Morgunblaðið - 15.12.1990, Qupperneq 30

&0
MÓlteUNBLA'ÐIÐ LAUGARDAGUR 15:'DESEMBER1990
Háteigskirkja 25 ára
KIRKJUDAGUR Háteigskirkju er á sunnudaginn. í tilefni af því,
að 25 ár eru liðin frá vígslu kirkjunnar, verður hátíðarblær yfir
athöfnum dagsins.
Kl. 10.00 að morgni verður
morgunmessa að venju. Barna- og
fjölskvlduguðsþjónusta kl. 11.00,
þar kemur fram barnakór kirkj-
unnar undir stjóm Dóru Líndal,
en hún tók við kórnum í haust.
Við hátiðarguðsþjónustu kl.
14.00 flytur kór kirkjunnar Missa
„Dixit Maria“ eftir Hans Leo HaBl-
er.
Kl, 21.00 eru Aðventusöngvar
við kertaljós. Ræðumaður kvölds-
ins er dr. Sigurbjörn Einarsson,
biskup. Kammersveit Háteigs-
kirkju flytur Konsert í d-moll fyrir
tvær fiðlur, (allegro-adagio-alle-
gro) eftir J.S. Bach og jólakonsert
eftir A. Corelli. Kór Háteigskirkju
syngur aðventu- og jólasöngva og
Ellen Freydís Martin syngur aríu
úr Jólaóratoríu eftir J.S. Bach:
„FlöSt zu ein Heiland". Stjórnandi
og organisti er dr. Orthulf Prunn-
er.
Háteigssöfnuður og hollvinir
Háteigskirkju munu áreiðanlega
geta fundið sér eitthvað við hæfi
á sunnudaginn og notið stundar í
kirkjunni með því að líta upp úr
önn hversdagsins og sinna sínum
innra manni fyrir hátíðina miklu
sem framundan er.
Sóknarnefnd
Jólavaka í Fríkirkj-
unni í Reykjavík
ÞRIÐJA sunnudag i aðventu, þann 16. desember, verður árleg jóla-
vaka Fríkirkjusafnaðarins í Reykjavík haldin í Fríkirkjunni. Jólavak-
an hefst kl. 17.00 en frá kl. 16.30 verða sungnir jólasöngvar og leikið
á flautu, pianó og orgel. Ollum þeim sem vilja njóta góðrar stundar
í Guðs húsi er opinn aðgangur.
Á jólavökunni verður fjölbreytt
dagskrá. Bamakór Fríkirkjunnar,
Kantötukórinn og Fríkirkjukórinn
syngja. Börn í barnastarfí safnaðar-
ins flytja helgileik, Elva Gísladóttir,
leikkona, les upp. Ræðumaður að
þessu sinni verður Davíð Scheving
Thorsteinsson, framkvæmdastjóri.
Einsöngvarar á jólavöku verða:
Hanna Dóra Sturludóttir, Ragnar
Davíðsson, Loftur Erlingsson, Auð-
ur Gunnarsdóttir og Sigurður
Steingrímsson. Uka Petrova
Benkova leikur á flautu, Pavel
Smid yngri á píanó og starfandi
orgelleikari safnaðarins, Violeta
Smid, á orgel. Stjórnendur em Viol-
eta Smid, Þuríður J. Sigurðardóttir
og Pavel Smid, tónlistarstjóri safn-
aðarins.
Jólavökunni lýkur með ljósahátíð
og bæn.
Vegna jólavökunnar verður ekki
guðsþjónusta á venjulegum guðs-
þjónustutíma safnaðarins kl. 14.00
en barnaguðsþjónustan kl. 11.00
verður á sínurri stað. í barnaguðs-
þjónustunni verður helgileikur, kór-
TILVALIN
JÓLAGJÖF
VJ-
8
.600,
Han
dunnar
raU^ukkZ
frá Kalif<>rn,U-
Mar9ar
frá
k r-
8.S0°’
gerðir. V«rð
S.s OO,'
•2% *****
ra,uðulð&r'ötur
Gleo^'-22'00
E l'ISA*

Ármúla 8, símar: 8-22-75 og 68-53-75
Háteigskirkja
Fríkirkjan í Reykjavík.
söngur og margt fleira. Gestgjafi í
söguhorninu .verður Iðunn Steins-
dóttir, rithöfundur og kennari.
Cecil Haraldsson
Bók um íslenska hermenn
BÓKIN íslenskir hermenn er
komin út hjá Almenna bókafélag-
inu. Höfundur er Sæmundur Guð-
vinsson.
í kynningu AB segir: „ Eins og
titill bókarinnar gefur til kynna þá
komum við íslendingar víða við.
Her höfum við aldrei haft, en þó
eigum við hermenn. Tölu þeirra vit-
um við ekki, en í flestum styijöldum,
sem háðar hafa verið í heiminum á
þessari öld, hafa verið einhverjir ís-
lendingar. Hér segja sex slíkir her-
menn frá styrjaldarreynslu sinni,
•tveir úr síðari heimsstyijöldinni, einn
úr Kóreustríðinu, einn úr stríðinu í
Víetnam, einn úr borgarastyrjöldinni
í Rhodesíu og einn úr her Samein-
uðu þjóðanna í Líbanon.
Þessir fyrrverandi hermenn eru:
Þorsteinn E. Jónsson, Njörður Snæ-
hólm, Þorvaldur Friðrikssón, Gunnar
Guðjónsson, Haraldur Páll Sigurðs-
son og Arnór Siguijónsson."
