Morgunblaðið - 18.11.1997, Blaðsíða 48

48 ÞRIÐJUDAGUR 18. NÓVEMBER 1997
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+
Elskuleg móðir okkar,
GUÐMUNDÍNA Þ. BJÖRNSDÓTTIR
(fna),
áður Dunhaga 20,
Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli sunnudaginn 16. nóvember.
Ólafur Th. Ólafsson,
Jónína Björg Gísladóttir,
Bryndís Gísladóttir,
Kristín E. Gísladóttir.
Móðir mín, tengdamóðir, amma og langamma,
ANNA ÞORSTEINSDÓTTIR,
Garðvangi,
Garði,
lést sunnudaginn 16. nóvember.
Anna Pála Sigurðardóttir, Sveinn Ormsson,
Erla Sveinsdóttir, Gunnar Þór Sveinbjörnsson,
Helga Sveinsdóttir, Magnús Sigmarsson,
Anna María Sveinsdóttir, Brynjar Hólm Sigurðsson
og barnabörn.
+
Ástkær faðir minn,
ÁSGEIR KRÖYER,
Krummahólum 4,
andaðist á Landspitalanum sunnudaginn 16. nóvember.
Jarðarförin auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Anton Kröyer.
Elskuleg systir mín, + GUÐRÚN OLSEN
(Dúna),
lést á sjúkrahúsi í Kaupmannahöfn 15. nóvember siðastliðinn.
Gróa Svava Helgadóttir.

+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
JÓN GÍSLI ÁRNASON,
Jaðarsbraut 27,
Akranesi,
frá Hvammi, Dýrafirði,
lést að kvöldi laugardagsins 15. nóvember.
Jarðarförin fer fram frá Akraneskirkju föstu-
daginn 21. nóvember kl. 14.00.
Blóm og kransar afþakkaðir, en þeim, sem vildu minnast hans, er bent á
björgunarsveitina Hjálpina.
Bjarney Hagalínsdóttir,
Árni Ásbjörn Jónsson,
Guðrún Sveina Jónsdóttir,
Aðalheiður Ása Jónsdóttir, Baldur Magnússon,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Elsku hjartans mamma mín, systir, amma,
langamma og tendamamma,
ÓLÖF ARNBJÖRG JÓNSDÓTTIR
frá Vestra Skagnesi,
Mýrdal,
Kaplaskjólsvegi 55,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju fimmtu-
daginn 20. nóvember kl. 15.00
Þeim, sem vildu minnast hennar, er bent á Styrktarfélag krabbameins-
sjúkra barna, sími 588 7555.
Sigríður Jóna Clausen,
Aðalheiður Jónsdóttir,
Eyjólfur Þórður Þórðarson,
Ólöf Arnbjörg Þórðardóttir,
Aðalheiður Elín Þórðardóttir,
Jóhanna Jóna Gunnlaugsdóttir,
Jón Hlynur Gunnlaugsson,
Gunnlaugur Jónsson,
Jóna Ingunn Pálsdóttir,
Pétur Ragnar Pétursson,
Halldór Hafsteinsson,
Einar Þráinsson,
Karen Ósk Hrafnsdóttir
og barnabarnabörn.
HA UKUR
ÞORSTEINSSON
+ Haukur Þor-
steinsson fædd-
ist á Höfðabrekku í
Mýrdal 23. septem-
ber, 1923. Hann
andaðist á heimili
sínu 6. nóvember
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
frá V-Skaftafells-
sýslu, þau Elín
Helgadóttir, f. 22.7.
1893, d. 4.2. 1968,
Þykkvabæ í Land-
broti, og Þorsteinn
Einarsson, f. 12.11.
1890, d. 17.12.1965,
Suður-Hvammi I Mýrdal. Systk-
ini Hauks eru Helgi, f. 8.7.1918,
d. 28.7. 1918, Halldór, f. 26.8.
1926, Halla, f. 3.5. 1928, Einar,
f. 4.5. 1928, og Helgi, f. 23.1.
1932, auk Unnar K. Eiríksdótt-
ur, f. 7.7. 1921, d. 7.1. 1976,
uppeldissystur þeirra.
Haukur fluttist til Reykjavík-
ur og lagði stund á rafiðn við
Iðnskólann í Reykjavík og lauk
námi sem rafvirkjameistari.
Hann stofnaði ásamt Olafi
Sveinssyni árið 1949 raftækja-
vinnustofu Hauks og Olafs sf.,
síðar rafverktaka- og innflutn-
ingsfyrirtækið Haukur og Ólaf-
ur hf., og fóru þeir í samein-
ingu með stjórn þess þar til það
var selt fyrir nokkrum árum.
Auk þess var Haukur stofnandi
og í stjórn nokk-
urra annarra fyrir-
tækja sem enn eru
starfrækt. Eigin-
kona Hauks var
Kristín Ottósdóttir
f. 7.4. 1929 ættuð
frá Eyrarbakka og
starfaði sem versl-
unarmaður. Heimili
þeirra var í Kópa-
vogi og Reykjavik.
