Morgunblaðið - 03.03.1993, Page 18
18
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 3. MARZ 1993
Reykiavíkurfélagið
Hættvið
aðhætta
REYKVÍKINGAFÉLAGIÐ sam-
þykkti fyrir ári síðan að slíta
félaginu og síðasta ár starfaði
eingöngu starfsstjórn félagsins.
Aðalfundur félagsins, þar sem
fyrirhugað var að slíta félaginu
formlega, var síðan haldinn 25.
febrúar síðastliðinn. Þá kom upp
sú tillaga að halda starfseminni
áfram og samþykkt var að hætta
við að hætta.
Ólafur Þorsteinsson er formaður
Reykvíkingafélagsins. Hann var
spurður hvers vegna hefði átt að
leggja félagið niður, og hvers
vegna var samþykkt að hætta við
að hætta.
Reykjavíkurborg tekin við
„Reykvíkingafélagið er fyrsta
menningar- og þjóðræknisfélag
Reykvíkinga og hefur um árabil
þurft að sinna mörgum umhverfis-
og menningarmálum í borginni,"
segir Ólafur. „Nú er Reykjavíkur-
borg að mestu tekin við þessum
verkefnum og í framhaldi af því
hefur starfssvið Reykvíkingafé-
lagsins dregist mjög saman.
Stofnendur félagsins voru miklir
húmanistar, eins og séra Bjarni
Jónsson sem var fyrsti formaður
og gegndi því staifi í 25 ár, frá
1. maí 1940, og Vilhjálmur Þ.
Gíslason sem síðan tók við. í lögum
félagsins er lögð áhersla á mjög
víðfeðmt svið í umhverfís- og
menningarmálum. Félagið starfaði
með miklum blóma á sjötta ára-
tugnum og félagsmenn voru þá
um 800, en 1980 voru þeir um 80
talsins."
Ný stjórn með afmarkaðra
verksvið
Síðasti aðalfundur var haldinn,
á Hótel Borg, þar sem aðalfundir
félagsins hafa yfírleitt verið haldn-
ir. Þijátíu manns mættu á fundinn.
Ólafur segir að félagsmenn hafí
notið þess að sitja í endurnýjaðri
Borginni og kannski hafi andrúmið
orðið til að blása nýju lífí í félags-
skapinn, því þegar átti að slíta
félaginu, kom upp tillaga um að
halda því gangandi. Tillagan var
samþykkt og ný stjóm var kosin.
Ákveðið var að félagið setti sér
afmarkaðra og markvissara verk-
svið og tæki upp samstarf við að-
ila í Reykjavík sem sinna umhverf-
is- og menningarmálum. Á síðasta
ári veitti Reykvíkingafélagið styrk
til Árbæjarsafns og saga félagsins
var skráð í afmælisrit Árbæjar-
safns, Söguspegli. „Saga Reykvík-
ingafélagsins er komin á blað og
vonandi hefur saga þess ekki enn
verið endanlega skráð,“ segir Ólaf-
ur.
-----» ♦ » ..
Talið hjá KÍ
á morgun
ATKVÆÐI verða talin í at-
kvæðagreiðslu Kennarsam-
bands Islands um verkfallsboð-
un 22. mars á morgun. Talið
verður í húsakynnum KÍ í gamla
Kennaraskólanum við Laufás-
veg.
Samkvæmt upplýsingum sem
Morgunblaðið fékk á skrifstofu
KÍ verður tilkynnt um niðurstöðu
atkvæðagreiðslunnar að lokinni
talningu á morgun. Ef verkfall
verður samþykkt verður það boðað
á föstudag, en það þarf að boða
með 15 daga fyrirvara hið
minnsta. Rúmlega 3.500 manns
voru á kjörskrá hjá KÍ. Til að verk-
fallsboðun sé samþykkt þarf helm-
ingur félagsmanna að taka þátt í
atkvæðagreiðslu og helmingur
þeirra að samþykkja hana.
íslenskur prestur aðstoðar Eistlendinga við endurreisn kirkjunnar
Samvinna um safnaðarstarf
Örn Bárður Jónsson og Kuno Pajula erkibiskup yfir
lútersku kirlgunni í Eistlandi.
Jarðarför í Eistlandi
Djákni sér um jarðarfararathöfn undir berum himni í hörkufrosti. Ekkert
kistulok, en breitt yfir andlit liksins í lok athafnar.
