Morgunblaðið - 04.02.1999, Side 56

56 FIMMTUDAGUR 4. FEBRÚAR 1999
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+
Ástkær eiginkona mín, móöir okkar, tengda-
móöir og amma,
STEFANÍA ÞÓRSTÍNA ÍVARSDÓTTIR,
dvaiarheimilinu Seljahlíð,
áður Hátúni 8,
verður jarösungin frá Árbæjarkirkju föstu-
daginn 5. febrúar kl. 13.30.
Sæmundur Magnússon,
Guðný Hinriksdóttir, Lúðvík Andreasson,
ívar Sæmundsson, Ingibjörg B. Sveinsdóttir,
Andreas Lúðvíksson,
Stefán Þór Lúðvíksson.
Eiginmaöur minn, faðir okkar og tengdafaöir,
ÞORSTEINN HANNESSON
söngvari,
er látinn.
Kristín Páisdóttir,
Páll Þorsteinsson, Ragna Pálsdóttir,
Kristín Björg Þorsteinsdóttir, Gunnlaugur Þór Pálsson,
Hannes Þorsteinsson,
Gunnar Þorsteinsson.
Elskulegur sonur okkar og barnabarn,
ARNAR ÞÓR,
lést á Barnaspítala Hringsins þriðjudaginn
2. febrúar.
Ólafía Guðbergsdóttir, Guðbjartur S. Franzson,
Ragnhildur Gísladóttir, Guðbergur Sigurðsson,
Guðrún Sigurjónsdóttir, Franz Guðbjartsson
og aðrir aðstandendur.
+
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
ÞÓRARINN ÖGMUNDUR EIRÍKSSON
skipstjóri
frá Dvergasteini,
Kleifarhrauni 3c,
Vestmannaeyjum,
verður jarðsunginn frá Landakirkju Vestmanna-
eyjum, föstudaginn 5. febrúar kl. 14.00.
Kristín Þórarinsdóttir,
Erna Þórarinsdóttir,
Ólöf Jóna Þórarinsdóttir, Hjörleifur Jensson
og barnabörn.
+
Tengdamóðir mín, amma okkar og fóstursystir,
ELÍSABET JÓNSDÓTTIR
frá Kolbeinsá,
Austurbrún 4,
er látin. Útför hennar hefur farið fram í kyrrþey.
Þökkum auðsýnda samúð og vináttu.
Elínborg Jónsdóttir,
Inga María Ólafsdóttir,
Jón Arnar Ólafsson,
Grétar Norðfjörð.
+
Móðir okkar,
INGIRÍÐUR JÓHANNESDÓTTIR,
dvalarheimilinu Höfða,
áður til heimilis
að Bjarkargrund 14,
Akranesi,
lést á Sjúkrahúsi Akraness að kvöldi 2. febrúar.
Jarðarförin auglýst síðar.
Kristín Þorsteinsdóttir,
Bjarni Þorsteinsson.
INGVAR BJÖRGVIN
JÓNSSON
+ Ingvar Björgvin
Jónsson fæddist
í Holtaseli á Mýrum
í Austur-Skafta-
fellssýslu 19. nóv-
ember 1908. Hann
lést á deild F-2 á
Hrafnistu í Reykja-
vík að morgni 29.
janúar síðastliðins.
Foreldrar hans
voru Jón Þórðarson
bóndi, ættaður úr
Suðursveit, og eig-
inkona hans Pálína
Erlingsdóttir, ættuð
úr Oræfum og Suð-
ursveit. Þau hjón bjuggu á
Rauðabergi og á Stórabóli, en
lengst af í Holtaseli á Mýrum.
Foreldrar Ingvars Björgvins
fluttu síðar að Hólabrekku, sem
var næsti bær við Holtasel. Þar
lést Jón bóndi hinn 15.6. 1958.
Pálína fluttist þá til sonar síns
Þórðar, sem bjó á Bjargi á Höfn
á Hornafirði. Dvaldi hún hjá
honum til dánardægurs, 25.3.
1961. Þau hjón, Jón og Pálína,
Kynslóðir koma,
kynslóðir fara,
allar sömu ævigöng.
(M. Joch.)
Þessar línur úr sálminum fallega,
Fögur er foldin, hafa nú í haust og
vetur lifað með mér. I fjölskyldu
okkar hafa orðið kynslóðaskipti.
Feður okkar Hreiðars voru dánir
fyrir mörgum árum. Móðir okkar
systkina lést hinn 8. október síðast-
liðinn og nú er hann Ingvar bless-
aður, sambýlismaður hennar
mömmu síðustu 26 árin, látinn.
