Morgunblaðið - 15.03.1998, Qupperneq 48

SUNNUDAGUR 15. MARZ 1998
MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
f( SJÓNVAP.PIÐ ER f \ VIE3GEPe>, CSRETni? ! 1
1 I í
■ 2
r—1 J | ^ o
és pou EKiO AO HORB4 'a
piG STAIZA ÚTOM GUJ66Am.j
Tommi og Jenni
^þAÞ Ok.
YF/R. HANtí
MÚS 1 LRIKr
FAN6A SKR/i
PFBRA.
© 1998 TURNÖl EWTERTAÍNMENT CO.
P1ST FDTTOW8 Pft68S 8PMCB
Ljóska
Ferdinand
Smáfólk
o
I HAVE TO 5TA^ tuned
FOR 5CENE5 FROM
NEXT U)EEK'5 EPI50PE..
Ég hélt að þú værir að fara út. Ég get
það ekki .. . þeir sögðu að við ættum
að horfa á atriði úr framhaldsþættin-
um í næstu viku ...
Jæja, ég er að fara út. Ég vildi Ég verð að horfa á atriði úr
gjarnan fara með þér ... þættinum sem verður sýndur í
næstu viku ...
Kringlan 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Þrjú afburða
fögur sönglög
Frá Auðunni Braga Sveinssyni:
EKKI get ég látið hjá líða að minn-
ast á þrjú sönglög við fógur og vel
ort ljóð, sem oft eru leikin og sungin
í útvarpinu nú á dögum. Varla er
það tilviljun, að ljóðin við þessi
ágætu lög eru eftir viðurkennd þjóð-
skáld. Þama hafa snillingar orða og
tóna að unnið. 011 þjóðin hefur tekið
einróma við listaverkum þeirra.
Hamingjusamir hljóta þeir lista-
menn að teljast, sem þannig ná eyr-
um og huga þjóðar sinnar. Vel get
ég hugsað mér, að verk þessara önd-
vegis listamanna lifi mjög lengi, þó
að mér komi hins vegar ekki til hug-
ar, að þau lifi jafn lengi og íslensk
tunga er töluð og tónar óma. Allt of
oft er því slegið fóstu, að eitthvert
hugverk lifi endalaust. Við megum
ekki taka svo djúpt í árinni.
Hver eru þá þessi ágætu lög og
ljóð?
1
Fyrst vil ég nefna elsta sönglagið,
ef ég man það þá rétt, en það er gert
við ljóð Halldórs Laxness: Hvert ör-
stutt spor. Jón Nordal hefur samið
þetta snilldarlag. Hann er sonur
Sigurðar Nordals. Komungur hóf
hann að semja tónverk og vakti
strax mikla athygli. Aðeins nítján
ára að aldri, árið 1945, tók hann þátt
í öðru listamannaþinginu hérlendis.
Vom þá flutt eftir hann tvö tónverk.
Alla sína ævi hefur hann helgað tón-
menntum starfskrafta sína. Skóla-
stjóri Tónlistarskólans í Reykjavík
var hann í aldarfjórðung. Oft hef ég
hlýtt á lagið hans Jóns Nordals og
ætíð notið þess sem mikils og hug-
ljúfs listaverks. Þess skal getið, að
ljóð Laxness er birt í sjónleiknum
„Silfurtúnglinu", endurskoðaðri gerð,
sem gefin var út 1975. Fyrsta erind-
ið, af fjómm alls, er á þessa leið:
Hvert örstutt spor var auðnuspor með þér,
- hvert andartak, er tafðir þú hjá mér,
var sólskinsstund og sæludraumur hár,
minn sáttmáli við Guð um þúsund ár.
