Morgunblaðið - 08.12.1998, Blaðsíða 72

■72 ÞRIÐJUDAGUR 8. DESEMBER 1998
MORGUNBLADIÐ
FÓLK í FRÉTTUM
Margt sem kemur upp úr dúrnum í Latador
Það er alveg
hreina satt!
H:
'VAR. er íþróttaálfur-
inn?“ spyr Róbert Ólíver
mömmu sína er við ök-
iUm eftir Hringbraut og
erum á leið í miðbæinn. „Hann er á
Hótel Borg,“ svarar Edda Björg-
vinsdóttir og hlær. Stundarkorni
síðar mætir íþróttaálfurinn okkur í
borgaralegum klæðum í anddyri
hótelsins og Róbert Ólíver
hrópar upp yfir sig: „Vá,
hvað þú ert flottur!"
„Takk,“ svarar
Magnús Scheving og
brosir út að eyr-
um. Enda er
hann gest-
gjafínn þetta
síðdegi á Borg-
inni þar sem tóli
manns eru saman-
komnir til þess að
spila Latador. Fljótlega
storma inn í salinn Geir
Sveinsson, Guðrún Helga Arn-
arsdóttir og sonur þeirra Amar
Sveinn. „Eg sá strák svona alveg
eins og þig,“ segir Róbert Ólíver
ákafur. „Það eru margir líkir mér,“
svarar Arnar Sveinn spekingslega.
Sæmundur
fær rokkspjaldið
Þegar fjölskyldufólkið er sest við
N spilaborðið fer Magnús lauslega yf-
ir reglumar. A meðan dundar
Arnar Sveinn, sem hefur
spilað Latador áður,
sér við að finna spíkat
í hreyfispilunum. „Eg
get nefnilega farið í
spíkat," segir þessi
ungi fimleikapiltur
með ákefð. Allir búa
yfir einhverjum hæfi-
leikum sem þeir geta
virkjað í spilinu. Þar á
meðal Sæmundur Pálsson
lögregluþjónn sem er sestur
við borðið ásamt barnabarni
sínu, Asgerði Egilsdóttur,
Hann kann víst að
dansa rokk.
En hvemig spil er
Latador? Þar er fetaður
slóði dyggðarinnar og
margvísleg fræðsla flétt-
uð inn í ævintýraferð
leikmannanna. Þess er þó
gætt að gamanið sé í fyrirrúmi og
er bryddað upp á bráðskemmtileg-
um þrautum fyrir þátttakendur í
því skyni. „En hvað við erum hepp-
in að fá að spila,“ segir Edda glöð í
bragði. „Svo getum við stofnað
svona klúbb.“
Latador er spil fyrir metnaðar-
fulla því það er byrjað á að kjósa
bæjarstjóra. Annar fær að stjórna
tónlistinni sem fylgir spilinu á
geisladiski með 42 lögum eftir
Mána Svavarsson. Hvert þeirra er
25 sekúndur og er spilað við hverja
hreyfiþraut. Og þá er bara að
byrja. Hver fjölskylda er með einn
spilakall og Fríða Halldórsdóttir,
sem er mætt til leiks ásamt börn-
um sínum, Maríönnu Þórðardóttur
og Einari Aroni Þórðarsyni, fær að
byrja. En hún hefði eiginlega betur
sleppt því að kasta því hún „vakn-
aði of seint í morgun og fer aftur á
byrjunarreit".
Mömmurnar sem vinna
Þá er komið að Arnari Sveini sem
kastar, lendir á hreyfingu og auð-
vitað fær hann spíkat. „Júhú,“
hrópar hann og sýnir fimi sína á
gólfinu. Guðrún Helga, móðir hans,
gefur honum ekkert eftir en eitt-
hvað virðist hafa gleymst að kenna
Geir Sveinssyni að teygja eftir æf-
ingar með handboltalandsliðinu.
Þau fá að gera aftur vegna góðrar
frammistöðu og lenda aftur á
hreyfingu. Að þessu sinni gera þau
skíðaæfingu og leysa það með
sóma. Magnús Scheving ákveður
að breyta reglunum svo næsti fái
að gera.
Sæmundur og Asgerður gera
næst og lenda á samviskuspurn-
ingu. „Einhvewa hluta vegna er
það þannig að mömmurnar
vinna alltaf samviskuspum-
ingarnar," segir Magnús.
„Asa svarar," segir
Sæmundur fljótm-
til svara. „Not-
arðu hjálm
þegar þú hjól-
ar?“ er spum-
ingin sem hún fær.
„Já,“ svarar hún og
fer tvo áfram. Næst fá
þau hreyfingu og Magnús
dregur fram spjald sem hann
hafði geymt handa Sæmundi.
,Ef einhver fær stig fyrir rokkið er
það Sæmi,“ segir hann. Og það
reynist rétt vera.
Fjölskyldan ósigrandi
Þvínæst er komið að Eddu, Evu,
Róberti Ólíver og Gísla Rúnari sem
hefur bæst í hópinn. Teningunum
er kastað og þau lenda á hreyfingu.
„Hjálp!“ stynur Edda. „Verður
þér sparkað," spyr
Magnús og þeim er
falið að sparka upp í
lofið. „Eg
kemst
miklu hærra
en þú,
Edda!“ hróp-
ar Gísli Rún-
ar. Þau fá að
gera aftur og á
næsta reit eru þau
rukkuð um 50 kall
eða þau þurfa að fara
aftur á byrjunarreit.
„Eg ætla sko ekki á
byrjunarreit,“ segir
Edda og reiðir fram seð-
ilinn. Það getur verið
gott að hafa sparað.
