Morgunblaðið - 14.02.1992, Qupperneq 16

16
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 14. FEBRÚAR 1992
Stöndum vörð um rekst-
ur Fæðingarheimilisins
Eitt verka Egils.
Egill Eðvarðsson sýn-
ir málverk í Nýhöfn
EGILL Eðvarðsson opnar málverkasýningu í Nýhöfn, Hafnarstræti
18, laugardaginn 15. febrúar kl. 14-16. Á sýningunni eru verk unnin
með olíu á striga á síðustu tveimur árum. Þess má geta að þetta er
í fyrsta sinn sem Egill sýnir olíumálverk.
eftir Kristínu
Gunnarsdóttur
Það hefur lengi verið haft til
marks um siðmenningu þjóðar
hvernig búið er að þunguðum konum
og ófæddum börnum þeirra — hvern-
ig búið er að fæðandi konum og því
nýja lífi sem þjóðinni bætist.
Á næstu dögum á að stíga örlaga-
ríkt skref í þá átt að draga úr þjón-
ustu við konur í Reykjavík. Þá tekur
Landspítalinn við rekstri Fæðingar-
heimilisins, en yfirstjóm spítalans
hefur ekki í hyggju að reka Fæðing-
arheimilið áfram í óbreyttri mynd.
Reykjavíkurborg og Borgarspítal-
inn afsalaði sér Fæðingarheimilinu
í hendur Landspítalanum með einu
pennastriki milli jóla og nýárs 1991.
Það var ekki sagt eitt aukatekið orð
við starfsfólks Fæðingarheimilisins.
Þetta var gert þvert ofan í margend-
urtekin loforð meirihlutans í Reykja-
vík um að Fæðingarheimilið fái að
lifa.
Landspítalinn hefur mjög óljósar
hugmyndir um hvað hann ætlar að
gera við þessa óumbeðnu gjöf. Við
vitum ekki hvort breyta á Fæðingar-
heimilinu í sængurkvennadeild eins
og fleygt hefur verið. Hvað loðin
fyrirheit um aðra fæðingarstofu í
anda Fæðingarheimilisins inni á
Landspítalanum eiga að fyrirstilla.
Eða hvort segja á við konur, — eins
og heyrst hefur frá yfírstjórn
Landspítalans, — að þær megi fæða
á Fæðingarheimilinu ef þær ábyrgj-
ast að gera það milli klukkan átta
og fjögur á daginn. Við vitum það
eitt að gjöfínni fylgdi samasem ekk-
ert rekstrarfé.
Þessum kostum verður að hafna.
Þeir eru allir lélegir og enginn þeirra
bætir á minnsta hátt fyrir þá eyði-
leggingu sem nú vofir yfir.
Fæðingarheimilið í Reykjavík er
önnur stærsta fæðingarstofnun
landsins. Fæðingarheimiiið er ekki,
eins og margir halda, lítil og lítt
merkileg stofnun sem vel má fjúka
í þessum fellibyl, sem nú fer um
heilbrígðiskerfið. Það er af og frá.
í fyrra voru hátt á fimmta hundr-
uð fæðinga á Fæðingarheimilinu.
Heimilið hefur verið í örri þróun nú
síðustu ár eftir nokkurra ára tíma-
bil sem einkenndist af fækkun fæð-
inga þar. Nú fer fæðingum þar fjölg-
andi og Fæðingarheimilið er því val-
kostur sem æ fleiri konur kjósa.
Á næstu dögum á að
stíga örlagaríkt skref í
þá átt að draga úr þjón-
ustu við konur í Reykja-
vík. Þá tekur Landspít-
alinn við rekstri Fæð-
ingarheimilisins, en yf-
irsljórn spítalans hefur
ekki í hyggju að reka
Fæðingarheimilið
áfram í óbreyttri mynd.
Reykvískar konur vilja hafa val.
