Morgunblaðið - 12.08.1998, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
MIÐVIKUDAGUR 12. ÁGÚST 1998 3§r-
í
«
1
i
i
í
I
%
i
<
«i
€
€
<9
€
4
€
S
«
3
1
ar Guðmundar Björgvinssonar. Við
ótímabært fráhvarf hans tekur tóm-
leikinn við. Spurningar um sann-
girni og ástæður gerast áleitnar. Af
hverju þarf vænn piltur í blóma lífs-
ins frá að hverfa svo fyrirvaralaust?
Hverfulleiki fær nýja merkingu.
Guðmundur var einstaklega glað-
vær og kom sér alls staðar vel.
Hann var vel liðinn af öllum sínum
samstarfsfélögum. Þeir viðskipta-
menn sem hann átti samskipti við
báru honum allir vel söguna. Guð-
mundur hafði nýverið tekið við við-
urkenningu fyrir vel unnin störf og
trygglyndi \dð fyrirtækið í tíu ár.
Það er með miklum söknuði sem
starfsfólk Vífílfells kveður þennan
góða dreng. í sorginni reynum við
að ylja okkur við margar góðar
minningar. Það skarð sem Guð-
mundur skilur eftir sig í okkar röð-
um verður ekki fyllt. Við þökkum
Guðmundi fyrir samfylgdina og
biðjum Guð að styrkja foreldra,
systkini og ástvini á þessum erfíðu
tímum. Minning Guðmundar lifir.
Starfsfólk Vífilfells.
Blítt brosið, ljúft viðmótið og
hressilegur hláturinn frá stórkostleg-
um manni er þagnaður um alla eilífð.
Eftir situr maður klökkur en jafn-
framt þakklátur Gumma fyrir að
hafa fengið að kynnast honum.
Gummi var enn eitt fómarlamb okk-
ar harðgerða vegakerfis og eins og
svo margir aðrir alltof ungur og því
eftirsjáin margfalt meiri. Einhvem
veginn gæddi Gummi gosið lífí, sem
hann sentist með frá Vífilfelli, þar
sem hann starfaði. Hann var einstakt
Ijúfmenni sem gaman var að spjalla
við og fá í sínar vikulegu heimsóknir.
Við kveðjum Guðmund með sökn-
uð og sorg í hjarta og vottum að-
standendum hans okkar dýpstu
samúð.
Þorleifur og starfsfólk
Eldsmiðjunnar.
Kveðja frá handknatt-
leiksdeild Víkings
í raðir okkar Víkinga sem stönd-
um að heimaleikjum Víkings í hand-
bolta hefur verið höggvið skarð sem
erfitt verður að fylla. Góður félagi
er fallinn frá langt fyrir aldur fram.
Við kynntumst Gumma þegar
nokkrir hressir strákar sem voru að
vinna saman hjá Vífilfelli komu til
að aðstoða okkur við dyravörslu og
fleira í Víkinni. Tveir þessara stráka
hafa síðan haldið mikilli tryggð við
Víking og var Gummi annar þeirra.
Margir gera sér ekki grein fyrir
því að það að halda úti íþróttafélagi
kallar á fleira en iðkendur, afreks-
menn og stjómir. Fjöldi sjálfboða-
liða er nauðsynlegur til þess að
halda starfinu gangandi.
Gummi var einn af þeim sem við
gátum alltaf leitað til og var hann
einn af okkar traustustu mönnum
og skipti þá sjaldnast máli hvert
verkefnið vai-, alltaf reyndi hann að
gefa sér tíma til að hjálpa okkur við
framkvæmd leikja.
Gummi, sem var ákafur stuðnings-
maður Víkings, átti það til þegar illa
gekk inni á vellinum og áhorfendur
margir hverjir að koðna niður í sæt-
um sínum, að ganga meðfram áhorf-
endabekkjum og fá fólk til þess að
vakna og hvetja sína menn sem svo
oftar en ekld skilaði sér inn á völlinn í
meiri baráttu leikmanna. Þetta lýsir
Gumma nokkuð vel; ófeiminn, ósér-
hlífinn, drífandi og mikill húmoristi.
