Morgunblaðið - 15.12.1990, Síða 9

MORGUNBLAÐIf) LAUGARDAGUR 15. DESEMBER 1990
9
Innilegt þakklceti til allra þeirra, sem sendu
mér hlýhug á 90 ára afmœli mínu 6. desember sl.
Helga Rafnsdóttir.
ÍTÖLSK HÖNNUN
Nýkomnar krómaðar og gylltar hillur
á mjög hagstæðu verði.
Full búð af vönduðum gjafavörum
KOSTABODA
KRINGMN
KBIMeNM Sími 689122
__y
£er merkið sem tryggir vandaða og
jafnframt gullfallega skíðagalla. Fullkomnir
gore-tex eiginleikar. Gallarnir fást bæði
heilir og tvískiptir. Allir nýjustu tískulitirnir.
Einnig ódýrir þýskir skíbagallar:
Barnagallar frá 6.950,- kr.
Dömugallar frá 8.950,- kr.
Herragallar frá 14.950,- kr.
Vandaðar dúnúlpur
á 9.950,- krónur
Fullt hús af skíðavörum á frábæru verði.
Þekkt merki - Vöndub vara
L E I G A Nl
GEGNT UMFERÐARMIÐSTÖÐINNI SÍMI: 91-19800
Yfirborðstil-
lögur - veik
forysta - nei-
kvæður Þjóð-
vilji
Guðmundur J. Guð-
mundsson kemst svo að
orði í Baráttusögu:
„Það sein gerðist var
að Alþýðubandalagið
hætti sfjómmálastarf-
semi, pólitíkin var öll
orðin innan flokksins.
Mikinn þátt í því áttu
Olafui' Ragnar, Svavar
Gestsson og Kjartan Ól-
afsson. Þjóðviljimi var
orðinn neikvæður og
fjandsamlegur í garð
verkalýðshreyfingarinn-
ar og flokksforustunnar.
Svavar Gestsson reyndi
að bera klæði á vopnin
en svo mikill ágætismað-
ur sem hann er þá vantar
hami kjark og festu á
slíkum stundum.
Forusta flokksins var
ákaflega máttlaus og
pólitík hans veik. Það var
mikið um yfirborðstillög-
ur á Alþingi og ég neydd-
ist til að skrifa upp á
sumar þeirra. Það átti
að gera einhver lifandis
ósköp upp á fleiri millj-
arða og alltaf notuð sama
gamla klisjan: Það átti
að taka peningana frá
bönkunum, tryggingafé-
lögunum, olíufélögunum
og skipafélögunum ...“
„Dauðhreins-
aður af verka-
mönnum“
Enn úr Baráttusögu:
„Þama var komið inn
nýtt fólk, ný kynslóð, sem
mér fannst ákaflega
óraunsæ í pólitík. Það
var alltaf að gera kröfur
til verkalýðshreyfingar-
innar um að hún gerði
þetta og hitt. Dagsbrún
átti að beijast gegn hem-
um og gera samþykktir
í þá vem og hina — en
þessu fólki, sem oftar en
ekki var opinberir starfs-
menn og háskólamenn,
datt aldrei í hug að gera
slikar samþykktir
Alþýðubandalagið kvatt
Guðmundur J. Guðmundsson, formaður
Dagsbrúnar, fjallar ítrekað um Alþýðu-
bandalagið í bók hans og Ómars Valdi-
marssonar, Baráttusögu, en hann hefur
nú sagt skilið við það. Staksteinar staldra
við sýnishorn af þeim skrifum í dag.
sínum félögum. AJlt var
verkalýðshreyfingmmi
að keima. Þetta leiddi
auðvitað af sér að flokk-
urinn fjarlægðist verka-
lýðsfélögin og verkalýðs-
félögin fjarlægðust
flokkinn, enda var hann
orðinn dauðhreinsaður
af verkamönnum og sjó-
mönnum. A einhverju
flokksþinginu var kosið
um átján kennara og einn
sjómann og hann féll.
Óraunsæið gegnsýrði
flokkinn, hann var orð-
inn á eftir, hafði staðnað
og var dæmdur til að
tapa enn frekar í kosn-
ingunum 1987. Enginn í
flokknum gat tekið ein-
dregna forustu og ein-
beitt kröftmmm í barátt-
unni fyrir betri pólitík
og betra þjóðfélagi.
