Morgunblaðið - 27.08.1991, Blaðsíða 36
HVÍTA HÚSIÐ / SÍA
36
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 27. ÁGÚST 1991
Á haustdögum muhú Samvinnuferðir-Landsýn gefa Islendingum færi ó að komast í nóna snertingu við það land, sem
oft er kallað vagga vestrænnar menningar. Fyrstu 5 dagana verður dvalið í Kairó við bakka Nílarfljóts, þar sem
tignarleg fortið og nútíðin tengjost saman ó heillandi hótt. Gist verður ó hinu fróbæra 5 stjörnu hóteli Intercontinental.
Fró Kairó verður flogið til verslunarborgarinnar Aswan,
sem þekktust er fyrir eina stærstu stíflu heims. Þaðan
verður haldið niður Níl í 7 daga siglingu ó 5 stjörnu
lúxusskipi. Komið verður í land ó hverjum degi og
skoðaðar fornminjar, sem eru þar við hvert fótmól.
— Við lofum ógleymanlegri ferð!
Siglingin endar í Luxor og þaðan ökum við til strandbæj-
arins Hurghada sem stendur við Rauðahafið. Þar verður
strandlíf stundað af miklu kappi í 4 daga og síðan
flogið til Kairó, dvalið þar í 1 dag... og flogið heim.
Samvinmilerðir
Lanúsjn
Reykjavik: Austurstrætl 12 • S. 91 - 6910 10-Innanlandsterðir S 91 - 69 10 70
• Simbrít 91 - 277 96 • Tel«x 2241 • Hótel Sögu við Hagatorg • S 91 - 62 22 77 • SímOrét 91 - 62 39 80
Akurtyri: Sk.pagOtu 14 • S 96 • 27 200 • Slmbrél 96 • 2 75 «8 • Telex 2195
FLUGLEIÐIR
BROTTFARARDAGAR OG VERÐ:
28. sept. - 12. okt. 15 dagar.
Verð 134.800,- á mann í tvíbýli stgr.
19. okt. - 3. nóv. 16 dagar.
Verð 144.900,- á mann í tvíbýli stgr.
16. nóv. - 1. des. 16 dagar.
Verð 144.900,- á mann í tvíbýli stgr.
Innifalið í verði er flug og gisting í Kairó með morgunverði
og 2 hádegisverðum, fullt fæði á skipinu og hálft fæði á
Hurghada, skoðunarferðir og íslensk fararstjórn. Að auki 1
gistinótt í Kaupmannahöfn í október- og nóvemberferðum.
Minning:
Friðþjófur Krisljáns-
son, Hafnarfirði
Andi trúar, andi vonar,
andi Jesú Krists, Guðs sonar,
andi dýrrar'elsku hans,
lát þú sannleiks Ijósið bjarta
lýsa skært í mínu hjarta,
fyll það krafti kærleikans.
Mig langar að kveðja afa minn,
Friðþjóf Kristjánsson.
Laugardaginn 17. ágúst fékk
fjölskyldan þá hræðilegu frétt að
afi hefði látist um morguninn. Við
vorum öll harmi sleginn og fæst
okkar vildu trúa að hann sem hafði
verið svo hress væri dáinn. Og þó
að við verðum öll að sætta okkur
við hvað er stutt á milli lífs og dauða
þá finnst manni kallið hafa komið
of snemma þegar að 57 ára gam-
all maður er tekinn frá okkur. Hann
og amma voru ólýsanlega hamingj-
usöm og samband þeirra var með
eindæmum gott. En minningarnar
get'ur enginn tekið frá okkur og enn
man ég eftir stríðnisglampa í aug-
um hans. Hann var mikill fjölskyld-
umaður. Þrátt fyrir stríðnina var
hann gjafmildur og góður maður
og nú þegar að hann er farinn er
mikils að sakna.
Guð blessi og styrki ömmu og
okkur öll í þessari sorgarstundu.
Friðsemd Dröfn Guðjónsdóttir
Fallinn er frá fyrir aldur fram
Friðþjófur Kristjánsson, starfsmað-
ur Hafnarfjarðarbæjar. Kallið kom
fyrirvaralaust. Smæð okkar mann-
anna gagnvart náttúruöflunum og
hinum æðstu máttarvöldum er svo
alger þegar á reynir. Á einu auga-
bragði skiptir um veður, líf slokkn-
ar hérna megin strandar, en lifnar
þó jafnharðan hinum megin.
Við samstarfsmenn Friðþjófs á
bæjarskrifstofunum í Hafnarfirði
söknum góðs vinar. Það er sjónar-
sviptir að mönnum á borð við Frið-
þjóf Kristjánsson. Það að eiga ekki
aftur þess kost að hitta hann glað-
an og kátan að morgni hvers vinnu-
dags. Af Friðþjófi stafaði góðsemi
og hlýhugur í garð samferðamanna.
Með breiða brosinu sem lýsti upp
augu hans og andlit endurkastaði
hann birtu á umhverfi sitt. Það var
ekki hægt annað en láta sér þykja
vænt um hann Diddó. Bóngóður og
alúðlegur með sitt stóra hjarta. I
starfi sínu vann hann mikið fyrir
börnin — og þau áttu sér stoð og
styttu í Friðþjófi.
Friðþjófur Kristjánsson og fjöl-
skylda hans eiga sér djúpar og
öflugar hafnfirskar rætur, enda lét
hann sig varða hag síns bæjarfé-
lags. Áttum við oft skemmtilegar
umræður um bæjarmálin.
