Morgunblaðið - 22.10.2000, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
SUNNUDAGUR 22. OKTÓBER 2000 37
ASGEIR
ÚLFARSSON
+ Ásgeir Páll Úlf-
arsson fæddist á
Seyðisfirði 30. des-
ember 1932. Hann
lést á líknardeild
Landspítalans,
Kópavogi, 13. októ-
ber siðastliðinn. For-
eldrar hans voru tilf-
ar Karlsson, f. 29.
janúar 1886, d. 1996,
skósmiður og versl-
unarmaður á Seyðis-
firði, seinna inn-
heimtumaður hjá
Skeljungi, og Helga
Jónina Steindórs-
dóttir, f. 11. september 1905, dáin
1974. Systkini hans eru Guðrún
Eva, f. 1925; Karl, f. 1927,
Ágústa, f. 1928, maki Jón
Edwald; Steinþór, f. 1929, maki
Sigríður Jónsdóttir; Margrét, f.
1940, maki Guðbjartur Gunnars-
son, og Emelía Dóra, f. 1942,
maki Vagner Petersen. Elsta
systkinið Karl Guð-
geir, f. 1924, dó á
öðru ári.
Ásgeir ólst upp á
Seyðisfirði. Þegar
skólagöngu lauk
þar, vann hann í
Prentsiniðju Austur-
lands. Eftir að hann
flutti suður vann
hann í Prjóna-
stofunni Malín,
Speglagerð Ludwig
Storr og seinna sem
húsvörður á Grund
og fleiri stöðum.
Eftirlifandi sambýl-
iskona hans er Ellen Sighvatsson,
f. 11. febrúar 1909. Dóttir hennar
er Ágústa G. Sigfúsdóttir. Henn-
ar dætur eru Valdís Vífilsdóttir,
f. 1969, og Brynja X. Vífilsdóttir,
f. 1973.
Útför Ásgeirs fer fram frá Nes-
kirkju mánudaginn 23. október
og hefst athöfnin klukkan 15.
Ásgeir Úlfarsson var ekki fyrir-
ferðarmikill né heldur sóttist eftir
athygli. Hann var ljúfmenni að allri
gerð, dæmigerður óbreyttur borg-
ari, sem gekk sína götu án áreitis, án
bægslagangs, án þess að verða sam-
ferðarmönnum sínum til meins eða
ama. Hógvær og lítillátur í fram-
komu, brosmildur og jákvæður,
hvers manns hugljúfi.
Ásgeiri kynntist ég fyrir mörgum
áratugum í gegnum starfið í kring-
um skíðaíþróttina og með okkur
tókst kunningsskapur, sem þó var
ekki fólginn í öðru en að taka tal
saman á förnum vegi, í skíðalöndun-
um, á vellinum og hjá sameiginlegri
vinkonu okkar, Ellen Sighvatsson,
þar sem hún bjó og býr á
Amtmannsstígnum. Skelegg kona,
brautryðjandi og ódrepandi áhuga-
maður um velferð Skíðafélags
Reykjavíkur og þau bæði. Ásgeir var
Ellen stoð og stytta og með þeim
ríkti gagnkvæm virðing og tillits-
semi sem gaman var að fylgjast með.
Nú þegar Ásgeir er genginn
þakka ég tryggð, vináttu, hlý og góð
kynni. Eg votta aðstandendum hans
samúð mína.
Ellert B. Schram.
Vinur okkar og félagi Ásgeir Páll
Úlfarsson lést aðfaranótt 13. október
síðastliðinn. Ásgeir eða Bói, eins og
við kölluðum hann okkar á milli, hóf
feril sinn í KR veturinn 1957. Hann
kom í skíðadeildina frá íþróttafélagi
kvenna ÍK nágrönnum okkar og vin-
um í Skálafelli, en þaðan komu á
þessum árum, auk hans aðrir ungir
menn, sem áttu eftir að setja mark
sitt á deildina. Bói var góður skíða-
maður og keppti fyrir KR á sjötta og
sjöunda áratugnum. Hann vann til
verðlauna í íþrótt sinni bæði sem ein-
staklingur og í sveitarkeppni. Bói
var mikill áhugamaður um íþróttir
almennt og lét sig gengi KR miklu
varða. Við fórum saman á völlinn á
þessum árum og sáum félaga okkar í
knattspyrnudeildinni verða Reykja-
víkur-, bikar- og íslandsmeistara. Þá
fylgdist hann vel með gengi KR í
öðrum íþróttagreinum, en sérstak-
lega gladdi það hann þegar félagar
okkar í skíðadeildinni urðu Islands-
meistarar eða unnu til annarra af-
reka. Þessi áhugi Bóa á gengi KR
hélst óskiptur til dauðadags. Hann
var fastagestur vestur frá á heima-
leikjum KR og gladdist heilshugar
ylir sigrum félagsins á 100 ára af-
mælisárinu í fyrra. Þótt hann væri
orðinn sjúkur nú í haust þegar KR
varð enn Islandsmeistari í knatt-
spyrnu leyndi einlæg gleði hans sér
ekki.
Bói tók virkan þátt í uppbyggingu
KR á skíðasvæðinu í Skálafelli, en
þar var á seinni hluta sjötta áratug-
arins byggður veglegur skíðaskáli
og svo fyrsta skíðalyfta landsins. Bói
var laghentur maður og góður smið-
ur og nýttist verkhæfni hans vel í
þeim fjölbreyttu verkefnum, sem
þar féllu til. Hann var líka hjálpsam-
ur og gæskuríkur.
Það kom til dæmis vel í ljós á síð-
ustu árum hvernig hann hlúði að
þeim, sem honum þótti vænst um.
Þeir sem til þekktu töluðu um þá al-
úð og þann kærleika, sem hann sýndi
þar í verki. Nú í haust, þegar Bói var
í góðum bata af sjúkdómi sem lengi
hafði hrjáð hann, kenndi hann þess
meins sem svo dró hann til dauða. Sá
sem þetta ritar hitti hann síðast
tveim dögum áður en hann dó. Hann
var þá kominn á líknardeild Land-
spítalans og var furðu hress. Við rifj-
uðum upp bjartar samverustundii- á
fjöllum. Við töluðum líka um ferð
sem við fórum saman til Akureyrar í
maí, líklega 1959, til að keppa þar á
skíðamóti og svo þegar við flugum
heim með gamalli Katalínu, en það
vai- lífsreynsla sem ekki verður rifj-
uð upp hér. Og Bói brosti en sagði
svo: „Já, ég man vel eftir þessu, en
nú er ég kominn hingað."
Ásgeir Páll Úlfarsson var gegn-
heill KR-ingur og þannig munum við
samferðamenn hans í KR minnast
hans.
Við sendum öllum aðstandendum
innilegar samúðarkveðjur.
Guð veri með ykkur öllum.
Kveðja frá vinum í KR.
Látinn er vinur sem ég hef þekkt
til margra ára, hann var sambýlis-
maður móður minnar. Þau áttu mörg
sameiginleg áhugamál, svo sem
skíðaferðir og ferðalög, og höfðu
mikla ánægju af allri útivist. En það
var einmitt í tengslum við skíðastarf-
ið sem þau kynntust. Ásgeir var góð-
ur skíðamaður og keppti fyrir KR.
Ásgeir hafði marga góða eigin-
leika. Hann var handlaginn og nat-
inn og hafði mikla ánægju af smíðum
og lék allt í höndunum á honum.
Hann vann m.a. lengi á prjónastof-
unni Malín og hafði farið til útlanda á
hennar vegum til að læra á vélarnar.
Einnig vann hann á speglaverkstæði
Ludvigs Storr og síðast sem hús-
vörður í Hagaskóla. Hann var vel lið-
inn á vinnustöðum sínum, prúður og
úrræðagóður.
Ásgeir átti við vandamál að stríða,
sem var honum fjötur um fót til
margra ára, en á síðustu árum tókst
honum að ná tökum á þeim vanda
með góðri hjálp AA-samtakanna og
vina sinna þar. Móðir mín og Ásgeir
voru miklir félagar og studdu vel við
bakið hvort á öðru. Síðustu árin eftir
að heilsu móður minnar fór hrakandi
og hún þurfti mikla umönnun annað-
ist Ásgeir hana af mikilli natni og
ósérhlífni, og það gerði henni unnt
að búa áfram á heimili þeirra.
Við minnumst Ásgeirs sem
hvunndagshetju og þökkum honum
fyrir allt það góða sem hann gerði
fyrir móður mína. Ásgeir hafði ekki
gengið heill til skógar í lengri tíma
þegar hann greindist með alvarlegan
sjúkdóm og lést af völdum hans eftir
stutta legu. Við kveðjum Ásgeir með
söknuði og þökkum honum vinátt-
una og það sem hann hefur verið fyr-
ir okkur.
Systkinum hans sendum við okkar
innilegustu samúðarkveðjur.
Ágústa B. Sigfúsdóttir.
Ásgeir Páll Úlfarsson er látinn.
Ég sakna vinar í stað. Árið 1991 opn-
aði ég lítið fyrirtæki á Amtmanns-
stíg gegnt húsinu nr. 2. Ekki voru
margir dagar liðnir þegar nágrann-
inn á móti leit inn og bauð mig vel-
kominn á svæðið. Það var Ásgeir og
þegar hann kynnti sig kannaðist ég
við nafnið úr fréttum af skíðamótum
mörgum árum áður. Ásgeir sagði að
þau á nr. 2 langaði að ég liti yfir göt-
una í kaffi og áður en um leið var ég
orðinn daglegur gestur hjá Ásgeiri
og Ellen.
Og þau gerðu það ekki enda-
sleppt. Ef ég komst ekki til þeirra
kom Ásgeir gjarnan með góðgjörðir
út til mín og átti ég að taka sem sjálf-
sagðan hlut. Þau voru samhent í
þessari gestrisni Ellen og Ásgeir og
heimili þeirra var opið gestum og
gangandi. Algengt var að blá-
ókunnugt fólk sem átti leið hjá end-
aði inni í eldhúsi eða í bókaherberg-
inu sem oft var eins og járnbraut-
arstöð í útlöndum, fólk kom og fór og
því fleiri því ánægðari voru húsráð-
endur. Síðan kom fyrsta haustið og
veturinn minn á Amtmannsstígnum
og þá kom Ásgeir mér enn í opna
skjöldu. Ef hafði snjóað að nóttu til
kom ég að vinnustaðnum með
hreinsaðar tröppur og gangstétt. Og
allt var það jafn sjálfsagt og ekki til
að um það væri talað. Ef rúða brotn-
aði var Ásgeir kominn og nýtt gler
komið í á örskotsstund.
Þegar MR keypti húsið nr. 2 kveið
ég því mjög að missa svo góða
granna en úr þvi rættist á besta
máta. Þau fluttu í næsta hús nr. 6 og
áfram héldu gagnkvæmar heim-
sóknir. Síðustu árin hefur myndast
lítill kaffiklúbbur hjá þeim. Á Amt-
mannsstíg 6 og kl. 9 á hverjum virk-
um morgni vorum við mættir í morg-
unkaffi og mátti ekki bregðast. Þar
voru málin rædd og mikið spaugað.
Nú er þessum kafla í lífi okkar lokið.
Ásgeir er farinn. Fyrir aðeins nokkr-
um vikum tók hann ljúfmannlega á
móti okkur morgun hvem. Við mun-
um sakna þessara stunda og söknuð-
urinn er mikill eftir Ásgeir. Fari
hann blessaður um alla eilífð.
Ellen mín. Þinn er söknuðurinn
mestur. Votta þér og fjölskyldu þinni
samúð mína og systkinum Ásgeirs
og mágfólki og frændgarði öllum.
Guðjón Jónasson.
Birting afmælis- og
minningargreina
MORGUNBLAÐIÐ tekur afmælis- og minningargreinar til birtingar
endurgjaldslaust. Greinunum er veitt viðtaka á ritstjóm blaðsins í
Kringlunni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Kaupvangsstræti 1,
Akureyri. Þá er enn fremur unnt að senda greinarnar í símbréfi (569
1115) og í tölvupósti (minning@mbl.is). Nauðsynlegt er, að símanúmer
höfundar/sendanda fylgi.
Um hvern látinn einstakling birtist formáli, ein uppistöðugrein af
hæfilegri lengd, en aðrar greinar um sama einstakling takmarkast við
eina örk, A-4, miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd, - eða 2.200
slög (um 25 dálksentimetra í blaðinu). Tilvitnanir í sálma eða ljóð tak-
markast við eitt til þrjú erindi. Greinarhöfundar era beðnir að hafa
skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins em birtar gi-ein-
ar um fólk sem er 70 ára og eldra. Hins vegar em birtar afmælisfréttir
ásamt mynd í Dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
t
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við útför hjarkærrar móður okkar
og tengdamóður,
JÓHÖNNU KRISTÍNAR HELGADÓTTUR
frá Vestmannaeyjum.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á deild 4b á
Hrafnistu Hafnarfirði.
Guð blessi ykkur öll.
Börn hinnar látnu
og aðrir aðstandendur.
t
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, sonur,
bróðir, tengdasonur, mágur og frændi,
JÓN HILMAR SIGÞÓRSSON
húsasmiður,
Drekavogi 20,
Reykjavík,
sem lést þann 16. október, verður jarðsunginn
frá Langholtskirkju þriðjudaginn 24. október
kl. 13.30.
Helga Óskarsdóttir,
Hafliði Jónsson,
Oddný Jónsdóttir,
Guðni Sigþórsson, Helga Guðmundsdóttir,
Guðrún Jóhanna Sigþórsdóttir, Guðmundur Ingi Jónsson,
Sigþóra Oddný Sigþórsdóttir, Brynjar Sigtryggsson,
Jakobína Hafliðadóttir,
Sveinn Óskarsson, Dadda G. Ingvadóttir
og börn.
t
Kveðjuathöfn um minn ástkæra son, bróður
okkar, mág og frænda,
ÓLAF GUÐJÓN ÁRSÆLSSON,
Brekkustíg 17,
Reykjavík,
fer fram frá Fossvogskirkju mánudaginn
23. október kl. 13.30.
Útförin fer fram frá Hafnarkirkju, Höfn, Homa-
firði, miðvikudaginn 25. október kl. 14.00.
Þeir, sem vilja minnast hins látna, vinsamlega láti slysavarnafélagið
Landsbjörg eða aðrar líknarstofnanir njóta þess.
Jónína J. Brunnan,
Birgir Ársælsson, Aðalheiður Árnadóttir,
Bragi Ársælsson, Birna Oddgeirsdóttir
og frændsystkini.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir, afi og langafi,
GUNNAR ÓSKARSSON,
Asparfelli 6,
Reykjavík,
lést á krabbameinsdeild Landspítalans við
Hringbraut föstudaginn 6. október sl.
Útförin fer fram frá Fella- og Hólakirkju þriðju-
daginn 24. október kl. 15.00.
Jakobína Kristjánsdóttir,
Henný Ósk Gunnarsdóttir,
Vala Kolbrún Reynisdóttir,
Gunnar Þór Berg Traustason,
óskírður Traustason.
t
Þökkum innilega samúð og hlýhug við andlát
og útför
KRISTÍNAR BJARGAR GUNNARSDÓTTUR
frá ísafirði,
Safamýri 40, Reykjavík.
Sérstakar þakkir fyrir hlýlegt viðmót og kær-
leiksríka umönnun sendum við starfsfólki
Grensásdeildar, Landspítala Landakoti og
Droplaugarstaða.
Gunnar A. Baarregaard,Katrín Guðmundsdóttir,
Harald B. Alfreðsson, Ingibjörg Bergmundsdóttir,
Björn B. Alfreðsson, Laura Bergs
og fjölskyldur.