Morgunblaðið - 11.04.1992, Blaðsíða 11

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 11. APRÍL 1992
11
Aystu
nöf
Leiklist
Þær hörðustu úr klíkunni: Sharon (Bára Konný Hannesdóttir)
og Tracy (Steinunn Stefánsdóttir).
Frakkland:
* .
Fjölbreytt Islands-
kymiing- í bænum Blois
UM ÞESSAR mundir er að ljúka fjölbreyttri íslandskynningu i
bænum BIois í Frakklandi undir nafninu „Visa pour l’Islande".
Fyrir henni stendur Gérand Moreau, franskur maður sem oft
hefur verið á íslandi vegna áhuga síns á jöklum og eldfjöllum og
hefur tekið ástfóstri við land og þjóð. Íslandshátíðin hófst laugar-
daginn 21. mars með degi íslenska hestsins, þegar 20 íslenskum
hestum var riðið eftir göngugötunni í bænum og daginn eftir sett
á svið með þeim koma Víkinganna á eyju á 11. öld. Hátiðin stóð
til 10. apríl, aðallega um helgar, en sýningar opnar alla daga í
2-3 vikur. M.a. var opnuð við hátíðlega atliöfn málverkasýning
Ninu Gauta í Menningamiðstöð borgarinnar og stendur hún til
20. apríl.
Guðrún Þóra Gunnarsdóttir
Aristófanes, Leiklistarfélag
Fjölbrautaskólans í Breiðholti
sýnir: Eitthvað sætt. Höfundur:
Nigel Williams. Þýðing: Ólöf Ýrr
Atladóttir. Leiksljóri: Sigurþór
Albert Heimisson. Leikmynd:
Leikfélagið Aristófanes.
Það er fátt sætt í tilveru krakk-
anna sem Nigel Williams fjailar um
í leikriti sínu Eitthvað sætt. Leikrit-
ið gerist eina kvöldstund í íbúð
Suze sem er fertug svífandi ljóska
(a.m.k. er hárkollan ljós). Suze er
ein af þeim konum sem trúir á
kvenleikann fram í rauðan dauðann
og vegna' þess hefur hún hrakist í
gegnum lífið milli misslæmra karl-
manna. Andstæða hennar er Shar-
on en hún er leiðtogi stelpuklíku
sem Suze býður í hús og bús. Þrátt
fyrir að Sharon gæti verið dóttir
Suze þá er hún ekki lengi að sjá í
gegnum líf hennar og hún bendir
henni miskunnarlaust á hvað henni
finnst það misheppnað. Sharon er
reið út í allt og alla, einkum þó
karimenn sem hún hatar og tilfær-
ir ótal dæmi fyrir þessu blinda
hatri sínu. Eina manneskjan sem
hún ber umhyggju fyrir er Carol
sem er sæta stelpan í hópnum og
gjörsamlega viljalaust verkfæri í
höndum karlmanna og Sharon
einnig.
Aðrir í klíkunni eru Tracy, Linda
og Derek. Sá síðastnefndi er ákaf-
lega veimiltítulegur í stelpuhópnum
og Linda stjórnar honum til og frá
enda dreymir hana um að stofna
með honum heimili. Þau eru sak-
lausu krakkarnir í hópnum. Inn í
partíið hjá Suze dregst svo Steve
sem er aðallega á höttunum eftir
Caro! og seinna koma svo klíkufé-
lagar hans til sögunnar og afleið-
ingarnar verða afdrifaríkar.
Þetta efni, breski lágstéttar-
hundurinn, hefur heillað marga síð-
ustu árin og afraksturinn getur að
líta í sjónvarpsmyndum og ieikrit-
um. Það er svo sem ekki að undra
því það er fólginn mikill sprengi-'
kraftur og dramatík í örlögum
þessa fólks sem er svo sárt út í
heiminn og illa leikið að það sér
enga aðra leið og brennur hratt
upp. Að sumu leyti eru þetta sér-
breskar aðstæður en á hinn bóginn
er alls staðar hægt að finna utan-
veltufólk, unglinga sem og aðra.