Flytur út hugmyndir um
íslenskt safnaðarstarf
SÉRA Örn Bárður Jónsson er nýkominn
frá Eistlandi, þar sem hann heimsótti þrjá
lúterska söfnuði, predikaði og kynnti ís-
lenskt safnaðarstarf. Erkibiskup lútersku
kirkjunnar í Eistlandi, Kuno Pajula, lýsti
yfir áhuga á frekara samstarfi við íslensku
kirkjuna, til dæmis i formi vináttusafnaða.
Örn var beðinn um að koma aftur og
standa fyrir vikunámskeiði fyrir leiðtoga
í söfnuðum. „Til gamans má segja, að ég
sé farinn að flytja út íslenskar hugmyndir
um safnaðaruppbyggingu,“ segir Öm.
Örn er verkefnisstjóri í sérstöku átaki um
'safnaðaruppbyggingu, sem íslenska þjóðkirkj-
an stendur fyrir og er liður í undirbúningi
hennar fyrir árið 2000. „Ég kynntist séra
Leevi Reinaru frá Eistlandi á ráðstefnu fyrir
ári. Hann bauð mér síðan í heimsókn til að
kynna íslenska safnaðaruppbyggingu," sagði
hann.
Kirkja í sárum
Öm segir merkilegt að koma inn í „eftir-
kristið“ land eins og Eistland. „Landið á að
minnsta kosti 800 ára kristna sögu að baki,
en kommúnistastjóm síðastliðin 40 ár hefur
leikið það illa. Kirkjan mátti starfa að nafninu
til, en með ýmsu móti var reynt að bijóta
hana niður. Samyrkjubú var til dæmis reist
á móti sveitakirkju sem ég heimsótti. Þar
vom fundir haldnir á messutíma."
í Eistlandi býr ein og hálf milljón manns,
þar af um sexhundruð þúsund Rússar. Meiri
hluti þjóðarinnar tilheyrði lútersku kirkjunni
fyrir stríð, en nú er um 10% Eistlendinga í
henni. Örn segist hafa mætt einlægum trúará-
huga hvar sem hann fór, kirkjan sé í örum
vexti og margir fullorðnir hafí látið skírast.
íslenska kirkjan læri
að fórna sér
Öm dreymir um að hægt sé að örva ís-
lenska söfnuði til hjálparstarfs við þessa syst-
urkirkju. „Okkar kirkja þarf að læra að fóma
sér fyrir aðra í ríkari mæli. Við eigum af
nógu að taka bæði í mannafla og fjármunum.
Hópar gætu farið héðan til að vinna með
þeim. Við gætum líka lært mikið af þessu
einlæga fólki, sem hefur þraukað lengi við
erfiðar aðstæður.
„Þarna vantar fjármagn, presta og þjálfun
leikmanna. Nýlega er búið að opna guðfræði-
stofnun í höfuðborginni Tallin, en guðfræði-
deild er við háskólann í Tartu. Að sögn erk-
ibiskupsins vantar húsnæði, kennara og pró-
fessora."
Opnun landsins fylgir ákveðin breyting á
gildismati, samfara hættu á spillingu. Enn-
fremur sækja þangað fjársterkir öfgatrúar-
hópar. Framtíð kristinnar evrópskrar menn-
ingar er í veði. Við þurfum að hjálpa þessari
systurkirkju í mikilvægu uppbyggingar-
starfí."
Þýðir úr Morgunblaðinu
„íslendingar njóta virðingar í Eistlandi og
ég var beðinn um að kynna Island fyrir hveija
predikun. í Taebla hitti ég ungan mann,
Andres Sepp, sem var að læra ísiensku og
búinn að þýða hugvekju eftir Jónas Gíslason
vígslubiskup upp úr Morgunblaðinu, sem hann
fær gefíns á norrænni skrifstofu í Tallin.
Hann bað mig um að lesa faðir voríð og trúar-
játninguna inn á band fyrir sig. Andres ætlar
að skrifa Morgunblaðinu og biðja um penna-
vini.
Finnar hjálpa mikið
Eistlendingar leita mikið til Finna, enda
tungumál þjóðanna mjög lík. Notuð föt frá
Finnlandi eru seld á vægu verði og peningam-
ir síðan notaðir í uppbyggingarstarfið. Á þess-
um flóamörkuðum er alltaf örtröð, launin eru
svo lág. Leevi Reinaru, sem þjónar þremur
söfnuðum, er með samsvarandi 2.000 íslensk-
um krónum í mánaðarlaun.
