Morgunblaðið - 26.01.1999, Blaðsíða 42

*
42 ÞRIÐJUDAGUR 26. JANÚAR 1999
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
+
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
REYNIR KRISTJÁNSSON,
Hjallalundi 22,
Akureyri,
lést á heimili sinu miðvikudaginn 20. janúar.
Útförin fer fram frá Akureyrarkirkju mánudaginn 1. febrúar kl. 13.30.
Þóra Gunnarsdóttir,
Rögnvaldur Reynisson, Kolbrún Á. Ingvarsdóttir,
Erna Lind Rögnvaldsdóttir,
Þóra Reyn Rögnvaldsdóttir.
+
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
INGIBJÖRG LÁRUSDÓTTIR
frá Sarpi,
Skorradal,
Grænuhlíð 16, Reykjavík,
lést á elli- og hjúkrunarheimilinu Grund sunnu-
daginn 24. janúar.
Börn, tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.
+
Móðir mín og tengdamóðir okkar,
RÓSA GÍSLADÓTTIR,
andaðist á heimili sínu, Jöklafold 12, að kvöldi
laugardagsins 23. janúar.
Útförin verður tilkynnt síðar.
Gísli Gunnlaugsson, Borghildur Magnúsdóttir,
Bjarni Ómar Jónsson.
+
SVEINN STEFÁNSSON,
til heimilis í Smárahlíð,
Hrunamannahreppi,
áður bóndi
á Útnyrðingsstöðum,
varð bráðkvaddur á heimili sínu mióvikudaginn 20 febrúar.
Útför hins látna fer fram frá Valþjófsstaðakirkju í Fljótsdal mánudaginn
1. febrúar.
Fjölskylda hins látna.
+
Dr. Phil JAKOB BENEDIKTSSON,
Stigahlíð 2,
Reykjavík,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Skógarbæ laug-
ardaginn 23. janúar.
Aðstandendur.
+
Móðir okkar og amma,
HALLDÓRA JÓNSDÓTTIR,
lést á Sólvangi mánudaginn 25. janúar.
Erla Sveinbjörnsdóttir,
Jón Ingi Sigursteinsson
og barnabörn.
+
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
JÓNA REIMARSDÓTTIR
lést á Landspítalnaum föstudaginn 22. janúar.
Útförin fer fram frá Grafarvogskirkju föstudaginn 29. janúar kl. 15.00.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
GUÐLAUG
BERGMANN
+ Guðlaug Berg-
mann símamær
fæddist á Akureyri
19. september 1930.
Hún lést á Land-
spítalanum 16. jan-
úar síðastliðinn.
Foreldrar hennar
eru Björn Kristinn
Halldórsson vél-
stjóri á Akureyri og
kona hans Aðal-
heiður Sveinbjörns-
dóttir, húsmóðir.
Systkini Guðlaugar
eru: 1) Sveinbjörn
Kristinsson, kjöt-
iðnaðarmaður hjá SS og síðar
sjómaður, látinn. 2) Margrét
Dóra Kristinsdóttir húsmóðir
og gangavörður á Akureyri.
Þegar moldin umiykur
þigvinur
og þú ert laus
úr búri þínu
sé ég þig svífa
eins og frjálsan fugl
frámér
syngjandi af gleði.
Ég vildi ég gæti
flogið með þér
í ónumin lönd
ogáttvmáttuþína
þar sem hér áður.
En vinur ég kemst
ekki með þér núna
svo ég ósia þér góðrar ferðar.
(Gísli Gíslason frá Ólafsíirði.)
Elsku Lilla, við minnumst þín
ætíð fyrir hve glæsileg þú varst, svo
tekið var eftir hvar sem þú fórst, og
fyrir hve vel þú hlúðir að heimili
ykkar hjóna og öllum fallegu hlut-
unum ykkar, og fyrir allar glæsi-
legu veislumar sem þú hefur haldið
í gegn um árin og góða matinn sem
þú lagðir þig sérstaklega fram við
að gera sem bestan og lystugan fyr-
ir gestina þína. Já, svona minnumst
við þín, allt svo flott hjá henni Lillu.
