Morgunblaðið - 15.08.1995, Blaðsíða 33

IIzjAíy !f:5 *) y
MORGUNBLAÐIÐ ________________________________________
MIIMNINGAR
(Uj icujf j j _ >
ÞRIÐJUDAGUR 15. ÁGÚST 1995 33
4
THYRA
FINNSSON
+ Thyra Finnsson,
fædd Friis Ols-
en, fæddist 30. jan-
úar 1917 í Slagelse
í Danmörku. Hún
lést 8. ágúst 1995 á
Droplaugarstöðum í
Reykjavík. Foreldr-
ar hennar voru Will-
iam Olsen skókaup-
maður í Slagelse og
kona hans Olga OIs-
en pianóleikari. Eft-
ir lifir í Danmörku
yngri systir Thyru,
Gerda Friis Frede-
riksen. 27. október
1939 giftist hún Sveinbirni
Finnssyni hagfræðingi frá
Hvilft í Önundarfirði, f. 21. júlí
1911, d. 1. apríl 1993. Börn
þeirra eru: 1) Gunnar Finnsson,
f. 1.11. 1940, deildarstjóri hjá
Alþjóða flugmálastofnuninni
(ICAO) í Montreal í Kanada,
kvæntur Kristínu Erlu Alberts-
dóttur. 2) Arndís Finnsson, f.
5.6. 1943, hjúkrunarfræðingur
hjá Pharmaco hf., gift Hrafni
Jóhannssyni bæjartæknifræð-
ingi á Seltjarnarnesi, þau búa
í Kópavogi. Börn þeirra eru:
Sveinbjörn, Marta,
Guðlaug, Kristín
Inga og Olga.
Barnabörn þeirra
eru Anton Ingi og
Arnór Finnur
Sveinbjörnssynir
og Hrafn Geir
Vignisson. 3) Hilm-
ar Finnsson f. 21.6.
1949, yfirtækni-
fræðingur hjá
Vegagerðinni,
kvæntur JósefínU
Ólafsdóttur, bóka-
safnsfræðingi, þau
búa í Reykjavík.
Börn þeirra eru: Björg, Eva
Þyri og Gunnar. 4) Ólafur Will-
iam Finnsson f. 5.10.1951, flug-
maður og viðskiptafræðingur,
kvæntur Bryndísi M. Valdi-
marsdóttur læknaritara. Þau
búa í Hafnarfirði. Börn þeirra
eru Ragnar og Elisabet. Thyra
var stúdent frá Slagelse Gymn-
asium 1937 og vann auk hús-
móðurstarfa við verslunarstörf
og síðar sem ritari seinni hluta
starfsævi sinnar.
Útför Thyru fer fram frá
Fossvogskirkju í dag kl. 15.
HIÐ FORNA danska drottningar-
nafn bar hún með háttvísi og reisn.
Ung hvarf hún úr grænum faðmi
heimkynna sinna á Sjálandi og
gerðist „frænka eldfjalls og ís-
hafs“. En hún flutti með sér margt
það besta úr dansri menningu. Þó
að hún reyndist góður Islendingur,
væri afar fljót að læra tungumálið
sem hún talaði málfræðilega rétt,
tileinkaði sér ýmsar þjóðlegar venj-
ur og ynni þessu hijóstruga landi
af heilum hug - bjtj' hún samt
ætíð svipmót gróinna menningar-
erfða heimalandsins. Hún samein-
aði á undraverðan hátt að vera
góður íslendingur og jafnframt
fallega dönsk.
Sjálfsagt hefur það ekki verið
auðvelt fyrir dönsku kaupmanns-
fjölskylduna að horfa á unga, vel
menntaða og efnilega dóttur
hverfa norður að heimskautsbaug
við upphaf heimsstyijaldarinnar
síðari. Vonandi hefur það þó verið
nokkur huggun harmi gegn að vita
hana í hödnum trausts og góðs
drengs, Sveinbjörns Finnssonar
hagfræðings frá Hvilft í Önundar-
firði. Þau Sveinbjörn giftust 1939
og saman fengu þau að vera rúma
hálfa öld eða þar til hann lést 1.
apríl 1993.
Frú Thyra Finnsson var vinur
okkar hjónanna í tæpan aldarfjórð-
ung. Fyrir vináttu hennar og
Sveinbjörns fáum við aldrei full-
þakkað. Sú vinátta var heil og djúp
og einlæg. Heimili þeirra var gætt
sérstæðum þokka, speglaði í raun-
inni sálarfegurð íbúanna. Þar var
gott að koma og gaman að vera
enda voru þau bæði ijölfróð, víðför-
ul og umfram allt skemmtileg. Og
hinu má ekki gleyma og var það
kannski arfur frá Danmörku að
hvergi var matur betri en á heim-
ili þeirra og hvergi blóm fegurri.