Okkur er minnisstætt fyrir u.þ.b.
tveimur árum þegar við höfðum
samband við Gumma fyrir einn leik-
inn, þá sagðist hann ekki komast
vegna þess að hann hafði fótbrotnað
illa en hann myndi koma um leið og
hann yrði ferðafær. Tveimur leikjum
seinna mætti Gummi svo á tveimur
hækjum og sagðist tilbúinn að hjálpa
til ef við gætum eitthvað notað hann.
Við tókum hann á orðinu og
spurðum hann hvort hann væri til-
búinn að skrá tölfræði, þó svo hann
hefði aldrei komið nálægt þvi fyrr.
Gummi skoðaði eyðublaðið og velti
því aðeins fyrir sér, bað um smá
skýringar á tæknimáli og vatt sér
svo í skráninguna og skilaði henni
með mikilli prýði.
Það var mikill heiður iyrir oklon-
sem myndum heimaleikjaráð Vík-
ings í handbolta þegar Handknatt-
leikssamband íslands bað okkur að
vera eitt fjögurra félaga til að sjá
um öryggisgæslu og fleira á HM 95 í
Laugardalshöll. Verkefnið var mjög
spennandi en jafnframt stórt og
erfitt. Til þess að þetta væri mögu-
legt þurfti allur hópurinn að leggjast
á eitt og fóma eins miklum tíma og
nokkur kostur væri. Þegar leitað
var til Gumma var hann reiðubúinn
að leggja á sig eins mikla vinnu og
þyrfti nema hann óskaði eftir að
eiga frí vaktina 19. maí því þeir tví-
burabræðurnir ætluðu að halda upp
á 25 ára afmælin sín og ekki gleymdi
hann félögum sínum sem stóðu
vaktina í Laugardalshöllinni því
hann mátti ekki heyra annað nefnt
en við kæmum allur hópurinn eftir
vaktina og samfögnuðum þessum
tímamótum í lífi þeirra.
Það er alltaf hörmulegt þegar
ungt fólk í blóma lífsins fellur frá og
við eigum erfitt með að horfast í
augu við það að góður félagi okkar
muni ekki koma í haust í byrjun
leiktíðar til þess að starfa með okk-
ur. Við viljum þakka Gumma fyrir
allar samverustundirnar á liðnum
árum og ósérhlífið starf fyrir hand-
knattleiksdeildina.
Öllum aðstandendum sendum við
innilegar samúðarkveðjur. Megi
minningin um góðan dreng styrkja
þau í sorginni.
Elsku Gummi okkar. Síðustu dag-
ar hafa verið öllum sérstaklega eifið-
ir. Það er svo einkennilegt að allt það
sem maður hefur í þessu lífí telur
maður vera sjálfsagt. Það að njóta
nærveru þinnar og þinnar yndislegu
persónu í þann tíma sem þú varst hjá
okkur er ekki sjálfsagt og því höfum
við komist að undanfama daga.
Við urðum þeirrar gæfu aðnjót-
andi að fá að kynnast Guðmundi, eða
GUmma eins og við kölluðum hann, í
gegnum Krissa bróður hans. Yfir-
leitt þegar við litum inn í Neðsta-
bergi var Gummi þá annaðhvort
staddur þar eða var rétt ókominn.
Mikið var nú alltaf gaman að sjá
hann og öll skemmtilegu skrípabind-
in sem hann átti. Gummi var góður
drengur sem vildi öllum svo vel.
Hann Gummi hafði alltaf svolitla
tækjadellu og er okkur minnisstætt
þegar hann keypti sér tölvuna sína
sem er nú engin smásmíði og það var
nú ekki keypt hvað sem var, því það
hefði Gummi aldrei tekið í mál. I þau
skipti sem við heimsóttum Gumma í
Austurbergið þar sem hann var bú-
inn að koma sér vel fyrir, fengum við
höfðinglegar móttökur.
Síðast heyrðum við í Gumma
þegar hann var á leiðinni vestur
þar sem hann og fjölskylda hans
eiga sér paradís. Við spurðum
hann hvort möguleiki væri að fá
afnot af tölvunni hans. Gummi
sagði við okkur að það væri nú lítið
mál en hann væri að vísu á leiðinni
vestur. En því væri hægt að
bjarga með því að njóta aðstoðar
Bjögga bróður og þá kæmumst við
í tölvuna. Þetta lýsir honum
Gumma svo vel, alltaf tilbúinn að
rétta hjálparhönd, hvernig sem á
stóð. Að lokum sagði hann við okk-
ur að við værum velkomin að Ytra-
Felli um verslunarmannahelgina
ef við ættum leið hjá og mikið velt-
um við því fyrir okkur hvað væri
nú gaman að fara og heimsækja
hann, en því miður varð ekkert af
þeirri ferð.