Finnska kirkjan styður eistnesku kirkjuna
dyggilega. Sem dæmi um hjálpsemi Finnanna
má nefna, að 20 fmnskir karlar komu til
Taebla eina helgi og settu up vatnssalerni og
baðherbergi með heitu og köldu vatni á heim-
ili prestshjónanna. Þá tekur fínnskur söfnuður
þátt í að koma hitalögn í kirkjuna. Ennfrem-
ur hafa Finnar útvegað bækur, fermingarkver
og önnur kennslugögn."
Skoðanakönnun ÍM Gallup fyrir Strætisvagna Reykjavíkur
83% jákvæðir í garð SVR
Hálfur annar farþegi er að meðaltali um hvert grænt kort hjá vögnunum
meirihluti íbúa höfuðborgarsvæðisins, eða tæp 83%, hefur jákvætt
viðhorf til Strætisvagna Reykjavíkur. Þetta kemur fram í skoðana-
könnun, sem ÍM Gallup hefur gert fyrir fyrirtækið. Þar kemur jafn-
framt fram að 67% notenda eru ánægðir með mánaðarkort SVR,
græna kortið. Um það bil einn og hálfur farþegi er um hvert grænt
kort að meðaltali. Skoðanakönnun Gallups náði til úrtaks 800 manna
á höfuðborgarsvæðinu. Úrtakið var valið úr þjóðskrá af handahófi.
Nettósvarhlutfall var 72,8%.
V atnsley sustr önd
30 kindum slátr-
að vegna vanhalda
Vogum.
UM ÞRJÁTlU kindum var nýlega
slátrað á vegum Vatnsleysu-
strandarhrepps eftir dómsúr-
skurð vegna vanhalda eigandans
sem býr í Hafnarfirði.
Málið á sér nokkurn aðdraganda,
þar sem fjáreigandinn sinnti ekki
tilmælum búíjáreftirlitsmanns um
að fóðra féð. Var þá gripið til þess
ráðs að féð var fóðrað á vegum
Vatnsleysustrandarhrepps og eftir
að kveðinn var upp úrskurður dóm-
ara var fénu slátrað.
Þá hafði fjáreigandinn ekki leyfí
hreppsins fyrir búfjárhaldi.
- E.G.
Svipuð afstaða og fyrir
tveimur árum
Tæplega 49% íbúa á höfðuborgar-
svæðinu sögðust vera frekar mjög
jákvæðir í garð SVR og 34% frekar
jákvæðir. Frekar neikvæðir voru hins
vegar 33,9% og mjög neikvæðir 7,5%.
Flestir sögðust hafa svipað viðhorf
til fyrirtækisins og fyrir tveimur
árum. Er menn voru spurðir hvort
þeir teldu að þjónusta SVR væri
betri, verri eða svipuð og fyrir tveim-
ur árum, sögðust 20,6% telja hana
frekar hafa batnað og 3% að hún
hefði batnað mikið. Um 54% töldu
þjónustuna svipaða, 17,1% sögðu
hana frekar verri og 5,1% miklu verri
en fyrir tveimur árum.
8,6% í strætó daglega
Nærri 62% sögðust ánægðir eða
frekar ánægðir með viðmót starfs-
fólks SVR en 14,6% voru frekar
óánægðir og 2,3% mjög óánægðir.
Af þeim, sem afstöðu tóku í könn-
uninni, sögðust um 35% aldrei nota
strætisvagna, en 8,6% nota þá dag-
lega. Að meðaltali fara menn með
strætisvagni 8,28 sinnum á mánuði.
Um 24% aðspurðra sögðust nota
græna kortið. Af þeim voru 67%
ánægðir með reynsluna af notkun
kortsins.
Ánægjulegar niðurstöður
Sveinn Andri Sveinsson, stjómar-
formaður SVR, sagði að stjóm fyrir-
tækisins væri mjög ánægð með nið-
urstöður könnunarinnar. Viðtökur
við græna kortinu væru góðar og
einnig væri stjóm fyrirtækisins
ánægð með að áætlanir hennar um
notkun og samnýtingu á kortinu
hefðu gengið eftir. Sveinn Andri
sagði að niðurstöðumar sýndu að
almenningur væri almennt ánægður
með þjónustu strætisvagnanna.
„Þetta er sérlega athyglisvert í ljósi
ýmissa ummæla, sem minnihlutinn í
borgarstóm hefur viðhaft. Það er
ekki sjáanleg nein viðhorfsbreyting
hjá borgarbúum gagnvart fyrirtæk-
inu undanfarin ár. Það er vottur um
að borgarbúar sýni málefnum SVR
meiri skilning en minnihlutinn í borg-
arstjórn," sagði Sveinn Andri.