Morgunblaðið - 05.09.1993, Blaðsíða 4

4 B
MORGUNBLIAÐIÐ SUNNÖDAGUR '5. SEPTEMBER 1993
leikjum frá 1961, sneru þeir við blað-
inu 1978 og fögnuðu bikarmeistara-
titli í fyrsta sinn. Síðan hafa þeir
fimm sinnum leikið til úrslita og
ávallt sigrað.
Á Akranesi voru tvö lið, KA og
Kári, og voru fiestir leikmenn gull-
aldarliðsins í KA. Haraldur sagði að
þess vegna hefðu hann og fieiri af
svonefndri annarri kynslóð farið í
Kára, „til að fá að spila á móti þeim.“
Reynslan kom hægt og sígandi, en
árangurinn eftir dvölina í 2. deild var
jafnvel betri og fyrr á ferðinni en
bjartsýnustu menn á Akranesi þorðu
að vona. Ríkharður Jónsson tók við
þjálfun liðsins á ný og í bókinni
Skagamenn skoruðu mörkin er með-
al annars haft eftir honum að hann
hefði ekki átt von á velgengninni svo
fljótt, en grejniiegt væri að stutt
væri í að íslandsmeistaratitillinn
kæmi á Akranes.
Á þessum tímamótum voru allir
eldri leikmennirnir hættir og komu
inn ný nöfn eins og Haraldur Stur-
laugsson, Jón Alfreðsson, Jón Gunn-
laugsson og skömmu síðar Teitur
Þórðarson.
Haraldur sagði að eldmóðurinn á
Akránesi hefði haft mikið að segja
varðandi það sem á eftir fylgdi.
„Stuðningsmennirnir hafa aldrei
sætt sig við minna en fyrsta sætið
og því var þetta eðlilegur hlutur.
Hugarfarið á Akranesi hefur verið
þannig að menn viija vera á toppnum
og ekki er loku fyrir það skotið að
aðrir vilji líka sjá okkur þar. Þegar
við höfum dottið höfum við fundið
fyrir ánægju hjá mörgum, en sömu
menn hafa verið fegnir að sjá Skag-
ann koma strax upp aftur. Það er
eins og mönnum finnist eitthvað
vanta í deildina án Skagans."
Enski þjálfarinn George Kirby tók
við liðinu 1974 og þá urðu breyting-
ar á hópnum. Hörður Jóhannesson,
Karl Þórðarson, Ámi Sveinsson og
Guðjón Þórðarson bættust við og að
sögn Guðjóns áttu sér stað miklar
breytingar í þjálfuninni. „Á þeim
tíma skiluðu þær árangri og árangur
var það eina, sem beðið var um. Þær
skiiuðu okkur titli 1974 og 1975,
sterku deildarliði á landsmælikvarða,
sem var bæði árin í úrslitum bikars-
ins, en tapaði illu heilli. Framhaldið
grundvallaðist á upphafmu og Vals-
menn, sem fengu Rússann Youri
Ilitchev, einn klókasta og besta er-
lenda þjálfarann, sem hér hefur
starfað, réðu ekki við öflugt lið ÍA
1977 eftir að hafa sigrað tvöfalt árið
áður. Baráttan var algjör 1977 og
1978, við börðumst við Val um Evr-
Morgunblaðið/RAX
Fjölmennir stuðningsmenn ó Akratorgi
SU hefð hefur skapast að taka á móti Skagamönnum á Akratorgi eftir sigur í bikarúrslitum. Sú
hátíðarstund var tilkomumikil s.l. sunnudag eins og ávallt áður, enda sat samkenndin í fyrirrúmi.
Forystumenn
GUNNAR Sigurósson og Har-
aldur Sturlaugsson hafa lagt
sitt af mörkum í öflugu upp-
byggingarstarfi Skagamanna.
