Morgunblaðið - 30.11.1989, Blaðsíða 43

meistari Reykjavíkur árið 1944.
Eftir hann liggja nokkrar kennslu-
bækur í frönsku, svo og þýddar
bækur um skák.
Góða Jóna Kristín. Þú mátt nú
sjá á bak umhyggjusömum og
ástríkum lífsförunauti. Það er sár
reynsla, en það er þó huggun harmi
gegn að eftir lifir minning mæt, og
þú átt góða að.
Eg votta þér, sonum, tengda-
dætrum, barnabörnum, öðru
venslafólki og vinum mína dýpstu
samúð.
Blessuð sé minning Magnúsar
G. .Jónssonar.
Ármann Kr. Einarsson
Kveðja írá Menntaskólanum
í Reykjavík
Magnús G. Jónsson, dósent í
frönsku við Háskóla íslands, lézt
laugardaginn 18. október, 81 árs
að aldri, fæddur á Þorláksmessu
1908 og stúdent frá Menntaskólan-
um 1927. Hann nam rómönsk mál
við Sorbonne og á Spáni og kenndi
frönsku við skólann fyrst 1940-
1941, og síðan frá 1942 til 1971.
Hann varð dósent við Háskóla ís-
lands 1971, en hafði áður kennt
þar frönsku sem stundakennari frá
því kennsla hófst í HÍ í þeirri grein,
auk námskeiða í öðrum rómönskum
málum.
Magnús var farsæll og áhuga-
samur kennari, hvers. manns hug-
ljúfi og vel látinn bæði af nemend-
um og samkennurum. Hann var
glaðvær og skemmtinn á kennara-
stofu og lagði ævinlega gott til
mála. Hann gaf á sínum tíma út
kennslubók í frönsku, sem undirrit-
aður kenndi árum saman og líkaði
afar vel og þótti gott að kenna, og
þó að kennsluhættir hafi síðan
breytzt verulega er það þó svo, að
málfræðihluti bókar Magnúsar
blívur fyrir skýrleika sakar og er
enn víða notaður.
Er Magnús hvarf frá Mennta-
skólanum eftir 30 ára kennslu
stijáluðust mjög fundir og ber að
harma það, en minningin um góðan
mann og gegnan lifir, og við minn-
umst hans með gleði. Eiginkonu
hans og sonum sendi ég samúðar-
kveðjur frá skólanum og gömlum
samkennurum.
Guðni Guðmundsson
Vinur minn, Magnús G. Jónsson,
er látinn. Hann lézt laugardaginn
18. nóvember síðastliðinn og kvaddi
þennan heim á sama hátt og hann
lifði lífinu, í kýrrlátri virðingu.
Magnús fæddist 23. desember
1908. Hann stundaði nám við Sor-
bonne háskólann í París, í Madrid
og Rómaborg frá 1927-1933. Hann
var löggiltur' skjalaþýðandi í
frönsku, spænsku og ítölsku, kenndi
við Menntaskólann í Reykjavík frá
1940-1973 og Háskóla íslands frá
1942-1979. Yfirkennari við
Menntaskólann í Reykjavík var
hann frá 1958 og dósent við Há-
skóla íslands frá 1963.
Hann var ritari Alliance Francise
frá 1934-65, forseti þess félags frá
1965-1975 og loks heiðursfélagi.
Hann var fyrsti forseti og heið-
ursfélagi félags frönskukennara á
íslandi. Fyrir kennslustörf sín og
félagsstörf hlaut Magnús G. Jóns-
son margar háar orður franska
ríkisins og fálkaorðu hins íslenzka.
Iiann varð skákmeistari Reykjavík-
ur árið 1944. Eftir hann liggja
kennslubækur, meðal annars
kennslubók í frönsku, sem notuð
var við menntaskóla til margra ára,
og auk þess þýdd rit, aðallega um
skák.
Þannig var starfsferill Magnúsar
G. Jónssonar í stuttu máli, en mig
langar fyrst og fremst að minnast
mannsins eins og ég kynntist hon-
um. Leiðir okkar lágu fyrst saman,
þegar Magnús G. Jónsson gerðist
kennari minn við Menntaskólann í
Reykjavík á unglingsárum mínum.