Hún andaðist 3. ág-
úst, 1990. Börn
þeirra eru: 1) María
Guðmunda, frá
fyrra hjónabandi
Kristínar, f. 28.9., 1946. Maki:
Steinar Guðsteinsson. Bæði
starfa sem veitinga- og mat-
reiðslumenn. Börn: Guðmundur
og Haukur, frá fyrra hjóna-
bandi Mariu, auk Kristínar. 2)
Þorsteinn, f. 4.8. 1949, tón-
skáld. Dóttir Þorsteins: Æsa
Björk. Sambýliskona: Steinunn
Sigurðardóttir, rithöfundur. 3)
Valgerður, f. 22.8. 1955, mynd-
listarmaður. Sonur: Halldór
Haukur, frá fyrra hjónabandi.
Sambýlismaður: Níels Rask
Vendelbjerg, þýðandi.
Utför Hauks fer fram í dag.
Kveðjuathöfn verður klukkan
10.30 í dag í Fossvogskirkju og
verður jarðsett sama dag að
Breiðabólstað í Fljótshlíð
klukkan 14.
Haukur var mikið fyrir að ferð-
ast og voru þær orðnar þó nokkuð
margar ferðirnar með árunum sem
sem hann fór með okkur, alltaf sá
hann til að öllum liði vel. Allar þær
góðu minningar sem rifjast upp
hér heima og erlendis og á öllum
ferðum sem við fórum.
Vil ég þá sérstaklega minnast á
hvað okkur gekk illa að komast
til Madeira vegna ófyrirsjáanlegra
veðurbreytinga heima hjá okkur í
Malmö, þegar við vorum búin að
áhveða að halda jól á Madeira.
Ekki var hann að láta þetta ergja
sig, þó að við höfðum misst af einni
viku, við fengum okkur bara einn
Gammel Dansk um kvöldið og lét-
um okkur bara líða vel þangað til
að næsta vél fór, það er að segja
viku síðar. Alltaf sá hann margar
hliðar á hveiju máli.
Frá mínum fyrstu kynnum af
Hauki hefur hann reynst mér vel
allar stundir sem tengdafaðir.
Heimilið hans hefur alltaf staðið
opið fyrir mig og mína fjölskyldu.
Á erfiðum tímum var hann ótrú-
lega rólegur, skilningsríkur og
réttvís. Aldrei heyrðist kvartað eða
kveinað út í eitt eða neitt. Það var
alltaf þægilegt og gott að vera í
návist hans.
Steinar Guðsteinsson.
Ég tek undir þau orð föður míns,
að afi var einstakur og ómissandi.
En það er erfitt að minnast hans
sem bara afa, því hann var svo
mikið meira en það, en sérstakur
á allan hátt. Ég fékk mörg góð ráð
í veganesti sem ég mun bera með
mér. Það má nefna það sem dæmi
að þegar ég var lítil stelpa, furðaði
ég mig á af hveiju hann bar alltaf
úrið inn á úlnliðnum. Ég sneri því
rétt, en hann sagðist hlífa glerinu
með þessu og hef ég borið mitt
úr eins síðan. Vil ég líka minnast
á ferðirnar okkar til Madeira, þær
mjög voru sérstakar. En það skipt-
ið sem við misstum af flugvélinni,
þá beit hann í vörina og lét ekki
verða meira úr því og sagði „þetta
reddast alltaf einhvernveginn".
Hann var oft að smíða og dunda
sér í skúrnum, ég vissi oftast ekki
hvað hann var að búa til. En alltaf
komu allskonar furðuhlutir út úr
skúrnum sem voru bæði á jörðu
og á lofti.
Þvílíkar dýrðarminningar frá
sumarbústaðnum, þegar hann lán-
aði mér veiðistöngina sína og við
löbbuðum meðfram bakkanum og
grasið straukst um fætur okkar
með fallegum hljóðum og hann
blístraði undir, þá og þar fékk ég
minn fyrsta lax.
Birting afmælis- og
minningargreina
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til birtingar endur-
gjaldslaust. Greinunum er veitt viðtaka á ritstjórn blaðsins í Kringl-
unni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Kaupvangsstræti 1,
Akureyri. Þá er enn fremur unnt að senda greinarnar í símbréfi
(5691115) og í tölvupósti (minning@mbl.is) — vinsamlegast send-
ið greinina inni í bréfinu, ekki sem viðhengi.
