Morgunblaðið - 17.10.1989, Blaðsíða 46

M(JK(;y.\IU<.\DjD. ÞRiPJyfiAfiU^ l-?,.,QKTÓBER 1989
Sveina Sveinbjörns
dóttir - Minning
Fædd 18. apríl 1952
Dáin 10. október 1989
„Þeim mun dýpi'a sem sorgin
grefur sig í hjarla manns, þeim
mun meiri gleði getur það rúmað.
Þegar þú eit sorgmæddur, skoðaðu
þá aftur huga þinn og þú munt sjá,
að þú grætur vegna þess sem var
gleði þín.“ (Spámaðurinn K.G.)
Enn einu sinni hefur umferðin
tekið sinn toll. Þau hörmulegu
tíðindi bárust þriðjudaginn 10.
október að Sólveig Sveina Svein-
björnsdóttir hefði farist í bílslysi þá
um daginn. Við sem eftir stöndum
erum harmi slegin og spyijum:
Hvers vegna? Hún sem var svo
lífsglöð, bjartsýn og full atorku.
Hvers vegna þarf hún að hverfa svo
fljótt á brott frá eiginmanni og
þremur litlum börnum? Þessari
spurningu fæst ekki svarað en stórt
tóm hefur myndast.
Sveina, eins og hún var jafnan
kölluð, ólst upp á Hofsstöðum í
Garðabæ hjá foreldrum sínum
Sveinbimi Jóhannessyni og Sigríði
Gísladóttur ásamt fjórum systkin-
um. Vorið 1967 kom hún að
Hvammi til að vera kaupakona hjá
okkur hjónum. Enn stendur okkur
Ijóslifandi fyrir hugskotssjónum
þessi litla, granna 15 ára stúlka
með fallega brosið, alltaf reiðubúin
til allra verka því hún var einstakur
dugnaðarforkur. Hún var hjá okkur
í nokkur sumur og einn vetur. Einn-
ig kom hún oftast í jóla- og páska-
fríum og alltaf var jafn ánægjulegt
að fá hana. Sveina var einstaklega
barngóð og hafði gott lag á börn-
um. Ofáar stundirnar gaf hún börn-
unum okkar, Iitaði og teiknaði með
þeim, kenndi þeim að leggja kapal,
ráða krossgátur, fór með þeim á
hestbak og seinna kenndi hún þeim
að spila borðtennis. Sveina var mik-
il íþróttamanneskja og það var með
íþróttir eins og annað sem hún tók
sér fyrir hendur, það var ekki gert
með hálfum hug. Hún fór að æfa
borðtennis hjá Gerplu og varð
margfaldur íslandsmeistari bæði í
einliða- og tvenndaleik. Um skeið
var hún framkvæmdastjóri Ung-
mennafélags íslands. Arið 1977
flutti hún norður í Mývatnssveit og
stofnaði heimili með eiginmanni
sínum, Jóhannesi Steingrímssyni
frá Grímsstöðum. Þar tóku þau
bæði virkan þátt í íþróttalífi staðar-
ins og var Sveina aðalhvatamaður
að fá konur til að æfa knattspyrnu.
Þau hjónin eignuðust þijú börn,
Steingrím, 10 ára, Sigríði, 8 ára
og Jóhönnu, 4 ára. Það er sárt til
þess að hugsa að þau skuli ekki fá
að njóta mildi móðurhandarinnar
lengur. Við hjónin og börnin okkar
sendum eiginmanni, börnum, for-
eldrum og öðru venslafólki okkar
innilegustu samúðarkveðjur. Bless-
uð sé minning Sólveigar Sveinu
Sveinbjörnsdóttur.
Björg og Kjartan
Þriðjudagskvöldið 10. október sl.
bárust okkur hörmulegar fréttir að
norðan. Einn félagi okkar í ITC
hafði látist í bílslysi þá fyrr um
daginn.