ópusæti 1979, en eftir það var logn-
molla og óskýrð deyfð.“
Viðmælendur sögðu að mikið hefði
haft að segja að litlar sem engar
breytingar urðu á liðinu 1974 og
Áritunum safnað
BÖRNIN dýrka stjörnurnar og Skagamenn hafa haft nóg að gera
við að gefa eiginhandaráritanir, en hér er Ólafur Þórðarson í
því hlutverki.
1975, en eftir 1976 gerðist það að
markakóngarnir, Teitur og Matthías,
fóru til Svíþjóðar. En maður kemur
í manns stað og Pétur Pétursson fór
í fremstu víglínu ásamt Kristni
Björnssyni. Pétur var markakóngur
deiidarinnar 1977 og 1978, en seinna
árið gerði hann 19 mörk í deildinni,
sem hefur einu sinni verið jafnað,
en stendur enn. Skagamenn gerðu
þá 47 mörk í deildinni og stóð það
met þar til fyrir skömmu að þeir
bættu það sjálfir.
Þriðja tímabilió
Hjá Skagamönnum hafa skipst á
skin og skúrir eins og gengur, en
félagið hefur ávallt náð að rífa sig
upp eftir niðursveiflu. Eftir 1978
fóru Pétur og Karl í atvinnu-
mennsku, en í staðinn komu Sigurð-
ur Lárusson, Bjarni Sigurðsson og
Kristján Olgeirsson frá öðrum félög-
um. Um líkt leyti fóru Sveinbjörn
Hákonarson og Sigurður Halldórsson
að setja svip sinn á liðið. Þeir urðu
bikarmeistarar 1982 og 1986 og
náðu þeim einstaka árangri að sigra
bæði í deild og bikar 1983 og 1984.
Guðjón Þórðarson sagði að liðið
hefði verið tiltölulega slakt 1982, „en
hungrið nægði til að vinna bikarinn.
Síðan fengum við farsælan þjálfara,
Hörð Helgason, sem tókst að leiða
það sterkasta fram í liðsheildinni,
sem dugði til frábærs árangurs 1983
og 1984, en aðeins vesöld liðsins
gerði það að verkum að við urðum
ekki meistarar 1985. Jim Barron
þjálfaði liðið 1986 og hann hafði
ekkert fram að færa og það var ekki
honum að þakka að Akranes hafði
metnað til að vinna bikarinn. Það
var fyrst og fremst hungur leik-
manna eftir titli, hungur eftir vel-
gengni."
Sigurður Jónsson fékk fyrst tæki-
færi 1982, þá 15 ára, og vakti hann
meðal annars athygli fyrir að leika
með öllum íslenskum karlalandslið-
um á skömmum tima árið eftir. Ólaf-
ur Þórðarsson kom einnig til sögunn-
ar á þessum tíma og Heimir Guð-
mundsson. 1985 tók Birkir Kristins-
son við markmannsstöðunni af
Bjarna og hélt henni í þijú ár, en
þegar hann fór í Fram, fyllti Ólafur
Gottskálksson í skarðið.
Eftir bikarsigurinn 1986 urðu
miklar breytingar á liðinu. Hörður
Jóhannesson lagði skóna á hilluna,
Guðjón Þórðarson hætti að leika og
tók við þjálfuninni, Pétur Pétursson,
sem kom heim úr atvinnumennsku
fyrr um sumarið, gekk til liðs við
KR, Árni Sveinsson fór í Stjörnuna
HELGI DANÍELSSON
Helöur að leiða „Skagamenn“
„Skagamenn Skagamenn skor-
uðu mörkin,“ kyrja menn þessa
dagana er knattspyrnulið IA
leggur hvert liðið af öðru í duft-
ið. En það er kunnara en frá
þurfi að segja að það eru ekki
allir leikmenn liðsins sem skora.
Hlutverk sumra er að koma í veg
fyrir að andstæðingarnir skori
og fremstir þar í flokki eru mark-
verðirnir. Einn þeirra sem stóð
á miili marksúlanna í þá gömlu
góðu daga er Helgi Daníelsson
yfirlögregluþjónn hjá RLR.