Lítt grunaði mig þá, hvað hann
ætti eftir að kenna mér margt ann-
að en franska tungu síðar á lífsleið-
inni með því einu að vera sá, sem
hann var.
Það er sagt, að kærleikurinn
þekki ekki sjálfan sig, og víst er,
að Magnús G. Jónsson var sér lítt
meðvitandi um mannkosti sína, en
aðrir skynjuðu þá þeim mun sterkar
í návist hans.
MORGUNBLÁÐIÐ FIMMTÚDAGUR 30. NÓVEMBER 1989
43í
Oft sagði hann með þeirri sér-
stöku kímni, sem honum var eigin-
leg: „Ef þú finnur lausnina á lífsgát-
unni, þá láttu mig vita,“ því að í
hjarta sínu fannst honum fráleitt,
að mannlegleikinn gæti nokkurn
tíma skilið hinztu rök tilverunnar,
en sennilega var hann þó nær því
í fölskvaleysi sínu að skynja kjarna
lífsins en flestir aðrir.
Magnús G. Jónsson hafði til að
bera einstaka mannlega hlýju, ekki
einungis gagnvart sínum nánustu,
heldur gagnvart öllu og öllum, og
hún tengdist göfugmennsku hjart-
ans, sem verður ekki lærð en birt-
ist í fágun hið ytra og innra. Eng-
inn, sem hitti hann, þótt ekki væri
nema stutta stund, gat komizt hjá
því að verða var við þessa siðfágun
hjartans í fari Magnúsar G. Jóns-
sonar.
Magnús G. Jónsson unni fögrum
bókmenntum og skáldskap og var
feiknarlega vel að sér í rómönskum
tungumálum og bókmenntum.
Hann naut þess í ríkum mæli,
þegar mannsandinn fann sér fagran
og hnitmiðaðan búning í orðum og
orðinu tókst nánast að yfirvinna
sínar eigin takmarkanir.
Hann hafði og óbilandi áhuga á
skák og var listamaður í því að leysa
flóknar taflstöður. Ef grannt var
skoðað átti það þó ekki einungis
við um taflborðið, heldur einnig og
mun meir um lífið sjálft. Og þá
hafði hann ávallt einfaldleikann,
heiðarleikann og kærleikann að
leiðarljósi að ógleymdri þeirri tign-
arlegu hæversku, sem var aðals-
merki Magnúsar G. Jónssonar.
Hann opnaði hjarta sitt og heim-
ili bæði fyrir mér og fjölmörgum
öðrum. Það var í raun einn og sami
hlutur, því að hjarta Magnúsar G.
Jónssonar sló fyrir heimilið, eigin-
konu, synina tvo, Magnús og Jón,
tengdadætur og barnabörn.
Það var mannbætandi að verða
vitni að þeirri ást, virðingu, kær-
leika og jafnvel lotningu, sem
Magnús G. Jónsson bar til og fyrir
konu sinni, Jónu Kristínu Magnús-
dóttur, enda bar hún mann sinn og
fjölskyldu á höndum sér af þeirri
takmarkalausu ósérhlífni, sem ein-
kennir Jónu Kristínu í samskiptum
við ástvini sína og öll þau verkefni,
sem hún tekur undir sinn verndar-
væng af lífi, sál og öllu hjarta. Ég
kveð vin minn, Magnús G. Jónsson,
með tregablöndnum söknuði en þó
fyrst og fremst með djúpu þakk-
læti, enda munu áhrif hans lifa
áfram í mér og öllum öðrum, sem
urðu þeirrar gæfu aðnjótandi að
kynnast svo göfugri sál í mannleg-
um líkama.
Fjölskyldu hans vil ég votta
dýpstu samúð.
Halldór Hansen
Fleiri minningargreinar um
Magnús G. Jónsson verða birtar
næstu daga.
t
Hjartkær móðir okkar og stjúpmóðir,
ANNA S. STEINSDÓTTIR,
Kothúsum,
Garði,
andaðist í Borgarspítalanum þann 29. nóvember.
Edda Sveinbjörnsdóttir,
Guðrún Sveinbjörnsdóttir,
Gunnar Sveinbjörnsson.
t
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, fósturfaðir,
afi og langafi,
ÞÓRÐUR Þ. ÞÓRÐARSON,
Kirkjubraut 16,
Akranesi,
verður jarðsunginn frá Akraneskirkju föstudaginn 1. desember
kl. 14.00.
