Morgunblaðið - 24.10.2000, Blaðsíða 51

MORGUNBLAÐIÐ
ÞRIÐJUDAGUR 24. OKTÓBER 2000 51
MINNINGAR
sókn til okkar í Englandi. Mér
þótti allt í sambandi við þig vera
svo skemmtilegt og spennandi og
fannst eins og þú hefðir mikinn
áhuga fyrir okkur systkinunum og
leiddist aldrei að tala og vera með
okkur. Þú sagðir mér oft sögur af
því sem ég hafði svo mikinn áhuga
á að heyra. Ég kom í heimsóknir á
heimili þitt sem var einn töfra-
heimur, allt svo framandi. Við töl-
uðum um ástamál og þú sagðir mér
sögur frá þér og mömmu þegar þið
voruð að ferðast og alast upp. Þú
bauðst mér i fínustu matarboð sem
heilluðu mig.
Nú síðast þegar ég þurfti hjálp
með að prjóna peysuna mína fór ég
beint til þín og við höfðum það
notalegt allan daginn. Takk fyrir
allt og allt.
Guðrún Björg Sigurðardóttir.
Fjóla var einn af englum al-
heimsins. Hátt ennið, einlægt
brosið, gyllt hárið og djúpu dular-
fullu augun. Áran hennar var hlý
og notaleg, skapið traust, hugurinn
fordómalaus. Sjálf kynnist ég
aldrei foreldrum hennar, nema af
hennar eigin frásögn, en ekki
leyndi sér að Fjóla hafði fengið
dugnað og stolt í móðurarf frá Þor-
björgu og sköpunargleði og upp-
reisnaranda frá Kristjáni föður
sínum. í Kelduhverfinu voru
blómasysturnar Rós, Fjóla og Sól-
ey þekktar fyrir töfrandi útlit, en
móðurætt Fjólu var frá Grásíðu.
Það er ósjaldan sem ég hef
heyrt mitt fólk frá næsta bæ, Vík-
ingavatni, fara fögrum orðum um
Grásíðu blómið með stóra hjartað
og ljósu lokkana.
Fjóla gat galdrað fram listaverk
úr engu enda lauk hún prófi sem
handmenntakennari með hæstu
einkunn og starfaði lengi við þá
grein. Ekki skorti vonbiðlana með-
an á náminu stóð og kaus hún þá
Jim fram yfir aðra, enda var ævin-
týraþráin sterk hjá Fjólu. Stofn-
uðu þau fyrst heimili í New York
og síðar í Kathmandu. Þau hjónin
flökkuðu marga hringi í kringum
heiminn og kynntust á ferðalögum
sínum hinum merkustu manneskj-
um. Fjóla hafði stálminni og mundi
nöfn allra sem fyrir henni voru
kynntir, en sjálf var hún líka
ógleymanleg öllum sem henni
kynntust.
Fljótt var Fjóla orðin tveggja
barna móðir, en Kristján og Anna
Tara voru henni dýrmætust. Ég á
henni mikið að þakka að hafa alið
af sér þessar einstöku manneskjur.
Kristján hefur alltaf reynst mér
traustur og Anna Tara „Skotta“ er
mín besta vinkona. Unga íslenska
konan stjórnaði myndarlegasta
heimili í Kathmandu og hafði lítið
fyrir því, það staðfesta þeir sem
sóttu hana heim þar. Rausn og
myndarskapur einkenndu heimili
hennar og voru alltaf bakaðar
pönnukökur sama hversu gestirnir
voru margir. Jafnvel í útilegum
þar sem aðstæður voru misjafnar
gat hún töfrað fram veislur.
Ég kynntist Önnu Töru fyrir tólf
árum, sumarið fyrir 8. bekk í
Hagaskóla, og varð snemma heim-
alningur hjá þeim mæðgum. Fjóla
var vinkona okkar allra og hlustaði
með virðingu á vandamál ungling-
anna. Hún skildi allt. Þegar Skotta
fór í ferðalög hugguðum við Fjóla
hvora aðra. Ég gat ævinlega reitt
mig á stuðning hennar í stóru sem
smáu og bjó hjá henni svo mánuð-
um skipti.