Helgi Dan byijaði að keppa fyrir
hönd IA í 3. fiokki og árið 1950 lék
hann fyrst með meistaraflokki, þá
aðeins 17 ára gamall. Á árunum
1951 til 1955 lék hann hins vegar
með Val. Það voru fyrstu ár hins
svokallaða gullaldarliðs ÍA og á
meðan að Helgi var í Reykjavíkur-
útlegð hjá Val, urðu Skagamenn
meistarar þrívegis, árin 1951, 1953
og 1954.
Helgi flutti aftur heim árið 1956
og hóf að leika með IA. Ekki þurfti
hann lengi að bíða eftir titli, enda
Skagamenn með yfirburðalið í
deildinni ásamt KR. Með Helga Dan
innanborðs hélt ÍA sínu striki og
vann titiiinn 1957, 1958 og 1960.
Næsta áratuginn vann iiðið hins
vegar engan titil og Helgi lagði
hanskana á hilluna árið 1965.
Langur leikur
Þegar Helgi Dan er beðinn að lýsa
Gamla kempan
Helgi Daníelsson, formaður
„Skagamanna", sýnir gamla
takta.
minnistæðasta leiknum er hann
fljótur að segja að erfitt sé að gera
upp á milli, þetta hafi verið svo
margir og skemmtilegir leikir. Einn
sé þó áleitinn í kollinum, 1-0 sigur
í úrslitaleik gegn KR eitt árið, „í
ausandi rigningu og roki“.
„Þetta var einn erfiðasti leikur
sem ég hef nokkru sinni spilað og
þó hann hafi verið þessar hefð-
bundnu 90 mínútur fannst mér
hann standa yfir heila eilífð. Við
spiluðum undan vindi í fyrri hálf-
leik. Þórður Jónsson náði að skora
mark um miðjan halfleikinn og við
sóttum ákaflega. í seinni hálfleik
snerist dæmið hins vegar alveg við
og þeir voru í látiausri sókn undan
rokinu. Um tíma virtist allt KR-lið-
ið vera komið inn í vítateiginn hjá
okkur og ég ýmist varði skotin, eða
þeir brenndu af.“
„Skogamenn"
Helgi Daníelsson hefur haldið mik-
illi og góðri tryggð við Skagann og
ÍA þótt brottfluttur sé. í mars á
síðasta ári var hann t.d. einn hvata-
manna að stofnun stuðningsmanna-
félags velunnara ÍA utan Skagans.
Á stofnfund mættu hundrað manns,
allt frá táningum til rúmlega sjö-
tugra. Helgi var skipaður formaður
félagsins sem síðan hefur bætt við
sig um 200 félögum. „Ég lít á það
sem mikinn heiður að gegna for-
mennsku í félaginu, sem við skírð-
um einfaldlega „Skagamenn". Hlut-
verk þess er að styðja og styrkja
knattspyrnu á Skaganum með þeim
hætti sem okkur er fært og ég tel
að við höfum sett mark okkar á
áhorfendapallana. Svo er annað, að
það eru ekki ekki eingöngu brott-
fluttir Skagamenn í félaginu. Það
er opið öllum vélunnurum félagsins
hvar á landi sem þeir búa“, segir
Helgi Dan.
„ # Morgunblaðið/RAX
og synirnir
GUÐJÓN Þóróarson hafði oft ærna ástæðu til að fagna sem
leikmaður, en hann hefur ekki síður staðið sig sem þjálfari og
auk þess lagt góðan grunn að framtíðinni. Synirnir fimm eru stolt-
ir af pabba og eru þegar farnir að feta í fótsporið. Guðjón held-
ur utan um Tjörva meó vinstri hendi og Atla meó hægri hendi,
en þeir eru að stíga sín fyrstu spor með boltann. Þá koma Bjarni
og Jóhannes, sem báðir eru í 4. flokki og fyrir aftan þá stendur
markahrókurinn Þórður.
Þjálfarinn