Morgunblaðið - 01.05.1999, Blaðsíða 49

48 LAUGARDAGUR 1. MAÍ 1999
MORGUNBLAÐIÐ
MORGUNBLAÐIÐ
JNtaguiiIftjifeife
STOFNAÐ 1913
ÚTGEFANDI: Árvakur hf., Reykjavík.
FRAMKVÆMDASTJÓRI: Hallgrímur B. Geirsson.
RITSTJÓRAR: Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
1. MAI
FYRSTI maí, hátíðisdagur verkalýðsins, er í dag. Hann er
nú haldinn hátíðlegur við þær aðstæður, að kaupmáttur
ráðstöfunartekna hefur aldrei verið meiri. Kaupmáttaraukn-
ingin er áætluð yfír 20% á þeim þriggja ára samningstíma,
sem rennur út 15. febrúar nk. á almennum vinnumarkaði.
Kaupmáttur jókst á sl. ári um 9% og horfur eru á 5,5% aukn-
ingu í ár. Verðbólga hefur verið í lágmarki undangengin 2 ár
eða á bilinu 1,7 til 1,8%, en spár gera ráð fyrir aukningu í
2,5% á þessu ári.
Það er fagnaðarefni hve kjör fólks hafa almennt batnað á
síðustu árum, þótt vissulega megi benda á hópa fólks sem
enn búa við kröpp kjör. Þessi góða afkoma hefur byggst á
mikilli aukningu þjóðarframleiðslu. Hún jókst um 5% á sl.
ári og spáð er 4,8% aukningu á þessu ári. Aukningin nam
6,4% árið 1996 og 5,2% árið 1997, mun meiri en í helztu við-
skiptalöndum okkar.
A þessari stundu eru engin merki um að þessi hagstæða
þróun sé að snúast við. Kjarasamningar voru gerðir á út-
mánuðum 1997 og voru almennt til þriggja ára í fyrsta sinn í
sögu lýðveldisins. Þeir treystu grunninn að þeirri miklu
kaupmáttaraukningu, sem hefur orðið síðan.
Samningar opinberra starfsmanna verða ekki lausir fyrr
en í október árið 2000. Aðeins einn kjarasamningur, milli
Sambands íslenzkra bankamanna og bankanna, verður laus á
þessu ári, en gildistími hans er til 1. september. I flestum
samningunum eru ákvæði þess efnis, að aukizt kaupmáttur
ráðstöfunartekna ekki marktækt meir hérlendis en í við-
skiptalöndunum, skuli leita leiða til að ná samkomulagi um
viðbrögð. Nú er einsýnt að þetta ákvæði mun ekki taka gildi
á samningstímanum, því að kaupmátturinn hefur aukist mun
meir hérlendis en í öðrum löndum.
Morgunblaðið óskar launamönnum öllum til hamingju með
daginn.
EFLING
GRUNNRANNSÓKNA
ÞAÐ ERU ÆVINTÝRI að gerast í rannsóknum hér á
landi ekki síður en í heimi popptónlistar,“ sagði Vil-
hjálmur Lúðvíksson, framkvæmdastjóri Rannsóknarráðs, á
ársfundi þess. Kynntar voru áfanganiðurstöður könnunar á
stöðu grunnrannsókna á íslandi. Þar kemur fram, að íslenzk-
ir vísindamenn standa framarlega í samanburði við erlenda
starfsbræður, þegar tekið er tillit til afkasta, áhrifa og ár-
angurs í rannsóknum, ekki sízt í lyfjafræði, læknisfræði og
jarðfræði. Könnunina annast Inga Dóra Sigfúsdóttir og
Þórólfur Þórlindsson.