Prentun og bókband annaðist
Sæmundur Guðvinsson
Prentsmiðja Árna Valdemarssonar,
umbrot og filmuvinna var í höndum
Ritsmiðjunnar sf. Kápu hannaði
Guðjón Ingi Hauksson.
Ljóðabók eftir Ásdísi
Jennu Ástráðsdóttur
ÚT er komin ljóðabókin_ „Ég
hugsa eins og þið“ eftir Ásdisi
Jennu Ástráðsdóttur.
í bókinni eru 30 ljóð eftir Ásdísi,
sem er þannig_ kynnt á bókarkápu:
„Ásdís Jenna Ástráðsdóttir fæddist
þann 10. janúar 1970. Hún fékk
fyrirburagulu, sem olli heilalömun.
Hún hefur ekki stjórn á hreyfingum
handa og fóta, en stjómar raf-
magnshjólastól og ritar á tölvu með
þvíað styðja á takka með hökunni.
Ásdís Jenna stundar nám í
Menntaskólanum við Hamrahlíð.
Ljóð eftir hana hafa birst í blöðum
og tímaritum og í Ljóðaárbók 1988.
„Ég hugsa eins og þið“ er 36
blaðsíður.
Ásdís Jenna Ástráðsdóttir
Einleikararnir Lin Wei, Andrzej Kleine og Guðmundur Óli Gunnarsson, hljómsveitarstjóri.
Sinfóníuhljómsveitin, ásamt fjórum
einleikurum og ungum hljómsveitarstjóra
Tónlist
Ragnar Björnsson
Það er ekki á hveijum fimmtu-
degi, að ungur og nýr hljómsveit-
arstjóri kveður sér hljóðs, þó era
þeir nokkrir orðnir sem lokið hafa
prófi í þessari grein, þótt ekki
fari mikið fyrir þeim sem slíkum,
af einhveijum ástæðum. Lang-
hoitskirkja er ekki staður fyrir
heila sinfóníuhljómsveit, sam-
hljómurinn verður oft óskýr mjög
vegna mikils endurkasts, maður
greinir oft illa hváð er að gerast
hjá hinum ýmsu hljóðfærahópum,
a.m.k. var svo með undirritaðan.
Mætti maður þá heldur biðja um
hið miður heppilega Háskólabíó,
en það sannar enn einu sinni, hve
brýn þörfin er fyrir tónlistarhús,
þar sem sinfóníuhljómsveit getur
notið sín. Það er ekki vansalaust
á meðan mokað er peningum í
umdeildar hallir og skal nú hætt
upptalningu áður en komið er út
á hálan ís. Tónleikarnir í Lang-
holtskirkju hófust á Árstíðum Viv-
aldis. Fjórir einleikarar fluttu ein-
leikshlutverkin, hver eina ártíð.
Bryndís Pálsdóttir (vorið) var ör-
lítið óörugg í tónmyndun í byijun,
en það lagaðist fljótt og maður
naut framhaldsins. Laufey Sig-
urðardóttir (sumarið) á í sér
skáldskap sem hlýtur að hrífa
mann, táhreint og öniggt flutti
hún alia þijá þætti sumarsins. Lin
Wei (haustið) hafði.einnig mjög
örugga tónmyndun og áberandi
hrein voru t.d. tvígripin hjá henni,
en meira þarf til. Andrzej Kleina
(veturinn), reyndastur þessara
hljóðfæraleikara, ætlaði sér, að
mér fannst, um of í hlutverki vetr-
arins og fór nokkuð út úr ramma
Vivaldis. Þrátt fyrir mikla tækni
var hraðinn um of, og þrátt fyrir
allar tilraunir Viyaldis með mögu-
leika fiðlunnar og þar með fram-
lag hans til fiðluleikara framtíðar-
innar, fannst mér pólskur skap-
hiti og boganotkun Kleina dálítið
til hliðar við stíl Vivaldis. Hlutur
hljómsveitarstjórans, Guðmundar
Óla Gunnarssonar, var fyrst og
fremst síðari hluti efnisskrárinn-
ar, hún hófst með Svítu nr. 2,
gamlir dansar og söngvar, eftir
Respighi. Eftir ágætlega flutta
einleikslínu á óbóið, Kristján
Stephensen, datt manni fyrst í
hug hvar Respighi hefði náð í
íslenska þjóðlagið „Guð gaf mér
eyra, svo nú má ég heyra — “,
en þetta eru víst örlög þjóðlaga.
Af þessum ijórum þáttum
Svítunnar má kannske segja að
2. og 4. þáttur hafi verið svolítið
þunglamalegir, hefði e.t.v. mátt
markera meira, og að þriðji þátt-
urinn hafi verið fagurlegast flutt-
ur. Dálítið líkt var um Pulcinellu
Stravinskís, hinir ýmsu þættir
svítunnar hefðu mátt vera meira
markeraðir, en vandi er að segja
mikið við aðstæður sem þessar
og a.m.k. hljóta blásararnir að
heyra illa hver í öðrum í þessum
endurómi. Fráleitt væri að reyna
að fullyrða eitthvað um framtíð
ungs listamanns, í hvaða listgrein
sem er, en hamingjuóskir og
framtíðaróskir skulu fylgja Guð-
mundi, og er ekki tími til kominn
að afstaða gagnvart íslenskum
hljómsveitarstjórum taki að breyt-
ast?