Ingvar fékk hægt andlát að morgni
29. janúar eftir tíu daga sjúkleika.
Hann hafði þráð dauðann lengi.
Víst er það svo að dauðinn felur
í sér lausn fyrir aldna og lúna.
Fyrir þá sem eru saddir lífdaga.
Við sem eftir stöndum vitum það
mætavel. Þakklæti er sú tilfmning
sem fyllir hugann á þessum stund-
um. Þakklæti og viðkvæmni.
Vegna þess að það sem var verður
aldrei aftur. Við sem tilheyrum nú
eignuðust sjö börn og
komust fimm þeirra
til fullorðinsára. Þau
hétu, auk Ingvars
Björgvins, sem hér er
minnst: Þórður, Elí-
as, Karl Kristinn og
Olafía Agústa. Þau
eru öll látin.
Sambýliskona
Ingvars Björgvins
var Anna Kristín
Halldórsdóttir Thom-
sen, f. 14.5. 1908, á
Vermundarstöðum á
Ólafsfirði, d. 8.10.
1998. Anna Kristín
gerðist ráðskona Ingvars Björg-
vins haustið 1971 á heimili hans á
Laugavegi 67a. Var það eftir lát
eiginmanns hennar, Tomasar
Thomsen, sem lést 14.1. 1970. Ár-
ið 1976 keyptu Anna Kristín og
Ingvar Björgvin saman íbúð á
Lindargötu 61 í Reykjavík. Þar
bjuggu þau til sumarsins 1986 er
þau fluttu í þjónustuíbúð aldr-
aðra á Dalbraut, 25. Fyrir þremur
árum fluttu þau á Hrafnistu í
elstu kynslóðinni höfum ekki að-
eins kvatt þá, sem voru okkur
kærir, heldur einnig hluta af lífi
okkar.
Á slíkum vegamótum er gjarnan
horft um öxl. Minningarnar mörgu
leita á hugann. Hann Ingvar kom
inn í líf okkar íjölskyldunnar þegar
móðir okkar gerðist ráðskona hans
haustið 1971. Það var fáum árum
eftir dauða fóður okkar. Það hefur
verið átak fyrir hann Ingvar að
taka á móti stóra hópnum hennar
Önnu Kristínar. Heimilið hans
lognværa varð eins og umferðar-
miðstöð, þar háværir glaðsinna ein-
staklingar komu og fóru. Og alltaf
bættist í hópinn. Með tímanum
urðum við fjölskyldan hans og
hann fylgdist grannt með hverjum
og einum.
Fjórum árum síðar keyptu þau
sér saman íbúð á Lindargötu 61
þar sem þau bjuggu þar til þau
íluttu í þjónustmbúð fyrir aldraða
að Dalbraut 25. Fyrir þremur ár-
um fóru þau síðan á Hrafnistu í
JÓNA
FRÍMANNSDÓTTIR
+ Jóna Frímannsdóttir fædd-
ist í Garðshorni á Þelamörk
9. júní 1950. Hún lést á heimili
sínu 16. janúar siðastliðinn og
fór útför hennar fram frá Gler-
árkirkju 22. janúar.
Það er skrýtið til þess að hugsa
að þú sért ekkki lengur hjá okkur.
Eg var eiginlega orðin sannfærð
um að þú gætir örugglega unnið
bug á þessu eins og í öll hin skipt-
in, þegar þú varst mikið veik en
hresstist svo aftur og varst farin
að þeytast um allan bæ á sýningar
og í gönguferðir með vinkonum
þínum. Eg kynntist þér bara fyrir
tæpum tveimur árum þegar ég og
Svanlaugur fórum að vera saman.
Ég get nú ekki neitað því að ég var
hálfsmeyk við að hitta þig fyrst,
því að Svanlaugur hafði borið af
þér hálfgerðar tröllasögur og að
hún mamma sín væri ekkert lamb
að leika sér við ef hún kæmist í
ham. En þetta breyttist allt um
leið og ég hitti þig fyrst því þú
varst einmitt svona klassísk leik-
+
Elskulegur sonur minn, fóstursonur, bróðir
okkar og mágur,
JÓN HELGI HJARTARSON,
Bólstaðarhlfð 50,
lést á heimili sínu þriðjudaginn 19. janúar sl.
Jarðarförin hefur farið fram.
Sendum þeim, sem sýndu okkur samúð og
hlýhug, hugheilar þakkir.
Guð þlessi ykkur öll.