Thyra Finnsson lauk stúdents-
prófi ung og var prýðilega menntuð
í hljómlist og tungumálum. Þegar
Björg sonardóttir hennar lauk
stúdentsprófi vorið 1992 var tekin
mynd af henni, foreldrum hennar,
öfum og ömmum og voru það allt
stúdentar. Slíkt mun ekki mjög
algengt nú en mun líklega æ oftar
koma fyrir er tímar renna.
Kveðið hefur verið um kræki-
lyngið sem „er illa rætt og undar-
lega sett hjá aldintré með þunga
og fijóa grein“. En hvað mun þá
um aldintréð sem dregur fram lífíð
hjá gamburmosa og steini? Því
höfum við íslendingar vart gefíð
gaum. Þó megum við vita að marg-
ir slíkir stofnar - og ekki síst þeir
sem úr Danmörku eru komnir -
hafa borið ríkulegan ávöxt þjóð
vorri til heilla.
„Allir dagar eiga kvöld.“ Ef til
vill var frú Thyru Finnsson fátt
að vanbúnaði eftir að eiginmaður
hennar hvarf sjónum okkar fyrir
rúmum tveimur árum. Og nú hefur
hún kvatt. Hún gerði það hljóðlega
og með þeirri háttvísi og reisn sem
einkenndi líf hennar allt. Ástvinum
HELENA
JÓHANNSDÓTTIR
+ Helena Jóhannsdóttir var
fædd 27. ágúst 1934 í Nes-
kaupstað. Hún lést í Reykjavík
9. ágúst síðastliðinn. Foreldrar
hennar voru Klara Iflelm og
Jóhann Sveinsson. Systkini
hennar voru níu, Anna, Guð-
ríður, Kapitóla, Jóhanna,
Sveinn, Þorsteinn (látinn), Sæ-
björg, Valdís og Brynja. Hel-
ena var gift Odd Andersen.
Þau skildu. Þau áttu eina dótt-
ur, Valdísi Andersen.
Útför Helenu var gerð frá
Fossvogskirkju 14. ágúst.
HELENA vinkona mín var fædd
og alin upp í Neskaupstað. Ung
að árum fluttist hún til Noregs
og giftist. Þar bjó hún í mörg ár,
og eignaðist dótturina Valdísi.
Vann hún þar á kaupskipum,
ásamt manni sínum, og sigldi um
öll heimsins höf eins og sagt er.
Þau hjónin skildu og flutti Helena
þá heim með unga dóttur sína,
og settist að í Reykjavík.
Þær voru ófáar sögurnar sem
hún sagði frá þeim árum. Allar
frásagnir Helenu voru skemmti-
legar, frásagnarstíll, orðaforði og
mikill húmor voru henni eðlislæg-
ir.
Þegar ég flyt til Reykjavíkur
endurnýjum við gömul kynni og
eru þær fjölmargar skemmtilegar
stundirnar sem við höfum átt sam-
an og þakka ég þær.
Helena var samviskusöm og
vandvirk í öllu sem hún tók sér
fyrir hendur.
Ég votta dóttur hennar, tengda-
syni, barnabörnum og öðrum að-
standendum mína dýpstu samúð.
Blessuð sé minning Helenu.
Ríkey.
hennar vottum við djúpa samúð,
minnumst góðrar og mikilhæfrar
konur með virðingu og þökk og
biðjum þeim öllum blessunar Guðs.
Ólafur Haukur Árnason.
Það var á sólfögrum sumardegi
að ég sá Thyru mágkonu mína í
fyrsta sinn. Þetta sumar varð mér
fyrir margra hluta sakir mjög
minnisstætt. Hver dagurinn öðrum
fegri, heiður himinn dag eftir dag
og á kvöldin var kyrrðin svo mikil
að fjöllin spegluðust í spegilsléttum
sjónum.
Þessi sýn heillaði Thyru og
minntist hún oft á þessa fyrstu
daga sína á íslandi. Hún var þá
trúlofuð Sveinbimi bróður mínum
og kom þess vegna í kynnisferð
til íslands.
