Morgunblaðið - 27.09.1990, Blaðsíða 40

40
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 27. SEPTEMBER 1990
Helgi G. Helgason
skipstjóri - Minning
Fæddur 31. janúar 1935
Dáinn 19. september 1990
Mig iangar í örfáum orðum að
minnast bróður míns, Grétars, eins
og við fjölskyldan kölluðum hann
jafnan. Margt kemur upp í hugann,
en efst sitja hjá mér minningarnar
austan úr Vík, þar sem við vorum
alin upp. Við áttum yndislega æsku
þar, hjá góðum og tryggum foreldr-
um. í litla þorpinu okkar vorum við
líka í skjóli við fjöllin og í þessu
stórbrotna landslagi, með brattar
brekkur og sendnar strendur við
opið hafið, gátum við leikið okkur
tímunum saman.
Grétar var fæddur í Vestmanna-
eyjum en alla æsku sína var hann
í Vík. Hann var mikið á heimili afa
okkar og ömmu og naut ástríkis
þeirra. Grétar var frá barnsaldri í
sumardvöl á Herjólfsstöðum í Álfta-
veri og naut ástríkis heimilisfólks
þar. Hann fór í Skógaskóla og eign-
aðist þar trygga vini, eins og Olaf
Jónsson, nú lækni, son sr. Jóns
Þorvarðarsonar, sem var prestur
okkar í Vík, Ólafur og Grétar voru
herbergisfélagar og fermingar-
bræður og miklir mátar alla tíð.
Árið 1952 fluttist fjölskyldan
suður til Njarðvíkur og þar byggði
faðir okkar hús á Holtsgötu 30. Þar
í stofunni, árið 1956, gifti sr. Jón
Þorvarðarson Grétar og Guðrúnu
og skirði tvíburadætur þeirra og
eina litla frænku, dóttur mína. Eig-
inkona Grétars er Guðrún Þor-
steinsdóttir frá Borgarnesi. Þau
eignuðust fjögur börn, tvíburana
Önnu Ólafíu og Guðlaugu Þuríði,
ári seinna fæddist Steinunn Ásta
og yngstur er Helgi. Bömin eru öil
gift og eiga sín heimili og fjölskyld-
ur.
Strax og við fluttumst suður fór
Grétar á sjóinn og stundaði sjó-
mennsku alla tíð. Hann veiktist og
háði stríð í rúman áratug við þann
vágest. Þrek hans og dugnaður í
baráttunni var einstakt. Helsjúkur
fór hann á sjóinn, og hann nefndi
það oft við mig að á sjónum fengi
hann aukið þrek svo heilnæmt væri
sjávarloftið. Hann var í mörg ár
mikið veikur og lá þá heima, og var
umvafinn íjölskyldu sinni. Það var
mikil reynsla fyrir þau öll. Sjálfum
leið honum vel heima og var góður
skipstjóri á þeirri skútu. En það
kom að því að þessi stóri og sterk-
byggði bróðir minn varð að láta
undan.
Eg færi honum innilegar þakkir
fyrir margar ánægjustundir, austur
í Vík, og á heimili hans og mínu.
Guð blessi minninguna um Grétar,
bróður minn, og bið ég að góður
Guð styrki Guðrúnu, börn, tengda-
börn og barnabörn í þeirra miklu
sorg.
Bára Helgadóttir
Þá er hann Grétar fallinn í valinn
löngu fyrir aldur fram. Hann stóð
svo sannarlega á meðan stætt var,
eins_ og eik sem ekki bognar en
fellur. Það var ótrúlegt þrek sem
hann hafði og kom það honum vel
í iífsins ólgu sjó í víðasta skilningi
þess orðs því við sjómennsku starf-
aði hann lengst af sinni ævi. Grétar
var ljúfmenni hið mesta og bjart-
sýni var hans aðalsmerki.
Það eru ellefu ár síðan krabba-
mein greindist hjá honum og gekkst
hann þá undir margra klukku-
stunda aðgerð, en heim fór hann á
öðrum sólarhring, óþarfí að vera á
sjúkrahúsi lengur en þörf krafði.
Eg hef ekki oft orðið vitni að slíkri
hörku sem Grétar sýndi sjálfum sér
í sínum veikindum og Gunna lét svo
sannarlega ekki sitt eftir liggja, hún
stóð eins og klettur honum við hlið.
