Morgunblaðið - 16.08.1997, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 16. ÁGÚST 1997 39
NILS ALFREÐ
GUÐNASON
+ Nils Alfreð
Guðnason var
fæddur í Finnshúsi,
Eskifirði, 20. maí
1915. Hann lést 8.
ágúst síðastliðinn á
Eskifirði. Foreldr-
ar hans voru hjónin
Guðni Jónsson frá
Gerði, Reyðarfirði,
og Nathelie Krogh
frá Þórshöfn í Fær-
eyjum. Guðni og
Nathelie giftust
1910 og settust að
á Eskifirði þar sem
þau áttu heima til
dauðadags. Guðni Jónsson dó
þegar Alfreð var um fermingu,
þá veikist móðir hans og heimil-
ið leystist upp, börnin fóru sitt
í hverja áttina. Alfreð fór að
ímastöðum í Vöðlavík og var
þar á annað ár. Árið 1930 fór
hann að vinna í klæðaverk-
smiðjunni Álafossi í Mosfells-
sveit. Vetrarvertíðina 1931 reri
hann á trillu frá Grindavík.
Vorið 1931 fór hann austur á
Eskifjörð, þá sameinaðist fjöl-
skyldan á ný. Upp frá því hélt
hann heimili með móður sinni,
meðan hún lifði, en eftir dauða
hennar var hann í heimili hjá
Sigurbjörgu systur sinni og
Óskari Snædal, manni hennar.
Síðustu árin var Alfreð heimil-
ismaður í Ilulduhlíð, dvalar-
heimili aldraðra, á Eskifirði.
Systkini Alfreðs voru: Krist-
rún, f. 1911, Krisljana Mekkin,
f. 1913, Sigurbjörg Halldóra,
f. 1917, Jón Rikharð, f. 1920,
Gerða, f. 1924. Þau eru öll látin.
Fyrstu árin eftir að Alfreð
kom á Eskifjörð á ný stundaði
hann sjó. 1939 fór
hann á vélstjóra-
námskeið og var
eftir það vélstjóri í
nær 40 ár. Fyrst á
ýmsum bátum
heima og heiman,
en síðan í Frystihúsi
Hraðfrystihúss
Eskifjarðar í nær
20 ár. Síðustu
starfsár sín var
hann afgreiðslu-
maður hjá Pöntun-
arfélagi Eskifjarð-
ar. Alfreð var kos-
inn í sljórn Verka-
mannafélagsins Árvakurs 1946
og formaður félagsins 1949.
Hann var formaður í alls 19 ár.
Hann átti sæti í sljórn Alþýðu-
sambands Austurlands og þar
af forseti 1958 til 1960. Hann
átti sæti á öllum þingum Al-
þýðusambands íslands á ár-
unum 1942 til 1978 að þrem
undanskildum. í miðstjórn ASÍ
var hann kosinn 1954 og 1968.
Alfreð var kosinn í hrepps-
nefnd Eskifjarðar 1946 og sat
þar þá til 1962, aftur var hann
kosinn í hreppsnefnd 1970 og
sat til 1974. Hann var oddviti í
nokkra mánuði 1970 auk þess
sem hann gegndi samhliða
störfum sveitarstjóra. Hann var
formaður sambands sveitarfé-
laga í Austurlandskjördæmi
1971 til 1972. Alfreð starfaði
mikið að slysavarnarmálum og
var forgöngumaður að stofnun
björgunarsveitarinnar Brim-
rún á Eskifirði.
Utför Alfreðs verður gerð
frá Eskifjarðarkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.
ÞORGRÍMUR V.
JÓHANNESSON
+ Þorgrímur V.
Jóhannesson
var fæddur á Eið-
húsum, Miklaholts-
hreppi, Hnappa-
dalssýslu, 6. nóv.
1931. Hann lést á
sjúkrahúsi í
Reykjavík 21. júní
síðastliðinn. Þor-
grímur var sonur
Iijónanna Jóhönnu
Halldórsdóttur
húsfreyju, f.
mars 1902, d.
júní 1970, og Jó-
hannesar Þor-
grímssonar bónda, Eiðhúsum,
f. 16. okt. 1898, d. 25. sept.
1988.
