Morgunblaðið - 29.03.1992, Blaðsíða 9

MORGUNBLAÐIÐ HUGVEKJA/VEÐUR sunnudagur 29. MARZ 1992
9
Hvert ertu að
fara, Drottinn?
í formála bókar sinnar „Undir
örlagastjörnum“ kemst rithöfund-
urinn Stefan Zweig svo að orði um
framvindu sögunnar: „Stundum
raðast tímabil hennar stig af stigi,
hægt og þolinmóðlega . .. stundum
dragast veðrahvolf viðburðanna
sviplega saman í eina eldingu."
Undanfarin ár hafa verið með hin-
um sviptivindasömustu í sögunni
svo ekki sé meira sagt. Ekki aðeins
ein elding hefur lostið niður og
umbreytt því er áður þótti
óbreytanlegt. Sannkallað þrumu-
veður sögunnar hefur gengið yfir
heiminn og eldingar hennar hafa
sundrað hveiju vígi fortíðarinnar á
fætur öðru. Veröldin eins og við
þekktum hana fyrir aðeins 3-4
árum er gerbreytt. Og þá? Ef litið
er yfir Evrópusvið dagsins minnir
það óneitanlega á þá Evrópu sem
var, fyrir 1914. Þó horfnir séu
keisarar og barónar eru deilurnar
enn þær sömu, deilur milli þjóða
og þjóðarbrota er haldið hefur ver-
ið niðri af
grimmd og
festu í skjóli
hinnar ein-
földu heims-
myndar kalda
stríðsins. Nú
eru allar heimsmyndir á hverfandi
hveli. Sagan hefur losnað úr spenn-
itreyju rússnesku byltingarinnar
og heimsstyrjaldanna tveggja. Allt
er í mótun, enginn veit hvað fram-
tíðin ber í skauti sér, ný heims-
veldi eru að verða til og önnur að
eyðast. Eldingarregn sögunnar
hefur þrátt fyrir allt þetta ekki náð
til hinna fátæku og gleymdu öreiga
Guðs í stórborgum veraldarinnar.
Líf barnanna er til fárra fiska
metið á götum Suður-Afríku, Afr-
íku, Suðaustur-Asíu og annarra
þeirra landsvæða sem teljast til
þriðja heimsins. Þar er baráttan
sú sama og hún hefur ævinlega
verið, baráttan um brauðið, barátt-
an fyrir því að fá að lifa af enn
einn dag. Ætli fátæklingar New
York séu ekki álíka áhugasamir
um málefni Moskvubúa og börnin
sem morðsveitir suður í Brasilíu
myrða á götum úti fyrir það eitt
að vera munaðarlaus og allslaus?
Þannig ,er sagan ótrúlegt samspil
framfara og stöðnunar, jafnvel
afturfarar þegar hryllingurinn tek-
ur völdin.
Eg hef á undanförnum mánuð-
um ritað pistla hér í blaðið á sunnu-
dögum er borið hafa nafnið
„Kristni á krossgötum". Líf hins
kristna manns og kirkjunnar sem
hann tilheyrir, er stöðugt ferðalag.
Leiðin liggur um grýtta slóð sög-
unnar frá öld til aldar. Ferðin hófst
fyrir bráðum 2000 árum undir
krossi Jesú Krists. Henni mun ljúka
þegar Guð kemur á fót ríki sínu
„á himni sem á jörðu“ eins og við
biðjum um í hvert sinn er við förum
með „Faðir vorið“ okkar. Kannski
lýkur ferðinni á morgun, kannski
eftir 100.000 ár Unvþann dag eða
þá stund veit enginn nema Guð
einn. Fyrir ferðalöngunum fer hinn
upprisni Jesús Kristur. Hann leiðir
okkur yfir holt og hæðir, gegnum
mýrlendi jafnt sem snæviþaktar
grundir. Hann hefur heitið því að
vera ætíð nálægur, ætíð með okk-
ur, í lífi sem í dauða. Gervöll kristn-
in, hinir kristnu og kirkja þeirra,
fylgir Guði sínum þannig frá öld
til aldar. Á stundum lendirKirkjan
í lygnum sjó sögunnar, verður jafn-
vel fórnarlamb stöðnunar eins og
aðrar stofnanir er menn lifa og
starfa í. Á öðrum tímum sendir
Guð þrumuveðrið mikla sem Stefan
Zweig talaði um, eldingarregnið
er i-ýfur niður stöðnunina og aftur-
haldið, brýtur
sögunni nýja
braut. Þá ríður
á fyrir kristn-
ina að fylgja
leiðtoga sínum
í gegnum hin-
ar föllnu j'ústir fortíðarinnar, áfram
veginn. Á slíkum stundum stendur
stendur kristnin á krossgötum, eins
og reyndar gervallt mannkyn.