Er Thyra hafði lokið stúdents-
prófi fór hún í heimsókn til ætt-
ingja sinna í Englandi og þar
kynntist hún Sveinbirni, sem þá
stundaði nám við háskóla þar. Það
var ákveðið að er Sveinbjörn hefði
lokið námi yrði brúðkaup þeirra
haldið í Danmörku og þau kæmu
síðan heim til íslands. En margt
fer öðruvísi en ætlað er. Haustið
1939 braust heimsstyijöld út og
ekkert gat orðið af því að Svein-
björn sækti brúði sína til Danmerk-
ur.
Aðdáun mín á hugrekki Thyru
hefur ekkert breyst þessa rúmlega
hálfu öld síðan þetta skeði. Hún
rétt náði því að komast til íslands
áður en lokaðist fyrir allar sam-
göngur milli landanna.
Það er viðurkennd staðreynd að
margar erlendar konur sem hafa
sest hér að hafa flutt með sér siði
og menningu heimalands síns. Það
gerði Thyra á afar fallegan máta
og bar heimili þeirra þess fagurt
vitni. Sjálf samdi hún sig fljótt að
siðum þessa lands. Margar
ógleymanlegar gleðistundir áttum
við með henni. Eg minnist þess er
hún sat og lék á hljóðfærið og
vandamenn og vinir sungu með.
Bæði var þetta iðkað á heimili
þeirra hjóna og einnig heima á
Hvilft.
Garðinum þeirra í Fáfnisnesi
gleymum við ekki. Þar áttu þau
hjónin margar yndisstundir, bæði
ein og með fjölskyldu sinni, en þau
áttu miklu barnaláni að fagna.
Mér býður í grun að trú hennar á
almættið hafí veitt henni mikinn
styrk er erfiðleikar börðu að dyr-
um, en andlegur styrkur hennar
var mikill.
Við tengdafólk hennar kveðjum
hana með virðingu og þökk og biðj-
um guð að varðveita ástvini henn-
ar alla.
Hvíl í friði, kæra vinkona mín.
Ragnheiður Finnsdóttir.
Farmor var glæsileg kona. Þeg-
ar við sáum gamla ljósmynd af
henni og afa fyrir nokkru, fórum
við að velta því fyrir okkur hvern-
ig þetta hefði allt saman verið fyr-
ir 56 árum þegar þau gengu í
hjónaband. Farmor var rúmlega
tvítug og dvaldist um skeið í Lond-
on, þar sem leiðir þeirra lágu sam-
an, því að þar stundaði afi nám.
Farmor hlýtur að hafa verið afar
ákveðin og vitað hvað hún vildi
eins og best sést af þeirri örlaga-
ríku ákvörðun að flytja til lands,
sem hún þekkti nánast ekkert og
hafði aðeins einu sinni stigið fæti
á, til þess að giftast. Auk þess var
skollin á heimsstyijöld og sam-
göngur erfíðar. Þetta fínnst okkur
alveg stórkostlegt og dáumst að
hugrekki hennar. Ferðakoffortið
hennar, sem stendur í stofunni hjá
annarri okkar, minnir okkur ætíð
á þessa för hennar.
Farmor flutti ýmislegt með sér
frá Danmörku sem við höfum alist
upp við. Jólin hennar voru yndis-
leg: Kertaljós, danski og íslenski
fáninn saman vafðir um jólatréð,
dönsku kleinurnar hennar farmor,
vanillukransamir, danska borð-
kirkjan og síðast en ekki síst „Hojt
fra træets gronne top“, sem er
okkar eftirlætis jólalag, sungið við
undirleik hennar.
Farmor átti mikið af blómum
og frá henni kominn sá áhugi sem
við höfum á blómum. En það sem
hún hafði aðallega fram yfir okkur
í þeim efnum var að hún kunni
nöfn þeirra allra - og það á latínu.
Farmor var heimsdama. Hún
bar sig alltaf svo vel og þrátt fyr-
ir veikindi á seinni árum bar hún
höfuðið hátt og það leyndi sér aldr-
ei hversu falleg hún hafði verið.
Hún hafði ferðast mikið með afa
bæði á meðan þau voru ung og
líka eftir að börnin voru flutt að
heiman. Heimili þeirra bar þess
alltaf vótt. Það var óneitanlega
framandi og spennandi fyrir tvær
litlar stelpur að litast um í stof-
unni hjá þeim, ekki síst í bókahill-
unni þar sem kenndi ýmissa grasa.
Farmor var tónlistarunnandi
enda móðir hennar píanókennari.
Sjálf spilaði hún á píanó og þegar
önnur okkar fór að læra fylgdist
hún með og hlustaði af áhuga og
sagði jafnvel, á sinn hógværa hátt,
hvemig hlutirnir mættu betur fara.
