Morgunblaðið - 12.08.1998, Blaðsíða 52

52 MIÐVIKUDAGUR 12. ÁGÚST 1998
MORGUNBLAÐIÐ
* +
ASKOLABIO
Hagatorgi, sími 552 2140
Altabakka 8, slml 5U7 0000 o?| 507 0005
500 Á ALLAR MYNDIR KL. 5 0G 7 0G KR 600 KL.~9 OG 11 ]
Sýnd kl. 5, 7, 9 og 11.
NIKOLAJ COSTER WALDAU MADS MIKKELSEN PALlNAJÓNSDÓTTIIt
UlkíOírl: SIMON STAHO A»*lframlel6«ndur
TEK AALBÆK JENSEN og FRIBRIK ÞÓR
PETER AALBÆK JENSEN 0,
FRIÐRIKSSON FramlelOanai I
FRIÐRIK ÞÚ
ENRIK DANSTRUP
11. B. i. 12.
Sýnd kl. 5, 6.30, 9,11.30. b.í. i6.mDKm
BRUCEi
MERCl
RISIIMG
Einhvcr vclt ol miliið
Uulnml sum ciiyuni
atti að ycta leyst
Loyreyliiinaður sein
enginn getur stöðvað
www.samfilm.is
Sýnd kl. 5.
Sýndkl. 7,9og11.B. i. 14.
Sýnd kl. 6.55, 9 og 11.05. b.í. 14.
SUDIGfTAL
' Sjóari
gerist
poppari
SVEINN HAUKSSON hefur
gefið út geisladiskinn „Sólfing-
ur“ með tíu lögum, þar af níu
eftir hann sjálfan. Eins og
nafnið bendir til er þetta gítar-
tónlist og það er Sveinn sem
leikur á gítar á plötunni.
Sveinn er Húsvíkingur og
lærði fyrir löngu á klassískan
gítar, en kláraði aldrei neitt
stig. Hann er að mestu sjálf-
menntaður, lærði þó einn vetur
hjá Stefáni Hjörleifssyni. Sein-
ustu átta ár hefur hann verið
til sjós í Vestmannaeyjum, en
flutti til Reykjavíkur um síð-
ustu jól, gagngert til að hefja
gítarnám að nýju, og nú hjá
Hilmari Jenssyni í Tónlistar-
skóla FÍH.
Adam og Eva
Sveinn er ekki alveg nýr á
tónlistarmarkaðinum því hann
hefur áður gefið út tvo geisla-
diska.
„Ég gaf út diskinn „Dropi í
hafíð“ árið 1983. Það var að
mörgu leyti vit í henni og ég
var að gera mikið af nýjum
hlutum. Hún er hins vegar
barn síns tíma, var gerð af
vanefnum og ég notaði
trommuheila í staðinn fyrir
trommuleikara og það kemur
illa út. Þegar ég geri hins veg-
ar diskinn „Alíslensk þjóðráð“
árið 1986, þá fékk ég góða
söngkonu, Kristrúnu Sigurðar-
dóttur, til liðs við mig, og
nokkra góða hljóðfæraleikara
og hún er miklu betri. Lagið
Adam og Eva á þeim diski varð
vinsælt og hefur verið spilað
árlega í útvarpinu," segir
Sveinn um eldri diskana sína.
„Á „Sólfíngri“ eru margir
góðir tónlistarmenn með mér.
— Eg tók þann disk upp árið
1993. Ég fékk Þorstein Gunn-
arsson, trommuleikara í
Sljórninni, Eyþór Arnalds á
selló og Jón Ólafsson á hljóm-
borð til að taka upp grunna að
níu lögum, en ég notaði ekki
nema fímm þeirra. Upptökum-
ar máttu svo bíða, því ég var
trúbador í þijú ár og í öllu
ruglinu sem fylgir því. Maður
gerir lítið af viti á meðan, og
það tekur alla orkuna frá sköp-
unarhæfíleikunum."
Jákvæðni og neikvæðni
Textarnir em flestir eftir Jó-
hannes Sigurjónsson, einnig á
Sveinn tvo texta og Guðbergur
Aðalsteinsson einn. Þeir Qalla í
megindráttum um ástina eða
mannvonskuna.
- Eru þessi umfjöllunarefni
þér hugleikin?
