Morgunblaðið - 07.11.1998, Blaðsíða 56

> 56 LAUGARDAGUR 7. NÓVEMBER 1998
KIRKJUSTARF
MORGUNBLAÐIÐ
Laugarneskirkja
Safnaðarstarf
Djassinn dunar í
Laugarneskirkju
HVERNIG er hægt að enda helg-
ina betur? í kvöldmessum Laugar-
neskirkju ríkir létt sveifla í tónum
og tali en helg alvara Guðs orðs
mætir spurningum hjartans. Á
morgun, sunnudag, kl. 20:30 hefst
kvöldmessa nóvembermánaðar.
Hjónin Bjami Karlsson og Jóna
Hrönn Bolladóttir þjóna við mess-
una ásamt framúrskarandi tónlist-
arfólki. Þar eru þeir Tómas R. Ein-
arsson á kontrabassa, Matthías
Hemstock á trommur, Sigurður
Flosason á saxófón og Gunnar
Gunnarsson á píanó. Kór Laugar-
- neskirkju syngur ásamt Þorvaldi
Halldórssyni sem flytur einsöng.
Djassinn hefst í húsinu kl. 20:00 svo
gott er að koma snemma í góð sæti
og njóta kvöldsins.
Bjarni Karlsson,
sóknarprestur.
Þjóðlagamessa
ÞJÓÐLAGAMESSA verður haldin
á morgun, sunnudag, í Hafnarfjarð-
arkirkju.
Fyrir nokkrum árum samdi
sænska tónskáldið og presturinn
Per Harling messu er fékk nafnið
„messa i viston" á sænsku eða
„þjóðlagamessa" á íslensku. Þjóð-
"* lagamessan er byggð á samnor-
rænni þjóðlagahefð þar sem taktur
og tónar tengjast vísnasöng eins og
hann gerist bestur. Vísan og vísna-
söngurinn er eitt aðal einkennið á
norrænni alþýðusönghefð. Um öll
Norðurlönd eru sungnar vísur oft
við undirleik harmonikku eða fíðlu.
Vísurnar segja sögur af venjulegu
fólki og hetjum og tónlistin á sér
ævafornar rætur í dölum og skóg-
um Svíþjóðar, Noregs og Finn-
lands. I þjóðlagamessunni er vísan
og vísnatónlistin gerð að undirstöðu
helgihaldsins í kirkjunni. Allir hinir
hefðbundnu messuliðir eru á sínum
stað, en þeir hafa verið endursamd;
ir að hætti vísnamenningarinnar. í
^stað hefðbundinnar miskunnarbæn-
ar, dýrðarsöngs, undirbúnings und-
ir altarisgönguna og annarra liða,
hefur Per Harling samið nýja tón-
list og nýjar vísur. Auk þessa tengj-
ast nýir sálmar messunni, sálmar
sem að sjálfsögðu byggjast á vísna-
hefðinni.
Á sunnudagskvöld mun þjóðlaga-
hljómsveit undir stjórn Arnar Am-
arsonar leika og syngja í messunni.
Sr. Þórhallur Heimisson þjónar fyr-
ir altari en sr. Þórhildur Ólafs
predikar. Eftir þjóðlagamessuna
bjóða fermingarbörn kirkjugestum
til veislu í safnaðarheimilinu en það
hafa þau gert um árabil á kristni-
boðsdegi.
Gospel tónleikar
í Vídalínskirkju
* VÍDALÍNSKIRKJA sunnudaginn
8. nóvember, 1998, kl. 20. Gospel
tónleikar verða á morgun, sunnu-
dag, kl. 20 í Vídalínskirkju í umsjá
KFUM og KFUK, sem halda um
þessar mundir upp á 100 ára afínæli
félags síns. Lög úr Sister Act og
fleira. Allir eru hjartanlega vel-
komnir. Við skulum fjölmenna á
þessa skemmtilegu tónleika og
leggja þannig hinu góða málefni lið,
að útbreiða trúna á frelsarann okk-
ar, Jesú Krist.
Hans Markús Hafsteinsson,
sóknarprestur.
Kona, læknir,
prestur,
kristniboði
Á FRÆÐSLUMORGNI í Hall-
grímskirkju á morgun, sunnudag,
flytur séra Sigurður Pálsson erindi í
tilefni af kristniboðsdegi um lækn-
inn, prestinn og kristniboðann
Steinunni Heyes.
