Morgunblaðið - 15.12.1990, Blaðsíða 16

Morgunblaðið - 15.12.1990, Blaðsíða 16
iö M0RGUNI5LAÐIÐ I.AUGARDAGUR 15. DiÍSEMBER 1990 4 STÓRGÓDAR SÖGUR TVEGGJA VERÐLAUNAHAFA nacíb MAH FU2 MÍRAMAR efttr NóbelsskAldið Noglb Mahfúi Miramar er nafn á gistiheimili í Alexandríu þar sem 5 karlmenn hafa vetursetu. Sagan fjallar um samband þeirra við þjónustustúlkuna, hina fögru Zóhru. Þessi stolta bóndadóttir verður miðdepill í mikilli flækju er snýst um ástir, völd og auðæfi. Sigurður A. Magnússon þýddi. k n i ii IRl m MMtRÍKU TIL AMERÍKU eftlr Antfl TuuH Erkki Hakala hefur flækst í þvílíka fjármálaóreiðu að hann sér þann kost vænstan að flýja undan yfirvofandi málssókn. Leið hans liggur til Bandaríkjanna með fúlgu fjár en þau reynast ekki sá griðarstaður sem hann hélt Þetta er hröð frásögn þar sem á snilldarlegan hátt er fléttað saman spaugi og alvöru. Höfundurinn hlaut bókmenntaverðlaun Norðurlandaráðs 1985. Njörður P. Njarðvik þýddi. SETBERG Viöburðaríkt sumar Bókmenntír Súsanna Svavarsdóttir Þegar stórt er spurt Höfundur: Gunnhildur Hrólfs- dóttir Myndskreyting: Elín Jóhanns- dóttir Útgefandi: ísafold ast þeir flestum í hreppnum — ekki sist eftir að Árni vinnur óvænt kepppni í skeiði á Yrpu gömlu, öll- um að óvörum. En mest snýst at- burðarásin í kringum heimilisfólkið á Eyri. Vinirnir Tommi og Árni eru á leiðinni í sveit í upphafi bókarinnar. Það er laugardagur í lok maí og ferðinni er heitið að Eyri, rétt aust- an við Hellu, þar sem afi og amma Tomma, Friðsemd og Kristján, búa. Þeir vinirnir búa í Reykjavík; Tommi flutti þangað, frá Hellu, fyrir einu ári og átti í fyrstu erfitt með að aðlagast umhverfinu, eða þar til Árni flutti í hverfið. Að Eyri er tvíbýli og búa þau Soffía, móðursystir Tomma, og Hallur, maður hennar, þar — ásamt fjórum börnum sínum: Ingva, Lilju Sif, Björgu og Sveini litla. Á næsta bæ, sem í sveitinni er kallaður Endi, er einbúinn Ófeigur, aldraður mað- ur sem strákarnir taka sama ást- fóstri við og aðrir á bænum. Og eftir því sem líður á sumarið kynn- Persónurnar í sögunni eru dregn- ar mjög skýrum dráttum. Þær eru skemmtilega kynntar. Þegar hef ég minnst á Tomma og um Árna er það að segja að hann hefur hingað til verið alinn upp hjá einstæðri móður sinni, en fyrir stuttu slasað- ist hann og lenti á sjúkrahúsi. í framhaldi af því „flutti pabbi hans til þeirra og hafði þá ræst langþráð- ur draumur Árna.“ Þegar þeir Árni og Tommi koma í sveitina er Björg úti við, að passa Svein litla bróður sinn og hún er ekkert alltof lukku- leg yfir því, en hlýðir. Lilja Sif er í ástarsorg — afundin og fýld, þar til hún verður ástfangin aftur og stöðugt skiptast á skin og skúrir í þeim efnum hjá henni. Ingvi, elsti bróðirinn, er kominn með bílpróf og stendur sí og æ í einhveijum vélaviðgerðum. Hann er rogginn og raupsamur og þykist heldur betur karl í krapinu þegar hann talar við Tomma og Árna. Þau Lilja Sif og Gunnhildur Hrólfsdóttir Ingvi eru eiginlega fremur illa hald- in af unglingaveiki — og kannski dálítið dekruð. Það drífur margt á daga þeirra Tomma og Árna í sveitinni. Árni hefur ekki komið í sveit áður og fyrir honum er þetta allt mikið ævintýri, sérstaklega að fá að fara LÆKNISÆVI Bókmenntir Erlendur Jónsson ÆVIMINNINGAR Erlings Þorsteinssonar læknis. 