Guðirnir lögðu Fjólu flókna lífs-
þraut, enda er ekki átakalaust að
vera engill. Sársauki minn var
dropi af hafinu hennar en hún
greindi hann samt.
Stuttu áður en Fjóla dó hringdi
ég niðurbrotin til hennar og hún
huggaði mig í síðasta skiptið, sú
stutta stund verður alltaf með mér.
Anna mín, takk fyrir að lána mér
stundum mömmuna þína, þeim
greiða gleymi ég seint.
Þóranna Sigurðardóttir.
Þú ert farin mín kæra vinkona.
Það er sárt fyrir okkur, sem enn
erum eftir á Hótel Jörð. Tími okk-
ar er mislangur, sumir staldra
stutt við en reyna margt. Ganga í
gegnum mikla gleði og jafnframt
miklar þrautir. En flestir lifa langa
og tilbreytingarlausa ævi, án mik-
illa átaka við þær systur gleði og
sorg. Þegar við kynntumst, ungar
stelpur í smíðadeildinni í Kennara-
háskólanum hjá honum Bjarna
kennaranum okkar, þá varstu þú
að koma til landsins aftur eftir æv-
intýralega dvöl erlendis. Stór-
glæsileg ung kona, með sítt gullið
hár, fremst meðal jafningja. Þú
varst þá að yfirgefa lífið í fjarlæg-
um löndum, ævintýralegar aðstæð-
ur, sem fæstir skilja, en með mikla
lífsreynslu að baki. Með þér var
litla skottan þín hún Anna Tara
sem kom oft í tímana til okkar og
gerði listaverk eins og mamman.
Þú hafðir svo margt umfram okk-
ur, reynslu sem var okkur lítt
skiljanleg þá. Svo áttir þú lítinn
prins í Englandi, hann Kidda, sem
fór í heimavist eins og tíðkast hjá
Bretum. Það var erfitt að skilja
hann eftir, en skynsemi þín og góð
dómgreind sagði þér hvað rétt var.
En eflaust hefur það verið sárt
fyrir íslenska móðurhjartað. Við
Islendingar höldum í okkar hefðir
annars vegar og svo komu til sið-
venjur, sem þú hafðir kynnst í öðr-
um menningarheimi. Kannski var
erfiðast fyrir þig að svara spurn-
ingum frá þeim, sem ekki skildu
lífshlaup þitt og reynslu.
Ég varð svo heppinn að fá að
fara með þér eitt sinn til Englands,
að sækja litla guttann þinn, hann
Kidda. Það er erfitt að lýsa gleð-
inni hjá syni og móður að hittast
eftir langan aðskilnað og að eiga
framundan stund saman. Ekki var
minni gleðin hjá Önnu Töru og
honum að hittast. Litla fjölskyldan
saman að nýju. Það sem þú lifðir
fyrir og gaf þér orku voru litlu
ungarnir þínir, en þeir uxu úr
hreiðrinu, vel af guði gerðir, gengu
menntaveginn og eru þér og sjálf-
um sér til mikils sóma. Þú sagðir
okkur fréttir af börnunum þínum,
stolt móðir, enda áttu þau móður,
sem gat verið jafningi jafnt sem
leiðbeinandi og eiga þau nú minn-
ingu um góða móður og vin sem
gaf þeim allt sem hún gat.
Kvöldið eftir að mér barst fregn-
in um andlát þitt var ég stödd uppi
í sveit. Ég fékk mér langa göngu
um kvöldið og horfði til himins.
Stjörnurnar tindruðu svo skært og
himinninn var svo bjartur. Það var
aðeins eitt dökkt ský á himninum.
En þar rofaði einnig til og í skýinu
birtist skær stjarna. Mér varð
hugsað til dökka skýsins sem lagð-
ist svo harkalega á sál þína hin síð-
ari ár og af meiri og meiri þunga.