Sýning Aristófanes á Eitthvað
sætt er kröftug og andrúmsloft
verksins kemst bærilega til skila.
Það er mikil keyrsla og spenna all-
an tímann og hvergi að finna dauð-
ann punkt. Leikstjóri hefur haldið
ágætlega utan um allan hópinn og
leiklausnir margar prýðilegar.
Textinn hjálpar líka mikið, mikið
um snögg ögrandi tilsvör, oft
hnyttin þrátt fyrir að yfirleitt sé
einhver alvara í húmornum. Tungu-
málið er gróft og sumar persónurn-
ar orðljótar með afbrigðum.
Leikurinn var undantekningar-
laust til mikils sóma, í mestu
spennuatriðunum týndist setning
og setning en annars var framsögn
yfirleitt ágæt. Það er Bára Konný
Hannesdóttir sem fer með hlutverk
Sharon. Báru tókst mjög vel upp
við túlkun þessarar grófu og rudda-
legu stúlku sem þó á mjúkt hjarta
innst inni. Inga Ragnarsdóttir
(Suze) dregur líka upp skemmti-
lega mynd af þessari konu sem
vill vera ímynd ljóskunnar, sæt en
hæfilega vitgrönn. Carol var leikin
af Sigurlaugu Jónsdóttur sem var
sannfærandi í hlutverki sínu og það
voru aðrir leikarar einnig. Þetta
er mikil átakasýning sem stendur
prýðilega fyrir sínu og höfðar, af
viðtökum salarins að dæma, greini-
lega vel til ungs fólks.
Dagskrá íslandskynningarinnar
var fjölbreytt. 2. apríl flutti pró-
fessor Regis Boyer erindi um Is-
lendingasögurnar. Daginn eftir
var fjallað um með multi-mynda-
sýningu um eldfjöll og jökla á ís-
landi af Genevieve og Terard
Moreau. Þá sögðu Yann og Daniel
Pichon frá tveimur íslandsferðum
sínum, en prófessor André Sarra-
Bounet, sem skrifað hefur
ferðabækling um landið, flutti er-
indi um íslenska náttúru. Á laug-
ardagsmorgninum fjallaði Christ-
ian Roch um eld og ís í þremur
þáttum með filmum og frumsam-
inni tónlist. Francois Rey og Jean
Arlaud sögðu frá vetrinum á Suð-
urlandi og sýnd var ný kvikmynd
eftir Sólveigu Anspach um hesta-
ferð norður Kjalveg. Jean Baptiste
Vergnot flutti erindi um „hvítu
þöglu auðnina", Christine Toruni-
er frumsýndi „audio-visuel“ þátt
um ísland, Christian Colonna flutti
fyrirlestur um 6 Grænlandsferðir
sínar, Nadine og Jean-Claude For-
estier fluttu fyrirlestur um Island
og Herdís Gunnarsdóttir sagði frá
Vínlandsleiðangrinum og sýndi
kvikmynd. Um kvöldið voru kvik-
myndasýningar um eldgos á fs-
landi, Kröflugos, Heklugos, Öskju-
gos, Mývatnselda og Vestmanna-
eyjagosið og Surtsey. Allan sunnu-
daginn var haldið áfram með nýj-
um fyrirlestrum, kvikmyndasýn-
ingum og myndasýningum af
ýmsu tagi, kynntar ferðir á kajök-
um, á skíðum, á hestum, með fötl-
uðum o. fl. á íslandi og efnt til
sameiginlegs hádegisverðar með
íslenskum réttum.
Sýningar stóðu 2-4 vikur:
myndasýning um Land elds og
íss, málverkasýning íslenska list-
málarans Nínu Gautadóttur, mál-
verka- og teiknisýning Georges
Gaillard frá Islandi og myndasýn-
ingar frá Færeyjum, Islandi og
Grænlandi, ásamt sýningu á ljós-
myndum Pierres Ferrenbachs úr
íslandsbók hans. Og fleira var
boðið upp á í þessari miklu íslands-
kynningu í Blois, sem er kjördæmi
Jacks Langs menntamálaráðherra
Frakka.

.s&oMaji. „C.