Morgunblaðið - 10.11.1996, Page 32

32 SUNNUDAGUR 10. NÓVEMBER 1996
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
t
Útför móður minnar, ömmu okkar og fóstru,
SIGRÍÐAR GUÐMUNSDÓTTUR
fró Akri í Vestmannaeyjum,
Sótheimum 23,
verður frá Langholtskirkju þriðjudaginn 12. nóvember kl. 15.00.
Þeim, sem vildu minnast hennar, er bent á líknarstofnanir.
Guðrún Theodóra Sigurðardóttir,
Sigríður Steinunn Stephensen,
Eiríkur Stephensen,
Sigurður Sverrir Stephensen.
Guðbjörg Beck og fjölskylda,
Elin Eyvindsdóttir og fjölskylda.
t
Hjartkær sonur minn, bróðir okkar og
mágur,
JÓN SVEINSSON,
Hraunbæ 4,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju
föstudaginn 12. nóvember kl. 15.
Þeir sem vilja minnast hans er bent á
Hjartavernd.
Hanna K. Guðlaugsdóttir,
Stella Ragnheiður Sveinsdóttir,
Hallgrímur Sveinsson, Guðrún Steinþórsdóttir,
Rósa Björg Sveinsdóttir, Ragnar Haraldsson,
Pálmi Sveinsson, Alfa Malmquist.
t
Elskuleg móðursystir mín, systir okkar og mágkona,
ANNA BENEDIKTSDÓTTIR,
Austurbrún 4,
lést á heimili sínu þann 28. október sl.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Innilegar þakkir til Heimahlynningar Krabbameinsfélags íslands
og Sigurðar Björnssonar læknis.
Móeiður Gunnlaugsdóttir,
Elísabet Benediktsdóttir, Albert Finnbogason,
Friðmey Benediktsdóttir, Guðmundur Jónsson,
Sólveig Benediktsdóttir, Ragnheiður Benediktsdóttir,
Halldóra Benediktsdóttir.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og langalangamma,
JÓHANNA BJARNADÓTTIR,
áðurtil heimilis að
Skúlagötu 64,
lést í Skjóli, þann 31. október siðastlið-
inn. Jarðarförin hefur farið fram í kyrr-
þey að ósk hinnar látnu.
ÞÖkkum auðsýnda samúð.
Kjartan Steinólfsson, Sigri'ður Erla Þorláksdóttir,
Þórdís Gisladóttir,
Guðrún Gisladóttir, Eyþór Jónsson,
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir veitta samúð við
andlát og útför,
GUÐRÍÐAR EIRÍKSDÓTTUR,
Hringbraut 70,
Keflavík.
Sérstakar þakkir sendum við starfsfólki
Sjúkrahúss Suðurnesja.
Björn Jóhannsson, Hrönn Sigmundsdóttir,
Sigríður Jóhannsdóttir, Roy Ólafsson,
barnabörn og langömmubörn.
t
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim
sem sýndu okkur samúð og hlýhug við
andlát og útför ástkærs eiginmanns,
föður, tengdaföður og afa,
GUÐMUNDAR K. STEFÁNSSONAR,
frá Hóli, Stöðvarfirði,
Espigerði 4.
Guð blessi ykkur öll.
Maggý J. Ársælsdóttir,
Nanna Guðmundsdóttir,
Magnús Guðmundsson, Elín Jóna Þórsdóttir,
Hannes Guðmundsson, Ingibjörg Halldórsdóttir.
JÓN
KRISTJÁNSSON
+ Jón Kristjáns-
son fæddist í
Þernuvík, _ Ogur-
hreppi, N-ís. 14.
febrúar 1919. Hann
lést í Sjúkrahúsi
Reykjavíkur 1. nóv-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru hjónin Krist-
ján B. Jónsson, f.
2. september 1877,
d. 2. október 1944,
og Elísabet María
Hermannsdóttir, f.
9. apríl 1876, d. 9.
febrúar 1953.
Systkini Jóns voru Björn, Krist-
ín, Kristján og Hermann Björn
sem öll eru látin og Sigríður
sem nú býr í hárri elli á Hlíf,
Torfnesi á ísafirði.
Jón kvæntist 18. mars 1944
Þóru Þórðardóttur, f. 17. mars
1923, dóttur Þórðar Guðmunds-
sonar og konu hans, Magneu
Þorláksdóttur, bæði ættuð úr
Skagafirði. Börn Jóns og Þóru
eru: 1) Hildur, f. 1. ágúst 1946,
gift Þór Siguijónssyni og
þeirra börn eru: Kristín Ásta,
maki Hörður Valgeirsson og
eiga þau tvö börn. Siguijón
Örn, maki Laufey Bjarnadóttir.