„Þegar litið er á tengslin milli raunvísinda og hagnýtra
vísinda kemur í ljós, að skilin eru ekki skörp. Það er hins
vegar ljóst, að í grunnvísindum er unnið með nokkrum öðr-
um hætti, þar sem einstaklingurinn ákveður sjálfur, hvað
hann ætlar sér að rannsaka og hefur frelsi til að gera það á
grundvelli stöðu sinnar í sinni fræðigrein. Þannig er sköpun-
armátturinn og frumkvæði einstaklingsins virkjað og í því
liggur kannski helzt mannauður okkar í vísindum," segir
Þórólfur. Inga Dóra bendir á, að mat á vísindstarfi sé flókið
og skilin milli hagnýtra rannsókna og grunnrannsókna séu
ekki skýr og verði stöðugt óljósari.
Framkvæmdastjóri Rannsóknarráðs telur hættu á því, að
grunnrannsóknir til uppbyggingar á þekkingu og færni verði
á næstunni einn helzti flöskuhálsinn í nýsköpun á Islandi og
því verði lögð áherzla á það við stjórnvöld, að þau mæti auk-
inni fjárþörf. Hann telur skipulag og starfshætti í vísinda-
umhverfinu hér veikleika vegna fjölda smárra rannsóknar-
eininga og stöðu þeirra, sem helga sig grunnrannsóknum,
erfiða.
Björn Bjarnason, menntamálaráðherra, benti á í ávarpi
sínu, að í háskóla starfi menn ekki í vernduðu umhverfi held-
ur í harðri samkeppni. Ekki skipti síður máli á þeim vett-
vangi, að fyrirkomulag og stjórnarhættir tryggi að kraftar
allra nýtist sem bezt. „Þeir tapa, sem hræðast breytingar í
stað þess að gríp tækifærin, sem í þeim felast,“ sagði ráð-
herrann. Hann sagði að breyta mætti opinbera kerfinu ætti
að nýta takmarkað fé betur og hafa umgjörðina einfaldari og
hagkvæmari. Markmiðið væri ekki að reka opinberar rann-
sóknarstofnanir þeirra sjálfra vegna heldur að beina opin-
beru fé til rannsókna og þróunar.
Enginn vafi er á því, að efnahagsleg velferð Islendinga
mun í vaxandi mæli byggjast á vísindarannsóknum og því er
nauðsynlegt, að styðja myndarlega við grunnrannsóknir.
Þurfi jafnframt að breyta fyrirkomulagi á stuðningi ríkisins
við þær eigi að gera það hiklaust.
Morgunblaðið/Ásdís
Geir Magnússon, forstjóri Olíufélagsins hf.
Rekstur sjávarútvegsfyrir-
tækja ekki okkar sérgrein
Sala Olíufélagsins hf. á eignarhlut þess í
sjávarútvegsfyrirtækjum er ekki á döfínni,
þar sem félagið telur að raunvirði eignar-
hluta þess sé mun meira, í sumum tilvikum
margfalt meira, en markaðsvirði bréfa í fyr-
irtækjunum. Þetta m.a. kom fram í samtali
Agnesar Bragadóttur við Geir Magnússon,
forstjóra Olíufélagsins, þegar þau ræddu um
framtíðaráform ESSO að því er varðar eign
félagsins í sjávarútvegsfyrirtækjum sem
hafa verið að tapa miklum fjármunum á und-
anförnum misserum og árum.
OLÍUFÉLAGIÐ hf. hefur
verið öflugt fyrirtæki
áratugum saman og í
a.m.k. 40 ár samfieytt
hefur fyrirtækið verið
rekið með hagnaði, sem ekki verður
sagt um mörg íslensk fyrirtæki. Á
undanfómum árum hefur Olíufélagið
eignast umtalsverðan hlut í sjávarút-
vegsfyrirtækjum og nú er málum
þannig komið að íyrirtækið á hlut í
íyrirtækjum sem samtals ráða yfir á
fjórða tug þúsunda þorskígildistonna
í aflaheimildum. Hvernig stendur á
því að þau sjávarútvegsfyrirtæki,
sem Olíufélagið á stærstu hlutina í,
eins og Vinnslustöðin Vestmannaeyj-
um, Básafell á ísafirði og Borgey á
Höfn eru að tapa stórfé? Kunnið þið
ekkert fyrir ykkur í sjávarútvegi?