Þær vilja standa vörð um frelsið til
að velja. Við viljum eiga kost á
Landspítalanum fyrir áhættufæð-
ingar og nýburagjörgæslu. Það ör-
yggi er dýrmætt. En við megum
ekki gleyma því að 90% fæðinga eru
eðlilegar og stór hluti þeirra kvenna
sem fæða eðlilega vill eiga val. Við
viljum eiga okkar börn í því alúð-
lega, hlýlega umhverfi sem Fæðing-
arheimilið veitir, þar sem lyfjanotk-
un er lítil og allir leggjast á eitt um
að trufla ekki það náttúrulega ferli
sem á sér stað í líkama okkar þegar
við óttalausar og öruggar verðum
hlekkur í sköpuninni sjálfri. Á Fæð-
ingarheimilinu hefur tekist að skapa
umhverfí og beita aðferðum sem
stuðla að því að með móður og barni,
bami og föður, og allri fjölskyldunni
myndist þau nánu tengsl, sem eru
helsta forsenda áframhaldandi
vellíðunar bamsins. Þessir eiginleik-
ar Fæðingarheimilisins era síður
fyrir hendi á Landspítalanum og
aðstæður til að skapa þá takmarkað-
ar.
Ef stjómmálamenn skilja þetta
ekki verða þeir að minnsta kosti að
vera menn til að viðurkenna þekk-
ingarleysi sitt og taka fullt mark á
okkur konum. Við kreíjumst þess
að reynsla okkar sem fæðandi
kvenna verði ekki fótum troðin af
ráðamönnum sem virðast geta lokað
eyranum fyrir rödd okkar í full-
komnu samviskuleysi. Við spytjum
— hvemig dirfast þeir? Hvemig dirf-
ast þeir að fótumtroða þannig sínar
eigin mæður, eiginkonur, systur og
dætur?
Landspítalinn býður öryggi sem
er dýrmætt eins og áður sagði og
sem við eigum að standa vörð um.
Spítalinn tekur við áhættutilfellum
frá öllu landinu. Nú er sýnt að vegna
lokunar fæðingardeilda úti á landi
mun álagið á honum stóraukast. í
fæðingarsprengjunni 1988 yfirfyllt-
ist Landspítalinn. Svo slæmt varð
ástandið, að ljósmæður sáu ástæðu
til að vara við því að verið væri að
fefla öryggi allra kvenna í hættu.
Landspítalinn getur ekki tekið við
fleiri fæðingum. Það er viðurkennd
staðreynd. Ef álagið á honum eykst
minnkum við það öryggi sem hann
á að veita. Eyðileggingin sem nú
blasir við reykvískum konum er því
tvöföld. Ekki aðeins á Fæðingar-
heimilinu, heldur teflum við Land-
spítalanum líka í hættu.
Islendingar hafa vakið verðskuld-
aða athygli erlendis fyrir góðan að-
búnað fyrir fæðandi konur. Annars
vegar eiga þær kost á hámarksör-
yggi ef um áhættufæðingu er að
ræða. Hins vegar eiga ailar reykvísk-
ar konur, sem fæða eðlilega, kost á
vali o g þær geta valið gott fæðingar-
heimili, sem hefur skipað sér í
framstu röð sambærilegra stofnana
eriendis. Þannig hefur Reykjavík
vakið athygli alþjóðlega fyrir að
hafa lengi átt fæðingarheimili af
þeirri tegund sem nú er verið að
koma á fót í mörgum löndum. Flest-
ir gera sér enga grein fyrir hvílíka
perlu við eigum í Fæðingarheimilinu.
Þessari periu megum við ekki kasta
frá okkur vegna þekkingarleysis og
skeytingarleysis — vegna virðingar-
Ieysis við lífið sjálft.
Fæðandi konur og nýfædd böm
era ekki hávær rödd í þjóðfélaginu.
Ljósmæður og annað starfsfólk sem
aðstoðar við þetta undur sem í fæð-
ingunni felst er heldur ekki hávært.