Steinunn var Borgfirðingur, fædd
seint á síðustu öld. Sextán ára göm-
ul fór hún til Ameríku með lítið ann-
að í farangrinum en Passíusálmana
og Hallgrímskver. Þar barðist hún
til mennta, lærði til prests og nam
síðan læknisfræði og gerðist
kristniboði í Kina ásamt eiginmanni
sínum, sem einnig var læknir. Þau
störfuðu á vegum bandarísks trú-
boðsfélags.
Á sama tíma var kristniboðs-
hreyfingin að stíga sín fyrstu spor á
íslandi.
Kirkjan og
kærleikurinn
KÆRLEIKSÞJÓNUSTA er vaxt-
arbroddur í kirkjulegu starfi á ís-
landi. Verkefni kærleikans eru
óþrjótandi. En miklu skiptir að
starfshættir og stefna safnaðanna
og þjóðkirkjunnar séu skýr til að
ekki verði efnt til samkeppni við
mannúðarhreyfingar eða opinberar
stofnanir. Hvert er og verður hlut-
verk kærleiksþjónustu kirkjunnar?
Til að ræða þessar spurningar efnir
biskupsembættið til málþings í
Hjallakirkju mánudaginn 9. nóvem-
ber undir yfirskriftinni „Kærleiks-
þjónusta kirkjunnar innanlands".
Þingið, sem hefst kl. 17, er öllum
opið: Sóknamefndafólki, prestum,
djáknum og starfsfólki safnaða og
áhugamönnum um kirkju kærleik-
ans. Þess er vænst, að sóknarnefnd-
ir sendi einn eða fleiri fulltrúa.
Skráning fer fram á Biskupsstofu.
Kvöldsamvera í
Digraneskirkju á
sunnudagskvöldið
TIL viðbótar hefðbundinni messu-
gjörð verður öðru hverju boðið upp
á samveru á sunnudagskvöldi kl.
20:30. Samverustundirnar eru með
óhefðbundnu sniði. Þar er lögð
áhersla á lofgjörð, léttan og líflegan
söng. Enginn kór en organisti og
jafnvel lofgjörðarhópur leiða kirkju-
gesti í almennum safnaðarsöng.
Gert er ráð fyrir mikilli þátttöku
safnaðarins í helgihaldinu. Á sam-
verunni gefum við okkur tíma til
fyrirbæna þar sem kirkjugestir
koma með bænarefni sín til prests
eða annars fyrirbiðjanda og beðið
er með og fyrir hverjum og einum.
Eins geta kirkjugestir skrifað bæn-
arefni sín á blað og verður beðið
fyrir því efni sérstaklega.
Altarisganga er mikilvægur þátt-
ur í samverunni, þar sem söfnuður-
inn í trú þiggur sakramentið sem er
Jesús sjálfur.
Samkoma hjá
KFUM og K
SAMBAND íslenskra kristniboðs-
félaga sér um almenna samkomu í
félagsheimili KFUM og K við
Holtaveg á morgun, sunnudag, kl.
17. Þessi dagur er kristniboðsdag-
urinn og verður kristniboðið kynnt
sérstaklega og fréttir sagðar frá
starfinu í Eþíópíu og Kenýa. Bjarni
Gíslason og Jónas Þórisson kristni-
boðar sjá um þann þátt. Guðlaugur
Gunnarsson kristniboði prédikar.
Kanga-kvartettinn og Afríku-systur
syngja. Gott tækifæri til að lofa Guð
og heyra um kristniboðið. Tekið
verður við gjöfum til kristniboðsins
á samkomunni.
Eftir samkomuna verður hægt að
fá létta máltíð á vægu verði. Allir
eru hjartanlega velkomnir.
Kristniboðssambandið.
Poppmessa í
Hjallakirkju
POPPMESSA verður haldin í
Hjallakirkju á morgun, sunnudag, á
almennum messutíma kl. 11. Popp-
band Hjallakirkju leiðir kirkjugesti
í léttum og skemmtilegum söng, en
markmið messanna er einmitt að ná
til sem flestra með fjölbreyttum
tónlistarflutnigni.
Fegurð ellinnar
- fyrirlestur
I DAG, laugardag, verður fyrirlest-
ur í Vídalínskirkju, Kirkjuhvoli,
norðursal, kl. 14.
Sr. Hans Markús Hafsteinsson,
sóknarprestur, flytur fyrirlestur
sem nefnist „Fegurð ellinnar".
Verður þar fjallað um þau tímamót í
lífi fólks þegar starfsævinni lýkur
og hvað tekur þá við.
Neskirkja. Biblíulestur kl. 10.30.
