Morgunblaðið - 19.05.1993, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 19. MAÍ 1993
„ Jxjx, -töpaéu fleírl skjölstx&irvQar-
þ'mit'pen'mgum á. uerébrefiamcirkcié
heJclur en> ‘eg ? "
Með
morgnnkaölnu
Af hverju stendurðu öfug-
ur?
Við búum ekki hér, við erum
bara nágrannar sem komum
til að kvarta undan hávaðan-
um.
BREF TIL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavik - Sími 691329 - Símbréf 681811
Fagnaðarerindið og þjóðmál
Frá Eggert E. Laxdal:
GUÐ HEFUR gefið okkur land og
blessað þjóðina á margan hátt.
Hún hefur átt sína góðu daga og
notið farsældar í ríkum mæli, en
einnig gengið í gegnum margar
þrengingar, sem nærri höfðu orðið
henni að ijörtjóni. Blessun Jesú
Krists hefur streymt ríkulega yfir
okkur íslendinga á öllum tímum,
þó að þjóðin hafi ekki þakkað hon-
um, skapara sínum, sem skyldi,
heldur dýrkað allskonar hindur-
vitni, sem runnið hafa frá heims-
vættunum og refsað þjóðinni, eins
og hún hefur unnið til. Sannur
kristindómur hefur átt undir högg
að sækja meðal þjóðarinnar og svo
er enn. Þrátt fyrir það hefur hún
átt marga trúa þjóna, sem börðust
af einlægni og trú fyrir málefni
hans, og fengið náð til þess að
vinna kristindómnum mikið gagn,
eins og til dæmis séra Friðrik Frið-
riksson, séra Bjarni Jónsson dóm-
kirkjuprestur og vígslubiskup,
ásamt Sigurbimi A. Gíslasyni, sem
beitti sér fyrir því að Eili- og dval-
arheimilið Grund var reist á sínum
tíma.
Jesús sagði við lærisveina sína
skömmu eftir upprisuna, þegar
hann sendi þá af stað með fagnað-
arerindið: „Byijið í Jersúsalem."
Með öðrum orðum, byijið heima.
Biblían segir að sá sem trúir á
Jesúm Krist glatist ekki, heldur
hafi eilíft líf. Trú þú á Drottin Jes-
úm og þú munt hólpinn verða.
Þetta er þröngi vegurinn, sem allt
kristið líf byggist á. Hitt er svo
annað mál, að þeir sem ganga
Jesú Kristi á hönd verða að upp-
byggjast í orði Ritningarinnar og
helgast, en Drottinn sér um það
og hans trúu þjónar og það getur
tekið sinn tíma. Ég hefí trú á því
að miklir vakningartímar fari í
hönd um allan heiminn, og þá einn-
ig á íslandi. Allir sannkristnir
menn þurfa að sameinast í þessu
átaki. Enginn rígur má vera á
milli hinna ýmsu trúarhópa. En til
þess að árangur náist verðum við
að helgast og biðja Jesúm Krist í
einlængi að fylla okkur af kærleika
sínum og fyrirgefa okkur allar
syndir okkar. Biðjum Jesúm Krist
um að draga hinn raunverulega
bjálka úr auga okkar, til þess að
við sjáum vel til þess að leiðbeina
öðrum. Og þegar við sjáum synd
okkar og eymd og miskunn Guðs
okkur til handa, þá er opin leið
fýrir kærleika Krists inn í hjarta
okkar. Við lærum meðal annars
að dæma ekki meðbræður okkar,
heldur elska þá eins og Jesús Krist-
ur elskar oss og umber.
Ef þeir sem stjóma málefnum
þjóðanna gengju á Guðs vegum
og fyriryrðu sig ekki fyrir Jesú
nafn væri öðruvísi um að litast í
heiminum. í mannlegu samfélagi
verða ávallt vandamál sem leysa
þarf, jafnvel þótt einlægir kristnir
menn ráði þar ríkjum og það er
ekki víst, að þeim takist að leysa
þau öll, en margt myndi fara á
betri veg en ella.
Jesú nafn hefur hingað til ekki
þótt vænlegt til vegsauka í mann-
legu samfélagi og það er miður,
því að þjóðirnar þurfa einmitt á
slíkum forystumönnum að halda
sem játa þetta nafn, og leita eftir
speki þess og handleiðslu hans.