Sigríður Guðmundsdóttir,
Ástríður Þ. Þórðardóttir,
Þórður Þórðarson,
Ævar H. Þórðarson,
Sigurður Þórðarson,
Þórður Valdimarsson,
Jóna Valdimarsdóttir,
Ársæll Valdimarsson,
Guðmundur Magnússon,
EsterTeitsdóttir,
Þórey Þórólfsdóttir,
Sigrfður Guðmundsdóttir,
Ólafía Sigurdórsdóttir,
Þórður Egilsson,
Aðalheiður Oddsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Hugheilar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát
og útför eiginkonu minnar og systur okkar,
ÞÓRLEIFAR SIGURÐARDÓTTUR,
Grýtubakka 18.
Ágúst Árnason,
Rósbjörg Sigurðardóttir,
Steinunn Sigurðardóttir.
t
Litli sonur okkar,
GABRIEL,
lést i barnaspítalanum í Boston, Bandaríkjunum, þann 5. nóvem-
ber. Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey.
Öllum þeim sem veittu okkjr fjárhagsaðstoð og annan stuðning
viljum við færa þakkir okkar. Sérstakar þakkir sendum við til
Hróðmars Helgasonar, læknis, og starfsfólks barnadeildar 13e á
Landspítalanum.
Það fé sem umfram er af því sem safnaðist til styrktar Gabriel
munum við láta renna til barnadeildarinnar.-
Fyrir höhd nánustu vandamanna,
Dagný María Sigurðardóttir, Jón Þ. Þórðarson,
Selfossi.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð við andlát og útför sonar míns,
föður okkar og bróður,
MAGNÚSAR HRAFNS MAGNÚSSONAR.
Bertha Karlsdóttir,
Magnús Atli Magnússon,
Guðrún Ása Magnúsdóttir
og systkini.
t
Alúðarþakkir til allra þeirra, sem sýndu okkur samúð og hlýhug
við andlát og útför eiginmanns míns,
ÁRMANNS FRIÐRIKSSONAR
útgerðarmanns.
Guð blessi ykkur öll.
Rósa Aðalheiður Georgsdóttir
og börn.
t
Þökkum auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför föður
okkar, tengdaföður, afa og langafa,
SVEINS SIGURÐSSONAR
málara,
Aðallandi 1.
Sigurður Ingi Sveinsson, Halldóra Salóme Guðnadóttir,
Sigrún Sveinsdóttir, Vignir Jónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir til allra þeirra, er sýndu okkur hlýhug og samúð
vegna andláts og jarðarfarar eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður pg afa,
KRISTJÁNS ÞORGILSSONAR
frá Bolungavfk,
Hjarðarholti 11,
Akranesi.
Sæunn Guðjónsdóttir,
börn, tengdabörn
og barnabörn.
t
Innilegar þakkir til allra þeirra er sýndu okkur hlýhug og samúð
vegna andláts og jarðarfarar móður okkar og tengdamóður,
ÁSGERÐAR JENSDÓTTUR
frá Hnífsdal,
dvalarheimilinu Höfða,
Akranesi.
Sæunn Guðjónsdóttir,
Ólafur K. Guðjónsson,
Filippía Jónsdóttir,
börn, barnabörn
og barnabarnabarn.
t
Innilegar þakkir flytjum við öllum þeim er sýndu okkur samúð og
vinarhug við útför eiginkonu minnar, móður, tengdamóður, ömmu
og langömmu,
DÝRLEIFAR HERMANNSDÓTTUR,
Boðahlein 1,
Garðabæ.
Jóhannes Bergsteinsson,
Sigurbjörg Jóhannesdóttir, Örlygur Geirsson,
Ragnhildur Jóhannesdóttir, Sveinn Sigurkarlsson,
Guðbjörg Jóhannesdóttir,
Sjöfn Jóhannesdóttir, Gunnlaugur Stefánsson
og barnabörn.
t
Þökkum af alhug sýnda samúð og hlýhug við fráfall og útför föð-
ur rhíns og tengdaföður,
ÁRMANNS FRIÐRIKSSONAR
útgerðarmanns.
Sérstakar þakkir til starfsfólks DAS í Hafnarfirði.
Ármann Ármannsson,
Sjöfrt Haraldsdóttir.