Síðastliðið ár var Grétari og fjöl-
skyldu hans erfítt þegar meinið tók
sig upp á ný og hann fann kraftana
dvína smátt og smátt, en er hann
var spurður um líðanina var svarið
ávallt jákvætt: „Allt gott að frétta,“
vol og víl var honum ekki að skapi.
Síðustu vikuna dvaldi hann á
sjúkrahúsi þrotinn að kröftum en
samt var óþarfí að ónáða starfsfólk-
ið, hann ætlaði hvort eð er að hafa
stutta viðdvöl og sú varð reyndin.
Ungur kvæntist Grétar Guðrúnu
Þorsteinsdóttur jafnöldru sinni,
mestu myndar- og sómakonu. Áttu
þau saman fjögur mannvænleg
börn sem öll hafa fest ráð sitt og
eru bamabörnin orðin sjö og voru
þau öll sannkallaðir augasteinar afa
og ömmu.
Grétar var góður heimilisfaðir
þótt löngum væri hann að heiman
vegna síns starfa og kom það þá í
hlut Gunnu að ala börnin upp og
fórst henni það vel úr hendi, en þær
stundir sem Grétar var heima nýtti
hann vel í þágu konu, bama og
heimilis, gæðin fara ekki alltaf eft-
ir magni.
Þau hjón voru höfðingjar heim
að sækja, Gunna með sína fímu
fingur jafnt við matargerð sem og
að prýða heimilið á allan hátt og
ekki spillti Grétar fyrir með sinni
léttu lund og jákvæðni. Margar
ánægjustundir áttum við hjónin í
sumarhúsi þeirra í Skorradal sem
er sannkallaður unaðsreitur jafnt
innan sem utan dyra. Fyrir mánuði
dvöldum við þar kvöldstund í góðu
yfírlæti en þá var farið að kvölda
veruiega í lífi Grétars, hann var
ekki samur og áður.
Enginn veit sína ævi fyrr en öll
er og er um að gera að líta lífið
sem björtustu augum eins og Grét-
t
Maðurinn minn og faðir okkar,
ÁRMANN JÓNSSON,
Hraunbæ124,
andaðist sunnudaginn 23. september 4l.
Útförin auglýst síðar.
Anna Benediktsdóttir,
Díana Ármannsdóttir,
Anna Dóra Ármannsdóttir,
Brynjar Ármannsson.
t Móðir okkar,
MARGRÉT BJARNADÓTTIR c.
frá Látrum, Aðalvík,
Akurgerði 8,
Reykjavík.
andaðist í Borgarspítalanum 26. september. Fyrir hönd aðstandenda,
Ingibjörg Guðmundsdóttir.
ar gerði.
Gunna mín, við viljum þakka
ykkur gengin ár og biðja Guð að
styrkja ykkur öll og styðja í ykkar
þungu sorg. Megi hann hvíla í Guðs
friði.
Gyða og Baldvin
Mig setti hljóða, er mér var til-
kynnt að Grétar mágur minn væri
látinn, þó ég vissi að hann var bú-
inn að vera veikur og að hveiju
dró. En maður er aldrei viðbúinn
slíku.
Grétar var kvæntur Guðrúnu
systur minni og áttu þau fjögur
börn og sjö barnabörn, sem nú sjá
með söknuði eftir afa sínum, sem
var þeim svo mikið. Þau voru öll
miklir sólargeislar hjá afa sínum,
enda var hann alltaf svo hlýr og
þau fundu það líka, því þau hlupu
í fangið á honum þegar þau komu
í heimsókn, stundum tvö og stund-
um fjögur, því ekki mátti hafa neitt
útundan. Grétar og Guðrún byggðu
sér fallegan sumarbústað í Skorra-
dal, sem þau voru í öllum stundum,
þegar þau gátu. Það var yndislegt
að koma tii þeirra þangað. Við hjón-
in komum oft til þeirra, þegar við
vissum að þau voru þar og svo var
síðastliðið sumar. Þá var Grétar
mjög farinn að heilsu, en hann
kvartaði ekki frekar en áður. Alltaf
svona róiegur og yfírvegaður eins
og venjulega.
Ég kveð Grétar mág minn með
söknuði og vona að hann eigi góða
heimkomu bak við móðuna miklu.
Guðrúnu, börnunum og fjölskyld-
um þeirra svo og ættingjum, send-
um við hjónin innilegar samúðar-
kveðjur.
Jóhanna Þorsteinsdóttir
í dag verður til moldar borinn
bróðir minn og vinur Helgi Grétar.
