Morgunblaðið - 17.10.1989, Blaðsíða 52

83SE H3a«ra0 .TT il’JOAaULtfUW QIGAUaKUDílOW.
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIBJUDAGUR 17. OK-TOBER 1989 -
©1987 Universal Pre»» Syndlcate
Hv&mig komié þi& þessum Litlu. t^lösum
i ritvkJl ?"
Ást er...
... sýnd með óvæntri
heimsókn.
TM Reg. U.S. Pat Ofl. —all rights reserved
© 1989 Los Angeles Times Syndicate
Nei, þetta er ekki ofan-
birtugluggi. Hann er fyrir
forstjórann sem fylgist
með svefntíma starfs-
manna í vinnunni...
Smátt og smátt hættu
prinsinn og prinsessan að
drekka, fóru á snúruna og
lifðu síðan farsællega til
æviloka.
HÖGNI HREKKVlSI
HEFORÐO NÚ ÉTlÐ VFIR þlS EINO SlNNl ENN"
Bjór og stærðfræði
í heita pottinum
Góð hvít-
laukshylki
Til Velvakanda.
Mér finnst það stundum nauð-
synlegt og knýjandi að segja frá
hinu góða sem við kynnumst og er
til að bæta heilsuna.
Það er fyrir um það bil 2 árum
að ég fór að taka inn lyktarlausu
hvítlaukshylkin Kyolic en þau eru
unnin úr hráhvítlauk og halda efn-
um hans óskertum. Það er hreint
ótrúlegt hvað heilsa mín hefur batn-
að á þeim tíma.
Ég ætla að nefna nokkur atriði.
Ég fékk oft slæma blöðrubólgu.
Þurfti að leita læknis og fá meðul.
En það er alveg úr sögunni. Sömu-
leiðis batnaði ristilbóiga sem var
orðin mjög þrálát og það sem mér
finnst næstum ótrúlegt að sjónin
hefur batnað. Fyrir ári átti að setja
mig á lyf vegna of mikillar blóðfitu
en ég tók aðeins meira af Kyolic-
hvítlaukshylkjunum og fór á rétt
fæði og finn ekkert fyrir óþægind-
um af því meir. Ótal margar vinkon-
ur mínar hafa farið að nota Kyolic-
hylki og hafa þær mjög góða
reynslu af þeim og vilja ekki án
þeirra vera. Ég skrifa þetta í þeirri
von að það verði öðrum til góðs.
Guðrún V. Gísladóttir
Ökumenn: Verið vakandi, virðið
rétt gangandi fólks. Foreldrar,
við kennum bömum okkar að
nota gangbrautir, gerum við
það sjálf.
Til Velvakanda.
Nú er það svart maður. Þannig
hóf Gunnar umræðuna. Bjórand-
stæðingar hafa reiknað út að áfeng-
isneysla Islendinga hafi aukist um
45% með tilkomu bjórsins. Svart og
ekki svart, sagði Pétur, við erum
alltaf að .miklast af forfeðrunum og
þar var Egill Skallagrímsson í
fremstu röð. Er hann var í Verma-
iandsför sinni við þriðja mann, tók
hann að sér að drekka fyrir félaga
sína þijá, þá er þeir voru orðnir ófær-
ir og bætti því við sína drykkju.
Hvort þessi viðbót var meiri eða
minni en 45% vitum við ekki. En
veislugestir kvörtuðu undan versn-
andi hegðun hans, þar sem hann
gekk ekki út til að spýja. Við afkom-
endur Egils sýnum að við erum eng-
ir ættlerar, því þegar við bætum 45%
við mikla drykkju, sem fyrir var,
fáum við þann dóm að hegðun okkar
og drykkjusiðir hafi stórum batnað
frá því sem áður var.