Lífshlaup hvers manns er miserfitt,
þitt var erfitt en þú stóðst það með
reisn. Þú hafðir þann eiginleika að
geta lifað hvern dag fyrir sig. Síð-
ustu árin þín eftir að þú gi’eindist
með sjúkdóminn sem endaði líf þitt,
einnig þá sýndir þú hvað þú varst
sterk kona, og þrátt fyrir sjúkdóm-
inn varst þú alltaf jafn giæsileg. Þú
kveiðst fyrir því að þurfa að nota
staf, en þegar þar að kom varst þú
jafn glæsileg sem áður. Við vitum
að síðustu mánuðirnir í lífi þínu
voru erfiðir, bæði þér og öllum þín-
um nánustu ættingjum. Hugur okk-
ar var meira og minna alla daga hjá
þér síðustu mánuðina, því það var
svona eitt og annað sem átti eftir að
ræða, tala um, en lífið gekk þannig
til, að um það var aldrei rætt, ekki
að þessu sinni. En ef maður trúir á
annað líf þá ert þú nú kannski búin
að sjá það.
Iraun
eru dagamir
aldrei nógu langir
samt verður
Guðlaug giftist
Grétari Bergmann
verslunarmanni í
Reykjavík 16. aprfl
1960. Barn Guð-
laugar er Aðalheið-
ur Óladóttir Helle-
day bókasafnsfræð-
ingur og kennari í
Sollentuna í Sví-
þjóð. Maður hennar
er Nils Helleday
málarameistari í
SoIIentuna. Börn
þeirra eru Liz og
Peter. Dóttir Liz er
Sandra.
Utför Guðlaugar verður
gerð frá Dómkirkjunni í dag
og hefst athöfnin klukkan
13.30.
hver
hvíldinni feginn
sérhvert kvöld
í raun er
lífið
ekki nógu langt
samt verður
hver
hvíldinni feginn
að lokum.
(Gísli Gíslason.)
Okkur langar að lokum til þess að
þakka þér samfylgdina í gegn um
árin. Það er svo margt að segja en
erfitt að skrifa. Pabbi, Allí, Nisse,
Liz, Peter og Sandra, við sendum
ykkur okkar innilegustu samúðar-
kveðjur. Verið hugrökk.
Kveðja,
Aslaug, Sigurður, Jakob,
Jóakim og Sigrún.
Jæja, Lilla mín, þá er þessari
jarðvist þinni lokið. Við höfum
þekkst mestan hluta minna fullorð-
insára. Þú og Grétar bróðir minn
fóruð að vera saman þegar ég var
rúmlega tvítugur og síðar giftust
þið. Samskipti okkar voru mikil öll
árin, nema þau allra síðustu. I
minningunni ert þú brosandi, góð-
leg, velviljuð og glæsileg kona.
Hvernig þú gast alltaf iitið svona vel
út í fallegum fötum, vel til höfð og
með þitt vel hirta fallega hrafn-
svarta hár, hvað sem á bjátaði,
skildi ég aldrei. Jafnvel núna sfðast
þegar við hittumst þegar sonarson-
ur minn, sonur Ola, var skírður
varstu glæsileg, brosandi og sterk í
þínum hjólastól. Þú áttir verulega
erfitt með að tala vegna þíns mis-
kunnarlausa sjúkdóms, en samt
lékstu á als oddi og varst miðpunkt-
ur veislunnar. Þarna gátum við tal-
að saman eins og í gamla daga og
það var gott. Mikið er ég þakklátur
fyrir þessa stund og þegar ég hugsa
núna til baka finnst mér stórkost-
legt hvernig þú tókst örlögum þín-
um.
Líf þitt var svo sannarlega ekki
alltaf dans á rósum. Tíminn þegar
Grétar barðist við sinn stóra áfeng-
isvanda var vægast sagt erfiður.
Hvernig þú sigldir í gegnum það
tímabil er mér líka óskiljanlegt. En
+
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ÓLAFUR ÞORSTEINN STEFÁNSSON
fyrrum bóndi,
Víðihóli, Fjöllum,
Miðvangi 22, Egilsstöðum,
áður Löngumýri 12, Akureyri,
verður jarðsunginn frá Egilsstaðakirkju laugar-
daginn 30. janúar kl. 14.00.
Gunnlaug Ólafsdóttir, Sigurður Sveinsson,
Þórunn Guðlaug Ólafsdóttir, Einar Rafn Haraldsson,
Gunnlaugur Oddsen Ólafsson,
Oktavía Halldóra Ólafsdóttir,
Margrét Pála Ólafsdóttir, Lilja S. Sigurðardóttir,
Stefán Sigurður Ólafsson, Hrafnhildur L. Ævarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
mér er líka ljúft að minnast þess
þegar Grétar bróðir hætti að
drekka, hversu allt varð gott hjá
ykkur og þið bjugguð ykkur yndis-
legt heimili. Ég hafði orð á því við
konuna mína hversu gott var að
koma til ykkar Grétars hér áður
fyrr, því allt var svo afslappað og
þið áttuð svo vel saman.
