Morgunblaðið - 16.06.1989, Blaðsíða 40

40
MÓRGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGL'R 16. JÚNÍ 1989
nmnmn
„Hún erekki heima ...3'iddu eftir
KLióýrnerkinu ... seghu svo ók!ila.boðln."
Virðum friðarfrumkvæði
forsætisráðherra íslands
Til Velvakanda.
Við íslendingar erum vopnlaus smá-
þjóð og erum stoltir af því. Rödd
okkar, sem er rödd friðarins, hefur
hljómað á alþjóðavettvangi og það
er sérlega ánægjulegt að erlendar
stórþjóðir og andlegir menn skuli
hafa veitt frumkvæði okkar at-
hygli.
Hér á landi var nýlega staddur
útlenskur maður, Chimney að nafni,
og átti ég ásamt fjölmörgum öðrum
með honum ánægjulega stund á
Lækjartorgi. Chimney er margt til
til lista lagt en hann er fyrst og
fremst maður andans og friðarins.
Á Lækjartorgi lyfti hann forsætis-
ráðherra íslendinga, Steingrími
Hermannsssyni, með einni hendi í
nafni friðarins og var ógleymanlegt
að sjá leiðtoga þjóðarinnar bera
kyndil friðarins við þetta tækifæri.
Að lyftunni lokinni kom hópur
fólks og lýsti andlitssvipur þess
mikilli rósemd og frið. Var þar kom-
Til Velvakanda.
Síðan fjármálaráðherrann upp-
lýsti fjölmiðla um brennivínskaup
hæstaréttardómarans hefir mikið
blautviðri geisað og fleiri frammá-
menn legið undir ágjöf. Misjafnlega
heilum virðast menn ætla að aka
vagni sínum heim frá þessum hild-
arleik. Einstaka þó auðveldlega eins
t.d. fyrrv. forseti sameinaðs þings,
Þorvaldur Garðar Kristjánsson, sem
sór og sárt við lagði að hann hefði
aldrei laumast í Ríkið að fá sé ódýrt
brennivínstár nema þegar forseti
íslands var erlendis! Þetta var tekið
gilt og firrt Þorvald frekari vand-
ræðum, enda áfengisausturinn
staðið áratugum saman til æðstu
embættismanna og eins þótt forseti
lýðveldisins væri heima hjá sér.
Það er alveg makalaust hvað
forsætisráðherrann okkar er sein-
heppinn í þessu máli. Við yfirheyrsl-
ur var hann búinn að gleyma því
að áfengi hefði nokkru sinni verið
inn kór Chimneys en hann ferðast
víða um heim til að lyfta fyrirmenn-
um í nafni friðarins. Kórinn söng
einstaklega fallegt lag sem var óður
til forsætisráðherra, þakkargjörð
fyrir starf hans í nafni friðarins.
Mér er það ekkert launungarmál
að bæði lag og ljóð, sem flutt var
á ensku, hreif mig mjög. Mér þótti
umfjöllun fjölmiðla um þennan at-
burð ófullnægjandi og því bað ég
ekið heim til hans í Mávanesið.
Hingað til hefir því verið vel tekið
þegar hann gleymir einhveiju — og
jafnvel mörgu — og menn ekkert
að rexa í því. Fara þá ekki ein-
hveijir minnisbetri að riija upp að
einum eitthundrað og áttatíu flösk-
um hafi verið ekið heim til forsætis-
ráðherrans! En þegar neyðin er
stærst er hjálpin næst. Morgun-
blaðið komst að þeirri niðurstöðu
að ÁTVR hafi notað kjallara for-
sætisráðherra fyrir lager. Þar með
hefði þetta mál verið leyst, ef
Steingrím hefi ekki allt í einu farið
að ráma í að hann hafði gefið mönn-
um að éta heima hjá sér og vín
með. Sem sagt gengið í lagerinn í
heimildarleysi.
Forsætisráðherrann þar að gæta
sín betur í framtíðinni og muna
eftir minnisleysinu, þegar mikið
liggur við.
Melamaður
tengdason minn sem er mennta-
maður að snara ljóðinu á íslensku.