Sorg fyllti huga og sálir, og
spurningar vöknuðu, hversvegna er
ung kona í blóma lífsins hrifin frá
eiginmanni og börnum?
Sólveig Sveina var stofnaðili í
ITC-deildinni Flugu í Mývatnssveit
og einn af máttarstólpum deildar
sinnar. Ég sem þetta rita átti því
láni að fagna ásamt fleirum að
standa að stofnun ITC Flugu. Mér
ér minnisstæður hinn mikli áhugi
þeirra, og þar átti Sólveig Sveina
stóran hiut að máli.
Fyrir rúmum hálfum mánuði hitti
ég Sólveigu Sveinu glaða og án-
ægða, á kynningarfundi á Egils-
stöðum. Á þessum fundi var hún
með stórt verkefni, því hún þurfti
að hæfnismeta allan fundinn. Þetta
tókst henni svo frábærlega vel, að
ég hugsaði þar sem ég sat í sæti
mínu, að hún væri glöggt dæmi um
það hvað ITC-samtökin geta gefið
okkur, ef við tökum rétt á málum.
Missir ITC Flugu er því mikill.
Mj&ei
Megi góður Guð styrkja alla hennar
félaga og vini.
F.h. Landssamtaka ITC á íslandi
votta ég eiginmanni hennar, börn-
um og fjölskyldu innilega samúð.
Halla Gísladóttir, forseti.
Það var á haustdögum 1961 sem
að undirrituð, þá nýflutt úr
Reykjavík í Garðahrepp, settist í
10 ára bekk í Barnaskóla Garða-
hreþps. Svona umskiptum fylgdi
bæði kvíði og spenna. Garðahreppur
var þá tiltölulega fámennt byggðar-
lag. Bændasamfélagið að líða undir
lok og nýir straumar að taka við.
Skólinn var að hefja sitt fjórða
starfsár og í fámenninu þar sem
allir þekktu alla var erfitt að kom-
ast inn í lokaðan hóp. Á fyrstu
dögunum gaf sig á tal við mig ljós-
birkinhærð stelpa úr 9 ára bekk.
Útitekin vel með rauðar kinnar,
ekkert nema frískleikinn uppmálað-
ur, sem átti eftir að verða henni
samferða lífið á enda. Þetta var
Sveina á Hofsstöðum. Hún hét fullu
nafni Sólveig Sveina. Með okkur
tókst góð vinátta, sem hélst alla
okkar skólatíð, en leiðir skildu að
gagnfræðanámi loknu. Má með
sanni segja að við höfum verið vin-
konur á skólalóðinni. Fjarlægðin á
milli heimila okkar var dágóð að
ekki var farið á milli. Þó finnst mér
að Sveina hafi átt heima í órafjar-
lægð frá skólanum, í raun langt í
burtu’- Trá ~5ýggðú~ böTi? 'Höfsstaðif -
þar sem þeir standa enn í dag í
miðju Hofsstaðatúninu og fjósið
norðan við bæinn höfðu nokkurs-
konar ævintýraljóma yfir sér fyrir
borgarbarnið. Það var eitthvað
spennandi við það að þekkja stelpu,
sem átti heima í sveit. Ég man að
eitt sinn bauð Sveina mér heim til
að skoða kettlinga og bauð hún
mér þá að leiðir okkar ættu eftir
að liggja saman á fullorðinsárum
og tengjast annarri yndislegri sveit
og hamingjusömum fjölskyldubönd-
um, er hún giftist mági mínum,
Jóhannesi Steingrímssyni trésmið
frá Grímsstöðum í Mývatnssveit þ.
20.10.1979. Ég gleymi ekki þeim
ljóma í augum Jósa er hann sagði
mér að hann hefði kynnst sveitunga
mínum, stúlku úr Garðabæ, á ferða-
lagi sínu erlendis. Hann vildi fá að
koma með hana í heimsókn til okk-
ar Brynjólfs sem og varð. Vissi ég
strax að kviknað hafði á neista, sem
ekki yrði slök-ktur auðveldlega.