Hvert skal halda næst? Hvernig
eigum við að taka á okkar málum?
Hvernig eigum við að mæta veröld-
inni, nýta okkur aukið svigrúm,
veijast þar sem að okkur er sótt?
Svarið ætti að vera næsta auðfund-
ið, er það ekki? Með því að fylgja
Jesú Kristi. Með því að vinna að
og stefna að ríkinu mikla, ríki
Guðs sem mun „koma á himni sem
á jörðu“. En það getur reynst
býsna erfitt, býsna kreíjandi að
fylgja Jesú. Hann gengur ekki
glaður og reifur framhjá hinum
hungruðu, þjáðu, sjúku, einmana,
fátæku, fyrirlitnu, fangelsuðu,
gleymdu, aðeins vegna þess að
sagan hefur um stundarsakir hrist
eldingarhamarinn og velt um koll
fúnum hugmyndum tuttugustu
aldarinnar. Þvert á móti snýr hann
við, gengur aftur inní rústirnar er
eldingai-veður sögunnar muldi úr
holdi og blóði milljónanna. Þar rót-
ar hann í blóðugum leifum aldar-
innar þar til hann finnur þá sem
skildir hafa verið eftir. En kirkjan,
sem hefur staðið af sér orrahríð
kalda stríðsins, tæknihyggjunnar,
sósíalismans? Hvernig ætlar hún
að mæta nýrri öld og nýjum áskor-
unum sögunnar.
í skáldsögunni „Quo Vadis Dom-
■ini?“, „Hvert ertu að -fara, Drott-
inn?“, segir frá því þegar Pétur
postuli, sem hafði starfað í Róma-
borg á stjórnarárum Nerós keisara,
flýr út úr borginni um leið og hin-
ar fyrstu ofsóknir gegn kristnum
mönnum eru að hefjast. Rétt fyrir
utan borgarmörkin sest hann nið-
ur, mæddur á flóttanum, til að
hvílast áður en lengra er haldið.
Þá sér hann skyndilega hvar Jesús
Kristur gengur hjá á veginum, á
leið inn í borgina þar sem byijað
var að og myrða hina kristnu. Pét-
ur spyr hann: „Hvert ertu að fara,
Drottinn?" Jesús svarar honum:
„Inn í borgina að láta krossfesta
mig aftur fyrir börnin mín.“ Þá
sneri Pétur við og fylgdi Jesú inn
í borgina til hinna kristnu og stóð
með þeim í ofsókninni þar til yfir ,
lauk. Þetta skáldsögubrot segir
meira en margar lærðar ræður. í
dag sem ævinlega gengur Jesús
Kristur inn í ofsóknirnar, hveiju
nafni sem þær nefnast, og þjáist
þar með börnunum sínum. Það
hlýtur að vera hlutverk kirkjunnar,
hinna kristnu, kristninnar, að
fylgja honum þangað. Hvar sem
hjálpar er þörf, þar er Jesús Ki'ist-
ur. Hann óttast ekki að skíta út
sparifötin sín, þarf ekki á pijáli
að halda eða skrautsýningum,
heldur vinnandi höndum og fótum
sem eru fúsir að flytja fagnaðar-
boðskapinn um hann með því að
lina þrautir hinna þj&ðu í heimin-
um. Gleymum því ekki að mark-
mið Guðs er umbreyting heimsins.
