Morgunblaðið - 22.03.1991, Síða 39

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 22. MARZ 1991
39
Hver á íslensku óperuna?
Opið bréf til Garðars Cortes óperustjóra - frá stjórn Óperusmiðjunnar
7Zutana/
Heílsuvörur
nútímafólks
Ágæti Garðar.
Það gladdi okkur innilega, þegar
stjórn Islensku óperunnar tók vel í
þá málaleitan okkar að fá leigt
húsnæði íslensku óperunnar til sýn-
ingar á fyrirhugaðri Mozart-dag-
skrá okkar. Okkur fannst það sýna
opinn hug óperunnar gagnvart öðr-
um söngvurum, sem af eigin frum-
kvæði hafa hrundið af stað svipaðri
‘ starfsemi. Framkvæmdastjóri og
stjórn virtust fagna okkur og þótti
jákvætt fyrir tónlistarlíf hússins,
að íslenska óperan gæti skotið
skjólshúsi yfir aðra óperustarfsemi.
Upphaflega var um að ræða sýning-
ar í mars af okkar hálfu. Síðar kom
í ljós að sá tími hentaði okkurekki,
enda hafði okkur heldur ekki verið
boðinn skriflegur samningur fyrir
það tímabil og riftum við því engum
gerðum samningum. Operusmiðjan
sótti því næst að fá inni í lok apríl
og var þeirri ósk einnig vel tekið,
þótt stjórnin hafi þá ekki vitað hvort
sýningum á Rigólettó yrði fram
haldið í aprílmánuði. Við ræddum
þann möguleika að ef til fleiri sýn-
inga kæmi hjá íslensku óperunni,
værum við tilbúin til þess að sýna
önnur ónotuð kvöld í húsinu. Við
vorum þess fullviss að aukin nýting
hússins myndi koma öllum til góða.
Á þetta var fallist af hálfu fram-
kvæmdastjóra, sem þó var háður
samþykki stjórnar. Ákveðnir voru
dagar í apríl og maí fyrir sýningar
Óperusmiðjunnar og þeir bornir
undir stjórnina. Þegar við svo vild-
um fá skriflegan samning um þessa
daga (en skriflegur samningur var
okkur lífsnauðsynlegur til þess að
geta undirbúið, æft og selt sýning-
una), strandaði undirskrift samn-
ingsins, að sögn framkvæmdastjór-
ans, ekki á samþykki stjórnarinnar,
heldur á andstöðu þinni. Þegar hér
var komið sögu vorum við hvött til
að gefast ekki upp, heldur reyna
eina ferðina enn að fá húsið. En
við gátum ekki látið draga okkur
lengur á asnaeyrunum og þótti rétt-
ara að leita til annarra aðila, þar
sem við vildum ekki láta duttlunga
þína ráða gerðum okkar. Við boðuð-
um til blaðamannafundar og kynnt-
um þar starfsemi Óperusmiðjunnar
og skýrðum í leiðinni frá ástæðum
þess að ekki yrði af Mozartdag-
skránni að sinni, sem auglýst er í
bæklingi okkar að flytja eigi i húsi
Islensku óperunnar.
I kjölfar blaðamannafundarins
hafa átt sér stað þó nokkrar orða-
hnippingar okkar í millum og viljum
við gjarnan gera athugasemdir við
þær. Við undrumst að þú kallir
skýringar okkar ósannindi, sérstak-
lega í ljósi þess sem hér hefur nú
verið rakið. Satt best að segja erum
við ekki þau fyrstu sem verðum
fyrir barðinu á hentistefnu íslensku
óperunnar, þegar kemur að skipu-
lagningu og tímasetningu sýninga.
Við getum tekið dæmi af öðrum
leikhópum t.d. Revíuleikhúsinu,
Hinu leikhúsinu, P-hópnum, Grí-
niðjunni, sem allir hafa verið leigu-
takar í húsi Islensku óperunnar og
hafa svipaða sögu að segja af sam-
skiptum sínum við óperuna og þig.
Óg fyrst við á annað borð %erum
byrjuð á bréfkorni til þín Garðar
minn, þá eru nokkur fleiri atriði sem
vekja furðu okkar t.d. ummæli þín
í útvarpinu á Rás 2, fimmtudaginn
Á milli vita
eftir Ómar Smára
Ármannsson
Rauða ljósið
Rautt á umferðarljósum táknar
einfaldlega það að stöðva skuli við
stöðvunarlínu á vegi eða gegnt
umferðarljósastólpa og að ekki
mega aka áfram. Allir vita að um-
ferðarljósin eru sett upp til þess að
auka öryggi vegfarenda og jafn-
framt til þess að greiða fyrir um-
ferð þar sem álagið er mikið. Geng-
ið er út frá því sem vísu að allir
þekki litina og viti hvað mismun-
andi litur táknar. En ef svo er,
hvað er þá að?
Það er staðreynd að meira hefur
verið um það nú en oft áður að
ökumenn virði ekki rauða ljósið á
umferðarvitunum við gatnamót.
Afleiðingarnar tala sínu máli; slasað
fólk og mikið eignatjón — saklausir
verða fórnarlömb.