259 bls. Iðunn. Reykjavík, 1990. Sú var tíð að sérhver Reykvíking- ur þekkti með nafni, og oftast einn- ig í sjón, alla lækna bæjarins. Erl- ingur Þorsteinsson var þó ekki að- eins kunnur sem slíkur, því fiestir vissu einnig að hann var sonur Þorsteins Erlingssonar skálds og Guðrúnar J. Erlings sem lengi lifði í ekkjudómi, mikils metin af bæj- arbúum. Þorsteinn skáld var löngu horfinn af sjónarsviðinu og ræki- lega kominn í þjóðskálda röð. Það er því ekki að ófyrirsynju að Erlingur læknir byijar endur- minningar sínar á að lýsa foreldrun- um, fyrst föður en síðan móður. Að minni hyggju er sá fróðleikur öðru markverðari í bók hans. Minn- ingin um foreldrana er honum afar kær. Að vísu man hann svo til ekk- ert eftir föður sínum. En að alast upþ á heimili hans, nákvæmlega eins og skáldið hvarf frá því, kom þó næst því að vera með honum sjálfum í lifanda lífi. Þrátt fyrir ást og aðdáun hygg ég að Erlingur leggi raunsætt mat á föður sinn, bæði sem mann og skáld. Svo margt hefur verið um hann skrifað að naumast var að vænta að nýjar upplýsingar kæmu fram í endurminningum þessum. Drættirnir í svipmóti þjóðskáldsins Erlingur Þorsteinsson HORNSOFAR SÓFASETT Nú fer hver að verða síðastur að panta sérsmíðaðan sófa fyrir jól. Vönduð, íslensk framleiðsla á góðu verði Góður staðgreiðsluafsláttur. Greiðslukjör allt að 30 mán. Opið virka daga kl. 9-19. Opið laugardaga kl. 10-18. húsgögn Bíldshöfða 8, símar 686675 og 674080. u eru þó skýrari eftir en áður. Ljóst er að Þorsteinn og Guðrún hafa haft ólíkar skoðanir, t.d. á þjóðfé- lagsmálum. Eigi að síður hefur sambúð þeirra verið farsæl. Þar hefur ríkt gagnkvæm virðing þrátt fyrir mismunandi viðhorf. Þó Þor- steinn skáld gegndi ekki föstu starfi hefur heimilið komist vel af, bæði meðan hans naut við og eins eftir að hann var fallinn frá. Allt hafði þetta áhrif á lífskoðun sonarins, — læknisins. í æsku naut hann þess að vera af góðum og virtum kom- inn. Menntabrautin reyndist bein og greið. Hann bjó sig undir að gegna því starfí sem ekki er aðeins mikils metið í samfélaginu heldur öðru fremur yfír dægurþras og átök hafíð. Hann hefur verið farsæll í starfi. Þannig hefur hann siglt lygn- an sjó gegnum lífíð. Átakasaga er þetta því ekki. Sama máli gegnir um einkalífið, einnig þar hefur leiðin reynst bein og greið. Kunningjahópinn skipa virðulegir borgarar sem rækja starf sitt eins og slíkum ber og njóta svo lífsins hver í annars félagskap. Rúm íjárráð og þægilegur lífstíll telst ekki frásagnarefni meðal slíkra; allt þvílíkt þykir bara sjálfsagl. Tómstundum er þá varið til ferða- laga og laxveiða meðal annars. Hlutlægar eru þessar endurminn- ingar. Og mærðarlausar. Sonur skáldsins reynir hvergi að vera »skáldlegur«. Frásögnin er slétt og felld og látlaus. Fjöldi fólks kemur við sögu. Mjög var gestkvæmt á æskuheimili höfundar. Rithöfundar og listamenn töldu sig öðrum frem- ur eiga þangað erindi. Öllum eru nokkur skil gerð. En Erlingur kann þá list að setja saman- gagnorðar mannlýsingar. í fáum orðum sagt: Að hluta til fróðleg bók en sem heild græsku- laus og notaleg.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.