Morgunblaðið - 05.08.1989, Blaðsíða 40

40
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 5. ÁGÚST 1989
+
Móðir mín,
FANNEY MAGNÚSDÓTTIR,
Drápuhlið 44,
sem lést 28. júlí verður jarðsungin frá Langholtskirkju þriðjudag-
inn 8. ágúst kl. 13.30.
F.h. vandamanna,
Rúnar Matthíasson.
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, amma og langamma,
SÓLVEIG ÓLAFSDÓTTIR,
Sólheimum 44,
lést í öldrunardeild Borgarspítalans miðvikudaginn
2. ágúst.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 9. ágúst
kl. 13.30.
Ársól M. Árnadóttir, Björn Sigurðsson,
Margrét Björnsdóttir,
Sigurður Björnsson,
Ólafia Björnsdóttir,
Sólveig Björnsdóttir
og fjölskyldur þeirra.
+
Fóstra mín og amma okkar,
OKTAVÍA BERGMANN JÓNASDÓTTIR,
lést á Héraðshælinu á Blönduósi miðvikudaginn 2. ágúst.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Fyrir hönd vina og vandamanna,
Ásta Gunnarsdóttir
og barnabörn hinnar látnu.
+
Sonur okkar, fóstursonur, faðir og bróðir,
JÓNAS SIGURJÓNSSON,
Bröttukinn 5,
Hafnarfirði,
er látinn. Jarðarförin hefur farið fram.
Sigurjón Ingvarsson,
Anna Sigrún Runólfsdóttir, Ásbjörn Helgason,
Sigurjón Ragnar Jónsson og systkini hins látna.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og langafi,
JÓHANNES S. BERGSVEINSSON
verkstjóri,
Hátúni 4,
Reykjavík,
lést fimmtudaginn 3. ágúst í gjörgæsludeild Landakotsspítala.
Fyrir hönd aðstandenda.
Kristfn Jónsdóttir.
+
Faðir okkar og tengdafaðir,
KARLKVARAN
listmálari,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni í Reykjavík fimmtudaginn 10.
ágúst kl. 13.30.
Ólafur Kvaran, Anna Soffía Gunnarsdóttir,
Gunnar B. Kvaran, Danielie Kvaran,
Elisabet Kvaran, Helgi Haraldsson.
Birting afmælis- og
minningargreina
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til birting-
ar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á ritstjórn blaðsins á
2. hæð í Aðalstræti 6, Reykjavík og á skrifstofu blaðsins í Hafh-
arstræti 85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðvikudagsblaði að
berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með greinar aðra daga.
í minningargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Ekki eru tek-
in til birtingar frumort ljóð um hinn látna. Leyfilegt er að birta til-
vitnanir í ljóð eftir þekkt skáld, og skal þá höfundar getið. Sama
gildir ef sálmur er birtur. Meginregla er sú, að minningargreinar
birtist undir fullu nafni höfundar.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar
greinar um fólk sem er 70 ára eða eldra. Hins vegar eru birtar af-
mælisfréttir með mynd í dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er á það lögð að handrit séu vel frá gengin, vélrituð
og með góðu línubili.
Fanney Magnús-
dóttir - Minning
Fædd 14. september 1914
Dáin 28. júlí 1989
Þá er hún Fanney frænka mín
dáin. Þá getum við ekki lengur
gantast um landsins gagn og nauð-
synjar eins og við gerðum oft í
gegnum tíðina, ekki síst þegar ég
var heimagangur hjá frænkunum
þremur í Drápuhlíðinni á mennta-
skólaárunum. En minningin um
glettna brosið sem tendraði andlit
hennar Fanneyjar þegar henni
fannst ég taka einum of mikið upp
í mig og gerði grín að okkur sjálf-
um, pólitíkinni eða hveiju sem var,
það lifir í minningunni.
Hún frænka mín vildi ekki að
um hana yrði skrifuð lofrulla að
henni genginni. En örfá fátækleg
orð í minningu hennar á hún svo
sannarlega skilið frá minni hendi
fyrir þær fjölmörgu ánægjulegu
stundir sem við höfum átt saman
allt frá því ég var lítill pottormur
fram undir það síðasta er hún barð-
ist gegn sjúkdómnum harða er hafði
sigur að lokum.
Ég veit að Fanneyju líður vel nú
þar sem hún hefur yfirgefið þennan
heim. Þær hafa eflaust um mikið
að spjalla stórvinkonurnar og
tengdamæðgumar Fanney og
Berglind, en fallegri vinskap en var
á milli þeirra í lifanda lífi er vart
að finna.
Það var erfið stund í lífi Fanneyj-
ar að fylgja Berglindi tengdadóttur
sinni til grafar fyrir tveimur og
hálfu ári þegar krabbinn hafði lagt
Berglindi að velli tæplega þrítuga
og í blóma lífsins. Þá var það heit-
asta ósk Fanneyjar að það hefði
frekar verið hún sem Rúnar sonur
hennar var að fylgja til grafar en
ekki Berglind, þannig að augastein-
arnir hennar fengju að lifa áfram
saman hamingjuríku lífi.
En við ráðum engu um örlög
okkar. Það vissi Fanney af biturri
reynslu. Hún missti Matthías mann
sinn þegar Rúnar var agnarlítill
drengur. Hún missti elskulega
tengdadóttur sína í blóma lífsins.
