Morgunblaðið - 27.09.1990, Blaðsíða 46

46
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGÚR 27. SEPTEMBER 1990
(o\<\
© 1990 Universal Press Syndicate
/, €a b&ðyéur um at út-
nrgo mér'hjdlp fí( cÁ drapa, upp
i/sndubrúna. •»
Ást er...
. . . að dansa daginn út og
daginn inn.
TM Reg. U.S. Pat Off.—all rights reservod
© 1990 Los Angeles Times Syndtcate

Ég vona þín vegna að þú
sért ekki sá vesalingur að
beija konur . ..?
Hann rifi mig á hol ef hann
vissi að eiginkonan er hon-
um ótrú ...
HOGNI HREKKVISI
* p/ER VOfZO AE> ETA RATTAGT2ASIP HAM3
Hvers vegna er allt dýrara hjá
íslenskum ferðaskrifstofum?
Velvakandi góður.
Ég fór, ásamt eiginmanni og 13
ára dóttur, í fyrsta sinn í „siglingu“
með íslenskri ferðaskrifstofu núna
í sumar, áður hef ég farið með
danskri (Spies) og þýskri (TUI) og
svo oft á eigin vegum. Astæðan
fyrir þessu var sú að þar sem við
létum VR-ferðirnar framhjá okkur
fara, töldum við réttast að prófa
nú einu sinni íslenska ferðaskrif-
stofu, svona þjóðhollustunnar
vegna, ekki væri þá hægt að segja
að við hefðum ekki reynt að skipta
við ísl. ferðaskrifstofur, svo kæmi
bara í ljós hvernig þetta tækist til.
Við keyptum pakka frá Úrval-
Útsýn (reyndar gegnum aðra ferða-
skrifstofu) og til að fá verðið 70
þús. á mann mínus 13 þús. króna
afsl. fyrir dótturina 13 ára, þurftum
við að greiða ferðina á borðið, kr.
198.302, mánuði fyrir brottför —
ekki mátti nefna að greiða hluta
ferðarinnar með VISA, þá mundum
við missa staðgreiðsluafsláttinn. Af
því að einhver var að skrifa um það
í sumar að ferðaskrifstofur rukkuðu
auka gjald vegna gengisbreytingar
þá er rétt að geta þess að við vorum
krafin um kr. 4.502 vegna 2,5%
gengisbreytingar sem er ekki nánar
tilgreind á reikningnum.
Þetta var nú allt gott og blessað
og af stað lögðum við 25. júlí í
þessa 3ja vikna ferð til Algarve í
Portúgal — þessa rómaða, ódýra
ferðamannalands. Var nú stigið upp
í flugvélina og góða skapið tekið
fram. Við fórum að spjalla við sess-
unauta okkar og kom þá í ljós að
þau hjónin höfðu fengið farið á kr.
46.000 á mann — hafði þeim verið
boðið þetta á síðustu stundu og
voru þau að sjálfsögðu mjög án-
ægð. Við samglöddumst þeim auð-
vitað en gamanið fór þó að grána
þegar við hittum tvenn önnur hjón
í hópnum sem við þekktum og
höfðu þau bæði fengið þennan af-
slátt. Fyrsta daginn í sólbaðinu
komu svo enn ein með sama góða
verðið og þá vorum við nú farin að
halda að við værum eina fólkið á
þessu hóteli á „topp prís“, svo var
þó ekki og var nú ekki um annað
að ræða en að sætta sig við þetta
„óréttlæti“. Á fyrsta degi var svo
hópurinn boðaður á morgunfund
þar sem boðið var upp á ýmsar
útsýnisferðir og voru menn hvattir
til þess að skrifa sig í þær ferðir
sem þeir hefðu hug á að fara í.
Mín fjölskylda hafði mikinn áhuga
01 WEST AU3ARVE--------
02UNSPOLT ALGARVE
03 L0ULÉ MARKET--------
04 QUARTEIRA MARKET----
05 EST0I MARKET--------
06 PORTIMÁO SH0PPING---
D7FAR0 SH0PPING--------
08MONCHQUE MOUNTANS -
•lORCALVISIT'ÉVORÁ - -
10PORTUGLESE EVEMNG ..
UHSIORICAL ALGARVE -
12JEEP SAFARi ......