Hjörtur Jónasson, Ólafur Á. Jóhannesson,
Reidun Gustum, Halldóra Ólafsdóttir,
Þórður Hjartarson, Helga Ólafsdóttir,
Sif Konráðsdóttir, Magnús Jónsson,
Sturla Hjartarson,
Hermann Hjartarson,
Hólmfríður Sóley Hjartardóttir,
Axel Blöndal,
Oddvar Örn Hjartarson,
Reykjavík þar sem Anna Krist-
ín lést hinn 8. október síðastlið-
inn. Ingvar Björgvin var barn-
laus, en börn Onnu Kristínar
eru: Hallmar Thomsen, f. 7.5.
1932; Elna Thomsen, f. 11.5.
1936; Tomas Enok Thomsen, f.
27.2. 1940; Magnea Thomsen, f.
17.5. 1941; og Svala Sigríður
Thomsen, f. 15.10. 1945. Niðjar
Onnu Kristínar eru 65.
Ingvar Björgvin ólst upp í
Holtaseli. Hann stundaði
sveitastörf og sjómennsku,
m.a. var hann tíu vertíðir á
Höfn í Hornafirði, en heima
var liann við bústörf á sumrin.
Hann flutti suður og gerðist
gæslumaður við hælið í Arnar-
holti á Kjalarnesi árið 1947.
Árið 1953 flutti hann til
Reykjavíkur þar sem hann var
búsettur síðan. Ingvar Björg-
vin vann við fiskvinnslu í
Sænska frystihúsinu í fimm ár
en starfaði síðan í 19 ár hjá
Guðmundi í trésmiðjunni Víði.
Síðustu tíu ár starfsævinnar
vann Ingvar Björgvin hjá 01-
gerðinni Agli Skallagrímssyni,
eða til 75 ára aldurs, er hann
lét af störfum vegna aldurs.
títför Ingvars Björgvins fer
fram frá Áskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 10.30.
Reykjavík. Var þá móðir okkar
orðin mjög minnisskert og þurfti á
frekari aðhlynningu að halda. Á
Hrafnistu voru þau ekki á sömu
deild. Ingvar fór til hennar dag-
lega. Hann dvaldi hjá henni í marg-
ar stundir dag hvern og vakti það
athygli starfsfólks og gesta hvað
hann var einstaklega umhyggju-
samur og natinn við hana. Fyrir
það og alla hlýjuna hans munum
við systkinin vera Ingvari ævar-
andi þakklát.
Við Elna þökkum traustið sem
hann sýndi okkur með því að biðja
okkur um að annast útför sína.
Drögin að henni hafði hann lagt
sjálfur. Dauðinn var Ingvai’i kær-
kominn gestur. Hann kvaddi sátt-
ur við Guð og menn, saddur líf-
daga.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem.)
Svala og Hreiðar.
skólakennaramanngerð, og alltaf
stutt í brosið. Þú tókst mér opnum
örmum og sagðir mér bara að
koma sem oftast, sem ég og gerði.
I hvert sinn sem ég átti fríhelgi
flaug ég norður og var orðin fasta-
gestur á flugteríunni á Reykjavík-
ui-flugvellinum á meðan ég beið
efth- hoppi norður.
Svo flutti ég norður í haust og
kynntist þér þá ennþá betur. Oft
sátum við inni í eldhúsi og spjöll-
uðum. Þú sagðir oft svo skemmti-
legar sögur, t.d. af því hvemig var
að alast upp í sveit og ýmsar
skemmtisögur af hinum og þessum
furðufuglum og öðru merkilegu
fólki. Það er líka þér að þakka að
ég dreif mig á myndlistamám-
skeiðið því að þér fannst alveg
ómögulegt að ég hefði ekkert
skemmtilegt fyrir stafni. En það
sem skipti þig mestu máli í þessu
lífí vom strákarnir og Óli. Þú hafð-
ir talsverðar áhyggjur af því
hvernig þeim myndi reiða af án þín
og hvort að það yrði nokkurt jóla-
skraut næstu jól og hvort einhver
hugsaði um kisu. Það hlýtur að
vera óbærileg tilhugsun að vita að
maður er að deyja og að öll fjöl-
skyldan á eftir að sitja eftir í sorg,
en enginn getur breytt þessu lífi
og ég veit að þú ert ekki horfin að
eilífu, heldur er nú bara nýtt tíma-
bil hafið hjá þér og mér líður miklu
betur við þá tilhugsun. Ég ímynda
mér að núna sértu einhvers staðar
böðuð hvítu, hlýju ljósi og fylgist
með öllum ástvinum þínum.
Ég votta Óla, Svanlaugi, Dofra,
Hrannari og öllum ættingjum og
vinum samúð mína.
Margrét Sævarsdóttir.