Hann fæddist í Vestmannaeyjum
31. janúar 1935. Foreldrar okkar
voru Jóhanna Halldórsdóttir, fædd
í Borgarfírði eystri og Helgi Helga-
son, fæddur í Holti í Álftaveri.
Helgi Grétar var elstur okkar 6
alsystkina en áður hafði móðir okk-
ar eignast dreng, Halldór Hörð
Arason, sem alinn var upp í Hóla-
brekku í Garði.
Foreldrar okkar hófu búskap að
Reyni í Reynishverfí 1935 og
bjuggu þar fyrsta búskaparár sitt.
1938 festu þau kaup á húsi í Vík
í Mýrdal og bjuggu þar til 1953. Á
fyrstu búskaparárum foreldra okk-
ar var lítið um vinnu í Vík og fór
þá heimilishald oft úr skorðum að
sumarlagi þegar móðir okkar fór í
kaupavinnu. Var okkur þá komið
fyrir í sveit. Grétar fór að Heijólfs-
stöðum í Álftaveri til hjónanna Þur-
íðar og Jóhannesar. Þau tóku hon-
um ákaflega vel og voru þau og
börn þeirra honum alla tíð mjög
kær. Grétar var í miklu uppáhaldi
hjá Guðlaugu Einarsdóttur og
Helga Brynjólfssyni, afa okkar og
ömmu, í Laufási í Vík og var hann
hjá þeim að miklu leyti, á vetuma
til, fram að fermingu. Með þroska
okkar kynntist ég innri manni þessa
góða drengs sem var mér og okkur
systkinum til fyrirmyndar vegna
manngæsku hans og blíðu. 1953
flytjum við með foreldrum okkar
til Njarðvíkur. Þá störfuðum við
Grétar saman í 2 ár á Keflavíkur-
flugvelli. Eftir það gerðist hann sjó-
maður og síðar skipstjóri og starf-
aði við það meðan heilsan leyfði.
Hann var sérlega ljúfur starfsfélagi
og milli hans og sjómanna er með
honum störfuðu mynduðust sterk
vináttubönd.
Árið 1956, 24. ágúst, gekk hann
að eiga eftirlifandi konu sína, Guð-
rúnu Þorsteinsdóttur, sem hefur
alla tíð staðið honum við hlið hvað
sem á hefur bjátað í lífsins straumi.
Sérstaka alúð og styrk sýndi hún
í erfiðum veikindum hans.
Helgi Grétar og Guðrún eignuð-
ust fjögur börn. Þau eru: Anna
Ólafía, sambýlismaður Hilmar Há-
konarson; Guðlaug Þuríður, maki
Stefán Hallsson Steinunn Ásta,
maki Rúnar Steinn Ólafsson, og
Helgi, sambýliskona Sigríður
Brynja Hauksdóttir. Eftir að við
systkini Grétars. eignuðumst okkar
eigin heimiii og börn var það sér-
stök ánægja okkar þegar hann kom
í heimsókn og makar okkar og börn
nutu í ríkum mæli blíðu hans og
vináttu.
Ég vil biðja góðan guð að varð-
veita bróður minn og veita eigin-
konu hans og börnum, tengdabörn-.
um og barnabörnum styrk í sorg
þeirra.
Valgeir Ó. Helgason
Látinn er Helgi Grétar Helgason
skipstjóri langt um aldur fram, 55
ára að aldri. Lát hans kom ekki á ■
óvart. Hann hafði fengið krabba-
mein í skjaldkirtil fyrir u.þ.b. 11
árum og gengist undir skurðaðgerð.
Vonir voru bundnar við varanlega
lækningu, en síðar tók sjúkdómur-
inn sig upp aftur. Hann tók því
með þeirri karlmennsku sem ein-
kenndi hann alla tíð.
Nú þegar hann er dáinn rifjast
upp minningar frá löngu liðnum
árum þegar við vorum drengir að
alast upp í Vík í Mýrdal við hafið
og brimhljóðið. Við vorum jafnaldr-
ar.
Hann fæddist 31. janúar 1935.
Foreidrar hans voru Helgi Helgason
og Jóhanna Halldórsdóttir sem
lengi bjuggu í Vík. Helgi vartraust-
ur og virðulegur maður sem sótti
víða til fanga til að sjá ijölskyld-
unni farborða. Húsnæði var lítið og
efnin varla mikil, en allt bjargaðist
með dugnaði og forsjálni. Helgi
starfaði mikið við smíðar en hafði
þó ekki réttindi. Hann bætti úr því
á efri árum og lauk sveinsprófi 74
ára gamall, en hann lést stuttu
síðar. Jóhanna var glaðsinna, fé-
lagslynd og hafði fagra söngrödd.
