beina stefnu þangað frá Reykjavík,
er sjóleiðin yfir hafsbotni með þykk-
um malar- og leirlögum. Undir er
jarðlagakvos með gjöktandi jarð-
sprangum, enda Akrafjall og Esja
misgömul, gijótið í spmngukerfum
kvosar er allt sundurmolað eins og
svo víða á íslandi.
Eftir jarðgangnagerð er það von
allra að jörð hreyfist ekki meir.
Gerist það engu síður, er hætta á
að margur stígi á hemla bifreiðar
full snögglega, en við það drepa
bensínvélar oft á sér. Það fer hroll-
ur um mig, er ég hugsa mér öku-
mann bifreiðar starta í örvæntingu,
laust eftir að jarðsjálftakippur
hleypti „Úthafínu“ inn í göngin.
Bjarni Valdimarsson
Víkverji skrifar
Yiðskiptavinir einokunarfyrir-
tækja em oft berskjaldaðir
gagnvart fyrirtækinu, ólíkt þeim
sem eiga þess kost að skipta við
fyrirtæki undir aga samkeppninnar.
Vinur Víkveija fékk að reyna þetta
fyrir stuttu. Hann hefur verið við
nám í Boston í Bandaríkjunum
ásamt fjölskyldu sinni, en er á heim-
leið í sumarfrí, sem hann ætlar að
nota eins og flestir aðrir náms-
menn, þ.e. til að vinna og afla
tekna. Það var búið að ákveða dag-
inn til heimferðar og haft samband
við skrifstofu Flugleiða í New York
til að panta far fyrir hann og sex
ára gamla dóttur hans. Um leið var
óskað eftir því við Flugleiði að tek-
ið væri við greiðslukorti og var að
auðsótt í fyrstu. Skrifstofa Flug-
leiða hringi hins vegar aftur og til-
kynnti að ekki væri hægt að taka
við greiðslukortinu vegna þess að
það væri erlent. Greiðslukortið er
gefið út á íslandi, en í hugum Flug-
leiða, sem munu hafa það sem reglu
að taka ekki við erlendum greiðslu-
kortum í Bandaríkjunum, em
íslensk greiðslukort erlend. Og því
hlýtur sú spuming að vakna í hug-
um margra hvort Flugleiðir líti á
íslendinga sem em búsettir erlendis
í lengri eða skemmri tíma sem út-
lendinga?
xxx
Flugleiðir bentu á að best væri
að fara á einhverja ferðaskrif-
stofu í Boston til að kaupa farmið-
ana, jafnframt var sagt að kaupa
yrði miðann 14 dögum fyrir brott-
för til að mögulegt væri að njóta
APEX-kjara. Þetta skipti þó litlu
máli fyrir okkar mann þar sem
hann fær miðann á sama verði hvort,
sem hann kaupir hann hjá ferða-
skrifstofu eða Flugleiðum. (Flug-
leiðir tapa hins vegar þóknun sem
félagið þarf að greiða ferðaskrif-
stofunni). Því var haft samband við
ferðskrifstofu og var ekkert vanda-
mál með greiðslukortið.
xxx
Allt var því klappað og klárt,
eða svo hélt okkar máður.
Nei, samkvæmt upplýsingum Flug-
leiða hafði önnur ferðaskrifstofa
þegar gefíð út farmiðana, ferða-
skrifstofa sem vinur Víkveija hafði
aldrei haft samband við, enda hafði
hann ekki hugmynd um að hún
væri til. Vegna þessa vildi ferða-
skrifstofan í Boston ekki gefa út
miðana en benti á að best væri að
leita nánari skýringa hjá Flugleið-
um. Það var gert og lofaði viðkom-
andi starfsmaður Flugleiða því að
kanna málið og hringa að því loknu,
en það var ekki gert. Eftir að hafa
beðið eftir skýringum frá Flugleið-
um í 5 til 6 klukkutíma var okkar
manni farið að leiðast þófið - og
hringdi aftur. Loks kom í Ijós, að
á ferðinni var annar íslendingur
með sama föðumafn og okkar mað-
ur og þessi maður átti Iíka dóttur,
sem bar þó annað föðurnafn en
dóttir okkar manns. Flugleiðir
höfðu því raglast á farþegum og
gefíð ferðaskrifstofunni í Boston
rangar upplýsingar. Nú var allt
komið á hreint og því auðvelt að
leysa úr vandanum, eða hvað?
xxx
En Flugleiðir neituðu að leið-
rétta mistökin og sögðu tals-
menn félagsins, að ef viðkomandi
ætlaði að njóta APEX-kjara yrði
hann að fara þremur dögum síðar
en ætlunin var. Þannig er viðskipta-
vinur Flugleiða látinn gjalda fyrir
mistök starfsmanna félagsins.
Spurningin er því hvort þetta sé
meginregla hjá Flugleiðum eða
hvort Flugleiðir haga sér svona
aðeins gagnvart íslenskum „útlend-
ingum“ í Bandaríkjunum vegna
þess að samkeppnin er engin?
xxx
Yíkveiji fjallaði fyrir skömmu
um nafn á veizlusal ríkisins í
Rúgbrauðsgerðinni. Nú hefur Stef-
án Þórarinsson á Egilsstöðum skrif-
að Víkveija eftirfarandi bréf, sem
er dagsett 26. maí sl.:
„Ég sá í pistli þínum í gær, að
nafnið á Rúgbrauðsgerðinni var
gert að úmtalsefni.
Faðir minn, Þórarinn Þórarins-
son, fyrram skólastjóri á Eiðum,
lagði til, að ráðstefnuhúsnæðið í
Borgartúni yrði kallað Þiljuvellir.
Þessu er hér með komið á fram-
færi.“