Stjarnan skæra minnti mig á þá
tíma þegar þú náðir að brjótast út
úr dimmunni og varst laus við þá
þjáningu, sem þú þurftir að axla og
þrátt fyrir allar framfarir lækna-
vísindana er svo erfitt að lækna.
En þú barðist alltaf af krafti, leit-
aðir allra leiða til að brjótast fram
og náðir oft góðum stundum, og
aftur kom vonin og þráin eftir að
nú væri aðeins birtan framundan.
En dökka skýið kom alltaf aftur og
nú síðustu ár af meiri krafti og
miskunnarleysi en herðar geta
borið og sterkasta fólk kiknar. Þú
kæra vinkona ert laus við þjáning-
una, sem því fylgdi að hafa þennan
sjúkdóm, sem enn er mörgum svo
illa skiljanlegur.
Ég vil þakka þér allar góðu
stundirnar, sem við áttum saman í
gleði og sorg, þú gafst svo mikið,
góðmennska þín og tryggð var allt-
af til staðar.
Ég bið um styrk fyrir ykkur
Anna Tara og Kiddi, en minningin
um góða Fjólu varðveitum við í
hjarta okkar.
Júlíana B. Erlendsdóttir
(tílla).
Elsku Fjóla mín. Hvað mér varð
þungt um hjartað þegar ég heyrði
að þú værir farin frá okkur. Ég á
eftir að sakna símtalanna þinna og
að sjá þig ekki aftur. Mér þótti svo
óskaplega vænt um hversu sam-
band okkar vai- að þróast sl. rúmt
ár. Við vorum farnar að tala náið
saman um ýmis mál og ná saman á
annan hátt en áður. Mér þótti þó
alltaf sárt að horfa á hversu illa
þér leið stundum og hversu þreytt
þú varst orðin á veikindum þínum.
Ég vona, elsku Fjóla mín, að þér
líði nú loksins óskaplega vel, þú átt
það svo sannarlega skilið. Við Geir
þökkum þér allar góðu og
skemmtilegu stundirnar sem við
áttum saman í þessu lífi. Elsku
Kiddi, Anna, mamma, Sóley og
fjölsk. Megi Guð styrkja ykkur nú
sem áður.
Þín,
Hrafnhildur og Geir.
Elsku Fjóla frænka. Takk fyrir
að koma til mín þegar ég var ný-
fædd og halda á mér og elska mig
svona mikið. Takk líka fyrir að
koma í skímina mína, þú varst svo
falleg og fín og mér þótti svo vænt
um að hafa þig með mér þann dag.
Takk líka fyrir allt hitt skemmti-
lega sem við gerðum saman.
Mamma og pabbi ætla að hjálpa
mér að muna alltaf eftir þér. Bless
bless, góða frænka.
Þín,
Snædís Sól.
Okkur langar með nokkrum orð-
um að minnast fyrrum kennara
okkar, Fjólu Bender. Þó að 8 ár
séu liðin síðan Fjóla kenndi okkur í
Landakotsskóla, þá fudum við allt-
af sömu hlýjuna og væntumþykj-
una þegar við hittum hana á förn-
um vegi. Ár hvert vorum við vanar
að senda Fjólu jólakort með mynd
af okkur, því við vissum að það
gladdi hana að geta fylgst með
okkur.
Fjóla var meira en bara kennari,
hún var vinur nemenda sinna og
kom ávallt fram við okkur sem
jafningja. Hún var lagin við að
brjóta upp kennsluna og við mun-
um seint gleyma öllum sögunum
sem hún sagði okkur og myndun-
um, sem hún sýndi okkur frá Nep-
al.
Að leiðarlokum, minnumst við
hennar með hlýju og virðingu.
„Þú, Guð míns líkn, ég loka augum
mínum í
líknarmildum fdðurörmum þínum
og hvíli sætt, þótt hverfi sólin bjarta,
ég halla mér að þínu fóðurhjarta".
(M. Joch.)