13US80N TWO DAYS-----
KSEVLLE 0N£ OAY-------
WER SLIDE PARK
atlantico '
BIG 0NE -____
SLDE4SPUSH...Úir
,*U) WATERS _______
.3.000,
2.300,
-1.400,
1.200,
■ 3.650,
1.500.
1.400,
2.900,
4.500,
■ 3.900.
■ 4.100.
- 6.000,
- 7.000,
■ 6.100,
á að fara til Lissabon en boðið var
upp á 2ja daga ferð þangað og
kostaði hún með gistingu og tveim
máltíðum 8.540 á mann — sama
gjald fyrir 13 ára dótturina eða kr.
25.620 fyrir okkur þrjú. Þótti okkur
þetta ærinn peningur og fórum því
mjög varlega í að panta fleiri ferð-
ir. Ekki þótti okkur þetta nú vera
ódýrt ferðamannaland eftir þessu
að dæma. Þó kom strax í ljós að
mjög ódýrt var að borða þarna, t.d.
kostaði 3ja rétta máltíð á hótelinu
okkar - svokallaður „túrista-mat-
seðill" - 980 skútur eða um kr. 400
fyrir manninn.
Skömmu eftir að við fórum í
þessa ágætu skoðunarferð til Lissa-
bon kom gestur á hótelið, var það
systir eins ferðafélaga okkar, og
hafði hún frá ýmsu að segja. Hún
var þarna á næsta hóteli með ferða-
skrifstofu Spies og var að leggja
upp í tveggja daga ferð til Lissabon
með sínum hópi og kostaði ferðin
þau kr. 3.500 á manninn. Ekki
spurði ég hvort matur væri innifal-
inn en eins og að framan er sagt
þá er maturinn ódýr í Portúgal svo
það skipti reyndar engum sköpum
hvort hann var meðtalinn eða ekki.
Fyrir hvað eru Islendingarnir að
borga í útsýnisferðum? T.d. setti
ensk ferðaskrifstofa upp verðlista
fyrir sinn hóp á hótelinu okkar, var
Lissabon-ferðin þeirra (tveggja
daga) á 7.000 skútur eða kr.
2.900. Allir íslendingarnir skilja að
við verðum að greiða meira en aðr-
ar þjóðir fyrir sólarlandaferðir
vegna íjarlægðar okkar frá meginl-
andinu en þegar við erum á sama
stað hvað er þá að gerast?
Og áfram með smjörið — t.d.
bauð ísl. fararstjórnin upp á sam-
eiginlega ferð á indverskan matsöl-
ustað fyrir hærra verð en það kost-
aði fyrir einstakling að fara þangað
og næst síðasta kvöldið á Álgarve
var haldið kveðjuhóf með hlaðborði
og kostaði sú máltið 2.700 skútur
á manninn — þá var minni fjöl-
skyldu nóg boðið og höfðum við
ekki áhuga á að mæta fyrir þessa
upphæð þó gaman hefði verið að
kveðja samferðafólkið. Okkur virt-
ist því sem orðið „hópafsláttur"
fyrirfyndist ekki í orðaforða farar-
stjóra okkar því alltaf var dýrara
að fara með hópnum, meira að
segja í vatnsrennibrautarferðina,
með hópnum 2.200 skútur, annars
1.800 skútur ef farið var á eigin
vegum.
Til sönnunar máli mínu læt ég
fylgja ljósmynd af enska verðlistan-
um.
Þegar gera átti þessar aukaferðir
upp nefndum við það við fararstjór-
ann hvort ekki væri hægt að fá
einhvern unglingaafslátt fyrir 13
ára stelpuna okkar — það væri
svona svolítil sárabót þegar á það
væri litið hve margir væru á „hálfu
fargjaldi" en við hefðum verið ein
af þeim sem greiddum þetta á fullu
og mánuði fyrirfram — taldi farar-
stjórinn það mjög trúlegt — hann
þurfti bara að fá grænt ljós á það
að heiman — þegar svo til kom var
þvert nei frá ferðaskrifstofunni,
ekki slegjð af tommu og það var
nú það. Ég held líka að rétt sé að
fram komi að þetta verð er ekki til
að dekka ferðir með lítilli þátttöku
— ferðir eru felldar niður ef ekki
fara um 30 manns, sbr. ferð til
Sevilla sem sumir létu skrá sig í —
þeim til mikilia vonbrigða var ferð-
in felld niður því þátttakendur voru
ekki nema um 20. Nú finnst
kannski einhveijum að þetta mál
eigi ekki heima í Velvakanda og
að ég hefði átt að snúa mér beint
til ferðaskrifstofunnar — því er til
að svara að ég vildi fá þetta á
prent svo mínir ferðafélagar og
aðrir, sem áhuga hafa á því að ferð-
ast sem ódýrast, sjái þetta og þá
kannski skýringar ferðaskrifstof-
unnar á þessu máli.