Ása, maki Ágúst Þór Gylfason
og eiga þau tvö börn. Og Cam-
illa Þóra er í foreldrahúsum.
2) Guðrún Elísabet,
f. 8. maí 1950, gift
Valgerði Marteins-
dóttur. Barn Guð-
rúnar er Sigríður
Björk Sævarsdótt-
ir, hennar maki er
Sigurður Örn Þor-
leifsson og eiga þau
þijú börn. En Sig-
ríður bjó í uppvexti
sinum hjá afa og
ömmu, sem barn
þeirra hjóna.
Jón stundaði nám
við Héraðsskólann i
Reykjanesi og eftir
það nám og lokapróf í hús-
gagnabólstrun við Iðnskólann á
Isafirði 1945. Meistararéttindi
í iðn sinni 1950. Hann starfaði
við húsgagnabólstrun á ísafirði
frá 1941-1947. Síðan bólstrari
hjá Húsgagnaverslun Reykja-
víkur 1947-1965 að hann stofn-
aði eigið bólsturfyrirtæki sem
hann rak allt til árs 1990. Með
iðn sinni starfaði hann við næt-
urvörslu hjá Sjónvarpinu. Fé-
lagsmál lét hann til sín taka og
var virkur þátttakandi hjá Kiw-
anishreyfingunni og Odd-
fellow-reglunni í áratugi.
Jón Kristjánsson verður jarð-
sunginn frá Fossvogskirkju
mánudaginn 11. nóvember og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
Fyrir allmörgum árum var ég
kynntur fyrir manni, ekki hávöxn-
um en beinum í baki. Hann var silf-
urgrár í vöngum með kurteist and-
lit og yfirbragð. Eftir það handtak
varð okkur vel til vina og hittumst
gjarnan. - Maðurinn var Jón Krist-
jánsson, en móðir hans Elísabet og
Sveina amma mín voru systur.
Nú er Jón frændi farinn heim.
Aðeins standa eftir minningar frá
samverustundum, hjá bólstraranum
á verkstæði hans þar sem blástiftin
röðuðust lipurlega í yfirdekkinguna
og frá heimili hans og Þóru, svo
og mannamótum.
Jón var gott að umgangast, svo
prúður var hann í allri framgöngu.
Hjá honum átti ég greiðan aðgang
að allskonar kímni, sögum og vísum
sem stundum kom fyrir að einmitt
vantaði á góðum stundum og glöddu
þá fleiri en mig. Hann var þannig,
gat miðlað öðrum einlæglega. Gott
er að vera í návist slíkra manna.
Hann starfaði alltaf við iðn sína
og með henni hafði hann nætur-
vörslu fyrir Sjónvarpið seinni ár.
Fyrir nokkrum árum veiktist hann
og lá rúmfastur eftir það.
Með þessum línum þökkum við
Bryndís samverustundirnar og
sendum Þóru, Hildi og Guðrúnu,
tengdabörnum, Siggu og öðrum
ættingjum samúðarkveðjur.
Blessuð sé minning hans.
Guðm. Ó. Hermannsson.
Elsku hjartans afi okkar hefur
nú skilið við okkur eftir löng og
erfið veikindi. Eftir er stórt skarð
sem ekki verður fyllt. Hjá okkur
hefur hann skilið eftir perlur minn-
inga sem gott er að hugsa til nú
þegar sorgin sækir að. Afi var heið-
arlegur, góður maður sem gott var
að leita ásjár hjá enda voru ráð
hans vandlega ígrunduð og gott
veganesti sem reynst hefur okkur
vel í lífinu. Við vorum mikið í kring-
um afa og var fátt eins spennandi,
þegar við vorum yngri, en að heim-
sækja afa á verkstæðið og fá að
leika bólstrara. Verkin voru þó held-
ur lítilfjörleg miðað við vinnu fag-
mannsins sem var annálaður fyrir
fallegt og vandað handbragð. Afi

2
1
3
1
3
(DaCía
6ara ÉCómaóúð/
Fersk blóm og
skreytingar
við öll tækifæri
Opið til kl. 10 öll kvöld
Persónuleg þjónusta
Fákafeni 11, sími 568 9120
2
1
3
I
3

t
Bróðir okkar,
JÓN SIGMAR RICHARDSSON
andaðist í Sjúkrahúsi Reykjavíkur 5. nóv. sl.