Fljótlega eftir þetta flutti Sveina
norður í Mývatnssveit og settist þar
að. Það tók hana ekki langan tíma
að kynnast fólkinu í sveitinni, slíkur
var frískleiki hennar og framkoma.
Brátt var hún komin á kaf í ung-
mennafélagsstarfsemi. Hún var trú
ungmennafélagshugsjóninni og
naut sín vel starfandi meðal barna
og unglinga. Hún hafði starfað
mikið með Ungmennasambandi
Kjalarnesþings og var fram-
kvæmdastjóri þess þegar UMSK
vann fijálsíþróttakeppni UMFÍ á
landsmóti á Akranesi 1975. Keppti
hún í borðtennis og varð íslands-
meistari í einliða- og tvíliðaleik
1975. Hún sat í stjórn íþróttafélags-
ins Eilífs um tíma og á síðastliðnu
ári var hún forseti ITC Flugan í
Mývatnssveit.
Sveina og Jósi reistu sér myndar-
legt hús við Skútahraun 11,
Reykjahlíð. Var þar unnið hörðum
höndum öllum stundum enda hjónin
samhent í öllu sem þau tóku sér
fyrir hendur. Heimili þeirra var öll-
um opið, gestum og gangandi, ung-
um sem öldnum. Börnin í hverfinu
löðuðust að húsmóðurinni og börn-
um hennar, því alltaf var nóg hús-
i’ými og verkefnum að sinna. Sveina
var ákaflega bóngóð og útsjónar-
söm og fljót að sjá fram úr vanda-
málum, ef upp komu. Hún starfaði
t
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, amma og langamma,
ANDREA KRISTJÁNSDÓTTIR
frá Hellissandi,
lést á Hrafnistu i Reykjavík að sunnudagsmorgni 15. október.
Kristensa Andrésdóttir,
tengdasonur, börn
og langömmubörn.
t
MARÍA PORBJÖRG MARÍASDÓTTIR,
Háholti 22,
Akranesi,
lést á Sjúkrahúsi Akraness hinn 4. okt-
óber sl.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey
að ósk hinnar látnu.
Þökkum auðsýnda samúð.
Guðmundur Jónsson,
María Júlía Helgadóttir, Reynir Guðsteinsson,
Ólafur A. Ólafsson,
Þórdís I. Ólafsdóttir,
Jenný Ólafsdóttir, Bragi Bergsveinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Hjartkær eiginkona min og móðir okkar,
ELVA BJÖRG HJARTARDÓTTIR
frá Borgarnesi,
andaðist í sjúkrahúsi Akraness 13. október.
Pétur Júlíusson og börn.
t
Ástkær eiginkona mín og móðir,
GUÐRÍÐUR GUÐMUNDSDÓTTIR,
Hlíðavegi76,
Njarðvík,
lést í sjúkrahúsi Keflavíkur mánudaginn 16. október.
Ólafur i. Hannesson og synir.
t
KRISTÍN LOFTSDÓTTIR,
fyrrverandi Ijósmóðir,
Bjargi, Vik í Mýrdal,
lést í Landspítalanum að morgni 14. október.
Sigurður Gunnarsson
og systkini hinnar látnu.
t
Systir mín og móðursystir,
STEINUNN GUÐMUNDSDÓTTIR,
Hvassaleiti 95,
Reykjavfk,
andaðist 11. október sl. Jarðarförin fer fram frá Fossvogskirkju
föstudaginn 20. október nk. kl. 13.30.
Fyrir hönd aðstandenda,
Ásgerður Guðmundsdóttir,
Sæmundur Óskarsson.
“állá' sfná búskapaítfð '1 *Myvatns-
sveit í hálfu starfi sem skrifstofu-
haldari við Hótel Reynihlíð.
Sveina og Jósi eignuðust 3 börn:
elstur er Steingrímur f. 25.7.1979,
þá Sigríðurf. 14.4.1981 ogJóhanna
f. 24.4.1985.