Harpa Hrund
og Herborg Drífa.
+
innilegar þakkirtil allra þeirra, sem sýndu okkur
samúð, vináttu og hlýhug við fráfall og útför
ástkærrar móður okkar, tengdamóður, ömmu
og langömmu,
INGIBJARGAR JÓHANNSDÓTTUR,
Hrafnistu,
Reykjavík.
Margrét Ingimarsdóttir, Örn Daníelsson,
Jóhann Sigurðsson, Svanfríður Jónasdóttir,
Fanný M. Clausen, Guðbjörn Jónsson,
Eiríkur I. Eiríksson, Guðrún Jónsdóttir,
Svanfríður Inga, Guðbjörg Anna, Jóhanna Þóra,
Margrét og Þórður.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
SOFFlA gísladóttir,
síðast til heimilis í Logafold 90,
Reykjavík,
lést á elliheimilinu Grund föstudaginn
20. október.
Anna Þorláksdóttir,
Katrín Eymundsdóttir,
Páll Auðunsson,
Gísli G. Auðunsson,
Sigríður Auðunsdóttir,
Guðmunda Auður Auðunsdóttir, Hermann Ágúst,
Kristín Auðunsdóttir, Hafsteinn Hjaltason,
Gunnbjörn Guðmundsson,
Ólafur Auðunsson, Sigríður Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
f
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
ÚLFAR HARALDSSON,
Álfaskeiði 92,
Hafnarfirði,
sem lést á Landspítalanum Fossvogi sunnu-
daginn 15. október, verður jarðsunginn frá
Þjóðkirkjunni í Hafnarfirði miðvikudaginn
25. október kl. 13.30.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent á Heimahlynningu Krabbameinsfé-
lagsins.
Ragnheiður Kristinsdóttir,
Ásta Úlfarsdóttir, Kristinn Þ. Sigurðsson,
Þórunn Úlfarsdóttir, Haraldur Þór Ólason,
Ásgeir Úlfarsson, fna Skúladóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
FRIÐRIK J. FRIÐRIKSSON,
útgerðarmaður,
Garðavegi 25,
Hvammstanga,
lést af slysförum sunnudaginn 8. október.
Magnúsína Sæmundsdóttir,
Haraldur Friðrik Arason,
Sigurbjörg Friðriksdóttir, Skúli Þórðarson,
Fanney og Júlfa,
Rósa Fanney Friðriksdóttir, Guðmann Jóhannesson,
Katrín Ósk, Inga Rut og Sveinn,
Erna Friðriksdóttir, Bjarki Haraldsson,
Birgitta Maggý, Freydís Jóna og Sigurvin Dúi.

+
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ÞÁLÍNA SIGURBJÖRT MAGNÚSDÓTTIR,
Vallarbraut 1,
Seltjarnarnesi,
andaðist á Landspítalanum við Hringbraut
laugardaginn 21. október.
Guðmundur S. Halldórsson, Brynhildur R. Jónsdóttir,
Magnús Halldórsson,
Erlendur Þ. Halldórsson,
Gunnsteinn Halldórsson,
Sólveig A. Haildórsdóttir,
Halldór Halldórsson,
Hildur Árnadóttir,
Sesselja M. Blomsterberg,
Magnús H. Magnússon,
Sigrfður Nfni Hjaltested
og barnaböm.
+
Útför míns ástkæra sonar, bróður, mágs og
frænda,
ÓLAFS GUÐJÓNS ÁRSÆLSSONAR,
Brekkustíg 17,
Reykjavfk,
fer fram frá Hafnarkirkju, Höfn, Hornafirði
miðvikudaginn 25. október kl. 14.00.
Þeir, sem vilja minnast hins látna, vinsamlega
láti Slysavarnafélagið Landsbjörgu eða liknarstofnanir njóta þess.
Jónfna J. Brunnan,
Birgir Ársælsson, Aðalheiður Árnadóttir,
Bragi Ársælsson, Birna Oddgeirsdóttir
og frændsystkini.
■ai.