Hún er látin fyrir mörgum árum.
Grétar ólst upp í glaðværum og
hressilegum systkinahópi, en börn
Jóhönnu og Helga eru auk hans
Valgeir Ólafur, Bára, Sævar, Guð-
jón og Jón Bjarni. Grétar var
hraustur og tápmikill strákur. Á
sumrin var hann árum saman á
Heijólfsstöðum í Álftaveri hjá Jó-
hannesi bónda Guðmundssyni og
hans fólki. Hann hlakkaði alltaf
mikið til sumardvalarinnar og hann
hefur sagt mér hve vel honum leið
á því heimili.
Árið 1949 tók Héraðsskólinn að
Skógum undir Eyjafjöllum til
starfa. Við Grétar settumst báðir á
skólabekk þar og urðum herbergis-
félagar í tvo vetur ásamt Friðriki
Kristjánssyni og Snæbirni Snæ-
bjömssyni, seinni veturinn bættist
Einar Brandsson í hópinn. Þar átt-
um við glaða og ánægjulega daga.
Fjölskyldan fluttist til Ytri-
Njarðvíkur 1953. Eftir þetta rofn-
uðu tengslin við Grétar í mörg ár.
Hafið dró hann að sér og eftir að
námi í Stýrimannaskólanum lauk
stundaði hann sjómennsku og út-
gerð lengst af sem skipstjóri þar
til sjúkdómurinn náði yfirhöndinni.
Um fímm ára skeið var hann með
fískiskip í Karíbahafi og við Suður-
Ameríku.
Hann kvæntist Guðrúnu Þor-
steinsdóttur 1956 og börn þeirra
eru Anna, Guðlaug, Steinunn Ásta
og Helgi. Bamabörnin em 7.
í nóvember á síðasta ári hittust
nemendur sem höfðu verið í Skóga-
skóla fyrsta starfsárið á 40 ára
afmæli skólans þar á staðnum. Þar
var glatt á hjalla og ánægjulegir
endurfundir, en þá varð okkur
skólasystkinum hans ljóst hversu
alvarlega veikur hann var orðinn.
Hinsvegar bar hann sig eins og
hetja. Eftir að fagnaðinum lauk
seint um nóttina urðum við Grétar
herbergisfélagar aftur. Við töluðum
iengi saman og við rifjuðum ýmis-
legt upp frá æskudögunum. Hann
sagði mér margt um líf sitt, sjó-
mennskuna, árin í fjarlægum lönd-
um, veikindin og fleira. Þetta var
síðasti fundur okkar en við ræddum
saman í síma sl. sumar og bar hann
sig þá vel sem endranær. Hann lést
í Landspítalanum þann 19. septem-
ber eftir stutta legu.
Nú er þessi vaski drengur horf-
inn. Hans er nú saknað af þeim sem
kynntust honum á' lífsleiðinni og er
missir ástvina hans mikill, en minn-
ingin um hann mun lifa meðal okk-
ar.
Ólafur Jónsson
Legsteinar
Framleiðum allar
stærðir og gerðir
af legsteinum.
Veitum fúslega
upplýsingar og
ráðgjöf um gerð
og val legsteina.
S.HELGASON HF
STEINSNIIÐJA
SKEMMUVEGI48. SIMI76677
t
Eiginkona mín, móðir, tengdamóðir og amma,
SIGRÍÐUR EINARSDÓTTIR,
Kópavogsbraut 10,
lést að heimili sínu 25. september.
Guðmundur Guðmundsson,
Samúel Guðmundsson, Ásta Guðmundsdóttir,
Einar Þór Samúelsson.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
MARGRÉT VERNHARÐSDÓTTIR,
Laugavegi 5,
Síglufirði,
andaðist 21. september sl. Jarðsett verður frá Siglufjarðarkirkju
laugardaginn 29. september kl. 11.00.
Kristín Anna Bjarkadóttir,
Sveininna Ásta Bjarkadóttir,
Brynhildur Dröfn Bjarkadóttir,
Árni Eyþór Bjarkason,
Laufey Bjarkadóttir,
tengdabörn og barnabörn.