Það var lítil 8 ára stúlka sem fór
í kaupstað með mömmu sinni, en
ferðalagið endaði öðruvísi en ætlað
var. Eftir stendur sú hugsun í
barnshuga: Af hvetju tók Guð hana
mömmu? Mikill .er sá missir hjá
þessum litlu börnurn og elsku mági
mínurn, en ég veit að þau eiga góða
að sem styrkja þau og styðja í
lífsbaráttunni.
Svilkona mín, Sólveig Sveina
Sveinbjörnsdóttir, fæddist 18. apríl
1952. Foreldrar hennar voru Sigríð-
ur Gísladóttir frá Hofsstöðum í
Garðabæ og Sveinbjörn Jóhannes-
son frá Fagradal á Hólsfjöllum.
Sveina var þriðja af 5 börnum
þeirra hjóna, en þau eru: Sigrún
verslunarmaður, gift Jóni Ög-
mundssyni, Rauðalæk Holtum,
Rang., Kristín viðsk.fr., gift Gylfa
Matthíassyni, Garðabæ, Jóhannes
iðnaðarmaður, smb.k. Soffía Böð-
varsdóttir, Reykjavík, Áslaug garð-
yrkjubóndi, gift Sveini Sæland,
Espiflöt, Bisk.tungum. Sigga og
Sveinbjörn sjá á bak tryggri hjálp-
samri dóttur, sem kom reglulega í
bæinn með hópinn sinn og dvaldi
þá á Hofsstöðum. Elsku Jósi minn:
Megi algóður Guð styrkja þig og
litlu börnin þín í ykkar miklu
lífsreynslu og færi ég ykkur og
foreldrum, systkinum og ástvinum
öllum mínar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Guð blessi minnjngu hennar,
Guðrún H. Össurardóttir
Það er kyrr og mildur haustdag-
ur og allir glaðir og ánægðir að búa
sig undir veturinn hver á sinn hátt.
Allt virðist svo friðsælt.
Skyndilega dró ský fyrir sólu,
helfregn berst um sveitina okkar
ung kona, ein af okkur, hefur svo
snögglega verið hrifin burt í blóma
lífsins frá eiginmanni og ungum
börnum, við stöndum eftir og spyij-
um hvers vegna? En við fáum ekk-
ert svar.
Sólveig Sveina Sveinbjörnsdóttir
fæddist 18. apríl 1952. Foreldrar
hennar eru Sigríður Gísladóttir og
Sveinbjörn Jóhannesson bóndi á
Hofsstöðum í Garðahreppi. Þar ólst
hún upp í fijálsræði sveitabarnsins
og góðu sambandi við náttúruna.
Hún flutti hingað í Mývatnssveit
þegar hún trúlofaðist Jóhannesi
Steingrímssyni á Grímsstöðum. Þau
gengu í hjónaband 20. október
1979. Börn þeirra eru 3, Steingrím-
ur 10 ára, Sigríður 8 ára og Jó-
hanna 4 ára. Þau byggðu sér vand-
að hús í Skútahrauni 11 og áttu
gott og fallegt heimili, þau ræktuðu
garðinn sinn og umhverfi vel.
Sveina var ekki mikið fyrir að trana
sér fram en fljótlega kom í Ijós að
hvar sem hún var í starfi eða leik
þá gengu hlutirnir. Hún vann sem
bókari á Hótel Reynihlíð og skilaði
því starfi af öryggi og dugnaði,
einnig ávallt tilbúin að grípa til
hendi ef á þurfti að halda í önnur
verkefni. Hún var hreinskiptin og
einlæg, gædd ríkri réttlætiskennd.
Blómastofa
Fnðfinm
Suöuriandsbraut 10
108 Reykjavík. Sími 31099
Opið öll kvöld
til kl. 22,- einnig um helgar.
Skreytingar við öll tilefni.
Gjafavörur.