Systkinin sem upp komust
voru níu. Bjarni Stefán, (sam-
mæðra) f. 7. nóv. 1925, Hall-
dóra, f. 5. nóv. 1929, Þorgrím-
ur, f. 6. nóv. 1931, Soffía, f.
8. apríl 1933, Erling, f. 19. júlí
1934, Hörður, f. 9. febr. 1938,
d. 7. okt. 1988, Guðmundur, f.
okt. 1940,
f. 1. nóv.
1943, Þráinn, f. 1.
nóv. 1943. Tvö lét-
ust í bernsku, Dóra,
f. 29. sept. 1927, d.
15. mars 1930.
Drengur, f. 21. og
lést viku síðar.
Þorgrímur
kvæntist 13. des-
ember 1955 Stein-
unni Eysteinsdótt-
ur, f. 23. júní 1933.
For: Eysteinn Ein-
arsson bóndi
Bræðrabrekku, f.
12. apríl 1904, d. 25. febr. 1991,
og Kristín Lilja Jóhannesdótt-
ir, f. 26. ágúst 1900, d. 21. maí
1988. Þorgrímur og Steinunn
eignuðust fimm dætur: Hanna
Kristín, f. 4. mars 1955, Erna,
f. 13. jan. 1958, Hrönn, f. 13.
jan. 1958, Unnur, f. 17. maí
1960 og Elsa, f. 18. apríl 1965.
Þorgrímur var jarðsettur í
kyrrþey 29. júní.
Æviskeiðið áfram rennur
alltaf sömu leið.
Sifellt japla tímans tennur
tyggja lífsins meið.
Flest er háð þeim harða aga
að hröma og tapa lit.
Enda sína ævidaga
eftir lífsins strit.
(H.A.)
Stórt skarð er nú höggvið í
systkinahópinn frá Eiðhúsum þar
sem Þorgrímur (Bóbó) er látinn.
Hann ólst upp í Eiðhúsum og átti
þar sitt heimili alla tíð þar til hann
flutti í Borgarnes árið ’79. Bjó
hann með Erlingi bróður sínum í
Eiðhúsum í mörg ár og byggði sér
þar sína fyrstu íbúð. Með búskap
fór hann svo að aka fyrir Kaupfé-
lag Borgfirðinga og annaðist
mjólkur- og vöruflutninga vestur
um Snæfellsnes. Eftir að hann
flutti búferlum í Borgarnes vann
hann áfram hjá Kaupfélagi Borg-
fírðinga og vann þar til dauðadags.
Það var ekki á allra færi að
annast þessa flutninga, til þess
þurfti bæði þrek og þor og var
vart á færi annarra en hraust-
menna. Vetrarveðrin válynd og
færðin oft erfið, en ekki voru marg-
ar ferðir sem féllu niður hjá Þor-
grími og skilaði hann sínu verki
með sóma og var farsæll í sínu
erfíða starfi. Frændgarður Þor-
gríms er stór víða um Snæfellsnes-
ið (Þorsteinsætt), en næst voru J)ó
bræðrasystkinin á Borg, börn Ás-
gríms Þorgrímssonar og Önnu
Með nokkrum orðum vil ég
kveðja Alfreð Guðnason. Kynni mín
af Alfreð hófust þegar ég fór að
skifta mér af málefnum Vmf. Ár-
vakurs á Eskifírði og síðar þegar
ég varð formaður Alþýðubanda-
lagsfélags Eskifjarðar. Álfreð hafði
gegnt um árabil forystu fyrir Ár-
vakur samhliða því sem hann var
einn helsti foringi sósíalista í mál-
efnum Eskiíjarðar og hafði setið í
hreppsnefnd og gegnt tímabundið
starfi oddvita og sveitarstjóra. Ég
mat þess vegna mikils ráð hans
þegar ég lenti í þeirri aðstöðu að
verða arftaki hans á þessum tvenn-
um vígstöðvum. Alfreð Guðnason
var sprottinn upp úr jarðvegi mikill-
ar fátæktar. Foreldrar hans voru í
hópi fyrstu kynslóðarinnar sem
settist að sem daglaunafólk á Eski-
firði. Lífsbaráttan var hörð og
óvægin og hlaut að marka það fólk
sem ólst upp við þau kjör. Ungur
gekk Alfreð Guðnason á hönd
stefnu kommúnista og hóf að berj-
ast fyrir réttlátara þjóðfélagi. Hann
var trúr þeirri hugsjón allt til dauða-
dags að allir menn ættu kröfu til
réttláts þjóðfélags sem skammtaði
börnum sínum af réttsýni gæði
heimsins. Það var mikil gæfa fyrir
verkafólk á Eskifirði að Alfreð
Guðnason skyldi veljast til forystu
í stéttabaráttu þess á miklum um-
brotatímum.