Um hvern látinn einstakling birtist ein uppistöðugrein af hæfi-
legri lengd, en aðrar greinar um sama einstakling takmarkast við
eina örk, A-4, miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd, - eða
2200 slög (um 25 dálksentimetra í blaðinu). Tilvitnanir í sálma eða
ljóð takmarkast við eitt til þijú erindi. Greinarhöfundar eru beðnir
að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar
greinar um fólk sem er 70 ára og eldra. Hins vegar eru birtar afmæl-
isfréttir ásamt mynd í Dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er lögð á, að handrit séu vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi út-
prentuninni. Það eykur öryggi í textameðferð og kemur í veg fyrir
tvíverknað. Auðveldust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa sem í
daglegu tali eru nefndar DOS-textaskrár. Þá eru ritvinnslukerfin
Word og Wordperfect einnig auðveld í úrvinnslu.
í öll þau skipti sem við höfum
komið á Keflavíkurflugvöll á ferð-
um okkar, þá hefur hann alltaf
tekið á móti okkur og skilað okkur
eins. Þess á milli slappaði hann af
í stólnum sínum með góða bók.
Honum leiddist aldrei og ein
mannsævi var allt of stutt fyrir
hans framkvæmdir. Megir þú vera
kominn í friðinn, dýrðina og áfram
lifa í minni og hjarta mínu. Ég
veit að þú ert farinn úr þessum
heimi, en í hjarta mínu geymi ég
þig-
Þitt einlæga afabarn,
Kristín Steinarsdóttir.
Við viljum minnast afa okkar,
Hauks Þorsteinssonar, sem alltaf
var svo góður og ljúfur við okkur.
Það mun ekki verða létt að bera
þessa sorg og vita til þess að mað-
ur geti ekki heimsótt hann, sem
við gerðum svo oft, til að fá hjá
honum ráð, sem hann miðlaði okk-
ur af lífsreynslu sinni. Frá því við
vorum smástrákar fórum við á
sumrin í Heiðardalinn og austur á
Hól til að fara í laxveiði. Hann
kenndi okkur þá mörg góð ráð um
hvernig maður átti að ná þeim
stóra á land.
Eitt af áberandi einkennum hans
var að það voru aldrei til nein
vandamál, heldur bara verkefni
sem átti að leysa. Mikið var það
spennandi og gaman að sjá öll þau
tæki og uppfinningar sem hann
bjó til, sem hann svo notaði m.a
til að leita eftir „Gullskipinu" aust-
ur á Skeiðarársandi með sínum
félögum.
Snemma í vor sýndi hann okkur
gamlar kvikmyndir frá þeirra
fyrstu ferðum austur á Skeiðarár-
sand, sáum við þá lífsgleðina og
viljann sem í afa bjó frá fyrstu tíð
og var hún jafn sterk alla leið fram
að því að þessi erfiði sjúkdómur
að lokum dró hann frá okkur. Sem
fullorðnir menn í dag erum við
þakklátir fyrir allt sem hann hefur
gefið og gert fyrir okkur sem góð-
ur afi og hlýr vinur.
„Þína gleði þú okkur alltaf veitt-
ir og gafst. En nú ert þú lagstur
og farinn að sofa. Megi værðin og
róin yfir þér hvíla. Sólin rís og
aftur sest. En fleiri góðar stundir
með þér okkur ekki gefst.“
Elsku afi, við munum sakna þín
sárt hvern einasta morgun sem við
munum vakna án þín.
Allar þær ljúfu minningar um
hann elsku afa munu lifa í okkur
allar stundir. Guð blessi og varð-
veiti Hauk afa.
Haukur Magnússon og
Guðmundur Magnússon.
Nú þegar Haukur er látinn er
margs að minnast. Við Magnús
kynntumst Hauki á ólíkan hátt.
Magnús kynntist Hauki og Ólafi
samstarfsfélaga hans árið 1966 er
hann hóf störf hjá fyrirtæki þeirra
að loknu námi. Var samstarf við
þá félaga ætíð mjög gott. Magnús
tók við verkstæðinu hjá Hauki er
hann hætti rekstri. Haukur var þó
ætíð með annan fótinn á verkstæð-
inu enda var hann hagleiksmaður
mikill og uppfinningasamur.
Skemmst er að minnast fljóta-
prammans er hann hannaði og
smíðaði síðastliðið sumar og jepp-
ans er hann smíðaði frá grunni.
Erlingur kynntist Hauki er hann
giftist konu sinni sem var systir
Kristínar heitinnar, konu Hauks.
Þeir bundust nánum vinskap er
Erlingur leigði atvinnuhúsnæði í
Ármúla 32 af Hauki og Ólafi.
Margar minningar streyma
fram er rifjaðar eru upp morgun-
stundirnar inni á kaffistofu hjá
fyrirtæki Magnúsar. Margt var
skrafað og hafði Haukur ætíð eitt-
hvað til málanna að leggja, enda
víðförull og vel að sér í ólíkum
málaflokkum. Þá hafði hann ávallt
góð ráð í bakhöndinni ef til hans
var leitað. Einnig má ekki gleyma
að á sömu stundum var margt
brallað og skipulagt. Má þar minn-
ast ferðalaga í sumarbústað Hauks