Morgunblaðið - 19.04.1997, Side 36

36 LAUGARDAGUR 19. APRÍL 1997
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
t
Hugheilar þakkir til þeirra fjölmörgu vina og
vandamanna, nær og fjær, er auðsýndu okkur
samúð og vinarþel vegna andláts og útfarar
hjartkærs eiginmanns míns, föður og tengda-
sonar,
MAGNÚSAR M. BRYNJÓLFSSONAR,
Búlandi 15,
Reykjavík,
og heiðruðu minningu hins látna með nærveru
sinni. Þakkir eru færðar þeim, er önnuðust hann í veikindunum.
Guð blessi ykkur öll.
Sigrún Guðmundsdóttir, Magnús Magnússon,
Guðmundur Kr. Halldórsson.
t
Ástkær móðir mín,
ÓLAFÍA BJARNADÓTTIR,
Skólabraut 5,
Seltjarnarnesi,
andaðist á Sjúkrahúsi Reykjavíkur 8. apríl.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Fyrir hönd aðstandenda,
Bjarni Ingimundarson.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
vináttu við andlát og útför elskulegs föður
okkar,
STEFÁNS ÞORSTEINSSONAR
frá Ólafsvík.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki á elli-
og hjúkrunarheimilinu Grund fyrir góða um-
önnun og liðnum árum.
Þorsteinn Stefánsson
Aðalbjörg Stefánsdóttir,
Guri Liv Stefánsdóttir,
Sigrún Stefánsdóttir, Jón Ólafsson,
Birgir Stefánsson,
Liv Gunnhildur Stefánsdóttir, Snæbjörn Þórðarson,
Haukur Stefánsson, Jónína Loftsdóttir,
Hilmar Þór Björnsson,
barnabörn og langafabörn.
t
Innilegar þakkir færum við öllum þeim, sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og
útför elskulegs eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður og afa,
DAVÍÐS SIGURJÓNS VIGFÚSSONAR,
Lónabraut 20,
Vopnafirði.
Stefanía Friðbjörnsdóttir,
Björg Davíðsdóttir, Halldór Pálsson,
Inga Birna Davíðsdóttir, Magnús J. Jóhannsson,
Vigfús Davíðsson, Sigurbjörg Á. Björnsdóttir,
Kristján Einar Davíðsson, Júlíana Hallgrímsdóttir,
Gísli Örn Davíðsson, Ingibjörg S. Ingimundardóttir,
Víðir Davíðsson, Hanna Hallgrímsdóttir,
Hjörtur Davíðsson, Dóra Birna Kristinsdóttir
og barnabörn.
ÓLÖFINGIBJÖRG
ÓLAFSDÓTTIR
+ Ólöf Ing-ibjörg
Ólafsdóttir
fæddist á Anastöð-
um 21. júlí 1903.
Hún lést á Sjúkra-
húsi Hvammstanga
11. apríl síðastlið-
inn. Hún var dóttir
Ingibjargar _Eg-
gertsdóttur á Ána-
stöðum og Ólafs
Guðmundssonar
frá Önundarfirði.
Hann drukknaði í
Isafjarðardjúpi 8.
desember 1902.
Ólöf var einkabarn.
Ólöf giftist 1. janúar 1924
Þórhalli Jakobssyni frá Neðri-
Þverá í Vesturhópi. Hann lést
24. mars 1984. Þau hjón
eignuðust átta börn, þau eru
Ólafur, Eggert, Jakob, Stefán,
Ingibjörg, Steinar, Jón Þór og
Björn. Tveir synir þeirra hjóna,
Jón Þór og Steinar, létust langt
um aldur fram.
Útför Ólafar fer fram frá
Hvammstangakirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 14.
Það var árið 1960 sem ég kom
í fyrsta sinn að Ánastöðum í fylgd
með tilvonandi eiginmanni mínum,
Jóni Þór, syni þeirra hjóna. Þá
bjuggu þar einnig Ólafur, elsti son-
ur þeirra, og kona hans Halldóra
Kristinsdóttir ásamt börnum sín-
um. Það er skemmst frá því að
segja, að frá því fyrsta til hins síð-
asta var mér alltaf tekið opnum
örmum. Eftir að synir okkar Jóns
fæddust, dvaldi ég þar oft nokkurn
tíma á sumrin með drengina, þó
Jón væri við vinnu sína í Reykja-
vík, og var ég þar alltaf eins og
heima hjá mér. Þannig var það líka
eftir að maðurinn minn lést árið
1978, aðeins 38 ára. Ég og dren-
girnir vorum alltaf jafn velkomin,
og þannig hélst það til dauðadags
þessarar öldruðu vinkonu og
tengdamóður minnar.