EGGERT E. LAXDAL
Frumskógum 14, Hveragerði
HEILRÆÐI

LÍTJL BÖRN GETA DRUKKNAÐ
í GRUNNU VATNI.
VERTU VAKANDIFYRIR STÖÐUM ÞAR
SEM VATN GETUR SAFNAST FYRIR í.
SLYSAVARNAFÉLAGÍSLANDS
RAUÐI KROSS ÍSLANDS
HOGNI HREKKVISI
v imn
'te
ÉG nZe'iS.Tl KETT/NU/H BETUfZ- "
Víkverji skrifar
Skuggahliðar mannlegs viðhorfs
og afstöðu koma stundum upp
á yfirborðið með mjög svo ógeð-
felldum hætti, ekki síst þegar at-
vinnuástand versnar og sígur á
ógæfuhlið, eins og gerst hefur hér
á landi undanfarin misseri. Víkveiji
fékk nýverið fregnir af góðkunn-
ingja sínum, sem hefur átt við hjart-
veiki að stríða undanfarin ár. Hann
þurfti fyrir nokkru að gangast und-
ir erfiða hjartaaðgerð hér á Land-
spítalanum og gekk aðgerðin von-
um framar. Eftir sjúkrahúslegu var
hann sendur heim, þar sem hann
skyldi jafna sig uns hann hefði end-
urheimt svo mikið þrek að hann
gæti farið í endurhæfingu að
Reykjalundi. Sóttist batinn hreint
ágætlega, og eftir nokkra daga
heima fyrir hringdi vinnuveitandi
hans í hann. Taldi kunninginn að
um vinarþel væri að ræða, þar sem
atvinnurekandinn vildi kanna
hvernig heilsaðist. En því var síður
en svo að heilsa. Atvinnurekandinn,
sem notið hefur starfskrafta kunn-
ingjans í 15 ár, vildi fá upplýsingar
um hvenær hann hefði í hyggju að
snúa aftur til starfa. Kvaðst hann
gjaman vilja taka sumarleyfi sitt í
beinu framhaldi veikindafrísins, til
þess að safna kröftum og ná sér
að fullu.
xxx
Að sögn brást vinnuveitandinn
ókvæða við þessari ósk, og
kvaðst líta þannig á að kunninginn
væri í sumarleyfi þegar samtalið fór
fram. Bætti hann því við að það
yrði ekki á sinn kostnað sem starfs-
maðurinn yrði í sumarleyfi þetta
sumarið og kvaddi við svo búið.
Örfáum dögum síðar fékk kunningi
Víkveija svo ábyrgðarbréf í pósti
frá vinnuveitanda sínum, þar sem
honum var sagt upp störfum með
lögbundnum þriggja mánaða upp-
sagnarfresti. Það verður ekki annað
sagt en hjartahlýjan og umhyggjan
einkenni þennan vinnuveitenda, að
geta sent starfsmanni sínum til
fimmtán ára kveðju sem þessa, á
sama tíma og hann er að ná sér
eftir erfiða hjartaaðgerð. Maður
þarf að mati Víkveija ekki að búa
yfir mikilli sálfræðiþekkingu, til
þess að gera sér í hugarlund hversu
slæm áhrif á bata og líðan sjúklings
ákvörðun sem þessi getur haft.
Flestir myndu telja það nægt við-
fangsefni að ná fullri heilsu eftir
erfíða hjartaskurðaðgerð, þótt ör-
yggisleysi það sem fylgir atvinnu-
leysisdraugnum væri nú ekki einnig
með í farteskinu.
xxx
lul eð framkomu sem þessari
kemur vinnuveitandi sá er
hér um ræðir óorði á vinnuveitend-
ur, líkast til langt umfram það sem
þeir eiga skilið, því samkvæmt því
sem Víkveiji þekkir til mun fram-
koma sem þessi í garð starfsmanna
sem eiga við alvarleg veikindi að
stríða heyra undantekningum til í
hópi atvinnurekenda. En það er eins
í þessum efnum, sem svo mörgum
öðrum, að það eru alltaf svörtu
sauðimir, sem koma óorði á þá
hvítu.