19 ára gamall hóf hann að starfa
fyrir Verkamannafélagið Árvakur
og því átti hann eftir að veita for-
ystu lengur en nokkur annar eða í
19 ár. Hann var kosinn heiðursfé-
lagi Árvakurs fyrstur manna árið
1976. Alfreð Guðnason var heil-
steyptur maður með mikla réttlæt-
iskennd. Fyrir honum voru það
óuindeilanleg sannindi að verður
væri verkamaður launa sinna. Hann
hafnaði því réttlæti sem fólst í valdi
fjármagnsins. Hann var að sama
skapi sómakær og vandaður gagn-
vart þeim sem hann gerði samninga
við. Þar lagði hann ríka áherslu á
Stefánsdóttur og systrasystkinin í
Gröf, börn Helga Péturssonar og
Unnar Halldórsdóttur. Þorgrímur
var kvaddur í kirkjunni á Borg á
Mýrum og jarðsettur í kirkjugarð-
inum á Fáskrúðarbakka í heima-
sveit sinni, meðal foreldra, skyld-
menna og vina.
Sárt er til þess að vita, að Þor-
grími skuli ekki hafa endst aldur
til að njóta efri ára með ástvinum
sínum og þá ekki síst barnabörnum,
sem voru hans yndi og stolt, en
flest eru enn í bernsku. Steinunni,
dætrunum fimm, barnabörnunum
og öðrum ástvinum færum við alúð-
ar samúðarkveðjur. Blessuð sé
minningin um kæran bróður og
drengskaparmann.
Hvíl þú í Guðsfriði.
Systkinin frá Eiðhúsum
Bjarni Stefán Óskarsson.
í bljúgri bæn og þökk til þín,
sem þekkir mig og verkin mín.
Ég leita þín, Guð leiddu mig
og lýstu mér um ævistig.
Kæri bróðir, okkur systkinin
langar að minnast þín og þakka
samfylgdina seni því miður varð
allt of stutt.
Okkur var það mikið áfall þegar
Hörður bróðir dó svona ungur, og
ekki datt okkur í hug að þú yrðir
næstur.
Þú varst búinn að minnka við
þig vinnu og hugðir gott til elliár-
anna og að lifa lífinu. En þá kom
höggið og enginn er sáttur við
það. En enginn deilir við dómar-
ann. Við kveðjum þig og þökkum
þér liðna tíð.
Sú ein er bæn í brjósti mér,
ég betur kunni þjóna þér,
því veit mér feta veginn þinn,
að verðir þú æ Drottinn minn.
(Pétur Þórarinsson.)
Vottum konu og börnum,
tengdabörnum og barnabörnum
innilega samúð.
F.h. systkinanna,
Soffía.
að orð og undirskriftir skyldu
standa. Alfreð kunni þá list að vega
og meta af raunsæi stöðu mála.
Slík afstaða kostar oft erfiða
ákvörðunartöku. Það getur verið
erfitt að sannfæra vígreifa verk-
fallsmenn um hvenær kominn er
sá árangur sem bestum má ná, án
þess að það kosti of mikinn fórnar-
kostnað. Hann vissi mætavel að
atvinna var undirstaða velferðar
verkafólks og af þeirri ástæðu vann
hann með mörgum öðrum Eskfirð-
ingum að uppbyggingu Hraðfrysti-
húss Eskifjarðar hf. sem atvinnu-
fyrirtækis þar sem eignarhaldið var
á félagslegum grunni. Það urðu
honum mikil vonbrigði að þetta fyr-
irtæki skyldi enda í eigu einkaaðila,
það breytti ekki því að hann vildi
veg þess sem mestan, enda hafði
hann ríkan skilning á því að velferð
byggðarlagsins var samofin afkomu
þessa stærsta atvinnufyrirtækis á
Eskifírði.