Elsku Maddý, Hafsteinn og fjöl-
skylda, okkur langar til að senda
ykkur styrk í þessari miklu sorg og
við erum þess fullviss að ef einhver
fær góðar viðtökur hjá Guði og
englunum þá er það Gummi okkar.
Minningin um hann mun aldrei
gleymast og er sú minning geymd í
hjörtum okkar.
Elsku Gummi, þakka þér fyrir
þær stundir sem við áttum með þér.
Jóhann og Dagný.
Góður vinur minn, Magnús, var
að hringja í mig til að láta mig vita
að Gummi bróðir hans hefði látist i
bílslysi.
Ég hef verið aufúsugestur á
heimili foreldra þeirra frá því leiðir
okkar Magga lágu saman þar sem
þeir bjuggu framan af ásamt bræðr-
um sínum tveimur.
Gummi varð síðan fyrstur
bræðranna til að fjárfesta í íbúð,
ekki langt frá foreldrum sínum, í
Austurbergi. Skömmu seinna
keyptum við, ég og unnusta mín,
íbúð, einnig í Austurbergi, svo ekki
voru nema nokkrir metrar á milli
húsanna. Er Maggi hóf sinn bú-
skap fjárfesti hann einnig í íbúð í
sömu götu. Það var því stutt á milli
okkar og var gjarnan hist hjá
Magga en hans heimili hefur jafn-
an gegnt hlutverki félagsmiðstöðv-
ar.
Á tímabili keyi'ðum við allir þrír
leigubíl um helgar er hófst með af-
leysingum fyrir foreldra þeirra.
Það fréttist fljótt ef einhver
stendur sig vel í vinnu og Gummi
hafði möguleika á að keyra leigubíl
um hverja helgi og var iðinn við
aksturinn.
Þegar ég keyrði einnig höfðum við
samband milli bfla til að meta stöð-
una, hvar væri mest að gera o.s.frv.
Ég beið þó alltaf eftir að klukkan
nálgaðist 6.00 til að komast í kaffi
með þeim bræðrum og ræða um
daginn og veginn eftir annasama
nótt.
Hörmuleg slys sem þetta gera
ekki boð á undan sér og er mér því
miður ekki heimkomu auðið til að
taka þátt í minningarguðsþjónust-
unni er fer fram á íslandi.
Fjölskyldu Gumma, sem alltaf
hefur reynst mér svo vel, sendi ég
mínar innilegustu samúðarkveðjur.
Þið verðið með mér í bænum mínum.
Bjarki Már Magnússon,
Stokkhólmi.
Hann Guðmundur eða Spook,
eins og við vinnufélagarnir hjá Kók
kölluðum hann, lést í umferðarslysi
vestur í Dölum, rétt hjá gamla
bóndabænum sem þau systkinin
áttu, en þann stað kallaði hann
alltaf óðalið sitt. Oft vorum við búin
að ræða um það að við færum þang-
að að veiða með honum, en aldrei
varð neitt úr því og verður ekld úr
þessu, sem sýnir hve lífið er oft
styttra en maður á von á.
Spook hafði gaman af því að baka
og var hann duglegur að gefa okkur
vinnufélögunum að smakka. Hann
kom oft með poka fulla af kleinum
eða „muffins" í vinnuna og stundum
fylgdi uppskriftin með.
Við höfðum sérstaklega gaman af
því ein jólin þegar hann mætti í
vinnuna með fimm sortir af
smákökum og höfðum orð á því við
Spook hvað piparsveinn eins og
hann hefði með það að gera að baka
fimm sortir af smákökum einn í
heimili. Sagði hann þá að það væri
alltaf gott að eiga eitthvað með kaff-
inu ef gesti bæri að garði. Þetta lýs-
ir honum kannski einna best, alltaf
sígefandi, og það voru fleiri en við
vinnufélagarnir sem nutum gjaf-
mildi hans, þar sem hann vann
mikla sjálfboðavinnu fyrir hand-
knattleiksdeild Víkings á síðari ár-
um við miðasölu og dyravörslu og
þegar leikur var hafinn vantaði
hann aldrei í stuðningsklúbbinn.