Þú fékkst samt mörg prófin. Að
mínum dómi stóðstu þau öll með
glæsibrag. Þið þurftuð að takast á
við mikil veikindi, Grétar við sitt
krabbamein og þú við þennan
ólæknandi sjúkdóm. Alltaf hélstu ró
þinni og þar held ég að þetta ótrú-
lega skap, þetta jafnaðargeð hvað
sem á gekk, hafi komið þér að best-
um notum.
Eftir ósætti okkar Grétars var
ekki mikið um samneyti okkar á
milli og ég vissi að þér þótti það
mjög leiðinlegt og hvattir okkur oft
til að leysa okkar mál en svona er
lífið. Ég trúi því að allt sé í guðleg-
um farvegi, Lilla mín, og þessi
ágreiningur okkar Grétars muni
leysast þegar rétti tíminn kemur, en
það verður þegar við erum búnir að
læra nóg af þessari vitleysu.
Ég er stoltur yfir því að hafa átt
þig fyrir mágkonu og sakna þín en
ég veit að við eigum eftir að hittast
heima þegar sá rétti tími kemur.
Takk fyrir allt, Lilla mín, og þá sér-
staklega fyrir hvað þú varst Grétari
bróður góð eiginkona. Núna trúi ég
því að þér líði vel og ég bið að heilsa
öllum vinum okkar og vandamönn-
um sem farnir eru yfir móðuna
miklu.
Grétar minn, Allí, Nissi, Liz, Pet-
er og Sandra, ég votta ykkur samúð
mína. Þið getið svo sannarlega litið
til baka og verið stolt af Guðlaugu
Kristinsdóttur Bergmann.
Guðlaugur Bergmann.
Dúa sagði alltaf að lífið hefði gefið
sér yndislegar tengdadætur. Ekki
það, að hinir aðsópsmiklu synir
hennar væru líklegir til þess að
þakka ástkærri móður öðruvísi. Alls
ekki. Þeir erfðu margt það besta frá
foreldrum sínum, ekki síst hæfileik-
ann til að gleðja aðra og meta um-
hverfi sitt að verðleikum. Reyndar,
þegar best hefur gengið á stundum,
átt sérstaklega auðvelt með að hefja
aðra til skýjanna og láta þá njóta
sín.
Hitt vita allir, að lífið krefst
stundum lausna og svo ótímabærrar
yfirferðar, að jafnvel hinum mestu
gæðingsefnum hlýtur að fipast takt-
ur. Slíkt reynir fyrst og fremst á þá,
sem næst standa, og ástrík móðir
þakkar þá af hjarta, þegar taugin
heldur.
Guðlaug kom inn í líf Grétars
frænda míns, þegar svörtu byljimir
stóðu yfir. Hún haggaðist aldrei,
þótt margur veðrahamurinn brotn-
aði á henni. Fögur, sem geislandi
Eyjafjörðurinn, sem ól hana.
Traust, sem norðlensk fjöll, gegn
fimbulátökum íshafsins. Hún blés
Grétari kjark í brjóst, þegar kaldast
var og allt sýndist að hruni komið.
Studdi líka Dúu tengdamóður sína í
löngu veikindastríði síðustu árin og
fylgdist með systrum hennar.
Guðlaug var símamær hjá Pósti
og síma í marga áratugi, bæði á
Akureyri og í Reykjavík. Flestir eru
sjálfsagt núna búnir að gleyma þeim
tíma, þegar ekki var hægt að
hringja á milli bæja eða húsa, öðru-
vísi en að njóta aðstoðar símastúlkn-
anna, sem leystu öll mál af lipurð og
þolinmæði og stilltu á símanúmerin.
Stundum stóð líka misjafnlega á hjá
viðmælendum og þá reyndi sérstak-
lega á þessa mikilvægu stétt.
Guðlaug og Grétar bjuggu í þrjú
ár úti í Svíþjóð og fékk Guðlaug þeg-
ar starf á símstöðinni í Stokkhólmi,
- trúnaður, sem frændur vorir Svíar
sýna ekki öllum.
Eftir heimkomuna starfaði hún
hjá Loftleiðum, Hafskip og DV. Tal-
aði hún jafnan um stórforstjórana
Hörð Einarsson, Svein R. Eyjólfs-
son og Björgólf Guðmundsson sem
einkavini sína og stórkostlega menn
og ekki var ritstjóri DV Jónas Krist-
jánsson síður í uppáhaldi.
Tuttugu ára stjórnarstarf Grétai-s
í SÁÁ hefur krafist mikils tíma og
álags á heimilið, ekki síst þau mörgu