Alfreð Guðnason haslaði sér völl
á hinum pólitíska vettvangi sam-
hliða verkalýðsbaráttunni. Hann
tók sæti í hreppsnefnd Eskifjarðar
fyrst 1946 og sat þá samfellt í
hreppsnefnd til 1962 eða í 16 ár.
Hann var síðan kosinn á nýjan leik
í hreppsnefnd 1970 og sat eitt kjör-
tímabil eða til 1974. Hann var því
i hreppsnefnd í 20 ár. Þessi langa
seta hans í hreppsnefnd er enn einn
votturinn um það traust sem Alfreð
naut meðal Eskfirðinga. Störf hans
í hreppsnefnd einkenndust af sömu
hugsjónunum og starf hans í verka-
lýðsmálum. Hann hafði þar for-
göngu um, eins og fyrr sagði, upp-
byggingu atvinnumála, þá var hann
meðal forgöngumanna þeirra sem
unnu að byggingu Félagsheimilisins
Valhallar og er þá aðeins minnst á
fátt eitt af baráttumálum hans a*" ‘
vettvangi sveitarstjórnar.
Ég naut leiðsagnar Alfreðs fyrstu
ár mín sem ég starfaði á vettvangi
sveitarstjórnar á Eskifirði. Það urðu
honum því mikil vonbrigði þegar
ég tók þá ákvörðun að ganga úr
Alþýðubandalaginu, hjá honum
voru þetta óafsakanleg brigð við
fólkið sem hafði trúað mér til for-
ystu í Alþýðubandalaginu og hann
gerði þá kröfu að ég viki þegar
sæti í bæjarstjórn. Það var ef til
vill vegna þeirrar virðingar sem ég
bar fyrir Alfreð að ég varð við þeirr^*
kröfu. Eftir þetta áttum við sam-
starf á vettvangi verkalýðsfélagsins
en á það hafði borið skugga þannig
að fyrri samskipti okkar urðu ekki
söm. Ég harmaði það þótt ég hafi
aldrei efast um að ákvörðun mín
væri rétt. Á sama hátt skildi ég
afstöðu Alfreðs og þess fólks sem
var hert í óvæginni stéttabaráttu
fjórða og fimmta áratugarins, í
huga þess var það ósamrýmanlegt
að starfa samhliða í forystu verka-
lýðsfélagsins og Sjálfstæðisflokkn-
um. Nú, þegar ég kveð Alfreð
Guðnason, vil ég þakka honum
ómetanlega leiðsögn. Hann er einn
þeirra manna sem ég hefi kynnst
um dagana og met hvað mestr**
Aðstandendum hans votta ég sam-
úð mína.
Hrafnkell A. Jónsson.
+
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar og amma,
VILBORG JÓNA SIGURJÓNSDÓTTTIR,
Mýrargötu 18,
Neskaupstað,
lést á heimili sínu miðvikudaginn 13. ágúst sl.
Hún verður jarðsungin frá Norðfjarðarkirkju
fimmtudaginn 21. ágúst kl. 14.00.
Jón Pálsson,
Steinunn E. Jónsdóttir, Hallgrímur Hallgrímsson,
Pálmar Jónsson,
Porsteinn Jónsson, Sólveig H. Þorsteinsdóttir,
Unnar Jónsson, Ingibjörg A. Brynjarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
HALLDÓRA KRISTÍN EYJÓLFSDÓTTIR,
Grensásvegi 56,
andaðist á Landspítalnum fimmtudaginn
14. ágúst.
Fyrir hönd aðstandenda,
Ingileif Friðleifsdóttir,
Margrét Friðleifsdóttir,
Guðjón Friðleifsson,
Leifur Friðleifsson,
Dóra Friðleifsdóttir,
Franklín Friðleifsson,
tengdabörn og barnabörn.
+
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
GUÐRÚN ÞÓREY ÖRNÓLFSDÓTTIR,
Espigrund 7,
Akranesi,
verður jarðsungin frá Akraneskirkju þriðju-
daginn 19. ágúst kl. 14.00.
Sveinn Kr. Guðmundsson,
Örnólfur Sveinsson, Guðrún Björnsdóttir,
Kristján Sveinsson, Sigrún Halla Karlsdóttir,
Sigurbjörn Sveinsson, Dagbjört Hansdóttir
og barnabörn.