Olöf var vel gefin og glaðlynd
og hafði gaman af spaugi, en mesta
gleði hennar var að fylgjast með
börnum, barna- og
barnabarnabörnum.
Ég get ekki annað
en minnst örfáum orð-
um á tengdaföður
minn í þessum línum.
Hann var öðlingsmað-
ur og sérstakt ljúf-
menni. Aldrei var þar
orðinu hærra, þó hann
ætti við veikindi að
stríða mörg síðustu ár
ævi sinnar. Þau hjón
voru bæði sérlega
gestrisin og alltaf var
gestum og gangandi
tekið fagnandi. Börn
og barnabörn fjölmenntu oft að
Ánastöðum, og þó að húsið væri
stórt, var þar stundum þröng á
þingi.
Á 93 árum hljóta að skiptast á
skin og skúrir, og lífíð fer misjöfnum
höndum um okkur. Það fengu þau
hjón, og raunar öll okkar fjölskylda,
að reyna. Á fjórtán árum missti
Ólöf tvo syni, eiginmann sinn, tvær
tengdadætur og tvo sonarsyni. Það
var með ólíkindum hvernig hún stóð
af sér hvert stórviðrið eftir annað.
Þar hjálpaðist að einlæg trú á það,
að hún fengi fyrir Guðs náð að hitta
þau aftur, og hitt að hún var skap-
mikil og ekki fyrir að bera tilfinning-
ar sínar á torg.
Það er mikið lán fyrir unga konu
að giftast inn í stóra fjölskyldu,
þar sem hlýja, kærleikur og heiðar-
leiki ráða ríkjum. Og það er mikill
auður foreldra stórs hóps, að vita
þau öll heiðarlega, góða og nýta
þjóðfélagsþegna. Til þess að svo
megi verða þarf að leggja góðan
grunn í foreldrahúsum, og það veit
ég að þau Ólöf og Þórhallur gerðu.
Þannig manneskjur voru þau.
Árið 1983 fluttust ÓÍafur og
Halldóra til Reykjavíkur, og Ólöf
og Þórhallur fluttu þá í íbúð fyrir
aldraða í Nestúni 6 á Hvamms-
tanga. Þar var Ólöf svo áfram eft-
ir að Þórhallur lést. Hennar mesta
gleði var þegar Ólafur og Halldóra
komu norður og hún gat verið með
þeim tíma og tíma á Ánastöðum,
þar sem hún hafði alið nær allan
aldur sinn og alið upp börn sín.
t
Kveðjuathöfn um systur okkar,
RÖGNU JÓNSDÓTTUR,
Laugartúni 19,
Svalbarðseyri,
áður Kleppsvegi 120,
Reykjavík,
verður ( Akureyrarkirkju mánudaginn 21. apríl
kl. 13.30. Útför hennar verður gerð frá Lang-
holtskirkju föstudaginn 25. apríl kl. 13.30.
Jarðsett verður í Fossvogskirkjugarði.
Friðrika Jónsdóttir, Sólveig Jónsdóttir,
Anna Jónsdóttir, Kristín Jónsdóttir,
Ferdinand Jónsson.
t
Hjartans þakkir sendum við öllum þeim, sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og
útför móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
GUÐRÚNAR GUÐMUNDSDÓTTUR,
áður til heimilis
í Breiðumörk 5,
Hveragerði.
Guðmundur Bjarnason,
Steinunn Bjarnadóttir, Ingi Sæmundsson,
Hafsteinn Bjarnason,
Birgir Bjarnason,
Hildur Bjarnadóttir,
Guðrún Bjarnadóttir,
Björk Bjarnadóttir,
Kolbrún Bjarnadóttir,
Valdís Steingrímsdóttir,
Jónas Helgason,
Sigurjón Björnsson,
Morten Ottesen,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug vegna andláts og útfarar föður okkar,
fósturföður, tengdaföður, bróður, mágs og
afa,
EYJÓLFS BJÖRNSSONAR,
Vötnum,
ölfusi.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Sjúkrahúss
Suðurlands.
Aldfs Eyjólfsdóttir, Höskuldur Halldórsson,
Jóna Guðný Eyjólfsdóttir,
Þórður Kr. Karlsson, Soffía Adolfsdóttir,
Stefán Már Símonarson,
Aldís Björnsdóttir,
Ragnheiður Björnsdóttir, Hilmar Andrésson
og barnbörn.
