Morgunblaðið - 02.03.1996, Blaðsíða 10

10 LAUGARDAGUR 2. MARZ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
FRETTIR
Andlát
Karl F. Thorarensen
KARL F. Thorarensen
frá Gjögri lést 28.
febrúar síðastliðinn,
86 ára að aldri.
Karl var fæddur 8.
október 1909 og var
ketil- og plötusmiður
og járnsmíðameistari.
Hann var útvegs-
bóndi á Gjögri og
verkstjóri viðgerða-
verkstæðis Eskifjarð-
ar. Karl var kvæntur
Regínu Thorarensen,
og lifir hún mann
sinn.
Foreldrar Karls
voru Jakob Jens Thor-
arensen frá Kúvíkum
og Guðrún Sigrún
Guðmundsdóttir frá
Kjós í Reykjarfirði.
Karl átti þrettán
systkini sem nú eru
öll látin.
Kveðjuathöfn verð-
ur í Selfosskirkju
mánudaginn 4. mars
kl. 14.30 en jarðarför-
in fer fram frá Eski-
fírði laugardaginn 9.
mars kl. 14.
Samþykkt um ferjur skoðuð
SAMÞYKKT evrópskra siglinga-
málayfirvalda um að breyta skuli
bílfeijum til að þær uppfylli nýjar
öryggiskröfur, hefur ekki borist í
hendur Heijólfs hf. að sögn fram-
kvæmdastjóra fyrirtækisins, Magn-
úsar Jónssonar.
„Reglur á þessu sviði eru búnar
að vera í farvatninu i ein tvö ár
þannig að þær koma ekki ýkja mik-
ið á óvart. Við höfum aftur á móti
ekki fengið þær í hendur og því lít-
ið hægt að segja um möguleika á
fjáhagsskaða af þeirra völdum,“
segir Magnús.
Hann segir hins vegar ljóst að
fyrirtækið muni skoða þessar nýju
reglur gaumgæfilega og leita m.a.
til hönnuðar Heijólfs í því sam-
bandi til að fá upplýsingar um hugs-
anlegar breytingar og kostnað þeim
samfara.
Suðurlandsbraut 4A • Sími 568 0666 • Bréfsími 568 0135
Opið hús — Heiðnaberg 2
f dag, laugardaginn 2. mars, er opið hús milli kl. 13-17.
Vandað endaraðhús 172 fm með innbyggðum bilskúr.
Allar innréttingar og gólfefni nýleg. Glæsilegt eldhús og
baðherbergi. Verð 13,4 millj.
Fiétturimi 8 - glæsiíbúð - einkasala
Til sýnis
laugardag og
sunnudag
kl. 14-16
Byggingaraðili:
Atli Eiríksson sf.
Betri frágangur - sama verð.
Til afhendingar strax.
Fullbúin glæsileg íbúð á frá-
bæru verði. 4ra herb. 114 fm
nettó með stæði í bílgeymslu.
Verð 9,4 millj.
íbúðin afh. fullb. með parketi,
Alno-innr., skápum og flísa-
lögðu baði. Sérþvottahús.
Öll sameign fullfrág.
FJÁRFESTING
FASTEIGNASALA"
Borgartúni 31, 105 Rvk.,
Lögfr.: Pétur Þór Sigörðsson, hdl.
Sími
562 4250
......íif . lí/íi
Morgunblaðið/Þorkell
FRA málflutningi fyrir Héraðsdómi Vestfjarða í dómshúsinu í Reykjavík í gær.
Málflutningi í kvótamáli starfsmanna LUbberts og
íslenskra sjávarútvegsfyrirtækja lokið
Verjendur krefjast sýknu
og gagnrýna málatilbúnað
5521198-5521370
LÁRUS Þ. VALDIMARSSON, framkvæmoasiiOri
KRISTJÁN KRISTJÁNSSON, lOGGIliUK FASlfIGNASAll
Til sýnis og sölu meðal annarra eigna:
Nýleg - vinnupláss - gott lán
Stór 2ja herb. íbúð á 3. hæð við Hrísmóa í Garðabæ. Rishæð fylgir -
gott vinnu- eða ibúðarherb. ásamt geymslu, snyrtingu og þvottahúsi.
Allt sér. 40 ára húsnæðisl. kr. 5,1 millj. Vinsæll staður.
Steinhús við Vesturvang í Hafnarf.
Úrvalseign ein hæð tæpir 160 fm. Stór og góður bílsk. 40 fm. Ræktuð
lóð. Útsýnisstaður. Tilboð óskast.
Lítil íbúð - öll eins og ný
Skammt frá Hlemmi nýendurb. 2ja herb. risib. Skipti mögul. á stærri
íb. á 1. eða 2. hæð.
Höfum kaupanda að:
Byggingarlóð í miðborginni eöa nágrenni. Húseign til niðurrifs eöa
húseign með stækkunarmögul. kemur til greina.
Einbýlishús 80, 100, 120 og 150 fm á helst á einni hæð óskast í borg-
inni eða nágrenni.
Góð 3ja herb. íbúð óskast i nágr. við Laugardalinn, jarðhæð kemur
til greina.
• • •
Opið ídag kl. 10-12.
Fjöldi eigna fskiptum.
íbúðir og góðar hæðir
óskast ívesturborinni.
ALMENNA
FASTEIGNASALAN
HU6IVE6118 S. 552 1150-552 1371
VERJENDUR sakborninga í máli
vegna meintra ólöglegra kvótavið-
skipta íslenskra sjávarútvegsfyrir-
tækja við þýska fyrirtækið Lúbbert,
kröfðust sýknu af kröfum ákæru-
valdsins í varnarræðum við mál-
flutning í héraðsdómi í gær. Þeir
fóru hörðum orðum um ránnsókn
málsins og málatilbúnað ákæru-
valdsins.
Jóhann Halldórsson hdl., veijandi
fyrrum framkvæmdastjóra Osvarar
í Bolungarvík, sagði að Rannsókn-
arlögregla ríkisins hefði ekki sinnt
þeirri skyldu að rannsaka jafnt það
sem bendi til sýknu sakaðra manna
og til sektar þeirra.
Þeirra gagna sem málið sé að
miklu leyti byggt á hafi verið aflað
við húsleit sem farið hefði fram án
þess að leitað væri samþykkis hús-
ráðenda eða krafa um leitina borin
undir dómstóla.
Ljóst væri að það að eignast afla-
ntark jafngilti ekki því að eignast
rétt til veiða í íslenskri landhelgi.
Umbjóðanda sínum hefði verið óvið-
komandi hvort kaupandi aflamarks-
ins átti skip og á hvaða skip hann
kaus að skrá sitt aflamark.
Með sölu á aflamarki til Lúbbert
hefði ekki verið brotið gegn lögum
um fjárfestingar útlendinga í at-
vinnurekstri. Kaup á aflamarki
væru ekki íjárfesting í skilningi
laganna en þar væri hugtakið fjár-
festing skilgreint, sérstakléga.
% < í málinu væri talið að brot hefðu
verið framin með ráðstöfun 894
tonna en alls hefðu meira en' 5.700
tonn af aflamarki verið leigð frá
Ósvör á sl. ári án þess að nokkurs
staðar væru bókanir þar að lútandi
að finna í fundargerðum sem sýndi
að framkvæmdastjórinn hefði ekki
þurft að bera slík mál undir stjórn-
ina. Sækjandi málsins talaði um að
selt hefði verið aflamark fyrir 50
milljónir króna en gögn málsins
sýndu fram á sölu fyrir 30 milljónir
króna frá í janúar og fram í mars
1995.
Jóhann og Björn Bergsson hdl.,
veijandi fyrrum útgerðarstjóra
Ósvarar, fjölluðu báðir um að at-
hafnir skjólstæðinga þeirra í málinu
hefðu verið gerðar með vitund
stjórnarmanna fyrirtækisins en
ákærur byggja á að gengið hafí
verið gegn fyrirmælum stjórnarinn-
ar. Aðalvél Dagrúnar, togara
Ósvarar, hefði bilað snemma í jan-
úar á sl. ári og þá strax hefði verið
fyrirsjáanlegt að önnnur skip fyrir-
tækisins gætu ekki fiskað upp í
aflamarkið og því yrði að leigja
aflamarkið til að afla íýi'ittækinu
tekna til rekstrar og viðgerða á vél
skipsins. Þótt ekki væri bókað um
málið í fundargerðum kæmi fram
í framburði stjómarmanna fyrir
dómi að á stjórnarfundi 24. janúar
m
hefði verið rætt um að selja afla-
mark fyrir allt að 30 milljónir króna.
Framgangur málsins hefði verið í
samræmi við það.
Björn Bergsson gerði mjög að
umræðuefni framburð bæjarstjór-
ans í Bolungarvík sem hefði lagt
drengskap sinn við reikula og að
að engu hafandi skýrslu sína.
Hefndarhugur vegna pólitísks
ágreinings um sölu eignarhluts
bæjarins í Ósvör hefði orðið til þess
að málið væri komið í þennan far-
veg.
Staðið hefði verið að tilkynningu
til Fiskistofu um tilfærslu á afla-
marki vegna viðskipta þessara með
sambærilegum hætti og alltaf hefði
tíðkast í Bolungarvík og ýmislegt
benti tij að hefði tíðkast víðar um
land. Útgerðarstjórinn hefði gert
þau mistök að taka ekki ljósrit af
óútfylltu eyðublaðinu með undirrit-
un bæjarstjórans og varaformanns
verkalýðsfélagsins. „Stærstu mis-
tök hans voru að átta sig ekki á
tvíeðli bæjarstjórans í Bolungarvík,
sem tók sjálfur fram fyrir dómi að
menn yrðu að gera greinarmun á
því hvort hann væri að tala sem
bæjarstjóri eða stjórnarmaður í
Ósvör,“ sagði lögmaðurinn um það
brot sem umbjóðanda hans er gefið
að sök. Bæjarstjóri og starfsmaður
verkalýðsfélags hefðu ekki útilokað
að sú skýring útgerðarstjórans
væri rétt að þau hefðu fyrirfram
samþykkt aflamarkstilfærslur með
undirritun óútfylltra eyðublaða.
Jónatan Sveinsson^ verjandi
framkvæmdastjóra Álftfirðings,
sagði að skjólstæðingur hans hefði
vissulega kannast við að hafa tekið
þátt í flutningi aflaheimilda, en hins
vegar ekki að um saknæmt athæfi
hefði verið að ræða. Sannanir væru
engar um slíkt, en ákæruvaldið virt-
ist láta nægja að vísa til tveggja
skýrslna framkvæmdastjórans til
Fiskistofu um flutning heimilda.
Ekki hefði verið sýnt fram á að sá
verknaður væri refsiverður sam-
kvæmt þeim lögum sem sækjandi
vísaði til. Aflaheimildum mætti ráð-
stafa verulega og aflamarki innan
hvers árs. Þá nyti annarra refsi-
heimilda ekki við, hvorki í ákæru
né sem beita mætti með fullkom-
inni lögjöfnun.
Jónatan sagði að þýska fyrirtæk-
ið Lúbbert hefði lagt fram fjármagn
til aflamarks innan eins árs og það
væri langt frá því að slíkt væri
hægt að heimfæra undir bann við
fjárfestingu útlendinga í sjávarút-
vegi hér á landi. Hömlur yrðu ekki
settar við slíkri fjármögnun nema
með skýlausu ákvæði í lögum.
Jónatan sagði að engin blekking
fælist í umræddum skýrslum til
Fiskistofu. Þar væru tilgreindar all-
ar upplýsingar sem Fiskistofa ósk-
aði eftir, hver flytti aflaheimild og
hvert hún væri flutt.
Ásgeir Björnsson, veijandi físk-
útflytjanda í Reykjavík, sagði að
skjólstæðingur hans hefði ekki kom-
ið viðskiptum á, ekki séð um gjald-
eyrisskil, ekki fengið sölulaun, held-
ur aðeins fengið þóknun fyrir hvern
gám af karfa sem hann hefði séð
um að senda úr landi, fyrir hönd
viðskiptaaðilanna Goðaborgar og
Lúbberts. Þrisvar sinnum, þegar
mikið lá við, hefði verið leitað til
hans, hann beðinn um að útbúe
reikninga og tollskjöl, en reikning-
arnir hefðu verið til bráðabirgða og
reikningar frá Goðaborg átt að koma
í staðinn. Þessi skýrslugerð hafi
ekki valdið neinum tjóni og fiskút-
flytjandinn hafi ekki fært neitt til
bókar hjá sér, af því að viðskiptin
hafí alls ekki verið á vegum hans
fyrirtækis. Hann hafí eingöngu veitt
þjónustu við að ganga frá pappírum
í þessi þijú skipti. Auðvitað hefðu
reikningarnir strax átt að koma frá
Goðaborg, en flýtir hafí ráðið þess-
ari afgreiðslu og mætti ef til vill
heimfæra það undir klaufaskap, en
ekki ásetningsbrot.
Þorsteinn Júlíusson, veijandi ís-
lensks starfsmanns Lúbberts, sagði
að skjólstæðingur hans hafi viljað
kaupa fullunninn karfa hér og leitað
til Goðaborgar, sem hafi sérhæft
sig í slíkri vinnslu. Goðaborg hafi
hins vegar verið fjárvana og því
hafí Lúbbert fjármagnað kvótakaup
fyrirtækisins. Fullunninn aflinn hafi
hins vegar verið greiddur fullu verði
og afurðaverð tekjufært að fullu í
bókhaldi Goðaborgar. Goðaborg
hafi einnig veðsett afurðirnar fyrir
afurðalánum og því greinilega um
fisk þess fyrirtækis að ræða.
Þorsteinn sagði að ef talað væri
um eignaraðild þýska fyrirtækisins
í sjávarútvegi hér, þá væri i mesta
lagi hægt að tala um óbeina eignar-
aðild, líkt og lengi hefði verið liðin,
þegar olíufyrirtæki t.d., sem að
hluta væru í eigu erlendra aðila,
ættu í útgerðum hér. Ákæran væri
aðeins réttarpólitísk óskhyggja um
að framið hefði verið brot, en svo
væri ekki. Skjólstæðingur hans
hefði ekki stundað veiðar, heldur
íslensk skip veitt, íslenskt fyrirtæki
unnið aflann og þýska fyrirtækið
greitt vöruna fullu verði. Aldrei
hefði verið talið ólöglegt að fyrir-
framgreiða eða tryggja sér físk með
því að lána fyrirtækjum.
Jón H. Snorrason, sækjandi
málsins, hélt síðari ræðu sína og
áréttað málflutning sinn og veijend-
ur allir gerðu slíkt hið sama. Málið
var dómtekið og tilkynnti Jónas
Jóhannsson, dómforseti, sem dæmir
í málinu ásamt Ingibjörgu Bene-
diktsdóttur og Arngrími Isberg, að
dómur yrði kveðinn upp á ísafirði.