2
Þá er það Kvæðið um fuglana sem
Davíð Stefánsson frá Fagraskógi
orti og birtist í nýrri kvæðabók, sem
út var gefin 1947. Var það sjöunda
ljóðabók skáldsins. Það er Atli
Heimir Sveinsson sem gert hefur
þetta ljóð svo að segja ódauðlegt
með sönglagi sínu, sem hljómar
stöðugt frá því að það var samið -
fyrir allmörgum ámm. Öll em erindi
ljóðsins fögur, en mér finnst það rísa
hæst í þessu yfirlætislausa erindi:
Sá einn er skáld, sem elskar jörð og sól,
þó eigi hvorki björg né húsaskjól.
Hann veit, að lífíð sjálft er guðagjöf,
og gæti búið einn við nyrstu höf.
Lag Atla Heimis lyftir þessu
fagra ljóði í hæstu hæðir.
3
Þá er ég kominn að þriðja söng-
laginu, sem ort er við erindi úr
Hulduljóðum Jónasar Hallgrímsson-
ar og hefst þannig:
Smávinir fagrir, foldarskart
fffill í haga, rauð og blá
brekkusóley, við mættum margt
muna hvert öðru að segja frá.
Prýðið þið lengi landið það,
sem lifandi guð hefur fundið stað
ástarsælan, því ástin hans
alls staðar íyllir þarfir manns.
Hver hefur svo gert lag við þetta
fagra og tilkomumikla Ijóð? Það er
enginn annar en höfundur lagsins
við ljóðið úr Silfurtunglinu, sem fyrr
er getið, sjálfur Jón Nordal. Lagið
er einkar fagurt og fyllt viðkvæmni
og innileika. Þarna hefur Jóni Nor-
dal tekist að magna áhrif þessa ljóðs
listaskáldsins góða, og vom þau þó
ærin fyrir.
Vissulega em þau mörg sönglög-
in, sem heilla mann, fyrr og síðar; og
þessi þrjú, sem ég hefi minnst á hér
að framan, eru að mínum dómi af-
burða fögur. Tel víst, að hér mæli ég
fýrir munn margra. Ég þakka höf-
undunum framlagið.
AUÐUNN BRAGI SVEINSSON,
Hjarðarhaga 28, Reykjavík.
Skiptaverð á físki
ekki flókið mál
Frá Jens Pétri Jensen:
ÉG VIL byrja á að þakka fyrir gott
Morgun-vef-blað. Ég var að lesa
fréttimar um „sjómannadeiluna“ og
þær tillögur, sem stjómskipaða
nefndin kom með. Enn og aftur er
það ríkisstjómin, sem á að „bjarga“
hlutunum og nú með því að endur-
vekja hið gamla verðlagsráð sjávar-
útvegsins - að vísu í breyttri mynd.
Tillagan um kvótaþing er ágæt og
hana má vel framkvæma á opinber-
um vettvangi, líkt og með verðbréfa-
þingið. En hitt að ætla opinberum
aðila, að „reikna“ út fiskverð og
fylgjast með því heyrir einfaldlega
fortíðinni til. Sjómenn og útvegs-
menn verða að axla þessa ábyrgð
sjálfir. Þeir verða að skilja, að þeir -
líkt og allir aðrir viðsemjendur á
vinnumarkaði - eiga einir að semja
um sín launamál. Og þá er ég kom-
inn að kjarna málsins. Skiptaverð á
fiski er í eðli sínu ekki flókið mál að
semja um. Sjómenn og útvegsmenn
ættu að geta samið um verð á fiskin-
um, rétt eins og flestir aðrir semja
um laun og launakjör. Utvegsmenn
verða að axla þá ábyrgð, sem frjáls
atvinnumarkaður býður uppá. Sjó-
menn ættu að bjóða útgerðarmönn-
um uppá það, að semja um fast
skiptaverð fyrir ákveðið tímabil fyrir
allar físktegundir. Þetta ætti fyrir
löngu að vera orðinn fastur hluti af
samningaferlinu, fyrst þeir á annað
borð halda dauðahaldi í hlutaskipta-
kerfið.
Skoðanir sem fram koma í bréfinu
eru mínar, en ekki Þjóðhagsstofnun-
ar.
JENS PÉTUR JENSEN,
hagfræðingur og vinnur hjá
Þjóðhagsstofnun.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.