Hún var lengst af hress, nema
hvað sjónin var orðin döpur. Síðast-
liðið haust futti hún á öldrunar-
deild sjúkrahúss Hvammstanga,
þar sem hún lést 11. apríl eins og
fyrr segir. Hún var orðin lúin og
sátt við að fara, eins og hún sagði
við mig í desember, þegar ég sá
hana síðast.
Ég vil að lokum fyrir mína hönd
og sona minna þakka henni alla
góðvild fyrr og síðar, og biðja henni
blessunar. Ég veit að hún á góða
heimvon, þvf ég trúi því að henni
verði að trú sinni um að fá að hitta
ástvini sína aftur handan fortjalds-
ins mikla._
Megi Ólöf Ólafsdóttir hvíla í
Guðs friði.
Sigurlaug Ólöf
Guðmundsdóttir.
Mig langar að minnast hennar
langömmu með fáeinum orðum.
Um hana á ég fjöldamargar minn-
ingar og allar góðar. Þær elstu eru
frá ferðalögum norður í land þegar
ferðinni var jafnan heitið til Ána-
staða. Slíkar ferðir voru alltaf mik-
ið tilhlökkunarefni. Á Ánastöðum
var jafnan líf og fjör, þar var mjög
gestkvæmt og miðpunkturinn í öllu
saman var langamma. Henni féll
ástandið því betur sem fleiri voru
í bæ enda var hún mjög ættrækin
og vildi helst hafa sem mest af
fólkinu sínu hjá sér. Okkur börnun-
um var hún alltaf sérlega góð og
á það reyndi ekki síst í spila-
mennsku sem við börnin sinntum
af kappi og hún þreyttist aldrei á
þó aðrir úr hópi fullorðinna heltust
úr jestinni.
Árið 1983 fluttu langamma og
langafi í Nestún á Hvammstanga
þar sem langamma bjó þar til fyrir
um ári. Þangað var ekki síður gott
að koma og móttökurnar voru hin-
ar sömu, faðmlög og kossarnir
hver öðrum innilegri.
Langamma var að sönnu sérstök
kona. Líklega sú hreinlyndasta og
elskulegasta sem getur orðið á vegi
manns. Sérstakt þótti mér og
ánægjulegt hversu nálægt hún var
mér í tíma þrátt fyrir að mörg ár
skildu okkur að og það sannaðist
í samræðum okkar, sérstaklega hin
síðari ár. Við hana ræddi ég hin
margvíslegustu mál og var þar fátt
undan skilið. Síðast hitti ég hana
í fyrrasumar á sjúkrahúsinu á
Hvammstanga. í vikunni áður hafði
hún orðið níutíu og þriggja ára
gömul qg verið við ættarmót á tún-
inu á Ánastöðum. Ég trúi að það
hafi verið henni mikið ánægjuefni
að fá að hitta svo marga afkomend-
ur sína samankomna. Fyrir þessa
dagstund sem við ræddum saman
er ég þakklátur eins og aðrar
stundir sem við áttum saman. Að
þeim mun ég búa um ókomin ár.
Þórólfur Jónsson.
Elsku besta langamma okkar
er dáin. En enginn getur trúað
því, af því að hún var alltaf svo
ung og góð, vildi öllum gott og
allt fyrir alla gera. Hún sagði okk-
ur sögur og söng lítil kvæði, hún
gaf okkur kökur og kandísmola.
Hún prjónaði líka ullarsokka og
vettlinga og vildi passa að okkur
yrði ekki kalt. En núna er hún
farin frá okkur úr þessum heimi
og komin í nýjan og betri heim.
Núna ertu búin að hitta langafa
og alla sem þú hefur misst á þess-
um 93 árum sem þú hefur fengið
að vera á meðal okkar. En enginn
getur gleymt þér, af því að við eig-
um eina stóra minningu um þig,
og það eru Ánastaðir á Vatnsnesi,
þar sem afi og öll börnin þín fædd-
ust. En við eigum líka margar litlar
minningar um þig sem við höfum.
bara fyrir okkur. Elsku besta lang-
amma, það er sorglegt að fara til
Hvammstanga og geta ekki heim-
sótt þig. Við biðjum algóðan guð
að geyma þig þangað til við hitt-
umst.
Ég man þig enn og mun þér aldrei gleyma.
Minning þín opnar gamla töfraheima.
Blessað sé nafn þitt bæði á himni og jörðu.