Það vissi Fanney einnig, þegar
læknamir úrskurðuðu að hún bæri
sjúkdóm sama kyns og tók Berg-
lindi frá okkur. Sá úrskurður var
Fanneyju þungbær. Ekki sjálfrar
hennar vegna, heldur vegna Rúnars
sonar hennar.
„Hallur, mér finnst það svo
óréttlátt að Rúnar minn eigi eftir
að ganga aftur í gegnum þessa
hræðilegu baráttu," sagði Fanney
er ég heimsótti hana þegar ljóst var
hvað hafði verið að hijá hana.
Þetta var Fanneyju líkt. Hennar
eigin líðan skipti ekki meginmáli,
Edda Guðný Benedikts-
dóttír - Kveðjuorð
Fædd 7. maí 1988
Dáinl. ágústl989
Sólargeisli er frá okkur tekinn.
í aðeins 15 mánuði fengum við að
njóta samvista við og fylgjast með
elsku frænku okkar, henni Eddu
Guðnýju Benediktsdóttur, Lauga-
völlum 6, hér á Egilsstöðum, sjá
hana vaxa og dafna. Hún sem var
nýfarin að ganga og hlaupa um,
kát og fjörug. Lítil Ijóshærð hnáta
sem yljaði öllum um hjartaræturnar
hvar sem hún kom.
Eitt sviplegt augnablik og eftir
standa harmi lostnir foreldrar,
systkini og frændur. Hvers vegna
hún var tekin frá okkur svona ung
getur enginn svarað nema sá er
öllu ræður. Við höfum börnin eins
og að láni skamma hríð. Eddu
Guðnýju höfðum við alltof stutt.
„Hví var þessi beður búinn,
bamið kæra, þér svo skjótt?
Svar af himni heyrir trúin
hljóma gegnum dauðans nótt.
Það er kveðjan: „Kom til mín!“
Kristur tók þig heim til sín.
Þú ert blessuð hans í hðndum,
hólpin sál með ljóssins öndum."
(Sb. 1886 B. Halld.)
Elsku Jóna, Benni og börn, megi
góður Guð styrkja ykkur öll á þess-
um erfiðu tímamótum.
Amma, fbðursystkini og
fjölskyldur
Veðrið er sá þáttur sem við verald-
legt fólk veltum sem mest fyrir
okkur. Það skiptast á skin og skúr-
+
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
BERGÞÓRA ÞÓRÐARDÓTTIR,
Skógargötu 20,
Sauðárkróki,
lést 27. júlí. Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Fyrir mína hönd og annarra vandamanna,
Áslaug Sigfúsdóttir.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát og útför móður
minnar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
DÓRÓTHEU HALLDÓRSDÓTTUR,
Hringbraut 116,
Reykjavík.
Brynja Tryggvadóttir, Egill Sveinsson,
Björg Ágústsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
I
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð, vináttu og hlýhug við and-
lát og útför móður okkar, tengdamóður og ömmu,
SIGRÍÐAR ÁRNADÓTTUR,
Hringbraut 92a,
Keflavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Sjúkrahúss Keflavíkur.
Lilja og Margrét Karlsdætur
og fjölskyldur.
það sem skipti máli var að fráfall
hennar yrði syni hennar ekki þung-
bærara en nauðsyn bæri.
En í þessari heimsókn náði samt
giettna brosið hennar Fanneyjar að
tendra upp andlitið.
„Það er þá á hreinu að lystarleys-
ið hjá mér er ekki taugaveiklun eins
og læknarnir vildu helst halda,“
sagði Fanney við mig og augun
tindruðu þegar brosið náði til augn-
anna.
Fanneyju þakka ég fyrir ánægju-
stundirnar. Og elsku Rúnar. Þær
Berglind og Fanney eru horfnar úr
þessari jarðvist. En þær skilja eftir
hjá okkur fallegar minningar sem
ylja um alla framtíð.
Hallur Magnússon
ir en alltaf er von um uppstyttu,
og sólskin er efst í huga okkar.
Við eignumst okkar sólargeisla
stundum fleiri en einn. Sumir dvelja
lengur hjá okkur en aðrir, því oft
dregur ský fyrir sólu. - Eins er
háttað til í okkar ófullkomnu jarð-
vist. Þar eiga sér stað sömu veður-
brigði og við skynjum í náttúrunni.
A ákveðnum stað er ritað: Vegir
guðs eru órannsakanlegir. Þessi til-
vitnun segir okkur að trúa á hand-
leiðslu guðs, sem mun leiða okkur
í þann sannleika sem okkur er ætl-
að að skilja eftir hans Ieiðsögn. En
hvernig eigum við að skilja og sætta
okkur við að einn af okkar sólar-
geislum hættir að skína. Því getum
við ekki svarað. En eins og atferli
náttúrunnar er háttað, og að okkur
virðist miðað við þá hringrás sem
í henni býr, trúum við því að engu
verði um það ráðið hver örlög okk-
ar mannanna verði.
Litil frænka okkar er horfin yfir
móðuna miklu. Hún var einn af
þessum sólargeislum sem við vild-
um að hefði skinið sem skærast um
ókomna tíð. En allt er í heiminum
hverfult og af þeim sökum verðum
við að taka því sem að höndum
ber. Hlutirnir gerast og við fáum
engu um það breytt sama hvernig
við leitum að orsökum. Enginn get-
ur leitað að sök hjá sjálfum sér
vegna þess að æðri máttarvöld hafa
algera stjórn á því sem gerist á
okkar ófullkomna tilverustigi. Jóna,
Benni og börn guð fylgi ykkur um
alla eilífð. Verið sterk.
Rúnar og fjölskyldur.