Fer það hér á eftir:
Steingrímur Hermannsson, Numero Uno
Æðsti leiðsögumaður elds og ísa, íslands
Að innan sem utan ert þú vísdómstum
Þú stýrir landi þínu með hönd samúðar
Þitt er landið sem þarfnast ekki hers, ekki
hermanna
Ást, gleði, góðvild, kærleikur og eining
andans
Við íslendingar, höfum, getum
og eigum að skapa okkur sérstöðu
á alþjóðavettvangi sem þjóð friðar-
ins. Betri landkynning er ekki hugs-
anleg. Ég vil einnig minna á orð
trúarleiðtoga kaþólskra manna, Jó-
hannesar Páls páfa , er hann lét
falla við komu sína til íslands á
dögunum. Páfi sagði að við íslend-
ingar hefðum mikilvægan boðskap
að færa heimsbyggðinni sem þráði
réttlæti og frið. Hlýðum á orð hins
smurða frá Kraká. Vil ég gera það
að tillögu minni að þegar verði haf-
in bygging alþjóðlegs friðarmuster-
is á Þingvöllum, helst á Efri Völlum
þar sem hin samkirkjulega guðs-
þjónusta fór fram.
Minnumst þess jafnframt að frið-
arfrumkvæði forsætisráðherra,
Steingríms Hermannssonar, er haf-
ið yfir pólitík og dægurþras. Sem
gamall bóndi er ég t.a.m. ekki sam-
mála stefnu hans í málefnum
sauðkindarinnar, þessa harðgera
ferfætlings sem haldið hefur lífi í
þessari þjóð í 1100 ár. En boðbera
friðar, sannleika og samhygðar ber
ávallt að virða.
Njáll Arason
Áfengislagerinn
HÖGNI HREKKVlSI
„HAMN ÁKVAÐ/P BÍÐA H/NUM A1E6IN VIÐ QÖTONA.'’
Víkverji skrifar
Isjónvarpinu í fyrrakvöld var
okkur sýnd ær, sem var sérstak-
lega fijósöm. Hún var fjórlembd og
sagði fréttamaðurinn að lömbin
fjögur hefðu fæðst í vor. I ungdæmi
Víkveija voru lömb borin, en þau
fæddust ekki, enda heitir sú tíð, er
lömb „fæðast“, sauðburður.
XXX
Atölvuöld ættu fyrirtæki að
eiga auðvelt með að auka þjón-
ustuna, unnt er að láta tölvuna
gera ýmislegt, sem áður kostaði
mikla fyrirhöfn, en kemur nú fram
sem aukin þjónusta við viðskipta-
vini.
Þrátt fyrir aukna tölvunotkun
hefur þjónusta banka við þá sem
þurfa að innleysa ávísanir stórum
minnkað. Nú eru þess dæmi að fólk
sé gert afturreka með ávísanir, ef
ávísunin er ekki gefin út á viðkom-
andi banka. Þetta er í senn óþol-
andi og eitt er víst að slík framkoma
banka hrindir frá viðskiptavinum.
Kunningi Víkveija lenti í þessu í
Útvegsbankanum við Hlemm nú á
dögunum og var gerður afturreka
og sagt að fara í annan banka. Sízt
ætti nú Útvegsbankinn að ýta frá
sér viðskiptavinum.
XXX
Bein útsending í sjónvarpi er
einhver fullkomnasta frétta-
miðlunarleið, sem unnt er að hugsa
sér, sem færir almenning nær at-
burðunum, sem eru að gerast. Á
stundum hefur þetta hins vegar
valdið erfiðleikum og nægir að
minna á, er heil þjóð verður vitni
að illvirkjum, sem framin eru fram-
an við sjónvarpstökuvélar. Má þar
t.d. nefna morðið Lee Harvey Os-
wald á sínum tíma. Erfiðleikum var
þá bundið að velja kviðdóm, fólk,
sem ekki hafði orðið vitni að morð-
inu í sjónvarpi.
En þegar stórviðburðir gerast
eða atburðir, sem almenningur hef-
ur mikinn áhuga á, ætti það að
vera skylda þeirra, sem sjá um ijöl-
miðlun í sjónvarpi að sýna beint.
Víkverji hefur áður gagnrýnt það
að ekki skyldi sýnt frá komu páfa
til Islands og í fyrrakvöld fór fram
mikilsverður landsleikur við Aust-
urríkismenn, sem hvorug sjónvarps-
stöðin sýndi beint. Sjónvarpið er
orðið það dýrt, að almenningur á
heimtingu á að fá beina útsendingu
af slíkum knattleik — það er ekki
sama ánægjan að sjá slíkan leik
eftirá, þegar allir vita hver úrslit
eru. Hver nennir þá að glápa á leik-
inn, aðeins hörðustu áhugamenn-
irnir.
xxx
Amorgun er 17. júní, þjóðhá-
tíðardagur íslendinga. Daginn
í dag þyrftu því allir að nota til
þess að hreinsa í kringum sig. Tak-
markið hlýtur að vera að umhverfi
okkar sé sem snyrtilegast, þegar
hátfðin gengur í garð. Lýðveldið er
alla vega hálffimmtugt, 45 ára
gamalt.