Amar Sveinn og fjöl-
skylda fá samviskuspurn-
ingu og era spurð hvort
þau reykja. Þau hrista öll
höfuðið og fá að gera aftur. „Hvílík
fjölskylda," segir Magnús með að-
dáun enda eru þau orðin fremst.
„Þetta er fjölskylda sem sigrar
Morgunblaðið/Golli
ARNAR Sveinn stjórnar æfingum fyrir alla í spilinu.
GUÐRÚN Helga og Arnar Sveinn
sýna hvers þau eru megnug.
EDDA Björgvinsdóttir, Róbert
Ólíver og Gísli Rúnar á fleygiferð.
MARIANNA, Einar Aron og Fríða gera höfuð, herðar, hné og tær.
SÆMUNDUR og Ásgerður dansa rokk ásamt Magnúsi
sem stóðst ekki mátið.
allt.“ Fríða, Einar Aron og Marí-
anna era þó ekki langt undan. En
það er komið að Sæmundi sem
ákveður að svara sjálfur næstu
samviskuspurningu. „Hvenær
tókst þú síðast til?“ spyr Magnús
strangur á svip. „Látum okkur
sjá,“ segir Sæmundur hugsi. „f síð-
ustu viku tók ég til hendinni við
kommóðuna," heldur hann svo
áfram. „Það er alveg hreina satt!“
Magnús ákveður að trúa honum.
Heimurinn
er svo lítill
Þannig gengur lífið í Latador fyrir
sig. Alltaf gerist eitthvað nýtt og
menn kynnast sífellt nýjum hliðum
á náunganum. Blaðamaður hafði til
dæmis ekki hugmynd um að Einar
Teygir Latibær sig út fyrir landsteinana?
ÓHÆTT er að segja að það er
líf og fjör í Latabæ og höfund-
urinn Magnús Scheving er
alltaf með eitthvað á prjónun-
um. Fyrst má nefna Latador
sem kemur út fyrir jólin og
hefur tekið Magnús tvö ár að
búa til. „Það hefur farið mikill
tími í að breyta og laga,“ segir
hann. „Ég þurfti til dæmis að
spila og skrá niðurstöðumar
hjá mér örugglega milljón
sinnum til að sjá hvemig spilið
kæmi út. Hver reitur þarf að
vera marghugsaður."
Erlendir spilaframleiðend-
ur hafa sýnt því áhuga að
markaðssetja Latador um
heim allan að sögn Magnúsar
sem vonast til að það ráðist í
ársbyijun hvort úr þessu sam-
starfi verður.
En Latibær stendur fyrir
s
Ymislegt á
prjónunum
margt, margt fleira og er
stefnan að markaðssetja
hann í heild sinni erlendis.
Magnús er í viðræðum við er-
lenda aðila um þessar mund-
ir og eftir margra ára undir-
búning er allt efni loks tilbú-
ið til allsherjar markaðsher-
ferðar, að hans sögn.
Fyrst má nefna allskyns
vörur tengdar Latabæ eins og
bækur, púsl, vítamín og
heilsuvörur. Einnig stendur
til að gera sjónvarpsefni og
verða það brúðuleikmyndir,
teiknimyndir og stuttir þættir
um lífið í Latabæ.
Þá verður sett upp leikrit í
september á næsta ári sem
rætt hefur verið um að Sig-
urður Siguijónsson leikstýri.
Einnig er í bígerð að selja
upp leikritið Afram Latibær á
erlendum vettvangi en 30
þúsund íslendingar sáu leik-
ritið í Loftkastalanum í fyrra-
vetur. Það sýnir vel vinsældir
leikritsins að það hefur selst á
14 þúsund myndbandsspólum.
Yfir 16 þúsund geisladiskar
hafa selst með tónlist eða
leikfimi úr Latabæ og er í
undirbúningi að hanna
kennsluefni fyrir yngstu
grunnskólanemendurna. Loks
hefur íþróttaálfurinn sjálfur
komið fram á yfir þrjú þús-
und stöðum um allt land á síð-
ustu árum, t.d. á leikskólum, í
skólum og við ýmsar uppá-
komur.
Aron hefði verið í karate, að Eva
væri skvísa, að Amar Sveinn hefði
æft fótbolta og fimleika en hefði
mest gaman að handbolta, að Sæ-
mundur hefði æft ballett með Helga
Tómassyni, Bryndísi Schram og
Þórhildi Þorleifsdóttur. Hvað þá að
Þórhildur væri mamma Guðrúnar
Helgu. En svona er heimurinn lítill!
Einhvern tíma tekur allt gott
enda og ekki gefst tími til að klára
spilið þetta síðdegi á Hótel Borg.
Síðasta verkefninu er beint til Ró-
berts Olíver og honum er falið að
segja eitthvað fallegt við mömmu
sína í 25 sekúndur eða „mikið og
lengi“ eins og Gísli Rúnai- segir. „Þú
ert æðisjeg og sæt og góð,“ segir
Róbert Olíver. „Þú ert góð leikkona
og þú ert...“
„Segðu sexí,“ hvíslar Gísli Rúnai’
að honum.
„Þú ert sexísveit,“ segir þá Ró-
bert Olíver einlægur að vanda.
Þá er spilakassanum lokað enda
ekki hægt að toppa litla spekinginn.
Þegar Sæmundur kveður segir
Magnús við blaðamann að þar fari
best vaxni karlmaður á Islandi. „Ég
var svo óheppinn að hitta hann í
sundi með kassann út í loftið og ég
fór bara á bólakaf og faldi mig,“
segirhann.
„Þetta era ,nú ýkjur,“ segir Sæ-
mundur hógvær.;
„Bless, íþróttáálfurinn minn,“ segir
Róbert Olíver og kyssir Magnús á
kinnina.
Edda hvíslar hins vegar að Sæ-
mundi: „Hvenær ertu í sundi á
morgnana?"