Hver er ástæða þess að sumir
virða ljósin verr an aðrir?
Engar markvissar rannsóknir á
orsökum umferðarslysa eða um-
ferðarlagabrota hafa farið fram hér
á landi. Víða erlendis hefur þó ver-
ið lögð mikil vinna í að finna þess-
ar orsakir með það fyrir augum að
geta notað þær til þess að skapa
betri grundvöll fyrir öruggri um-
ferð. Nú er t.d. vitað að ein megi-
norsök umferðarslysa er sálrænt
og geðrænt ójafnvægi ökumanna.
Hins vegar liggur orsök þessa
ójafnvægis ekki ljós fyrir. Þá er
athyglisvert að sýnt hefur verið
fram á að beint fylgi sé á milli
greindar fólks og umferðarlaga-
„Satt best að segja er-
um við ekki þau fyrstu
sem verðum fyrir barð-
inu á hentistefnu Is-
lensku óperunnar, þeg-
ar kemur að skipulagn-
ingu og tímasetningu
sýninga.“
7. mars sl. varðandi fyrirsöng í ís-
lensku óperunni. Við lásum öll aug-
lýsinguna í blöðunum nýverið um
væntanlegan fyrirsöng og þökkum
fyrir hana og hlökkum til að sjá
þig, en því miður rekur okkur ekki
minni til, að slíkur fyrirsöngur hafi
verið auglýstur opinberlega á ykkar
vegum síðan 1986. Okkur þykir það
sjálfsögð skylda íslensku óperunnar
að bjóða upp á fyrirsöng a.m.k.
árlega, ef ekki fyrir hverja einustu
óperuuppsetningu. Söngvarar og
aðrir listamenn eiga ekki að þurfa
að „betla“ sig inn á gafl hjá óper-
unni, eins og þér virðist þykja sjálf-
sagt eða syngja í fleiri ár í kór
óperunnar, áður en þeim er boðið
5-10 orða einsöngshlutverk.
Hús íslensku óperunnar var upp-
haflega keypt fyrir peninga þjóðar-
gjafarinnar svokölluðu, sem var
milljónagjöf frá vel þekktum kaup-
sýslumanni í Reykjavík og var ætl-
uð öllum íslenskum söngvurum.
Þegar upp er staðið á íslenska óp-
eran því alls ekki að vera rekin sem
einkaeign eins manns, heldur hefur
hún skyldum að gegna gagnvart
öllum þeim söngvurum, sem'á ann-
að borð syngja í þessu landi. Þann-
ig þjónar óperan sönggyðjunni best
og axlar listræna ábyrgð.
Ágæti Garðar, það líður að lokum
þessa bréfs. Þú og forsvarsmenn
óperunnar ættuð að sjá sóma ykkar
í því að fylgjast með öllum söngvur-
um sem koma fram, ekki eingöngu
þeim sem eru menntaðir undir þinni
handleiðslu, heldur einnig þeim sem
hafa margra ára nám að baki úr
öðrum skólum bæði hér og erlend-
is. Þannig rækir Islenska óperan
best skyldur sínar og stuðlar að því
að endurnýja kraftana reglulega.
Stjórn Óperusmiðjunnnr skipa
EstherH. Guðmundsdóttir,
Jóhanna V. Þórhallsdóttir og
Sigurður Bragason.
Fyrirþásemspá
í verð og gæði
RAUTT
LJÓS

RAUTT
UÓS!
Ómar Smári Ármannsson
„Það skyldi þó aldrei
vera að þeir sem aka
yfir á rauðu séu ein-
faldlega vitlausari en
hinir, sem stoppa?“
brota jafnt sem greindar og þeirra
sem eru orsakavaldar í umferðar-
óhöppum. Sýnt hefur verið fram á
að þeir sem hafi hærri greindarvísi-
tölu bijóti síður af sér og lendi þar
af leiðandi miklu sjaldnar í óhöpp-
um. Skýringin sé sú að þetta fólk
þekki sjálft sig betur, það þekki sín
takmörk og ætli sér ekki um of.
Það skyldi þó aldrei vera að þeir
sem aka yfir á rauðu séu einfald-
lega vitlausari en hinir, sem stoppa?
Höfundur er
aðstoðaryfirlögregluþjónn.
Cft| N *•
Bjóddu
fermingarbarninu
framfiðareign
Markmið NAD er að framieiða hágæða hljómtæki sem þjóna sínum
tilgangi. Allar tónstillingar eru einfaldar í notkun og hafa hagnýtan
tilgang. Engin áhersla er lögð á tilgangslitla stiilitakka og ijósabúnað sem
hækka verð tækjanna, heldur gæði sem heyrast. NAD hljómtækin hafa
áunnið sér alheimsviðurkenningu í öllum helstu fagtímaritum fyrir gæði og
gott verð.
í þessu tilboði eru eftírtalin tæki:
NAD 7020i Útvarpsmagnari 2x40 vött
NAD 5320 Geislaspilari
WHARFEDALE Delta 30, 100 vatta enskir verðlaunahátalarar
Verðið er aðeins kr. 63.000
staðgreitt.
þar sem gœðin heyrast
Ármúla 17, Reykjavík, sími 688840, 685149, 83176