Morgunblaðið - 25.04.1999, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 25. APRÍL 1999 43
MINNINGAR
alann tO söluverðs buðu systurnar
afslátt sem var verulegur ef stofnuð
yrði sjálfseignarstofnun um spítal-
ann og hann yrði ekki ríkisspítali
næstu 20 ár.
Á þetta var fallist í ársbyrjun
1977 í ráðherratíð Matthíasar
Bjamasonar og forystumenn úr ís-
lensku fjármála- og atvinnulífi
fengnir til þess að vera stjómar-
menn sjálfseignarstofnunarinnar.
Þegar dr.Bjami varð yfirlæknir
1959 vora engar reglur um það hve
lengi læknar mættu vinna við
skurðaðgerðir á Landakoti. Hann
sá fljótt að þetta var ekki hag-
kvæmt kerfí. Eldri læknar fundu
ekki allir sjálfír hvort þeim hafði
hrakað og gátu ekki tekið ákvörðun
um starfslok á eðlilegum tíma.
Dr. Bjarni kom því til leiðar að
Landakotslæknar ákváðu að starfs-
lok þeirra yrðu eins og ríkisstarfs-
manna við sjötugsaldur.
Þegar dr. Bjarni varð sjálfur sjö-
tugur tel ég víst að honum hafi
fundist hann vera fullfær til læknis-
starfa á spítalanum en hann hætti
þar í árslok 1979.
Það kom brátt í ljós að hann hafði
verulegt vinnuþrek og næstu 12 ár
vann hann hálft starf sem trygg-
ingalæknir við Tryggingastofnun
ríkisins.
Það sýndi sig þar að hann var
jafn fljótur og fær og yngri menn-
irnir og mörgum læknum úti í bæ
fannst vissara að senda vottorð sín
beint til Bjarna til þess að fá þau af-
greidd með hraði.
Á árinu 1990 kom út bók dr.
Bjarna - Á Landakoti -.
Ég skrifaði um þessa bók í Morg-
unblaðið fyrir jólin og bar á hana
mikið lof.
Þetta eru margar greinar um
sögu Landakotsspítala og starf dr.
Bjama þar í nær hálfa öld.
Ef til vill era þessar greinar
skrifaðar á mismunandi tíma en
bókin er bæði fróðleg og skemmti-
leg.
Með þessum minningum vil eg
þakka Bjarna meir en hálfrar aldar
kynni og margi-a áratuga samvinnu.
Bömum hans, Vilborgu og Jóni
Erni, og dótturdóttui' Þóra sendum
við Guðrún samúðarkveðjur.
Páll Sigurðsson.
Frágangur
afmælis-
og minn-
ingar-
greina
MIKIL áhersla er lögð á, að
handrit séu vel frá gengin, vél-
rituð eða tölvusett. Sé handrit
tölvusett er æskilegt, að disk-
lingur fylgi útprentuninni. Það
eykur öryggi í textameðferð og
kemur í veg fyrir tvíverknað.
Þá er enn fremur unnt að
senda greinarnar í símbréfi
(569 1115) og í tölvupósti
(minning@mbl.is) — vinsam-
legast sendið greinina inni í
bréfínu, ekki sem viðhengi.
Auðveldust er móttaka svo-
kallaðra ASCII ski-áa sem í
daglegu tali era nefndar DOS-
textaskrár. Þá eru ritvinnslu-
kerfin Word og WordPerfect
einnig nokkuð auðveld úr-
vinnslu.
Um hvern látinn einstakling
birtist ein uppistöðugrein af
hæfilegri lengd, en aðrar
greinar um sama einstakling
takmarkast við eina örk, A-4,
miðað við-meðallínubil og hæfí-
lega línulengd, - eða 2.200 slög
(um 25 dálksentimetra í blað-
inu). Tilvitnanir í sálma eða
ljóð takmarkast við eitt til þrjú
erindi. Greinarhöfundar era
beðnir að hafa skírnarnöfn sín
en ekki stuttnefni undir grein-
unum.
BJARNI
JÚLÍUSSON
+ Bjami Júlíusson
fæddist í
Reykjavík 30. apríl
1931. Hann varð
bráðkvaddur á
heimili sínu 18.
febrúar síðastliðinn
og fór útför hans
fram frá Landa-
kotskirkju 26. febr-
úar.
Ég vil minnast vinar
míns Bjarna Júlíus-
sonar.
Kynni mín af
Bjarna eru í sambandi við spila-
klúbb sem móðir mín og ég ásamt
eiginkonu hans erum í. Það er
ekki ýkja langt síðan við vorum á
heimili Rítu og Bjarna í Dverg-
holtunum þar sem klúbburinn var
haldinn. Ég hef þó kosið að koma
alltaf með saumadótið með mér
sem er jólasokkur og hafði Bjarni
einmitt orð á því við mig að hvað
mér gengi vel með sokkinn. Hann
sýndi honum mikinn áhuga og
þegar hann sá að ég ætlaði mér
eins og ég geri yfirleitt að sauma
sokkinn þá varð hann mjög glaður
eins og hann var oft. Þá sagði
hann við mig að þetta væri mikill
plús að fá einhvern til að spjalla
við því Bjarni var með þá guðsgjöf
að geta hlustað á aðra og haldið
upp samræðum sem voru glaðleg-
ar og gefandi. Þetta
er ekki öllum gefið en
mér hefur alltaf þótt
ákaflega ljúft að ræða
við Bjarna því hann
var yndislegur í alla
staði.