Sláumst fyrir peningunum
í gegnum reksturinn
„Það má nú byrja á því að spyrja
hvers vegna Olíufélagið á í þessum
fyrirtækjum sem þú nefnir. Olíufé-
lagið á hlut í þessum sjávarútvegsfyr-
irtækjum, vegna þess að það átti
útistandandi verulega stórar upp-
hæðir hjá þessum fyrirtækjum, lítt
tryggðar eða ótryggðar. Þegar kvóta-
kerfið var sett á varð hagræðing í
greininni sem þýddi að svo og svo
margir gáfust upp og hættu eða fóru
á hausinn. Bankar og lán-
ardrottnar, þar með Olíufé-
lagið, hafa af þeim sökum
þurft að afskrifa mikið af
útistandandi skuldum.
Á ákveðnu stigi ákváðum
við, frekar en afskrifa skuldimar, eða
lána áfram illa tryggð lán, að breyta
skuldunum í hlutafé í viðkomandi fyr-
irtækjum og slást fyrir peningunum
okkar í gegnum reksturinn. Hingað
til höfum við ekki tapað nema einu
fyrirtæki í gjaldþrot, en það var Ha-
föminn á Akranesi. Flest þessi hluta-
félög, þó að illa hafi gengið í rekstri,
hafa margfaldast í verðgildi að teknu
tilliti til upplausnarvirðis, frá því að
við ákváðum að fara þessa leið,
þannig að við höfum ekki verið að
tapa fjármunum. Við eigum alltaf
þann möguleika að selja og hirða upp-
lausnarvirðið, sem er hærra en mark-
aðsvirðið og þar með rekstrarvirði
fyrirtækisins."
- Nú velta menn fyrir sér stöðu
Vinnslustöðvarinnar, eftir að upplýst-
ist hvert tap fyrirtækisins var á
fyrstu sex mánuðum yfirstandandi
reikningsárs, þ.e. frá 1. september í
fyrra til 28. febrúar sl. þegar fyrir-
tækið tapaði samtals 605 milljónum
króna.
Sum á barmi gjaldþrots
„Ég hef alltaf vitnað til þess að
Vinnslustöðin varð til fyrir sjö ámm.
Hún varð til úr sex fyrirtækjum í
Vestmannaeyjum, að kröfu Islands-
banka. Öll sex fyrirtækin vom illa
stödd og sum vora komin á barm
gjaldþrots, ef ekki gjaldþrota. Á þeim
sjö ámm sem síðan era liðin, er fyrir-
tækið orðið tiltölulega öflugt. Áilar
greinar fyrirtækisins eru vel reknar
nema landvinnslan, ef utanaðkomandi
áföll verða ekki, eins og í loðnunni í
ár.
Við höfum gert grein fyrir því á að-
alfundi liðinna ára, a.m.k. tveggja, að
okkur gengur illa að ná tökum á land-
vinnslunni og þar eram við
ekki einir á báti.“
- Hvað gerið þið í því?
„Því ætlum við að svara
á næstunni, einhvern tíma
fyrir lok maímánaðar."
- Er ekki heiðarlegast að lýsa því
strax yfir að þið ætlið að hætta land-
vinnslu, bæði í Þorlákshöfn og í Vest-
mannaeyjum?
„Þú ferð ekki fram fyrir mig í því
sem eftir er að taka ákvörðun um.
Það hefur engin ákvörðun verið tekin
í þessum efnum og við ætlum okkur
maímánuð til þess. Við ákváðum fyrir
rúmu ári að bolfiskvinnslan, þ.e.
þorskur, ufsi og ýsa yrði í Þorlákshöfn
en karfavinnslan í Vestmannaeyjum.
Það hefur ekki skilað þeim árangri
sem við væntum, en hvort það er full-
reynt, skal ég ekki segja á þessu stigi.
Við höfum verið að glíma við rekst-
ur Vinnslustöðvarinnar í sjö ár. Við
tókum við henni á hausnum. Við tók-
um við henni með loðnubræðslu sem
var ónýt. Það er búið að endurbyggja
hana. Við tókum við húsi í Vest-
mannaeyjum sem hafði verið byggt
eftir efnum og ástæðum í gegnum tíð-
ina, en var ekki með leyfi til fisk-
vinnslu og stóð til að taka leyfið af.
Það er búið að endurbyggja húsið.
1996 tókum við Meitilinn í Þorláks-
höfn inn, sem var búið að endur-
byggja og er fyrsta flokks hús í
vinnslu, sem vantar bara meira hrá-
efni. Þannig að í dag erum við með til-
tölulega góðan flota, góðan húsakost,
góðan rekstur í loðnu, hvort sem er
bræðsla, frysting eða hrognataka, svo
fremi sem loðnan gefur sig og mark-
aðurinn er í lagi.“
Upplausnarvirði á milli
Qórir og fimm
- Samt sem áður - tapið er skelfi-
legt og þið getið ekki þolað sllkt enda-
laust, eða hvað?
„Ég vitna til þess að við erum búnir
að vera í þessari baráttu í Vinnslu-
stöðinni í sjö ár og það tók íslands-
banka sjö ár að skila samlegðarár-
angri undir sameiningu fjögurra
banka, sem allir vora vel reknir og all-
ir skiluðu hagnaði."
- Hvað á Olíufélagið á hættu að
tapa miklum fjármunum vegna hluta-
fjáreignar sinnar í Vinnslustöðinni?
„Bókfært virði Oh'ufélagsins í
Vinnslustöðinni er ekki hátt en upp-
lausnarvirði Vinnslustöðvarinnar er á
milli fjórir og fimm. Þannig að fyrir
hluthafa Vinnslustöðvarinnar annars
vegar og hluthafa Olíufélagsins hins
vegar, þá höfum við ekki tapað nein-
um fjármunum, á meðan við eigum
flóttaleið út, á genginu fjórir til fimm.
I bili er því bæði hluthöfum Vinnslu-
stöðvarinnar og Olíufélagsins óhætt,
þótt okkur sé að sjálfsögðu ekki óhætt
að búa við svona tap að jafnaði.
Það eru aðilar sem hafa haft áhuga
á að fá Vinnslustöðina í samstarf, en
ég tel að Vinnslustöðin sé þeirrar
gerðar og hafi þann möguleika, að
hún eigi sjálf að velja sér samstarfs-
aðila, en það sé ekki einhver að velja
Vinnslustöðina eins og eitthvert hræ.
Mitt mat er enn, þrátt fyrir þessi
áfoll, að hún sé í þeirri stöðu, vegna
staðsetningar, uppbyggingar, sam-
setningar á kvóta, árangurs í loðnu-
vinnslunni og skipaflotans."
Ábyrgð okkar er
gagnvart hluthöfunum
- Er nokkur möguleiki á því að
ákvörðun stjórnar Vinnslustöðvarinn-
ar um framtíð fyrirtækisins, og þá
sérstaklega landvinnslunnar, geti
nokkurn tíma verið tekin í sátt við
Geir Magnússon
heimamenn í Þorlákshöfn og Vest-
mannaeyjum?
„Við beram ábyrgð á Vinnslustöð-
inni gagnvart eigendum hennar, hlut-
höfunum, og þurfurn að vei’a í sátt við
þá. Að vera í sátt við heimamenn í
Vestmannaeyjum og Þorlákshöfn, er
auðvitað markmið, rétt eins og að
vera í sátt við sitt starfsfólk, en
ábyrgð okkar er fyrst og fremst
gagnvart hluthöfunum. Fyrst verða
fyrirtækin að vinna fyrir sér og geta
verið til með þeim hætti, áður en við
höfum efni á einhverju öðra. Auðvitað
höfum við viljað halda landvinnslunni
gangandi bæði í Þorlákshöfn og í
Vestmannaeyjum, en einhvers staðar
hlýtur að skilja á milli skyldunnar, að
halda vinnslunni áfram, eða að fara á
hausinn með hana. Ef niðurstaða okk-
ar í maí verður sú, að sjófrysting sé
sú leið, sem heldur lífinu í fyrirtæk-
inu, þá verðum við að fara þá leið.
Vissulega væri það kúvending á þeirri
stefnu sem við höfum starfað eftir og
einnig kúvending gagnvart því sem
við höfum verið að byggja upp innan
fyrirtækisins."
Hættan á tapi
ekki mikil í bili
- Hvað á Olíufélagið á hættu að
tapa miklum fjáiTnunum í sjávarút-
vegsfyrirtækjum þess?
„Hættan á tapi á miklum fjár-
munum er ekki mikil í bili. Ég ætla
svo sem ekki að nefna
neinar tölur því til sönn-
unar, en get þó sagt, að
Olíufélagið telur að mark-
aðsvirði hlutabréfaeignar
þess í heild, sé um tveir
milljarðar umfram bókfært verð.“
- Ertu með þessu að segja að það
sama eigi við um Básafell - eigið þið
ekki á hættu að tapa einhverjum fjár-
munum á þeirri hlutafjáreign?
„Það sama á við um Básafell. Vandi
Básafells í dag era miklar skuldir.
Skuldir fyrirtækisins eru yfir fjórir
milljarðar króna, en upplausnarvirði
fyrirtækisins er fjór- til fimmfalt. Við
+
eigum bókfært virði um 200 milljónir
króna, sem er á genginu rúmlega
einn, þannig að það væri auðvitað
ekkert vit fyrir okkur að selja okkar
hlut að sinni.“
- Hvað um nýja hluthafann, Guð-
mund Kristjánsson frá Rifi? Er hann í
samstarfí við ykkur?
„Já, hann ætlar að vera í samstarfí
við okkur.“
- Mun eignarhluti hans verða
stærri?
„Ef hann fær keyptan meiri hlut, þá
verður hans hlutur auðvitað stærri, en
við hjá Olíufélaginu ætlum ekki að
selja honum, ef þú ert að spyrja um
það.“
- Verður Guðmundur fram-
kvæmdastjóri Básafells?
„Það er ekki mitt að ákveða það.“
Stuðlum ekki að því að fyrirtækið
fari úr byggðarlaginu
- Áhyggjur Vestfirðinga, aðallega
ísfirðinga, í þá vera að Básafell verði
leyst upp og selt í bútum og pörtum
burtu úr byggaðrlaginu - eiga þær við
rök að styðjast?
„Við munum ekki stuðla að því að
fyrirtækið verði tekið í burtu úr
byggðarlaginu. Ein aðferðin til þess
að kvótinn fari í burtu, er sú að fyrir-
tækið búi ekki til peninga. Því þarf að
breyta fyrirtækinu, hagræða, endur-
skipuleggja og selja, til þess að það
verðL rekstrarhæf eining - aðeins
þannig mun það lifa. í framtíðinni
munu þau fyrirtæki sem tapa pening-
um tapa kvótanum, en þau fyrirtæki
sem búa til peninga, eignast kvóta.
Svo einfalt er það. Okkur hefur greint
á um markmið og leiðir í rekstri
Básafells og við hjá Olíufélaginu er-
um að beita okkar hlut, til þess að
hafa áhrif á þær leiðir sem famar
verða.“
- Eins og ég nefndi hér í upphafi
hefur Olíufélaginu gengið mjög vel í
rekstri í áratugi, olíusölu, dreifingu,
rekstri verslana o.fl. og skilað um-
talsverðum hagnaði. Finnst þér
sjálfum ekkert undarlegt að þegar
kemur að gengi fyrirtækja sem þið
eigið einhvern hlut í, í sjávarútvegi,
þá er eins og þið kunnið ekkert fyrir
ykkur?
„Það viðurkennist alveg eins og
skot að rekstur sjávarútvegsfyrir-
tækja er ekki okkar sérgrein. Við höf-
um ekki farið út í það að
reka þessi fyrirtæki sjálfir.
Flest þessi fyrirtæki sem
við eigum í í sjávarútvegi
era að koma út úr erfið-
leikum og hafa orðið til við
samrana fyrirtækja. Við eram alls
staðar minnihlutaaðilar í stjómum.
Árangurinn í Vinnslustöðinni og
Básafelli, sem bæði era fyrirtæki sem
verða til úr sameiningu fyrirtækja, er
samt sem áður umtalsverður og miðað
við eðlilegt árferði í veiðum og mark-
aði, hefur allt verið lagað í fyrirtæki
eins og Vinnslustöðinni nema land-
vinnslan.“
Þurft að af-
skrifa mikið
af skuldum
Allt lagað
nema land-
vinnslan
LAUGARDAGUR 1. MAÍ 1999 49
--------------;------------------------------------------------------*
Stjórnendur IS grípa til aðgerða til að bæta afkomu fyrirtækisins
Selja á húsnæði
á Kirkjusandi
og Holtabakka
Stjórn íslenskra sjávarafurða hf. kynnti í
gær fjölmargar aðgerðir sem ákveðið hefur
verið að grípa til í rekstri félagsins. Selja á
húsnæði Þróunarseturs IS á Kirkjusandi og
húsnæði Vöruhússins á Holtabakka. Er m.a.
verið að kanna möguleika á að fá fyrirtæki til
1,1 ■ — 1 ---------------- ----------r-..
samstarfs um rekstur fískréttaverksmiðja IS
erlendis. Þá verður starf aðstoðarforstjóra
lagt niður og láta aðstoðarforstjóri IS, fram-
kvæmdastjóri sölu- og markaðsmála og
framkvæmdastjóri dótturfélagsins í Ham-
borg af störfum 1. maí nk.
KANNAÐIR verða mögu-
leikar á að fá önnur fyrir-
tæki til samstarfs um
rekstur fiskréttaverk-
smiðja IS erlendis með það að mark-
miði að efla starfsemi
þeirra en draga um leið
úr áhættu, að því er seg-
ir í fréttatilkynningu frá
fyrirtækinu í gær. IS
reka tvær slíkar verk-
smiðjur erlendis: Gel-
mer-Iceland Seafood
S.A. í Boulogne-sur-Mer
í Frakklandi og Iceland
Seafood Corporation í
Newport News í Virgin-
íu í Bandaríkjunum.
„Við höfum fundið
fyrir áhuga hjá aðilum
og við munum kanna
þau mál á næstu vikum.
Það eru nokkrir aðilar
sem koma til greina í því
sambandi og ég geri ráð fyrir því að
það verði teknar upp viðræður við
einhvern aðila fljótlega um þessi
mál,“ segir Finnbogi Jónsson, for-
stjóri ÍS.
Verksmiðjan ekki mjög góð
fjárfesting eftir á að hyggja
ÍS hefur glímt við mikla erfiðleika
í rekstri að undanfórnu. Tap sam-
stæðu ÍS á síðasta ári var samtals
668 milljónir króna, samanborið við
310 milljónir árið 1997, og var það
nánast að öllu leyti rakið til erfiðleika
í rekstri Iceland Seafood Cor-
poration í Bandaríkjunum. Að sögn
Finnboga er verið að vinna að upp-
gjöri fyrir fyrstu fjóra mánuði þessa
árs en niðurstöður liggja ekki fyrir.
„Við sjáum þó að reksturinn í Banda-
ríkjunum hefur verið jákvæður
fyrstu þrjá mánuði ársins. Þó við sé-
um ekki að tala um stóra tölu, þá er-
um við þó réttum megin við strikið.
Það er veraleg breyting frá því sem
var í fyrra. Það er hins vegar jafn
ljóst að nú fer í hönd erfiðari tími á
næstu mánuðum," sagði hann.
„Verksmiðjan er komin á allt ann-
að stig og allt upplýsingakerfi í verk-
smiðjunni er allt annað en það var í
fyrra. Verksmiðjan hefur gengið vel
fyrir það litla magn sem hún er með
en það sem skiptir mestu er að auka
nýtinguna á verksmiðjunni. Tilgang-
urinn með þessum athugunum er að
kanna hvort aðilar geti komið í sam-
starf við okkur með það í huga að
auka magnið sem fer í gegnum verk-
smiðjuna og að ná sterkari stöðu á
markaðinum. Rekstur fiskréttaverk-
smiðja almennt er að skila litlum
hagnaði sem hlutfall af veltu. Það
þykir nokkuð þokkalegt að vera með
um 3% að meðaltali yfir langan tíma.
Það er því ljóst að ef við getum lækk-
að kostnaðinn um eitt prósentustig
eða hækkað tekjumar
um sama hlutfall með
sterkri stöðu á mark-
aðnum gætum við hugs-
anlega aukið hagnaðinn
um 33%. Það er því eftir
miklu að slægjast,"
sagði hann.
Nýja fiskréttaverk-
smiðja Iceland Seafood í
Newport News í Banda-
ríkjunum var mikil fjár-
festing fyrir félagið eða
sem svarar til um
tveggja milljarða króna,
skv. upplýsingum Finn-
boga. „Eftir á að hyggja
getur maður séð að
þetta var ekki mjög góð
fjárfesting miðað við það tap sem við
urðum fyrir á síðasta ári en verk-
smiðjan er þama og hún getur fram-
leitt afurðir með tiltölulega lágum til-
kostnaði miðað við eldri verksmiðjur
og er því mjög samkeppnishæf sem
slík,“ sagði Finnbogi.
Starfsemi í Hamborg og Hull
undir eina stjóm
Ákveðið hefur verið að Jón Þór
Gunnarsson, framkvæmdastjóri
Iceland Seafood Limited í Hull, verði
jafnframt framkvæmdastjóri Iceland
Seafood GmbH í Hamborg en Guðni
Jónsson, núverandi íramkvæmda-
stjóri í Hamborg, lætur af störfum
nú um mánaðamótin. Verður fast
starf framkvæmdastjóra í Hamborg
þá lagt niður. Guðni var sölustjóri
hjá Iceland Seafood Ltd. í Bretlandi
1989-1996, er hann tók við stöðu
framkvæmdastjóra söluskrifstofunn-
ar í Hamborg.
Starfsemi Vöruhúss íslenskra sjáv-
arafurða á Holtabakka verður hætt í
núverandi mynd og hús-
næði þess selt. Vörahúsið
er verslun með rekstrar-
vörur og umbúðir fyrir
fiskvinnslufyrirtæki.
Ákveðið hefur verið að
hætta starfsemi rekstrar-
vöralagersins og leita tilboða í
geymslu og afgreiðslu umbúða fyrir
viðskiptavini ÍS.
Stjómendur IS hafa einnig ákveðið
að efla þróunarstarf á vegum fyrir-
tækisins og marka heilsteypta þróun-
arstefnu fyrirtækisins. „Tilrauna-
vinnslu verður hætt á vegum Þróun-
arseturs IS á Kirkjusandi og húsnæði
þess selt. Þar var unnið brautryðj-
endastarf í tilraunavinnslu með
fiskafurðir í smápakkningar en nú
hafa margir framleiðendur ÍS eigin
aðstöðu og tæki til slíkrar vinnslu.
Leggja á áherslu á að efla bein tengsl
markaðarins og framleiðslunnar m.a.
með því að færa tilraunastarfsemi út
í fiskvinnsluhúsin og fiskréttaverk-
smiðjumar í enn ríkari mæli en áð-
ur,“ segir í frétt frá fyrirtækinu.
Hugsanlega einhver fækkun
starfa vegna breytinganna
Finnbogi vildi ekki segja til um
hvað félagið ætlaði að losa mikið fé
með sölu húsnæðisins á Kirkjusandi
og Holtabakka. Aðspurður hvort
þessar breytingar fælu í sér fækkun
starfsfólks sagði Finnbogi að hugs-
anlega yrði einhver fækkun starfa í
tengslum við þessar breytingar. „En
við gerum ráð fyrir að verða áfram
með þessa þjónustu og þurfum auð-
vitað á starfsfólki að halda til að ann-
ast hana,“ sagði hann.
Finnbogi sagði að húsnæðið á
Kirkjusandi hefði gegnt veigamiklu
hlutverki í upphafi við þróun vinnslu
í smápakkningar. Margir framleið-
endur hefðu hins vegar komið sér
upp eigin aðstöðu og tæki til þessa.
„Við sjáum því ekki tilgang í að vera^
með þessar tilraunir því við getum
unnið að þeim í samvinnu við við-
komandi framleiðendur," sagði hann.
Stjómunin í Bandaríkjunum
var algerlega í molum
Jafnhliða þessum breytingum
verður unnið að nýju skipulagi ís-
lenskra sjávarafurða þar sem gert er
ráð fyrir sjálfstæðum rekstri dóttur-
félaga en jafnframt verði fjallað um
tiltekna þætti starfseminnar á sam-
eiginlegum vettvangi samstæðunnar,
svo sem fjármögnun og fjárstýringu,
hráefnisöflun og flutningamál. Er
ennfremur að því stefnt að boðleiðir
verði styttri og skilvirkari, rekstur-
inn einfaldaður og bein tengsl á milli'
framleiðenda og seljenda verði efld.
Finnbogi sagði aðspurður að ekki
væri um veralegar breytingar að
ræða hvað þetta varðar. Þannig yrði
áfram gert ráð fyrir sjálfstæðum
rekstri dótturfélaga. „Það er hins
vegar alveg ljóst að stjómunin, til
dæmis á fyrirtækinu í Bandaríkjun-
um, var algerlega í molum og við
teljum að móðurfyrirtækið þurfi að
hafa meira eftirlit með rekstrinum á
hverjum tíma, þannig að ef eitthvað
kemur upp, þá komi það mönnum
ekki algerlega í opna skjöldu mörg-
um mánuðum eða heilu ári síðar. Við
viljum því efla fjármálaeftirlitið og
fjárstýringuna,“ sagði hann.
Einn liður í breyttu skipulagi fyr-
irtækisins er að starf aðstoðarfor-
stjóra verður lagt niður og breyting-
ar gerðar á skipulagi sölu- og mark-
aðssviðs. Hefur orðið að samkomu-
lagi að Sæmundur Guðmundsson að-
stoðarforstjóri láti af störfum 1. maí
og hefur einnig orðið áð
samkomulagi að Aðal-
steinn Gottskálksson láti
af störfum sem fram-
kvæmdastjóri sölu- og
markaðsmála fyrirtækis-
ins þann 1. maí.
Finnbogi var spurður hvenær
stjómendur félagsins teldu að þær
aðgerðir sem kynntar voru í gær
færa að skila þeim árangri sem að er
stefnt. ,Auðvitað tekur þetta ein-
hverja mánuði en við vonumst til að
á næsta ári verðum við komnir með
mjög öflugt og samkeppnishæft fyr-
irtæki,“ svaraði hann. ,
Finnbogi
Jónsson
Reksturinn í
Bandaríkjunum
réttum megin
við núllið