„Maðurinn er flóknara fyrir-
bæri en svo að hægt sé að gera
honum skil í texta. En þetta
em staðreyndir lífsins, sérstak-
lega um ofsóknir hvíta manns-
ins á hendur öðmm kynþátt-
um. Það er ágætt ef maður
getur komið einhverjum skila-
boðum á framfæri, en við fjöll-
um bæði um jákvæðar og nei-
kvæðar hliðar mannsins. Svo
er spurning hvort maður eigi
að vera að velta sér upp úr nei-
kvæðu hlutunum, það er víst
nóg af því.“
Flókin en virðist einföld
Sveinn er þegar farinn að
leiða hugann að næsta diski og
aðallega hvernig tónlist verður
á honum.
„Það verða bara hrein hljóð;
pípuorgel, trommur, klassískur
gítar og svo rafmagnshljóðfær-
in. Tónsmíðarnar verða flókn-
ari en þessi venjulega popptón-
list. Hún hljómar kannski ein-
faldari en það sem er að baki.
Það em ekki margir sem hafa
verið að gera svona tónlist. Ég
ætla að spreyta mig á henni og
nota til þess það sem ég er að
læra.“
Bað hennar með
auglýsingu í
Morgunblaðinu
LESENDUR Morgunblaðsins
hafa ef til vill tekið eftir lítilli og
rómantískri auglýsingu á síðu
átta síðastliðinn laugardag. Þar
voru eftirfarandi skilaboð: „Ela,
ég elska þig... Hermann. Viltu
giftast mér?“
„Þetta byrjaði þannig að ég á
vinkonu sem heitir Áslaug Am-
ardóttir og býr í Þýskalandi.
Þessi kærasti Elu hafði sam-
band við Áslaugu til þess að
biðja hana um að hjálpa sér að
koma auglýsingunni í Morgun-
blaðið," segir Herdís Hjörleifs-
dóttir sem hafði milligöngu um
málið.
„Við fórum hringferð um land-
ið og þegar við komum til föður
Áslaugar á Akureyri, séra Arnar
Friðrikssonar, þá var ég beðin
um að lesa vel laugardagseintak
Morgunblaðsins þegar við kæm-
um til Reykjavíkur. Við keypt-
um auðvitað blaðið á laugardeg-
inum og fórum í gegnum það.
Þar rak ég augun í auglýsinguna
og afhenti Elu blaðið. Ég sagði
henni að skoða það vel og hún
horfði á myndirnar af fólkinu á
síðunni og sagði: „Ég þekki eng-
an þama.“
Eg sagði við hana: „Skoðaðu
það betur.“
Þá sá hún auglýsinguna, hálf-
fölnaði og sagði ekki orð. Hún
sýndi engin svipbrigði. Hún bara
fraus. Svo fór hún að flissa og
var eins og hálfgerður kjáni.
Enda gat hún lítið sagt. Svo
hringdi Hermann og hún svaraði
honum með eins atkvæðis orðum
og gaf lítið út á þetta.
Síðan fór ég með hana niður
Laugaveginn og þá fór smátt og
smátt að koma litur framan í
hana. Og þegar við fórum aftur
heim, hringdi hún í hann og
sagði: „Já“. Þá var hún búin að
jafna sig og var bara orðin nokk-
uð ánægð með bónorðið. Mér
skilst að þá hafi komið þögn
hinumegin á Iínunni og menn
em með vangaveltur um að það
hafi liðið yfir hann. Enda er
hann búinn að ganga á eftir
henni með grasið í skónum í tvö
ár.
Mér skilst að allir séu búnir að
skipuleggja brúðkaupið hennar
og hún hafi lítið um það að segja.
Það verði í sumar og að sögn Ás-
laugar á séra Orn Friðriksson að
gefa þau saman, ég á að vera
svaramaður hennar og María
Sigurðardóttir vinkona okkar á
Hvammstanga heimtar að hún
gifti sig í gömlu kirkjunni þar.
María var búin að spá fyrir
henni að hún ætti eftir að lesa
frétt sem hún yrði að gjöra svo
vel að taka afstöðu til og sá fyrir
bæði brúðkaup og brúðkaups-
ferð. Þannig að henni finnst hún
eiga heimtingu á því að þau gifti
sig í þessari kirkju.“