Þegar ég og móðir
mín komum inn í stofu
til Bjama hafði ég orð
á því að ég væri nú
með höfuðverk svo ég
mundi sauma lítið
þetta kvöldið en þá
stóð Bjami upp og var
fljótur til og sótti fyrir
mig höfuðverkjalyf svo ég gæti
saumað eins og ég hafði ætlað mér,
því hann hafði mikinn áhuga á að
sjá jólasokkinn fullsaumaðan.
Það er mikill sjónarsviptir að sjá
ekki Bjarna sitja inni í stofu því við
áttum Ijúfar stundir við að ræða
málin. Ég finn fyrir miklum sökn-
uði yfir að hann skuli vera farinn
frá okkur. En það er mín trú, von
og vissa reyndar að við eigum efth’
að hitta Bjarna aftur seinna hjá al-
góðum Guði.
Ég bið algóðan Guð um að varð-
veita Rítu og drengina þeirra. Við,
ég og móðir mín, Guðborg Kristín
Olgeirsdóttir, vottum öllum ástvin-
um Bjarna dýpstu samúð. Það
verður ævinlega gott að minnast
hans.
Jóhanna Selma Sigurðardóttir.
INGVAR KRISTINN
ÞÓRARINSSON
+ Ingvar Kristinn
Þórarinsson
fæddist á Húsavík
5. maí 1924. Hann
Iést á Sjúkarahúsi
Þingeyinga 7. apríl
síðastliðinn og fór
útför hans fram frá
Húsavíkurkirkju 17.
apríl.
Handtakið var þétt
og hlýtt, augun athug-
ul og orðin ekki mörg
sem sögð vora. Þannig
man ég Ingvar fyrst.
Ingvar Þórarinsson var fínlegur
maður með fallegt bros og fágaða
framkomu. Eiginkonu Ingvars,
Björgu Friðriksdóttur, hitti ég
einnig þá og hafa þau allar götur
síðan verið eitt í mínum huga. Það
eru meira en þrír tugir ára síðan.
Ferðir mínar í gegnum tíðina til
Húsavíkur era orðnar margar
tengdai’ þeim ágætu hjónum og
nánast alltaf bundnar við tónleika-
hald ýmiskonar, einn í fór eða með
öðram og þá frekast söngvuram.
Þeir era orðnir mai’gir sem hafa
sungið á Húsavík fyrir áhuga Ingv-
ars og framtakssemi.
Ingvar hafði lifandi áhuga á list-
um, ekki síst tónlist, og áttum við
margar stundir saman, talandi um
ánægjulegan framgang tónlistar-
lífsins í landinu. Alltaf þegar komið
var til Húsavíkur stóð
fallegt menningar-
heimih þeirra Bjargar
og Ingvars opið, stór-
veisla eftir tónleika og
einnig fyrir. Þá vora
sagðar sögur, hugur-
inn á flug og oft mikið
hlegið og innilega.
Ogleymanlegar eru
líka heimsóknir í bóka-
búðina og leiðsögn
Ingvars um Húsavík-
urkirkju sem margir
hafa upplifað. Ljóslif-
andi er myndin í hug-
anum af Ingvari, þessum fíngerða
manni með lykilinn stóra í hendi á
tröppunum við dyr Húsavíkur-
kirkju í upphafi kynninga.
Ingvar og Björg skipa alveg sér-
stakan sess í stórum hópi tónlistar-
vina um allt land, sem þrátt fyrir
mikla fyrirhöfn og vinnu í þágu
tónlistarinnar er í litlu getið en
verulegur hluti listalífsins hvílir á
og getur ekki án verið.
Ingvar lést 7. apríl sl. eftir langa
og stranga sjúkralegu. Með honum
er genginn einn ötulasti boðberi
tónlistar í landinu og skilur eftir
skai’ð sem verður vandfyllt.
Við hjónin sendum Björgu, ætt-
ingjum og vinum okkar innilegustu
samúðarkveðjur.
Með virðingu og þakklæti.
Jónas Ingimundarson.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett. Sé
handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Auðveldust er móttaka
svokallaðra ASClI-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin Word og Wordper-
fect eru einnig auðveld í úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins í bréfsíma 569 1115, eða á
netfang þess (minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið greinipa inni í bréfinu, ekki sem
viðhengi. Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum. Pað eru vinsamleg tilmæli að lengd
greina fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd — eða 2.200
slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
LEGSTEINAR t Manuari
Islensk framleiðsla Granít
Vönduð vinna, gott verð Blágrýti
Sendum myndalista Gabbró
MOSAIK Líparít
Hamarshöfði 4, 112 Reykjavík
sími 5871960, fax 5871986
ÞÓRIR
LEIFSSON
+ Þórir Leifsson
fæddist á Akur-
eyri 9. desember
1926. Hann lést á
Landspítalanum 25.
mars siðastliðinn og
fór útför hans fram
frá Akureyrar-
kirkju 9. apríl.
