Morgunblaðið - 01.05.1999, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ
VIKU
IM
spyr hann hvemig menn vinni sig
upp í sendiherrastöðu í Danmörku.
„Ég fór hina hefðbundnu leið.
Lauk lögfræðiprófi frá Kaupmanna-
hafnarháskóla árið 1962 og hóf síð-
an störf í utanríkisráðuneytinu.
Fyrst var ég sendiráðsritari í Bonn,
kom síðan heim og vann um skeið í
ráðuneytinu og fór svo aftur til
starfa erlendis, og var þá í höfuð-
stöðvum NATO í Brussel. Þannig
gengur þetta fyrir sig. Fyrsta
sendiherrastaða mín var í Lýbíu og
það var að mörgu leyti merkileg
reynsla...“
- Hittir þú Ghaddafi?
„Ég hitti hann að vísu, en hafði
ekki mikil samskipti við hann því
það voru aðrir embættismenn sem
önnuðust að mestu samskipti við er-
lenda diplómata. Ég get því ekki
tjáð mig neitt sérstaklega um
manninn sjálfan, en dvölin í Lýbíu
var á margan hátt merkileg reynsla.
Hið sama má segja um dvölina í
Rúmeníu, þar sem ég var sendi-
herra áður en ég kom til Islands."
- Þú segist hafa farið hina „hefð-
bundnu leið“ innan dönsku utanrík-
isþjónustunnar. Það tíðkast sem
sagt ekki í Danmörku að stjðrn-
málamenn, sem orðnir eru „þreytt-
ir“á pólitíkinni, taki Við sendiherra-
stöðum, eins og brögð eru að hér á
landi?
„Nei, þetta er hin hefðbundna
leið í Danmörku ogihún hefur
reynst okkur ágætiega. Það hefur
hins vegar tíðkast í sumum löndum,
tO dæmis í Bandaríkjunum, að fyrr-
um stjórnmálamenn veljist í sendi-
herrastöður og ég held að það sé
ágæt reynsla af því líka.“
í mörg horn að líta
- En hvernig er dæmigerður dag-
ur hjá dönskum sendiherra á Is-
landi?
„Dagamir geta nú verið æði mis-
jafnir í þessu starfi. Venjulega
byrja ég starfsdaginn á því að halda
fund með aðstoðarfólki mínu og fara
yfir það sem liggur fyrir þann dag-
inn, til dæmis bókaðar móttökur,
viðræður við embættismenn eða
annað sem fylgir þessu starfi. Stór
þáttur í mínu starfi er að rækta
menningarleg samskipti við Islend-
inga, til dæmis með heimsóknum
danskra listamanna til Islands og
öfugt, og ég hef átt gott samstarf
sé að fara að leita að einhverri
bók, þegar inn er komið geng ég
langa ganga þar sem á gólfum eru
breiddir dúkar með hvítum út-
saum og sængurver, afar fallegt
en eins og þeir lyftust frá gólfinu
og væru allir hrímaðir, ég segi við
sjálfa mig „hérna eru geymdir all-
ir faOegu dúkarnir sem Reykjavík-
urborg á“. Ekki er mér kalt eða
finn fyrir kulda en ég geng gang-
inn á enda og annan tilbaka og
aOtaf á hvítum dúkum og að lok-
um kalla ég hástöfum „Vignir",
„Vignir".
Ráðning
Draumurinn gefur í skyn með
látbragði sínu (Guðrún, Sigurðar-
dóttir, „ætla að athuga“, Suður-
gata, slökkvistöð og Þingholt) að
þér sé annt um Reykjavík og vOjir
hag hennar sem mestan. Það er þó
hængur á þessu og þú ert farin úr
borginni vegna ákveðins ósættis
við hana og framgang hennar. Þér
finnst sem bestu hliðar (dúkarnir
hrímuðu) hennar fái ekki að njóta
sín og það ríki ákveðin deyfð yfir
henni. Hvort þetta álit þitt er af
pólitískum toga eða persónulegt
mat liggur ekki í augum uppi en
þú ert gröm og vilt (Vignir) virki-
legt fútt í hlutina á ný. '
• Þeir lesendur sem vilja fá drauma sína
birta og ráðnn sendi þá með fullu nafni,
fæðingardegi og ári ásamt heimilisfangi
og dulnefni til birtingar til:
Draumstafir
Morgunblaðið
Kringlunni 1
103 Rcykjavík.
Stór þáttur í mínu
starfi er að rækta
menningarleg sam-
skipti við íslendinga,
til dæmis með heim-
sóknum danskra
listamanna til
íslands og öfugt, og
ég hef átt gott sam-
starf við íslenska
aðila á því sviði.
við íslenska aðila á því sviði. Sendi-
ráðið hafði til dæmis mdligöngu um
heimsókn hljómsveitarinnar „Shu-
Bi-Dua“, sem fyrir löngu er orðin
eins konar goðsögn í dönsku
skemmtanalífi.
Sendiherrastöðunni fylgir einnig
sú ljúfa skylda að rækta samskipti
við Dani, sem búsettir eru hér á
landi og einnig þarf ég að greiða
götu samlanda minna, sem koma
hingað og lenda kannski í vandræð-
um, til dæmis týna veskinu sínu eða
veikjast. Það er því í mörg hom að
líta.
Ég reyni að fylgjast með því sem
er efst á baugi hér á landi frá degi
til dags. Þótt ég sæki kennslutíma í
íslensku er ég enn ekki orðinn svo
vel að mér í málinu að ég geti lesið
blöðin hljálparlaust og fæ því aðstoð
til þess á hverjum morgni, til að
setja mig sem best inn í málin. Nú
eru auðvitað kosningarnar efst á
baugi og mér virðist sem þær snúist
fyrst og fremst um innanríkismál,
þar á meðal velferðarmál, svo sem
málefni aldraðra og öryrkja. Svo er
auðvitað mikið rætt um fiskveiðam-
ar og stjómun þeirra og umhverfis-
mál svo eitthvað sé nefnt. Dönsk
stjómmálaumræða er að því leyti
ólík hinni íslensku að þar tengist
hún að verulegu leyti málefnum
Evrópu, en hér á landi er Evrópu-
sambandið tæpast nefnt á nafn, að
minnsta kosti ekki í þessari kosn-
ingabaráttu, hvað svo sem síðar
kann að verða.“
Flemming Morch kveðst einnig
hafa hug á að kynnast Islendingum
betur með því að ferðast um landið.
Hann hefur nú þegar, ásamt eigin-
konunni Hanne, komið tii Þingvalla
og skoðað Geysi og Gullfoss og þau
hjónin hyggja á frekari ferðalög
þegar bömin tvö koma í heimsókn í
sumar. „Þau era bæði flogin úr
hreiðrinu. Sonurinn starfar sem
embættismaður hjá Evrópusam-
bandinu í Brassel og dóttirin er
hjúkranarfræðingur á sjúkrahúsi í
Kaupmannahöfn. Þau hlakka til að
koma hingað í heimsókn og þá gefst
okkur vonandi tækifæri til að ferð-
ast um og kynnast betur landi og
þjóð.“
1 . VINNINGUR
JOKLií

IþiguiþrótU.
ungmenn* og
óryrkjt
FÁÐU ÞÉR MIÐA FYRIR K L. 20.20