Útför hans fer fram frá Fossvogskapellu miðvikudaginn 13. nóv-
ember kl. 13.30.
Richard L. Richardsson,
Sigurður Richardsson.
sparaði þó aldrei við okkur hrósyrð-
in og sagði okkur ávallt að við
værum gott efni í bólstrara.
Það var gott að koma á fallegt
heimili afa og ömmu þar sem allt
snerist um bamabömin. Ótal stund-
ir áttum við heima hjá þeim sem
vom svo notalegar að erfitt er að
lýsa. Ljúft var klappið hans afa á
kollinn á okkur og vingjarnleg
hvatning hans. Við munum öll búa
að kærleik og góðmennsku afa og
vitum að þótt hann sé farinn yfir
móðuna miklu verður hann ávallt
meðai okkar. Við eigum okkar ynd-
islega ömmu sem við biðjum góðan
Guð að styrkja í sorginni.
Almáttugi faðir, taktu á móti
ástkæmm afa okkar og varðveittu.
Kristín, Sigurjón, Ása
og Camilla.
Elsku afi minn, nú þegar þú ert
farinn þá hugsa ég um allar stund-
irnar er við áttum saman og þær
eru margar minningarnar sem
koma upp í hugann, en aðeins fáar
sem settar eru á blað.
Sagan segir að ég hafi verið viku
gömul þegar þið amma tókuð mér
opnum örmum og hafið alla tíð síð-
an verið mér sem bestu foreldrar
og gott betur.
Það em ófá skiptin sem ég fór
með afa í vinnuna og alltaf gaf
hann sér tíma til að svara fullt af
spumingum og búa til heilu sófa-
settin fyrir dúkkurnar mínar.
Mín fyrsta útilega var með afa
og ömmu til Þingvalla ’74, þá var
farið með græna tjaldið, en það var
botnlaust og reimað að framan,
þannig að köngulær áttu greiða leið
inn til okkar. Einhvem veginn komst
ég að þeirri niðurstöðu að ef ég
svæfi uppí hjá afa þá mundu þær
ekki þora að koma nálægt mér, alla-
vega sofnaði ég, þess fullviss að afi
mundi passa uppá köngulærnar.
Það voru margar venjur sem við
afi höfðum, t.d. svæfði hann mig
oftast, þá fékk ég að lúra við hlið-
ina á honum og hélt hann í höndina
á mér og fórum við svo með bænirn-
ar saman. En oft var erfitt að sofna
þegar afi fór á fundi, þá beið hans
oft að svæfa mig þegar hann kom
heim. Þetta var bara svo notalegt
ef afí gerði það.
Það var afi sem fór með mig á
slysavarðstofuna þegar ég datt, á
spítalann þegar ég fékk botnlanga-
kastið og þegar ég átti von á mínu
öðru bami á fæðingardeildina,
ákveðinn í því að vera hjá mér allan
tímann, en við vorum send aftur
heim. En svona var hann afí minn
alltaf reiðubúinn að gera allt það
sem á þurfti að halda og ég veit að
þá sögu hafa allir af honum að segja
sem til hans þekktu. Ég fór nokkrar
ferðir vestur á firði með afa og
ömmu og í einni þeirra sýndi hann
mér stoltur rústimar sem stóðu eft-
ir af Garðstaðagrundum og sagði
mér frá því hvemig hlutimir hefðu
verið þegar hann var ungur.
Afi var ótrúlega laginn í hönd-
unum og var öll hans vinna óað-
finnanlega leyst af hendi, hvort sem
það var við að bólstra sófasett,
veggi eða eitthvað annað, alltaf gat
hann komið með úrlausnir fyrir fólk
sem til hans leitaði. Það bólsturverk
sem ég held að afi hafi verið stolt-
astur af var skákborð sem hann
bólstraði vegna einvígis Fishers og
Spasskís, og þær eru nú margar
dýnurnar sem afi bjó til fyrir barna-
börnin og langafabörnin, því eins
og hann sagði þá verða þau að
hafa gott undirlag undir sér.
Ég vona að ég geti miðlað áfram
til minna barna öllu því góða og
fallega sem hann miðlaði til mín.
Með þessum fáu orðum vil ég
kveðja þig, afi minn, fara með bæn
eins og við fórum með hana og
þakka þér fyrir allt það sem þú
hefur gert fyrir mig, elsku hjartans
afí minn.
Vertu guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
Guð gefi þér góða nótt, góða nótt
og dreymi þig vel, elsku afi minn.
Sigríður Björk.