En núna segjum við — hópur kvenna
sem er nýstiginn af sæng og konur
sem ætla að fæða á Fæðingarheimil-
inu — við segjum hingað og ekki
lengra. Við áköllum Reykvíkinga og
ráðamenn í þessu þjóðfélagi um að
vemda Fæðingarheimilið. Takið ekki
þetta heimili frá okkur konum og
ófæddum bömum okkar. Komum í
veg fyrir að starfsemi Fæðingar-
heimilisins verði lögð niður. Og ger-
um betur. Eflum hið merkilega starf
Fæðingarheimilisins.
llöfundur er íhópikvenna, sem
vill vernda Fæðingarheimili
Reykjavíkur.
Egill er fæddur á Akureyri árið
1947. Að loknu stúdentsprófí frá
MA 1967 hóf hann myndlistarnám.
Fyrsta veturinn í Bandaríkjunum,
en síðan í Myndlista- og Handíða-
skóla Islands, þaðan sem hann út-
skrifaðist árið 1971.
Að námi loknu hóf hann störf
hjá Sjónvarpinu sem upptökustjóri.
Egill er þekktari sem kvikmynda-
gerðarmaður og leikstjóri en sem
myndlistarmaður. Verk eins og
Saga af sjónum, Keramik, Silfur-
tunglið, Blóðrautt sólarlag, Undir
sama þaki, Steinbarn og Djákninn
vora unnin undir hans stjórn. Þá
hlaut hann menningarverðlaun DV
1983 fyrir kvikmyndina Húsið.
Þetta er fjórða einkasýning Egils.
Sú fyrsta var Gallerí Sólon Islandus
1977, þá í Norræna húsinu 1982,
Leiðrétting
í frásögn af skólafundi, sem haldinn
var síðastliðinn mánudag í Laugar-
nesskóla, og birtist í Morgunblaðinu
í fyrradag, kom fram, að Kristín
Jónasdóttir væri formaður Foreldr-
afélags Langholtsskóla. Það er ekki
rétt, hún er formaður Foreldra-
félags Vogaskóla. Þetta leiðréttist
hér með.
Gallerí Gangskör 1986 og nú 1992
í Nýhöfn.
Sýningin sem er sölusýning, er
opin virka daga frá kl. 12-18 og
frá kl. 14-18 um helgar. Lokað á
mánudögum. Henni lýkur 4. mars.
Krystyna Cortes.
Krystyna
Cortes í
*
Islensku
óperunni
KRYSTYNA Cortes píanóleikari
heldur tónleika í Islensku óper-
unni mánudaginn 17. febrúar 1992
kl. 20.30, en þetta eru fimmtu svo-
kölluðu EPTA-tónleikar vetrar-
ins, þ.e. tónleikar á vegum Evr-
ópusambands píanókennara.
Krystyna Cortes er fædd í Eng-
landi og er af ensk-pólskum ættum.
Um tíu ára skeið stundaði hún nám
við Watford School of Music með
Jean Merlow sem aðalkennara. Eftir
að hafa unnið til námstyrks við Roy-
al Academy of Music, London, stund-
aði hún þar nám í fjögur ár hjá Max
Pirani og lauk þaðan einleikaraprófi,
L.R.A.M., með hæsta vitnisburði.
Síðastliðin 20 ár hefur Krystyna
átta heimili sitt á íslandi og starfað
sem píanókennari og kennari, m.a.
við Söngskólann í Reykjavík, Tónlist-
arskólann í Reykjavík og Tónlistar-
skójann í Njarðvíkum.
Á efnisskrá Krystynu eru sónata
í D-dúr eftir Haydn, „Appassionata"
Beethovens, Klavierstucke op. 118
eftir Brahms og Improvisation um
ungversk þjóðlög eftir Bartók. Tón-
leikar Krystynu Cortes verða síðan
endurteknir sunnudaginn 23. febrúar
kl. 17.00 í Kirkjuhvoli í Garðabæ.
(Fréttatilkynning)
Heimasm iðjan
þjónustudeild - flytur 300 metra
Heimasmiðjan
Þjónustudeild
77/ að þjóna okkar
viðskiptamönnum betur
með heimilistæki frá
Electrolux, Gaggenau,
Rowenta, Oster, Ignis
og Servis, flytjum við á
Kleppsmýrarveg 8.
NÝTT
símanúmer er
687710
\
8
L
i
I
:
i
i
i
i
!
I
\
\
i