Morgunblaðið - 28.07.1991, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ FÓLK í FRÉTTUM
SÚNNUDAGUR 28. JÚLÍ 1991
35
r MATSEÐILL
HAKDROGK HAMBORGARl.................495,-
GRÍSASAMLOKA........................
EÍTIRLÆTI ROKKARAMS ....... 990,-
HIC KORY- REYK TUR BAR - B - QUE KJÚKLINGUR 990
GOSWWKKIR (CCKE.DIET COKE, SPRITE) 95.
ÞÓRSMÖRK
Hefur aldrei séð Húsadal
eins fallegan og í sumar
ÞÓRSMÖRK hefur lengi verið talin einn helsti unaðsreitur á íslandi
og hefur aðsókn ferðamanna þangað aukist ár frá ári. Þeir sem
leggja leið sína í Mörkina geta valið um fjóra staði þar sem ein-
hvers konar gistiaðstaða er fyrir hendi. Sérleyfisfyrirtækið Austur-
leið hefur umsjón með Húsadal, Ferðafélag Islands með Langadal,
Útivist með Básum og Bandalag íslenskra farfugla sér um Slyppugil.
í gróðurverndarskyni verður ekki leyft að tjalda í Húsadal í sumar,
en þess í stað er heimilt að tjalda á sérstökum tjaldstæðum í mynni
hans.
Oskar Siguijónsson, forstjóri
Austurleiðar, sagði í samtali
við Morgunblaðið að reynslan af
hinu nýja fyrirkomulagi hefði verið
góð fram til þessa. „Það varð að
draga úr átroðningi í Húsadal með
einhveiju móti. í sumar hafa um
ellefu þúsund tré verið gróðursett
þar og það þarf sérstaklega að
vernda þau. Reyndar er ég þeirrar
skoðunar að það hefði átt að tak-
marka aðgarjg að Húsadal fyrr en
Skógrækt ríkisins, sem hefur yfir-
umsjón með svæðinu, taldi ekki
þörf á því fyrr en nú. En það er
ljóst að með þessu er verið að stíga
stórt skref til gróðurvemdar í Þórs-
mörk og einnig hefur það mikið að
segja að búfénaði hefur verið hald-
ið frá svæðinu síðan í fyrrasumar.
Snjóléttur vetur ásamt vætusömum
maímánuði hafa svo gert það að
verkum að Húsadalsskógur lítur
einstaklega vel út og ég hef aldrei
séð dalinn jafnfallegan og í sum-
ar,‘‘ sagði Oskar.
Á undanförnum árum hefur
Austurleið staðið fyrir mikilli upp-
byggingu í mynni Húsadals og má
þar nefna gerð tjaldstæða ásamt
salernis-, sturtu- og saunaaðstöðu.
Einnig hefur fyrirtækið byggt fimm
skála sem rúma sjötíu manns í gist-
ingu. Aðstoð og eftirlit við ferða-
langa er líka í umsjón Austurleiðar
og að sögn Óskars er það ærinn
starfi og þá sérstaklega um helg-
ar.„í fyrra, þegar aðgangur að daln-
um var ótakmarkaður, voru um tvö
þúsund manns saman komin þar
þegar mest var. Það gengur varla
að fá svo mikið margmenni á þetta
viðkvæma svæði og því hefur fjöld-
inn verið takmarkaður við sex
hundruð í sumar. Nú skorðast
hreinsun og eftirlit nær eingöngu
við tjaldstæðin sem eru á flötum í
mynni dalsins. Þetta hefur létt
starfsmönnum okkar verkin en
stærsti ávinningurinn er ef til vill
sá að nú nýtur sjálfur dalurinn sín
betur. Okkar stefna hefur alltaf
verið sú að fólk geti notið náttúr-
unnar í Þórsmörk alla daga vikunn-
ar í hreinu og snyrtilegu umhverfi.
Slíkt kostar mikla vinnu en gerir
dvölina margfalt ánægjulegri."
Óskar kvíðir nokkuð fyrir versl-
unarmannahelginni vegna nýrra
reglna um útihátíðir en þar er með-
al annars kveðið á um aldurstak-
mark og jafnvei vínbann á slíkum
hátíðum. „Skipulagðar útihátíðir
hafa aldrei verið haldnar í Þórs-
mörk og ef regiurnar ná aðeins til
þeirra er ég hræddur um að ungl-
ingar flykkist í Mörkina um þessa
helgi. Þá er verr af stað farið en
heima setið með þessum reglum,“
segir Óskar.
Krossá, Steinholtsá og Jökulsá
hafa löngum reynst Þórsmerkurför-
um erfiðir farartálmar. Að sögn
Óskars hefur dregið úr því að menn
leggi á vanbúnum bílum í þessar
ár. Hann vill þó brýna fyrir fólki
að það eitt að vera á góðum jeppa
dugi ekki. Áður en farið sé yfir,
þurfi að afla sér upplýsinga um vöð
og aldrei megi fara einbíla. „Við,
hjá Austurleið, höfum fúslega gefið
fólki upplýsingar um hvar vöðin sé
VZterkurog
k_/ hagkvæmur
auglýsingamiðill!
að finna og aðstoðað það yfír. Við
viljum frekar leiðbeina fólki þannig
en að þurfa að draga það upp síð-
ar,“ sagði Óskar að lokum.
