Morgunblaðið - 19.06.1994, Blaðsíða 38

38 SUNNUDAGUR 19. JÚNÍ 1994
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
Tommi og Jenni
Ljóska
Ferdinand
Smáfólk
okay; kerun, let's u)ork
ON OUR. COUNTING AGAlN.
NOW, HOU) MANY FIN6ER5
PO YOU 5EE ?
ALL BUT THE THUMB..
//-21
Jæja, Rabbi, komum aftur að Hve marga fingur sérðu núna?
telja...
Alla nema þumalinn ..,
BREF
TEL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reylqavík • Sími691100 # Símbréf 691329
BRÉFRITARI telur langflesta íslendinga teþ’a kynblöndun óæskilega.
Að búa tíl
kynþáttafordóma
Frá Jóni Magnússyni:
UNDANFARIÐ hefur nokkur um-
ræða og blaðaskrif verið um innflytj-
endur til landsins. Utanríkisráð-
herra, Jón Baldvin Hannibalsson,
vill auka innflutning útlendinga til
íslands samkvæmt lögákveðnum
„kvóta“, sbr. grein hans „Griðland"
í Mbl. 21. desember 1993. í sam-
bandi við þetta nefnir hann kyn-
þáttamisrétti og útlendingahatur,
„sem náð hefur að skjóta rótum hér
á landi“, og finnst það, að vonum,
hið versta mál.
íslendingar eru fámenn þjóð, og
þekkja ekki þá erfiðleika, sem stór-
þjóðir verða að fást við í innbyrðis
átökum þjóðarbrota og skoðana-
hópa. Það er óviturlegt að ætla að
hjálpa öðrum þjóðum með því, að
opna þeim aðgang að íslandi, gera
ísland að „griðlandi" fyrir flóttafólk.
Það getur ekki í alvöru verið
keppikefli íslenskra stjórnmála-
manna að fylla landið af útlending-
um. Hér er verulegt atvinnuleysi.
Lög um veitingu ríkisborgararéttar
sýna, að árlega er fjölda útlendinga
veitt hér landvist, fyrir utan þá, sem
koma tímabundið í atvinnuskyni. Og
þeim mun fjölga ört. Óhjákvæmilega
verður þá einnig sú óæskilega kyn-
blöndun, sem langsamlega flestir
íslendingar eru andvígir. Við höfum
mörg óleyst vandamál. Hvers vegna
skapa ný?
íslendingar eru að mestu lausir
við kynþáttafordóma, því að ástand,
sem leiðir til útlendingahaturs hefur
ekki myndast hér ennþá. Við þekkj-
um mörg dæmi utanlands frá af
kynþáttavandamálum. Ríkisstjórn
íslands og einstakir ráðherrar eiga
fyrst og fremst að gæta hagsmuna
íslands og íslendinga og á íslenskum
forsendum. Þetta er okkar land.
Glæpaverk nasista (hann nefnir
ekki kommúnista) eiga að réttlæta
þá skoðun ráðherrans, að Island eigi
að taka við miklu fleiri flóttamönn-
um en áður, og vitnar hann í því
sambandi til mannréttindayfirlýs-
ingar SÞ, en samkvæmt henni eiga
menn rétt á því að leita griðlands
erlendis, vegna ofsókna heima fyrir.
Ákvæðið vísar til stjórnvalda þessa
lands, sem menn vilja fara frá. Það
má sem sagt ekki meina ofsóttum
mönnum að fara úr landi. En ekkert
ákvæði mun þar vera, sem skyldar
önnur ríki til þess að taka við flótta-
mönnum, hvorki pólitískum né ópól-
itískum.
Hver og einn verður að hlíta þeim
reglum, sem gilda um innflytjendur
í því landi, sem hann vill beiðast
landvistar í. Fólk með ólíka menn-
ingu, siðvenjur, trúarbrögð, tungu-
mál og litarhátt mun valda margvís-
legum erfiðleikum hér. Og það mun
reynast örðugt að fella úr gildi lög-
fest ákvæði um „kvóta“ innflytj-
enda. Væntanlega mun eiga að
ákveða flóttamannakvóta ráðherr-
ans í prósentum af fjölda lands-
manna. Útlendingar, sem fengið
hafa íslenskan ríkisborgararétt, telj-
ast því með þegar kvóti er reiknaður.
JÓN MAGNÚSSON,
Bókhlöðustíg 7,
Reykjavík.
Hvað merkir fagráð?
Frá Ágústi H. Bjarnasyni:
í GREININNI „Hvað varð um þjóð-
argjöfina?" (Morgunblaðinu 11. 6.)
vakti ég athygli á því hveija Halldór
Blöndal landbúnaðarráðherra skipaði
í fagráð Landgræðslu ríkisins. Ég
gat mér þess jafnframt til í greininni
að Halldór Blöndal myndi skipa ann-
aðhvort prest eða lækni í stað bónd-
ans sem sagði sig úr því. Nú hefur
komið á daginn að ég reyndist nokk-
uð sannspár, því að samkvæmt upp-
lýsingum landbúnaðarráðuneytisins
hefur ráðherra skipað tannlækni í
stað bóndans. Helst kemur manni í
hug, að ráðherra telji þennan mann
best þjálfaðan í að fínna skemmdir
á gróðri sem og í tönnum.
I fagráðinu sitja því nú: alþing-
ismaður, lögfræðingur, verkfræðing-
ur, ráðunautur, landslagsarkitekt og
tannlæknir. Þetta er það fólk, sem á
að ijalla um áætlanir í landgræðslu,
starfsaðferðir við varðveizlu og end-
urheimt landgæða, leiðir til sjálf-
bærrar landnýtingar (hvað sem það
merkir) og allt skipulag landgræðslu-
starfsins. Hér er um viðamikið verk
og vandasamt að ræða en hvað sem
segja má um þetta annars ágæta
fólk, leyfi ég mér að draga í efa, að
það hafí næga þekkingu til þess að
fjalla um það. Vænti ég þess að fleiri
geti tekið undir það með mér.
Að lokum vil ég beina fáeinum
fyrirspumum til landbúnaðarráðherra
og vænti svara innan skamms tíma.
Skiptir engu máli hvaða fagmenn sitja
í fagráði? Hvemig ber að skilja nafn-
ið fagráð Landgræðslunnar? Hefur
landbúnaðarráðherra verið kynntur
árangur af „áburðarflugi" Land-
græðslu ríkisins? (Tekið skal fram,
að hér er einungis verið að spyija um
áburðarflug ,en ekki aðra starfsemi.)
ÁGÚST H. BJARNASON.