Lesið úr Matteusarguðspjalli. Allir
velkomnir. Sr. Frank M. Halldórs-
son.
Fella- og Hólakirlqa. Opið hús fyrir
unglinga kl. 21.
KEFAS, Dalvegi 24, Kópavogi. Al-
menn samkoma kl. 14. Allir hjartan-
lega velkomnir.
Akraneskirkja. Kirkjuskóli yngri
barna (6 ára og yngri) kl. 11. TTT-
starf í safnaðarheimilinu Vinaminni
kl. 13.
Krossinn. Unglingasamkoma kl.
20.30 í Hlíðasmára 5. Allir velkomn-
ir.
AÐSENDAR GREINAR
Samfélagið hryn-
ur ef það missir
trú á „hjartanu“
VELGENGNI í við-
skiptum og stjórnun er
að mati margra við-
skiptafrömuða og
stjórnenda á heims-
mælikvarða háð bæði
viðskipta- og stjórnun-
arviti og siðgæði hjart-
ans. Þeir telja samn-
inga ekki hagstæða fyr-
ir sig ef þeir eru ekki
hagstæðir fyrir alla
sem að samningaborð-
inu koma og alla þá er
samningurinn kemur til
með að snerta. Þetta
segir til um að þetta
fólk setur sér ekki tak-
markanir, heldur veit
það að það er alltaf til leið þar sem
allir hagnast og njóta góðs af. Hér á
landi virðist sá mikli misskilningur
Það er hægt og er án
efa farsælla að stjórna
þannig, segír Marsibil
Sæmundsdóttir, að af
hljótist fjárhagsleg
velgengni um leið
og manngildið er haft
í hávegum.
aftur á móti vera til staðar að ef við
ætlum að gera vel við fólk erum við
dæmd til að safna skuldum í leiðinni
og endum á hausnum í fjarlægii
framtíð. Að mínu mati ætti þetta
frekar að vera spurning um stjómun
og hagræðingu. Það er hægt og er
án efa farsælla að stjórna hvort sem
er landi, borg eða fyrirtæki þannig
að af hljótist fjárhagsleg velgengni
um leið og manngildið er haft í há-
vegum.
Prufum t.d. að setja vilja „hjart-
ans“ fyrst og nota svo „hausinn".
Hvað viljum við íslendingar (hjart-
að)? Við viljum góða heilbrigðisþjón-
ustu, þ.e. enga biðlista í læknisað-
gerðir, virðingu og góða umönnun
fyrir aldraða, fatlaða, öryrkja, og
alla þá er þurfa aðstoð samfélagsins
til að eiga góða ævidaga. Við viljum
úrræði fyrir börn, unglinga og fjöl-
skyldur í vanda. Við viljum mann-
sæmandi laun, góða skóla og gott
heimili. Þetta eru grunnatriði, byrj-
um á þeim fyrst. Þá kemur að
„hausnum“ til að finna út hvernig
hægt er að fá ft'am það sem „hjart-
að“ vill án þess að það bitni á fjár-
hag og öðrum mikilvægum mála-
flokkum. Þar næst tekur við mikil-
vægur þáttur sem heitir „að fram-
kvæma“ og að öllum líkindum er
farsælast að nota „líkamann",
„hausinn" og „hjartað" í því ferli.
Ofangreind atriði era grunnskilyrði
sem þarf að uppfylla til að Islend-
ingar geti verið hamingjusöm þjóð.
Þegar þessu er áorkað ætti þetta
með tímanum að leiða af sér mikinn
sparnað og aukið fjármagn í þjóðar-
búið. Hamingjusamt fólk verður síð-
ur sjúkt. Góðir skólar skapa ham-
ingjusöm börn og hæfa einstaklinga.
Fjölskyldur og einstaklingar fá
strax aðstoð ef eitthvað bjátar á og
vonandi er vandinn leystur áður en
hann fer að vefja upp á sig og
skemma frá sér. Skemmdarverk,
þjófnaðir og ofbeldi minnkar, ham-
ingjusamt fólk tekur yfirleitt ekki
þátt í slíku né neytir fíkniefna. Fólk
með mannsæmandi laun þarf ekki á
framfærslu að halda, kaupmáttur
þess eykst, fleiri borga skatta, og
svona má lengi telja. Þegar hér er
komið er hægt að fara að auka fjár-
magn til þeirra málaflokka sem eru
fyrir fólk, en ekki um fólk eins og
grunnskilyrðin að ofan, t.d. fegrun
umhverfisins, menning og listir
o.s.frv. Það segir sig þó sjálft að
hamingjusamara fólk leiðir af sér
mikla grósku í menn-
ingu og listum og það
gengur betur um um-
hverfi sitt og fegrar
það sjálft sér til
ánægju. Þetta getur átt
við flest það sem til-
heyrir samfélagi okkar.