Sorg eftirlifandi eiginkonu,
Ragnheiðar Sigurðardóttur, barna
og barnabarna er sár. Orð megna
lítils til huggunar. Ég færi Ragn-
heiði og fjölskyldunni allri samúðar-
kveðjur mínar og annarra sam-
starfsmanna hjá Hafnarfjarðarbæ.
Guð gefi ykkur styrk á erfiðum tím-
um. En minningar um góðan dreng
munu lifa og gefa ykkur styrk um
ókomna framtíð.
Guð gefí dánum ró og þeim líkn
sem lifa.
Blessuð sé minning Friðþjófs
Kristjánssonar. _
Guðmundur Árni Stefánsson
Mig langar að kveðja góðan vin
og tengdaföður sem lést laugardag-
inn 17. ágúst. Það er okkur öllum
mikill missir að missa hann Diddó.
Hann var mikið fyrir að hafa fjöl-
skylduna alla í kringum sig. Hann
átti 5 börn og 11 barnabörn sem
honum þótti vænt um og þeim um
hann. Oft var farið til þeirra Röggu
og Diddó og gestagangur þar mjög
mikill, enda mjög gott þangað að
koma.
Ég kynntist Diddó fyrir um 16
árum og tókst með okkur góð vin-
átta. Hann var mjög viljugur að
leiðbeina öðrum og traustur.
Guð gefi okkur öllum styrk, þó
sérstaklega þér, elsku Ragga mín.
Far þú ! friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fýrir allt og allt.
(V. Briem.)
Guðjón Olafur Kristbergsson
Allt eins og blómstrið eina
upp vex á sléttri grund
fagurt með fijóvgun hreina,
fyrst um dags morgunstund,
á snöggu augabragði
af skorið verður fljótt
lit og blöð niður lagði, -
líf mannlegt endar skjótt.
(H. Pétursson.)
Hversu sönn eru ekki þessi orð
enn í dag, og rifjast upp fyrir okk-
ur, er við fréttum lát manns systur
okkar, Friðþjófs Kristjánssonar. En
þau hjónin fóru ásamt vinafólki stnu
austur í sveit í sumarbústað yfir
helgi, til að dvelja í ró og næði í
hvíld frá dagsins önn. Þau hlökkuðu
mikið til og voru glöð og kát, er
þau kvöddu okkur systurnar og
annað venslafólk.
Ekki datt okkur í hug þá að þetta
yrði í síðasta sinn, sem við sæjum
Friðþjóf á lífí. En mennirnir álykta,
en Guð ræður. Friðþjófi var boðið
í veiðitúr við Sogið, sem hann þáði
og þeir félagarnir fóru í, en engan
grunaði þann hörmulega atburð
sem átti eftir að gerast og engin
orð fá lýst. Allt í einu var þessi
góði vinur og félagi horfinn. Líðan
mannanna sem með honum voru
getur enginn sett sig í.
Hvers vegna var hann tekinn frá
okkur? Guð lánar lífíð og tekur
þegar hans tími er kominn. En við
vinir og venslamenn stöndum eftir
með minningar sem aldrei gleym-
ast.
Friðþjófur var góður maður og
gegn, vinafastur, tryggur og ráð-
hollur í alvöru lífsins og ef erfið-
leika bar að höndum var hann allra
manna hjálpsamastur. Hjálpsemi
hans voru engin takmörk sett. Við
mágkonur hans og fjölskyldur okk-
ar eigum honum svo mikið að
þakka, að við getum ekki lýst því
með orðum, en biðjum Drottin að
blessa hann og geyma og gjörum
orð skáldsins að okkar:
A fund þinn Kristur kem ég nú
krýp ég þar og bið.
Við kross þinn sprettur lífsins lind
með líkn í sínum nið.
(L. H. Blöndal.)
En minning um góðan dreng
gleymist okkur aldrei.
Röggu systur okkar og mágkonu,
börnum, tengdabörnum og barna-
börnum vottum við hjartanlega
samúð og biðjum Guð að styrkja
þau í þeirra stóru sorg.
Inga, Anna og Egill.
Laugardagurinn 17. ágúst er
runninn upp. Við félagarnir rísum
úr rekkju með bros á vör því að
bjartur og sólríkur dagur er að
fæðast. Við erum staddir í litlu
veiðihúsi. Þar ríkir kyrrð og ró á
meðan að morgunverður er snædd-
ur, málin rædd og veiðidagurinn
undirbúinn.
Það er létt yfír okkur félögunum
þegar við göngum niður að ánni
því að allar aðstæður eru eins og
best verður á kosið. Félagi okkar,
Friðþjófur Kristjánsson, eða Diddó
eins og hann var ævinlega kallað-
ur, staldraði við á fyrsta veiðistaðn-
um, sem komið var að, en við hinir
héldum örlítið neðar þar til allir
voru komnir að ánni og farnir að
huga að veiði. Enginn asi var á
okkur. Við nálguðumst veiðistaðina
með varfærni og ró og hófum veið-
ar.
Það voru ekki liðnar margar mín-
útur þegar sá okkar, sem næstur
stóð Diddó, kallaði til okkar að
Diddó hefði farið í ána. Ljóst var
að Diddó stóð ekki á þeim stað, sem
hann áður hafði staðið á. Við vildum