Óli reikningshaus velti vöngum og
sagði: Það er nú með þetta eins og
hallann á fiskvinnslunni, það má
reikna þetta á fleiri en einn veg. Nú
nýlega var birt frétt þess efnis að
sala á svokölluðum óáfengum bjór
og pilsner hafi dottið niður og í þess
stað sé drukkinn áfengur bjór, sem
sagt sterki bjórinn kemur í staðinn
fyrir þann bjór og pilsner, sem við
drukkum áður. Nú er áfengi í pilsner
2,2% en í mest selda bjórnum Löven-
bráu er 5,3%. Pilsnerglasið inniheldur
þá 41,5% af því áfengismagni, sem
er í Lövenbráuglasinu og 45% mínus
41,5% verða 3,5%. Nei hættu nú,
sagði Gunnar, heldur þú að þú getir
talið nokkrum manni trú um að
áfengisaukningin með tilkomu bjórs-
ins sé ekki meiri en 3,5%? Óli hugs-
aði sig aðeins um, brosti kankvíslega
og sagði: Þú vilt nánari útfærslu
varðandi 3,5 ppósentin. Arið 1985-86
jókst áfengissala ríkisins um 4,7%
og 1986-87 um 2,99%. Meðaltals-
aukning þessara tveggja ára er þá
3,85%. Miðað við þetta hefði aukn-
ingin átt að verða 3,85% en varð
aðeins 3,5%. Aukningin hefur þá
orðið 0,35% minni en gera mátti ráð
fyrir að hún yrði þótt enginn sterkur
bjór hefði verið leyfður. Jæja, nú er
ég aldeilis orðlaus, sagði Pétur, ef
þú telur þig geta sýnt tölfræðilega
að áfengisneysla hafi minnkað með
tilkomu bjórsins bara með því að
taka einn þáttinn, hvað þá um allt
heimabruggið og svo smyglaða bjór-
inn og svo. Ekkert meira og svo, og
svo, sagði Óli. Ef þú heldur svona
áfram Pétur með — og svo — þá
endar það á því að áfengisneysla
reiknast svo lítil að við hættum að
geta fundið á okkur.
Bjarni, sem vanur var að leggja
orð í belg, lét ekkert til sín heyra,
en sat allan tímann fölur og fár.
Roði var að byrja að færast íkinnarn-
ar, hann stóð upp, tók í höndina á
Óla og þakkaði honum fyrir. Það var
búið, sagði hann, að reikna í mig 45%
áfengisaukningu, svo ég var alveg
að drepast úr timburmönnum, en nú
hefui' þú reiknað alla timburmenn
úr mér svo ég er alhress og nú sting
ég mér til sunds.
Einn úr heita pottinum
Víkverji skrifar
eir, sem horfðu á Ólaf Ragnar
Grímsson, fjármálaráðheira, í
viðtalsþætti í ríkissjónvarpinu sl.
laugardagskvöld, veltu því sumir fyr-
ir sér, í hvaða ílokki hann væri!
Ástæðan var sú, að fjármálaráðherra
talaði á köflum eins og harðsvíraður
íhaldsmaður. Hann taldi ekki koma
til greina, að ríkið hefði nokkur af-
skipti af kjarasamningum og lagði
mikla áherzlu á, að verkalýður og
vinnuveitendur yrðu að gera kjara-
málin upp sín í milli. Hann hlustaði
ekki á athugasemdir Ögmundar Jón-
assonar, formanns BSRB þess efnis,
að samtök hans væru með lausa
samninga á undan öðrum launþega-
samtökum.
Sú var tíð, að forystumenn Al-
þýðubandalags gerðu kröfu til þess,
að ríkisvaldið gengi fram fyrir skjöldu
til þess að tryggja launþegum kjara-
bætur. Nú flytur foiTnaður Alþýðu-
bandalagsins og fjármálaráðherra
Iærðar ræður um það, að þjóðarbúið
standi frammi fyrir þriðja samdrátt-
arárinu í röð í fyrsta sinn frá 1950
og segir þar með, að enginn gnmd-
völlur sé til kjarabóta!
Ólafur Ragnar talaði þannig í sjón-
varpinu, að engum þyrfti að koma á
óvart, þótt hann léti í ljósi þá skoð-
un, að nauðsynlegt sé að hafa “hæfi-
legt“ atvinnuleysi!
XXX
Einn af viðmælendum Víkveija
kvartaði sáran undan því á dög-
unum, að ekki hefði verið hægt að
fá svínakótilettur í Reykjavík í miðri
viku. Viðkomandi hafði faríð í þijár
stórar matvöruverzlanir í borginni í
því skyni að kaupa þessa matvöru
og alls staðar fengið sama svarið:
svínakótilettur vom ekki til. Hvað
veldur? Er svínakjöt orðið svo vin-
sælt, að framleiðendur hafi ekki und-
an?
Girðing, sem sett hefur verið upp
milli akreina í Lækjargötu setur
skemmtilegan svip á miðborgina. Hið
sama má segja um ljósker, sem hafa
verið sett upp þar, á Laugaveginum
og meðfram Tjörninni við Fríkirkju-
veg. Væntanlega verður gengið frá
tjarnai'bakkanum með sama hætti
við Skothúsveg og Tjamargötu.
XXX
Brúin yfir á hið gamla Miklatorg
og gatnamótin þar hafa orðið
til þess að greiða mjög fyrir um-
ferðinni á þessum slóðum. Hins veg-
ar eru þær akreinar, sem eru ætlað-
ar fyrir vinstri beygju inn á Hring-
braut heldur óþægilegar og það sama
á við um ljósin þar eins og annars
staðar, þar sem svipað er ástatt, að
þau hleypa alltof fáum bílum í gegn
í einu.