Kristnin heldur í rétta átt ef hún
stefnir að þeirri umbreytingu, en
í ranga ef hún lokar augunum fyr-
ir framtíðinni eða öllum þeim
óendanlegu verkefnum sem sam-
tíminn hrópar á og gleymir sér í
ómerkilegum vangaveltum um
einskisverða hluti.
Þar með læt ég þessum pistlum
mínum lokið. Okkur, lesandi góð-
ur, óska ég alls hins besta á kross-
götúm kristninnar. Vonandi hitt-
umst við með uppbrettar ermar,
rótandi í rústum sögunnar að þeim
sem eru hjálpar þurfi, ásamt
Drottni Jesú Kristi.
Höfundur er fræðslufulltrúi
Þjóðkirkjunnar á Austurlandi.
KIUSTNIA
KROSSCÖTUM
eftir Þórhall Heimisson
VEÐURHORFUR í DAG, 29. MARZ
YFIRLIT í GÆR: Um 400 km vestsuðvestur af Reykjanesi er 980 mb
lægð sem þokast austsuðaustur, en yfir Grænlandi er 1.026 mb hæð.
HORFUR í DAG: Austankaldi eða stinningskaldi. Skúrir eða slydduél
við suður- og austurströndina, annars þurrt. Hiti 0-4 stig víðast hvar.
HORFUR Á MÁNUDAG OG ÞRIÐJUDAG:
Norðaustanátt, víðast fremur hæg. Él á Norðaustur- og Austurlandi
en viða léttskýjað sunnan- og vestanlands. Frostlaust yfir hádaginn
suðvestantil en annars nokkurt frost, einkum í innsveitum norðanlands.
Svarsfmi Veðurstofu íslands — veðurfregnir: 990600.
VEÐUR VÍÐA UM HEIM kl. 6.00 í gær að ísl. tíma
Staður hiti veður Staður hiti veður
Akureyri 4 alskýjað Glasgow 4 alskýjaö
Reykjavík 2 úrk. í grennd Hamborg 1 súld
Bergen +1 léttskýjað London 3 •súld
Helsinki 0 snjókoma LosAngeles 16 skýjað
Kaupmannahöfn 1 rigning . Lúxemborg 0 léttskýjað
Narssarssuaq ■r9 léttskýjað Madríd 3 skýjað
Nuuk h-8 snjókoma Malaga 8 léttskýjað
Ósló 0 léttskýjað Mallorca 4 léttskýjað
Stokkhólmur 0 snjókoma Montreal 3 skúr
Þórshöfn 0 snjókoma NewYork Orlando 6 16 skýjað skýjað
Algarve 10 heiðskírt
Amsterdam 2 slydduél París 4 skýjað
Barcelona 5 léttskýjað Madeira 15 skýjað
Berlín 1 skýjað Róm - 9 rigmng
Chicago 0 léttskýjað Vín 2 léttskýjað
Feneyjar Frankfurt 7 2 þokumóða léttskýjað Washington Winnipeg 7 2 alskýjað heiðskirt
TAKN:
Heiðskírt
Léttskýjað
Hálfskýjað
Skýjað
Alskýjað
y, Norðan, 4 vindstig:
^ Vindörin sýnir vind-
stefnu og fjaðrirnar
vindstyrk, heil fjöður
er 2 vindstig.
/ / r
/ / / / Rigning
/ / /
* / *
/*/■*■ Slydda
/ * /
* * *
* * * * Snjókoma
* * *
10 Hitastig:
10 gráður á Celsíus
V Skúrir
*
V E'
— Þoka
= Þokumóða
’, ’ Súld
OO Mistur
—)- Skafrenningur
Þrumuveður
STALLBAKUR
Þessi bíll er 20 cm lengri en hin
hefðbundna SAMARA og rúmbetri.
Bíllinn hentar því vel fjölskyldufólki. LADA
SAMARA stallbakur er fimm manna og
með lokaðri farangursgeymslu (skotti).
VÝR OG STÆRRI FJÖLSKYLDUBÍLL
BIFREIÐAR & LANDBÚNAÐARVÉLAR HF.
Armuta 13, 108 Reykjavik, simar 68 12 00 & 3 12 36