Hann logaði í ágreiningi,
ósætti og sundrungu."
Úrsögn úr Al-
þýðubanda-
lagi
Enn segir formaður
Dagsbrúnar:
„Þegar svo var komið
að ég var orðinn höfuð-
óvinur þjóðfélagsins í
Þjóðviljanum fannst mér
nóg komið ... Ég vildi þó
ekki baka flokknum tjón
og gætti þess því vel að
segja mig ekki úr honurn
fyrr en kosningarnar
1987 voru afstaðnar. Úr-
slitin voru skuggaleg fyr-
ir minn gamla flokk.
Haim rétt marði inn átta
þingmenn — og ýmsir af
miðstjórnarmönnmn í
Reykjavík kusu hami
ekki og ráku stífan áróð-
ur gegn Ásmundi Stef-
ánssyni sem tók þriðja
sætið á listanum og féll.
Þegar búið var að
mynda ríkisstjórn Þor-
steins Pálssonar sumarið
•1987 fór ég upp á flokks-
skrifstofu og sagði mig
úr flokknum ..."
Eimi fundur -
einn ræðu-
maður!
„Allt í einu var ég orð-
inn flokkslaus maður og
hafði þó verið flokks-
bundinn frá sextán ára
aldri. Mér fannst ég dá-
lítið bjánalegur fyrstu
mánuðina — en nú held
ég að mér líði miklu bet-
ur. Flokkurinn ergir mig
ekki eða svekkir lengur.
Ég sé ekkert eftir flokkn-
um — ekki eins og komið
er fyrir honum. Ég var
orðinn svo innilega
þreyttur og leiður á
þessu stappi við fólk sem
ég hafði ekki áliuga á að
vhma með að ég nennti
því ekki lengur. Kannski
hef ég verið um of mót-
aður af fortíð minni í
Sósíalistaflokknum þar
sem var agi og skipulag.
Línan var alltaf klár —
eða eins og Kristinn E.
Andrésson sagði ein-
hverntíma: — ég vil helst
hafa fundi þannig að Ein-
ar Olgeirsson tali ehm.“
Mannskemm-
audi ljóna-
gryfja
Guðmmidm- lýsir þhig-
flokki AJþýðubandalags-
ins eftir kosningar 1983
svo:
„Hinn nýi þhigflokkur
var ákaflega ósamstillt-
ur. Þar voru margir góð-
ir einstaklingar en þeir
náðu ekki saman. Það
varð tíl fjandskapur á
milli manna og einlægnhi
ekki sú sama og áður.
Það var ekki lengur án-
ægja að sitja þingflokks-
fundi. Mest var þetta Ieið-
indi og neikvætt karp.
Alþýðubandalagið var
orðið að ljónagryfju, það
var komin uppdráttar-
sýki í flokkinn. Fundir
hans og samkomur voru
fast að því mannskemm-
andi. Þar gengu persónu-
leg brigslyrði milli
manna, valdabarátta og
klíkuskapur voru allsráð-
andi. Menn kepptust um
að koma höggi hver á
annan og þótt ég hafi
þekkt svipuð klíkuvinnu-
brögð áður í Alþýðu-
bandalaginu og Sósial-
istaflokknum þá var mér
ekki lengur lifsnautn að
standa í þessu. Ég faim
mig ekki í þessu and-
rúmslofti og fannst ég
ekki lengur eiga félaga
í þeim selskap".
JOLAGJÖFIN HENNAR!
Minkapelsar í úrvali, ný sending
Loðskinnshúfur, treflar, lúftur og
ennisbönd.
GLÆSILEGUR
RÚSSKINS- OG
LEÐURFATN AÐUR
Kápur, jakkar, buxur og pils.
ÍTALSKUR FATNAÐUR
Bómullarfatnaður, Silkijakkar,
Flauelspils
PELSFÓÐURSKÁPUR
íúrvali
ATH. ?■»» „ „
a sunnudag
kl. 14-18
k
li

PELSINN
Kirkjuhvoli sími 20160
1