Óskar Siguijónsson.
Þorkell
Margir kjósa að dvelja nokkra daga í Þórsmörk og hvíla sig fjarri
amstri og hávaða borgarlífsins.(A innfelldu myndinni eru Skálar
Austurleiðar í mynni Húsadals.)
25. JÚLÍ
mmm
\m^J
REYICJAVÍK
25. JÚLI
Lettgeggjadar gengúbeinur
á HARD ROCK undir forrysiu
Særúnar Siguröardóitur
(ömmu HARD ROCK), gera
sér glaóan dag á öskudaginn
KARLAR
í baði með
Aidu!
*
Eg sat i baði úti undir beru
lofti og beið eftir að sýningin
hæfist. Þetta var ekkert venju-
legt setbaðkar með hitaveitu-
vatni heldur rústir hins forna
Rómverska bað-
húss, Caracalla,
sem á sumrin er
notað sem leik-
svið fyrir óperu-
sýningar. Ef ég
hefði verið uppi
fyrir svona 1600
árum hefði ég
sjálfsagt getað
setið þarna í leirbaði með álíka
fjölda af fólki, núna sat ég á
áhorfendapöllunum meðal
nokkur þúsunda annarra túr-
ista að fara að hlusta á óperuna
Aidu. Þetta var auðvitað ævin-
týri fyrir venjulega íslenska
konu sem stundar ekki aðrar
baðferðir að staðaldri en *r’
skreppa í Vesturbæjarlaugina á
góðviðrisdögum. í tengslum við
sýninguna gengu strætisvagnar
og þú steigst um borð á nærliggj-
andi torgi og þér var ekið aftur
í fornöld á tuttugu mínútum.
Eitt af því sem ég tók eftir á.leið-
inni að innganginum voru her-
menn uppi á bílpalli og mér
fannst þetta nú óþarflega ábúð-
armikil löggæsla við eina óperu-
sýningu. Enda þótt heimsveldi
Rómverja hafi hrunið og hinar
glæstu fornu byggingar standi >•” -
ekki allar enn uppi þá eru Róm-
verjar samir við sig þegar kemur
að íburðarmiklum uppfærslum
og skrautsýningum. Sviðið var
hulið okkur áhorfendum þangað
til forleikurinn hófst. Þá var
slökkt á sterku ljóskösturunum
sem beint var að áhorfendum
og ljósin voru síðan notuð í stað
þess að draga leiktjöld frá og
fyrir. í fyrstu átti hljómsveitin í
talsverðri samkeppni við engi-
spretturnar í nágrenninu við að
ná eyrum fólks og þær höfðu
betur á stundum. Þær máttu sín
hins vegar lítils í lok annars
þáttar þegar sviðið var löngu
orðið fullt af fólki, aðeins kórinn
taldi um 100 manns, við bætt-
ust hermenn, þrælar og auðvit-
að aðalsöngvararnir og enn hélt
fólk áfram að streyma inn á
sviðið. Hápunktinum var enn
ekki náð enda þótt hestar kæmu
inn með hestakerru og fríðu
föruneyti. Þá átti eftir að fylla
gangana í áhorfendastúkunum
með vopnuðum hermönnum
með logandi kyndla. Það heyrð-
ist aðdáunarkliður frá túristun-
um og það lá við að það yrði al-
bjart þegar flössin frá myndavél-
unum lýstu upp svæðið. Það var
löngu gengið alveg fram af kon-
unni úr Vesturbæjarlauginni
þegar tala þátttakenda var kom-
in í um fjögurhundruð manns.
Allur hópurinn stóð stoltur og
tók við langvinnu lófataki frá
túristunum og eins og eftir pönt-
un skvetti eitt hrossið upp rass-
inum á leið sinni út — og auðvit-
að fékk það „númer" góðan hlát-
ur. Nei, Rómveijar hafa greini-
lega engu gleymt og enn eru
þeir alveg salí rólegir í tíðinni.
Uppfærslan tók eina íjóra
klukkutíma og var í fjórum þátt-
um. Hléin urðu því þijú upp á
samtals eina klukkustund, sem
voru notuð m.a. til að smíða
nýja leikmynd og hamarshöggin
glumdu á meðan fólkið stóð í
biðröð eftir að kaupa sér hress-
ingu. í lokin komst ég að þvi að
hermennirnir á bílpallinum
voru hluti af sýningunni. Þeir
höfðu framkallað græna og gula
ljósgeislann sem varpað var upp
á himinn á víxl yfir sviðinu í
hléinu - með handafli. Á hrað-
ferð minni heim úr fornöld fór
ég að óska þess að ég væri , —
sturtukona í Caracalla og gæði
-heyFl þá -hlistra i baði!
eftir Helgu
Thorberg