Það missir svolítið
marks þegar þegnar
samfélagsins bíða eftir
lífsnauðsynlegri lækn-
isaðgerð, fá ekki hjálp
fyrir börnin sín og rétt
skrapa fyrir mjólkur-
potti og þeir sem fara
með fé fólksins keppast
við að fegra yfirborðið
og breiða skrautfjaðrir,
í hinum ýmsum myndum, yfir mein-
ið eins og það láti það hverfa. Þetta
er svolítið eins og að byrja á vitlaus-
um enda. Er lögmál orsakar og af-
leiðingar í algerri gleymsku?
Það er einnig svolítið sorglegt að
sjá fólk úr ýmsum hópum samfé-
lagsins hrópa á bætt kjör og aðstæð-
ur eða lausnir og þeim er sagt að
fjármagn til úrbóta sé ekki fyrir
hendi. Það er miður að sjá valdafólk
takmarka getu sína á þennan hátt í
stað þess að hugsa í lausnum. Það er
vanvirðing við almenning að ætlast
til að hann meðtaki þessi svör, eins
og þetta séu staðreyndir, jú, kannski
í þróunarlandi en ekki á Islandi í
góðæri. Er þetta ekki spurning um
forgangsröð, stjórnun og hagræð-
ingu? Einfalt er t.d. betra en flókið.
Hvað er það sem veldur, af hverju
er ekki orðið við þörfum fólksins?
Er kerfið orðið það þungt að það
rétt nær að snúast um sjálft sig og
annar ekki eftirspum eftir hjálp? Er
kerfið þannig farið að verja sig gegn
fólki í leit að lausnum í stað þess að
veita því þá aðstoð sem það þarfn-
ast? Þannig lítur það aOavega út
þegar fólk í leit að hjálp er sent
fram og til baka inni í kerfinu á
þvæling sem skilar engu. Spurning
mín er, hvort stjórnar, kerfið fólkinu
eða fólkið í kerfinu? Ég veit það
ekki, en ég veit að við höfum öflugt
fólk á flestum mikilvægum vígstöðv-
um (óháð stöðu eða flokk) sem virð-
ist þó hafa bundnar hendur gagn-
vart hinum „gamla ósýnilega kerfis-
draug“ (ég veit ekki hvað annað ég á
að kalla þetta hvað sem þetta nú er).
Þetta er það eina sem mér dettur í
hug því ég veit að við erum ekki að
tala um vanhæft fólk. Ég tel það fólk
sem er í valda- og stjórnunarstöðum
hér á landi (óháð stöðu eða flokk)
mjög hæft og ég hvet það til að
skoða aðeins þann kerfisramma
(kerfisdraug) sem það starfar í og
sjá hvort hann sé ekki svolítið úrelt-
ur, þröngur og of valdamikill. Ég
trúi því að samtímafólk sé mun fær-
ara en gamli „kerfisdraugurinn" og
tel hann ekki „gamlan, vitran og ör-
uggan“ heldur þungan hlekk sem
heldur hæfu fólki niðri og hindrar
þannig jákvæðar breytingar til hins
betra fyrir land og þjóð. Gamli
„kerfisdraugurinn" fer ekki sjálf-
krafa, hann er eldgamall, rótgróinn
og búinn að koma sér vel fyrir. Ef
fólkið í kerfinu storkar „honum“
ekki þá gerir það enginn, fólkið á að
móta kerfið en ekki öfugt. Sá
„gamli“ fer ekki með okkur neitt,
nema kannski aftur til fortíðar.
Breytingar eru þarfar og eins
lengi og manngildi, vit og skynsemi
fer saman og breytingarnar eru í
þágu einstaklingsins/fólksins getum
við ekki beðið ósigur. íslendingar
eru öflugt fólk með hjartað á réttum
stað, það hafa þeir margoft sannað
þegar á rejmir. Við ættum að vera
óhrædd við að nota bæði „hjartað“
og „hausinn" oftar, í mikilvægum og
smávægilegum málum, og sjá hvað
gerist...
Höfundur er framkvæmdastjóri
Götusmiðjunnar - Virkisins,
meðferðarheimilis fyrir ungt fólk.
Marsibil J.
Sæmundsdóttir