8482-7797
Vík\erji skrifar
Víkverji fór fyrir skömmu ásamt
ungum vini að sjá kvikmynd-
ina um Pappírs Pésa. Þar sem kvik-
myndin er fyrsta barnamyndin í
áratug var nokkur spenna að sjá
hvernig til hefði tekist. Víkvetja
leist ágætlega á byrjunina, en brá
illilega í brún, þegar hann komst
að raun um hve ókurteisar aðalhetj-
ur myndarinnar voru. Fyrsta dæmið
um slíkt var þegar drengurinn,
skapari Pappírs Pésa, var að reyna
að lappa upp á gamla hjólið sitt.
Hin börnin í hverfinu fóru hjá á
hjólum og sendu honum háðsglós-
ur. Víkvetji sá ekki betur en að
einn drengjanna rétti að honum
krepptan hnefann, með löngutöng
á lofti. Slíkar merkjasendingar
þykja alls staðar, þar sem Víkvetji
þekkir til, hinn argasti dónaskapur.
Stundum sjást forhertir götustrák-
ar í erlendum kvikmyndum gefa
slík merki, en það er með ólíkindum
ef slíkt er liðið í kvikmyndum fyrir
börn.
Annað dæmi um dónaskap var
þegar ein kvenhetja myndarinnar
var að bera út dagblað. Hún stökk
að næsta húsi með blaðið, en á
meðan kom maður, sem hélt á
nokkrum blöðrum í bandi, aðvíf-
andi. Hann greip eitt blað úr kerru
stúlkunnar og leit yfir það. Við-
brögð hennar voru með ólíkindum.
Hún skipaði honum að skila blaðinu
og kvaðst vita að hann hafi ætlað
sér að stela því. Hún klykkti svo
út með því að kalla hann blöðrusel,
sem sjálfsagt átti að vera fyndið.
Nú má vera að áhorfendur hafi átt
að vera með á nótunum og trúa því
með stúlkunni að maðurinn hafí
ætlað að stela blaðinu, en í bernsku
Víkvetja þurfti meira til að börn
þjófkenndu fullorðið fólk.
Fleiri dæmi var að finna í kvik-
myndinni um ófyrirleitni og frekju
aðalhetjanna. Leiðinlegi nágrann-
inn var kallaður feitur asni, eða
álíka skammaryrðum og ruddalegar
merkjasendingar gleytndust ekki
heldur þá.
Víkvetji veit að Herdísi Egilsdótt-
ur, sem átti hugmyndina að Pappírs
Pésa, getur ekki verið um að
kenna, en það kemur honum á
óvart að þeir, sem gera kvikmynd
fyrir börn, skuli ekki átta sig á því
að aðalhetjurnar verða fyrirmyndir
barnanna. Það er ekkert að því að
sýna nokkur prakkarastrik, en hitt
er verra ef það er haft fyrir börnun-
um, að sniðugu börnin sýni frekju
og dónaskap, svari alltaf fullum
hálsi og vaði áfram í krafti frekj-
unnar. Slík börn eru alls ekki til
fyrirmyndar.
Það er öllum, jafnt börnum sem
fullorðnum, hollt að hafa í huga að
kurteisi kostar ekkert, en dóna-
skapur er öllum til ama. Þó börn
verði að hlýða ákveðnum reglum
er ekki þar með sagt að verið sé
að hefta þau eða bæla á nokkurn
hátt, eins og sumir vilja halda fram.
Fyrr eða síðar tekur alvara lífsins
við og þá lenda þeir í vanda sem
telja frekju jafngilda ákveðni og
dónaskap vera eðlileg viðbrögð.