Hún hafði greinilega engu gleymt
þrátt fyrir veikindi.
Báðar höfum við orðið fyrir
áhrifum frá henni, sem skipta
miklu máli í lífi okkar, því að önn-
ur er í pínanónámi en hin stundar
dönskunám.
Undanfama mánuði hafði far-
mor talað mikið um að fara í ferða-
lag. Hana langaði til staða sem
hún hafði aldrei komið til áður -
og sjá eitthvað nýtt. Hver veit
hvað fyrir augu hennar ber nú?
Hún er farin í ferðalag sem liggur
fyrir okkur öllum fyrr eða síðar.
Elsku farmor, við vitum að þér
líður vel en munum samt sakna þín.
Björg og Þyri.
Atvik stór og smá gerast iðulega
í lífi okkar allra bæði sorgleg og
gleðileg. Þegar einhver manni kær
hverfur á vit hins æðra situr mað-
ur hljóður eftir og minnist þessa ir
með miklum söknuði.
Elsku mormor mín. Hve oft hef
ég ekki hugsað til ævintýra jólanna
hjá þér og afa, er við barnabörnin
komum í heimsókn. Þú settist við
flygilinn og spilaðir meðan við
börnin stór og smá sungum fullum
hálsi. Þú sáðir fræjum tónlistar-
gyðjunnnar í hjarta margra okkar
barnabarnna. Enginn komst heldur
með tærnar þar sem þú hafðir
hælana þegar inn í eldhúsið var
komið, og gilti það einu hvað þú
tókst þér fyrir hendur. Glæsileikinn
var ætíð í fyrirrúmi. Það var töfr-
um líkast hvernig þér tókst að
matreiða veislu úr litlu að
ógleymdu kramarhúsunum og
eplapæinu, sem frægt er í fjöl-
skyldunni. Ef ég hefði aðeins haft
brot af þessari kunnáttu þinni
væri ég eflaust á grænni grein í
dag.
Eg var svo lánsöm að eiga þig
að og njóta tilvistar þinnar. Ég
kveð þig með söknuði og eftiijsá
í hjarta í von um að andi þinn og
glæsileiki megi lifa áfram meðal
okkar.
Þín dótturdóttir,
Marta Hrafnsdóttir.
Tengdamóðir mín, Thyra Finns-
son, var kvödd á brott yfir móð-
una miklu nokkuð skyndilega.
Hún hafði ráðgert ferðalag á öðru
fljóti í næsta mánuði, en henni
var það ekki ætlað.
Að leiðarlokum koma í huga
mér ótal minningar frá samveru-
stundum okkar í meira en þijátíu
ár. Það er til mikill fjöldi máls-
hátta um þá gæfu að eignast góða -v
konu. Ég hef engan séð um þá
gæfu að eignast frábæra tengda-
móður. Thyra tengdamóðir mín
var afar glæsileg kona. Hún var
af dönsku bergi brotin, og hafði
ferðast og dvalið um lengri og
skemmri tíma meðal framandi
þjóða og bar með sér alla tíð
andblæ frá þeim þjóðum. Hún var
margbrotin persóna, gáfuð,
músíkölsk, listræn, skipulögð og
öguð. Lífið lagði á hana þungar
byrðar, en þrátt fyrir margvíslegt
mótlæti stóð hún alltaf uppúr og
kom sterkari úr hverri raun. Thyra
var mér meira virði en flestir sem
ég hef kynnst og reyndist mér
fágætlega vel. Ég kveð tengda-
móður mína með innilegu þakk-
læti og lotningu.
Hrafn Jóhannsson.
ERFIDRYKKJUR
P E R L A N sími 562 0200
Crfisdrvkkjur
GAm-mn
Sími 555-4477
IFftéykkjw
Safnaðarheimili
Háteigskirkju Vj

mt tm ] j X i
Erfidrykkjur
Glæsileg kaffi-
hlaðborð, fallegir
salir og rnjög
góð þjónusta
Upplýsingar
í síma 5050 925
og 562 7575
JiSr
FLUGLEHDIR
HÓTEL LDFTLElDIR
Islenskur efniviður
íslenskar steintegundir henta margar
afar vel í legsteina og hverskonar
minnismerki. Eigum jafnan til fyrir-
liggjandi margskonar íslenskt efni:
Grástein, Blágrýti, Líparít og Gabbró.
Áralöng reynsla.
Leitið
upplýsinga.
Bj S. HELGASON HF
ISTEINSMIÐJA
SKEMMUVEGI 48 * SÍMI 557 6677
l: