Morgunblaðið - 19.10.1996, Blaðsíða 48
48 LAUGARDAGUR 19. OKTÓBER 1996
MORGUNBLAÐIÐ
Skyldu vera hundar á Mars? Það efa ég. Ég heyri enga hundgá.
BREF
TTL BLAÐSINS
Kringlan 1103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
• Netfang: lauga@mbl.is
Úr einu í annað
Frá Alberti Jensen:
í FLESTU slá Bandaríki Ameríku
öðrum þjóðum við. Á ónafngreind-
um stað í þessu víðlenda ríki var
sex ára dreng vikið úr skóla fyrir
að kyssa jafnöldru sína á kinnina.
Ástæðan: Kynferðisleg áreitni.
Njáll hefði trúlega látið segja sér
slíkt 4 sinnum. Þó USA hafi verið
ótrúlega frumleg í þessu útspili
og náð heimsathygli erum við eng-
ir eftirbátar í tugþraut fáránleik-
ans. Sjáið hjá okkur hvað margt
er undarlegt og skrítið þó í öðru sé.
Hagsmunir fólks ráðast í stjóm-
málum. Þó segjast ijölmargir ekk-
ert með þau vilja. Það nota stjórn-
málamenn sér. Þeir drepa athygli
og hagsmunum slíkra á dreif. Þeir
komast til valda í hugum fólks og
gerðum. Sumir verða snjallir blekk-
ingameistarar og gangast upp í
því. Völd þeirra og áhrif vara oft
óskiljanlega lengi miðað við
aragrúa hugsunarsnauðra aðgerða.
Löggiltur þjófnaður?
Stærsta málið, sem ég kalla
löggiltan þjófnað frá þjóðinni, það
er gjöf stjórnmálamanna á veiði-
heimildum til útvalinna, er þvílíkt
gjörræði við þjóðina og virðingar-
leysi fyrir framtíðarhagsmunum
hennar að annað hverfur nánast
í skuggann. Sú rökleysa sem Ág-
úst Einarsson færði til stuðnings
veiðileyfagjaldi má ekki hræða
menn frá málinu. Gjaldið má ekki
ofþyngja útgerðinni og kvótinn
ekki vera framseljanlegur. Kvóti
skal fylgja hveiju því plássi sem
á tilveru sína undir fiskveiðum.
Engum skal fært að kaupa þá lífs-
björg frá fólkinu.
Fiskvinnsluforstjórar vítt um
landið loka fyrirtækjum „sínum“
og reka stóran hluta íbúa byggðar-
laga á atvinnuleysisskrá. Ástæð-
an, of dýrt hráefni og hin klass-
íska töfraþula atvinnurekenda: Of
hátt kaup. Sannleikurinn er að
vegna einokunar veiðiheimilda
kostar óveiddur fiskur 95 kr. kg.
Nær því eins mikið og Rússafiskur
frá borði. En hann borgar sig að
kaupa og vinna í húsum okkar.
Vandamál fólksins er atvinnurek-
endumir. Við þá loðir að verkafólk
getur aldrei treyst þeim. Þeir fara
yfirleitt eins langt í ósanngirni
gagnvart launafólki og þeim er
mögulega fært.
Að eyðileggja ósnortnar nátt-
úruauðlindir til að selja rafmagn
á útsölu til útlanda er þvílíkt glap-
ræði að mann hryllir við. Utreikn-
ingar gera ljóst að hagnaður allur
verður kaupenda. Við sitjum uppi
með rústað land og óviðráðanlegar
skuldir.
Sparnaður aukaatriði
Hvar land er statt í menningu
sést á heilbrigðisþjónustu. Okkur
tókst að afla alþjóðlegrar virðingar
á því sviði. Nú er heilbrigðiskerfið,
sem er stolt okkar og undirstaða
virtrar menningar, skotspónn mis-
viturra einstaklinga og undarlega
þenkjandi hagsmunahópa. Algeng
vinnubrögð lögskipaðra spam-
aðarhópa kerfisins era að færa
sjúka til og frá. Byggja yfír einn
þátt meðan sams konar er lagður
niður á sama svæði. Grensás, full-
komnasta endurþjálfunarstöð á
landinu, er rekin með hálfum af-
köstum og hinu góða starfsliði
haldið í spennutreyju öryggisleys-
is. Þar er að störfum lið fyrir fulla
nýtingu hússins.-Endurþjálfun er
auðsuppspretta sem marghöfða
valdahópunum er ofviða að skilja.
Sparnaður virðist aukaatriði.
Sýndarmennska er það sem heldur
nefndunum í vinnu.
Ríkisendurskoðun sem á m.a.
að vera hemill á fjármálaóreiðu í
kerfínu, fékk ávítur frá einum af
braðlmeisturum Byggðastofnun-
ar. Ástæðan: endurskoðunin fann
að milljarðabruðli stofnunarinnar.
í þessu máli fái Ríkisendurskoðun
fijálsar hendur.
Með lögleiðingu EES fékk
einkavæðing byr undir báða vængi
og er nú óðum að færa auð, áhrif
og völd á fárra hendur. Nú er svo
komið að þjóðin má ekki koma
látnum í gröf með lágmarkskostn-
aði. Einstaklingar skulu græða á
því sem öðru. Eftir EES er þre-
falt dýrara að deyja en áður. En
það sem er verra að það er líka
dýrara að lifa.
Fyrram óskabarn þjóðarinnar,
Eimskip, nú einkageirans, fjarlæg-
ist óðum hagsmuni þjóðarinnar. Á
skipunum er íslendingum skipt út
fyrir útlendinga og hagnaður með
ýmsu öðru móti fluttur út. Fyrir-
tæki o.s.frv. eru keypt erlendis.
Skip eru leigð og útlendingar ráðn-
ir í hvert rúm. Hveijir gera oflát-
ungum þessum þetta mögulegt?
Það er þjóðin. Hún getur líka sett
þeim stólinn fyrir dyrnar og á að
gera.
Sparnaður er góðra gjalda verð-
ur. Eða hvað? 5 til 10 milljónir til
eða frá. Hvað munar grund um
gras? Umdeildur prestur var ný-
lega æviráðinn í 2 til 4 daga vinnu
á ári í útlöndum. Hans var ekki
óskað. Embættið var búið til af
stofnun sem ekki virðist þurfa að
spara. Munu Víetnamar stofna hér
musteri og senda munka?
ALBERT JENSEN,
Háaleitisbraut 156, Reykjavík.
Hvað skal segja? 42
Væri rétt að segja: Hún skrapp til Signýju vinkonu sinnar.
Rétt væri: Hún skrapp til Signýjar vinkonu sinnar.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtinerar teliast sambvkkia betta. ef ekki fvlffir fvrirvari hér að lútandi.