Morgunblaðið - 19.10.1990, Blaðsíða 37

I
MORGUNBLAÐIÐ FOSTUDAGUR 19. OKTOBER 1990
37
Valur Arnþórsson
að ferðast langa vegu norður yfir
heiðar til að deila með fjölskyldu
vorri stórum stundum, hvort sem
var í gleði eða sorg.
Þeim mun þungbærara varð okk-
ur því fráfall Vals, mannsins sem
alltaf stóð með okkur eins og klett-
ur, ekki bara sem venjulegur ijöl-
skylduvinur, heldur nánast sem
einn í ijölskyldunni. Því biðjum við
almættið að blessa minningu hins
góða drengs og að fjölskyldu hans
og vinum megi veitast styrkur í
sorg þeirra.
Því hefur stundum verið haldið
fram að líðan hinna framliðnu ráð-
ist að nokkru af því hvernig til
þein-a er hugsað að þeim látnum.
Þess vegna efumst við ekki um eilíf-
lega velferð Vals Arnþórssonar.
Jakob Frímann Magnússon
Kveðja frá Gigtar-
félagi Islands
„Dáinn horfinn — harmafregn!“
Seint á laugardagseftirmiðdegi
gullu sírenur sjúkrabíla svo heyrðist
um allan bæ. Ég sat yfir spilum
með félögum mínum. Við hrukkum
við og að okkur setti óhug og kvíða.
Á laugardagskvöldi barst sú fregn
frá manni til manns að Valur Arn-
þórsson hefði farist í flugslysi.
Hann fórst í slysi því er óhug olli
þá um eftirmiðdaginn. Það voru
allir slegnir. Einn af frammámönn-
um íslensku þjóðarinnar var horfinn
af sviðinu í blóma lífsins. Hann var
á besta aldri, í fullu ijöri, sívinnandi
og með mjög fjölbreytt áhugasvið,
vinsæll og menn höfðu trú á hon-
um. Það var því von að marga setti
hljóða við þessi válegu tíðindi.
Ég þekkti Val Arnþórsson frá
barnæsku og fylgdist vel með frama
hans. Fjöiskyldur okkar voru tengd-
ar vináttuböndum og frændsemi.
Báðir vorum við aldir upp í sam-
vinnuanda og Valur átti því láni
að fagna að halda áfram á þeirri
braut. Það var því að vonum að ég
leitaði til Vals þegar mikið lá við.
Eins og flestar ijölskyldur þessa
lands höfðu fjölskyldur okkar
kynnst því böli sem gigtsjúkdómar
valda. Þessi vágestur, gigtin, læðist
með veggjum og kreppir fólk þótt
hún káli þvi ekki. Hún veldur mik-
illi þjáningu og fjárhagslegu tjóni.
Valur skoraðist því ekki undan þeg-
ar hann var kvaddur til starfa í
baráttunni við þennan vágest. Á
meðan hann var stjórnarformaður
Sambandsins gekkst hann fyrir því
að menningarsjóður þess veitti
Gigtarfélagi íslands myndarlegan
styrk. Þegar hann svo breytti um
starfsvettvang og flutti suður var
fljótlega leitað til hans og hann
kosinn í stjórn Gigtarfélags íslands
og kjörinn formaður vísindaráðs
félagsins. Hann hafði uþpi stór
áform um að efla vísindarannsóknir
í gigtsjúkdómum og með því móti
herða baráttuna við gigtina og
draga úr hörmulegum afleiðingum
hennar. Nú er hann horfinn sjónum.
Þessi drengilegi og spengilegi félagi
vor kemur ekki aftur á fund. Það
gustaði af honum þegar hann snar-
aðist inn og öll mál lágu svo ijóst
fyrir þegar hann hafði reifað þau
og fundir því helmingi styttri en
ella. Nú verður skarð fyrir skildi í
baráttunni við gigtina og í öllum
þeim málaflokkum sem Valur beitti
sér fyrir.
Röskri viku fyrir síðustu flug-
ferðina, komu þau hjón, Sigríður
og Valur, heim til okkar Lovísu
ásamt stjórn Gigtarfélags Islands
að heilsa upp á forsvarsmenn gigt-
arfélaga á Norðurlöndum, sem
komu hingað til skrafs og ráða-
gerða út af Norrænu gigtarári
1992. Þá lék Valur á als oddi að
vanda og þótti frændum vorum
norrænum mikið til hans koma og
öfunduðu okkur af því að eiga
slíkan forsvarsmann. Nú er hann
horfinn. Við'sitjum eftir og syrgjum
látinn félaga.
Stjórn Gigtarfélags íslands send-
ir frú Sigríði, börnum þeirra og íjöl-
skyldunni allri innilegustu samúðar-
kveðjur með þakklæti fyrir þann
tíma sem við fengum að njóta hollra
ráða Vals Arnþórssonar þótt sá tími
hafi verið allt of stuttur. Við Lovísa
þökkum fyrir síðustu kvöldstundina
sem við áttum með honum.
„En ég veit að látinn lifir, það
er huggun harmi gegn.“
Jón Þorsteinsson
Vini mínum, Val Arnþórssyni,
var varfærni og aðgæslusemi í blóð
borin, og þess vegna er svo sárt
að missa hann á þennan hrikalega
hátt. Enn einu sinni finnst mér til-
veran og lífið óskiljanlegt og jafn-
vel ósanngjarnt.
Ég sit einn á þeim stað á jarð-
kringlunni, sem Val leið svo vel við
siglingar og leik ásamt fjölskyld-
unni, og hugsa til hans. Oft höfðum
við talað_um að eyða hér stundum
saman og rækta vináttuna.
Mér er minnisstæð flugferð fyrir
norðan er mér varð ljóst hversu
mikil nákvæmni og nærgætni Vals
var í kringum flugið. Algjör ró,
yfirvegun og aðgætni. Allt þurfti
að yfirfara, ekkert var of smátt.
„Kristján,“ sagði hann, „flest flug-
slys verða vegna mannlegra mis-
taka.“ Og mistök voru Val ekki að
skapi eins og við vitum sem til
þekktum, og þess vegna er kannski
ennþá erfiðara að sætta sig við
hvernig nú er komið.
Ég þakka kærum vini fyrir
rfyggð og hollustu við mig og mína
í leik og alvöru, í söng og gleði.
Nú er skilið eftir djúpt skarð í tilver-
una. Ég mun sakna vinar míns
mikið. Jóna og ég sendum Siggu,
dætrunum og Óla innilegustu sam-
úðarkveðju, svo og öllum ættingjum
og vinum.
Kristján Jóhannsson
IKTR
SÍMINN ER
689400
BYGGT & BUIÐ
KRINGLUNNI
XOQES2Z8SCg
FOSTUDAGUR TIL FJAR I