Þegar ég lít til baka
til æskuára okkar
systkininna á Akureyri
minnist ég helst ár-
anna 1930-1940, ára
sem voru afar sólrík og
yndisleg. Við systkinin fórum oft í
sundlaugina með félögum okkar og
margar vora hjólreiðaferðir okkar
fjölskyldunnar út í sveit með nesti.
Ljúfar minningar ylja þegar litið er
til þess tíma.
Þórir varð mjög ungm’ flugsynd-
ur og eignaðist hann marga góða
vini í lauginni, allir löðuðust að
þessum litla og skemmtilega polla,
sem átti erfítt með að segja þ og r.
Hann hafði gaman af sporti, spilaði
golf og stundaði skíðaíþróttir. Hann
var sjö vetur í Bamaskóla Akureyr-
ar, síðan fór hann í Laugaskóla í
Suður-Þingeyjarsýslu.
Starfsferil sinn hóf hann á Akur-
eyri, fyrst í kjötverslunum, og flutn-
ingafyrirtæki, en megnið af
starfsævinni vann Þórir hjá Aðal-
verktökum við lagerstörf og síðar
sem vaktmaður. Ungur að árum fór
Þórir að spila bridge. Hann var af-
burðaspilamaður. Komu sér vel hið
góða minni og reikningshæfíleiki
hans við spilaborðið. Fjöldinn allur
af bikuram, skjöldum og viðurkenn-
ingum prýddi heimili hans, vitnis-
burður um frábæra frammistöðu,
flest viðurkenningar fyrir bridge.
Við starfslok var heilsu hans farið
að hraka. Settist hann þá að í Gull-
smára 11 í Kópavogi og bjó þar
þessi siðustu ár.
Eftir að hann hætti að vinna gaf
hann sig meira að spilamennsk-
unni, var eftirsóttur á spilamótin
og síðasta ferðin var farin í Borg-
arfjörð nú í mars sl.
Þá var hann orðinn
helsjúkur. En svona
var Þórir; keppnis-
maður mikill og vílaði
ekki fyrir sér að ferð-
ast á milli til að taka
þátt í spilamennsk-
unni. Hann leið út af á
Landspítalanum eftir
ellefu daga dvöl þar.
Við Þorsteinn þökk-
um Þóri af alhug fyrir
hjálpsemina sem hann
auðsýndi okkur við bú-
skapinn, þegar hann
heimsótti okkur að
Brúarreykjum. Gekk hann að öllum
störfum af vandvirkni og dugnaði,
heyskap, byggingarvinnu, allt var
unnið af alúð. Dætur okkar Þor-
steins og þeirra fjölskyldur senda
hjartans kveðju og þökk fyrir allt og
biðja Þóri blessunar.
Bræðrabörnin eiga hlýjar minn-
ingai’ um Þóri frænda, þau senda
kveðju og þakklæti fyrir allar sam-
verastundirnar, þegar hann kom
norður til Akureyrar, spilamennsk-
una, þolinmæðina við þau og gjaf-
mildina við þau og börnin þeirra.
Ég læt hér fylgja vísur eftir mág-
konu okkar, Hrafnhildi Baldvins-
dóttur, sem hún samdi í tilefni 70
ára afmælis Þóris 1996.
Ekkert fær þeim þönkum breytt,
er þinn feril skoðnm.
Þú hefur þinni ævi eytt,
eftir hjartans boðum.
Að gleðja aðra var gleði þín
með gjöfum eða á annan máta.
Það verður svo uns ævin dvín,
af eðli má ei láta.
Bræðra þinna og systra börn
og bömin þeirra, óska af hjarta.
Að ljúfur Faðir leiði þig,
og leiðina þína geri bjarta.
Góður Guð geymi þig, elsku bróð-
h.
Þín systir
Kristjana.
t
Við þökkum öllum þeim, sem sýndu okkur
samúð og vináttu við andlát og útför
GUÐRÚNAR SIGMUNDSDÓTTUR,
Hlévangi,
áður til heimilis
á Brekkubraut 9,
Keflavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Hlévangs fyrir
einstaka umönnun.
Guðmundur Gfslason,
Brynhildur Guðmundsdóttir, Guðmundur Garðarsson,
Gísli Guðmundsson, Ingibjörg Jónsdóttir,
Sigmundur Guðmundsson, Ágústa Björgvinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur sam-
úð og hlýhug við andlát og útför eiginmanns
míns, föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
EINARS GUÐMUNDAR
GUÐGEIRSSONAR
bókbindara,
Stangarholti 6.
Jónina Einarsdóttir,
Guðgeir Einarsson, Sjöfn Stefánsdóttir,
Sólrún Einarsdóttir,
Sigrún Einarsdóttir, Hallur Kristvinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.

*