Spook var mjög félagslyndur og
mætti á langflestar uppákomur sem
voru haldnar hjá Kók, svo sem úti-
legur, veiðiferðir eða hvað sem það
var þá var hann alltaf mættur á
staðinn og að sjálfsögðu með
myndavélina um hálsinn, hana vant-
aði aldrei. Hann pantaði síðan alltaf
aukasett af myndum úr framköllun
til þess að geta gefið okkur hinum,
sem alltaf gleymdum myndavélun-
um, myndir af okkur sjálfum.
Það er skrýtið að hugsa til þess
að maður eigi aldrei eftir að sjá
Spook aftur á kókbflnum sínum eða
heyra smitandi hlátur hans í verk-
smiðjunni. Spook var sjálfum sér
samkvæmur, glaðlyndur og alltaf
stutt í brosið. Eftir að hafa unnið
saman í hartnær áratug er margs
að minnast og eitt er víst að betri
sál höfum við ekki kynnst. Við vott-
um aðstandendum hans samúð okk-
ar á þessari sorgarstundu.
Guðmundur Blöndal og
Ingibjörg Hilmarsdóttir.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
INDRIÐI INDRIÐASON
vélamaður,
Langholtsvegi 14,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Áskirkju í dag, miðviku-
daginn 12. ágúst, kl. 13.30.
Steinunn Hákonardóttir,
Ingunn Karítas Indriðadóttir, Jóhann Sæberg Helgason,
Guðný Vigdís Indriðadóttir, Kristgeir Friðgeirsson,
Indriði Indriðason, Anna Árdís Helgadóttir
og barnabörn.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
KATRÍN SIGURÐARDÓTTIR,
áður Ljósheimum 9,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju föstu-
daginn 14. ágúst kl. 13.30.
Ingiríður Halldórsdóttir,
Þórhildur Halldórsdóttir,
Signý Halldórsdóttir,
Sigrún Haildórsdóttir,
Oddný Dóra Halldórsdóttir,
Pétur Eggertsson,
Jón Árnason,
Hrafn Einarsson,
Birgir Þorsteinsson,
Kristján Kristinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, amma og
langamma,
MARTA ÞORSTEINSDÓTTIR
frá Garðakoti í Mýrdal,
síðast til heimilis
í Bólstaðarhlíð 41, Reykjavík,
verður jarðsungin frá Háteigskirkju föstu-
daginn 14. ágúst kl. 13.30.
Steina Einarsdóttir, Lauritz H. Jörgensen,
Áki Hermann Guðmundsson, Hilma Hrönn Njálsdóttir,
Einar Þór Jörgensen, Marta Jörgensen,
Sesselja Jörgensen, Árelíus Örn Þórðarson,
barnabarnabörn,
systkini og fjölskyldur.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
SIGRÍÐUR M. OLSEN,
áður til heimilis
í Hvassaleiti 56,
verður jarðsungin frá Langholtskirkju fimmtu-
daginn 13. ágúst kl. 13.30.
Haraldur Stefánsson,
Ármann Haraldsson, Ólöf Eyjólfsdóttir,
Guðrún Haraldsdóttir, Sveinn Ingibergsson,
Áslaug Haraldsdóttir, Hallgrímur Pétursson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
ÓLAFUR THORODDSEN,
Álfheimum 15,
verður jarðsunginn frá Lágafellskirkju á morgun,
fimmtudaginn 13. ágúst, kl. 13.30.
Guðmundur Björn Thoroddsen, Kristín Ingvarsdóttir,
Ragnhildur Thoroddsen, Svanberg Árnason,
Ólafur Thoroddsen, Jónfna Sigurgeirsdóttir,
Ragnheiður Thoroddsen, Haukur Óskarsson
og barnabörn.
Lokað
Viðskiptavinir athugið!
Vífilfell ehf. verður lokað eftir hádegi í dag vegna jarðarfarar.