ISSKAPUR
I DAG
Á KOSTNAÐARVERÐI

BYGGTÖBUltí
KRINGLUNNI
*
Kveðja frá starfsmönnum
KEA
Sviplegt fráfall Vals Arnþórsson-
ar snerti okkur öll djúpt sem unnum
hjá Kaupfélagi Eyfirðinga um
lengri eða skemmri tíma meðan
hann var þar kaupfélagsstjóri. Val-
ur var góður húsbóndi í hugum
starfsfólks KEA, sem þótti vænt
um kaupfélagsstjórann sinn, þótt
auðvitað hefði það misjafnlega mik-
il tengsl við hann, eins og gengur
í jafn viðamiklum atvinnurekstri.
Valur lagði jafnan ríka áherslu
á lykilhlutverk starfsfólksins í við-
gangi kaupfélagsins. Gott var að
leita til hans fyrir hönd Starfs-
mannafélags KEA og hann studdi
við bakið á því á ýmsa lund gegnum
árin.
Vinnuþreki og dugnaði Vals var
löngum við brugðið, en hann kunni
líka að skemmta sér og gleðjast
með öðrum. Það kom glöggt fram
á árshátíðum og öðrum samkomum
starfsmanna. Þar var Sigríður
Ólafsdóttir, kona hans, jafnan einn-
ig virkur þátttakandi og vann sér
almenna hylli.
Fyrir hönd starfsmanna KEA
sendi ég Sigríði, börnum hennar og
öðrum aðstandendum innilegar
samúðarkveðjur á sárri sorgar-
stundu.
Hlýr hugur og góðar óskir leita
ykkar héðan að norðan.
Stefán Vilhjálmsson, formað-
ur Starfsmannafélags KEA.
Fleirí minningagreinar um
Val Arnþórsson munu birtast
næstu daga
(>—— —
A N Utfararþjónustan Öll þjónusta við útfarir og kistulagningar. Sjáum um Jlutninga á kistum og líkflutn- inga innan og utan höfuðborgarsvœðisins.
\ L
Sérhæfð þjónusta urtnin af fagfólki.
Útfararþjónustan sími 679110, heimasími 672754.
J
42
52
Glæsilegur fatnaður
á stórar stelpur
Tískuverslunin
Kringlunni, sími 33300
LATIÐ LETTITÆKI LETTA YKKUR STORFIN C
r~?
Léttitæki hf.
0.
Bíldshöföa 18,
sími 676955
Mikið úrval af: Handtrillum, borðvögnum, lagervögnum, handlyftivögnum o.fl. Bjóðum einnig sérsmíði efftir óskum viðskiptavina.