Morgunblaðið - 17.05.1994, Qupperneq 45

4
ÞRIÐJUDAGUR 17. MAÍ1994 45
«
:
«
I
:
«
4
i
i
4
4
4
4
4
i
4
4
i
i
i
I
í
MORGUNBLAÐIÐ
fyrstu á Siglufirði í nyrsta kaup-
stað landsins. Miðnætursólin er
eins og glóandi hnöttur yfír Siglu-
nesinu. Ut úr íslandsfélagshúsinu
koma tíu stúlkur á aldrinum 11-17
ára og á þeim má sjá að eitthvað
merkilegt hefur gerst, þær eru
orðnar fullgildir skátar. Sú elsta í
hópnum var Hrefna Samúelsdóttir
(seinna Tynes). Hún var frá upp-
hafi sjálfsagður foringi okkar og
alltaf síðan hefur hún verið í for-
ystusveit skáta. Foringinn sem
„var ávallt viðbúinn“ til starfa,
hvenær sem á þurfti að halda.
Það er 6. júlí 1929, stúlkurnar
sem stofnuðu kvenskátafélagið
Valkyijur 2. júní eru komnar til
að taka nýliðaprófið og vinna
skátaheitið. Komið er fram yfir
miðnætti þegar allar hafa lokið
prófinu. Við stöndum í hálfhring
framan við íslenska fánann, mið-
nætursólin hellir geislum sínum inn
um gluggana og allt er logagyllt.
Hrefna gengur fyrst fram og vinn-
ur skátaheitið og hinar á eftir. Hún
sagði seinna: „Þeim degi gleymi
ég aldrei. Mér fannst ég fyrst skilja
þá, hvað það er að vera skáti.“
Þessi fagra bjarta sumarnótt er
táknræn fyrir Hrefnu, sem hefur
„tendrað svo mörg skátaljós" á
langri ævi. Hún hefur farið með
okkur í útilegur, kveikt varðeldinn,
þennan heilaga eld skátanna, og
kennt okkur að skilja að „tign býr
í tindum, traust í björgum, fegurð
í fjalladölum, en í fossunum afl“.
Hrefna Samúelsdóttir Tynes er
„farin heim“ til guðs, eins og skát-
ar segja. Ég vil þakka henni það
mannbætandi starf sem hún hefur
unnið og 65 ára vináttu, sem aldr-
ei bar skugga á. Öllum ástvinum
hennar sendi ég samúðarkveðjur.
Sigríður Lárusdóttir.
Tendraðu lítið skátaljós,
láttu það lýsa þér,
láttu það efla andans eld
og allt sem göfugt er.
Þá verður litla ljósið þitt
Ijómandi stjarna skær,
lýsir lýð alla tíð,
nær og fjær.
(Hrefna Tynes)
Það er kominn sumardagurinn
fyrsti og Skátasamband Reykja-
víkur fagnar að venju með messu
í Hallgrímskirkju. Þarna eru komn-
ir margir góðir skátar og þeirra á
meðal Hrefna Tynes. Þrátt fyrir
heilsubrest er hún mætt brosandi
og hlý að venju.
Hrefna Tynes var eitt af akker-
um skátahreyfingarinnar. Hún
tendraði ljos í hjörtum margra sem
eiga eftir að lifa til eilífðar. Um
leið og við vottum aðstandendum
hennar okkar innilegustu samúð
viljum við þakka Hrefnu fyrir að
leyfa okkur að njóta krafta sinna.
Hún var ein af þeim sem eru ávallt
viðbúnir.
Skátasamband Reykjavíkur.
„Þú sem eldinn átt í hjarta.“
Þessi orð Davíðs Stefánssonar
eiga vel við þegar Hrefnu Tynes
er minnst. Allt starf hennar í félags-
málum einkenndist af slíkum eld-
móði. Hvort sem hún starfaði með
ungum eða öldnum. í áratugi naut
Kvenfélag Neskirkju forustu
Hrefnu og eitt er víst að fáir hefðu
gert betur. Innri fegurð hennar var
mikil og í starfi með kvenfélaginu
nutu sín vel eiginleikar hennar við
að bæta mannsandann og láta gldði
og kærleika streyma til allra sem
nálægt voru. Ákveðin í að láta allt
ganga vel og hafa sem flesta með
í starfí gekk hún til þeirra verka
sem ákveðið hafði verið að fram-
kvæma. Þær konur sem urðu þess
aðnjótandi að starfa með Hrefnu í
Kvenfélagi Neskirkju eiga margar
og góðar minningar um farsælt
starf hennar sem formanns. Við
minnumst Hrefnu með virðingu og
þökk.
F.h. Kvenfélags Neskirkju,
Jóna Sigurjónsdóttir.
SJÁ.NÆSTU SÍÐU.

Sumt
er einf aldlega
ekki hægt!
Stefnum rétt