Skírnir - 01.01.1842, Síða 20

22
skotið níÖur tvö vígvirki þau, er þeir höföu beinst
aö, Letu þar Kiuverjar ógrynni raanns en Bretar
fáa sera enga. Daginn eptir, ætluðu Bretar að
leggja til móts við aðalvirkið, og vóru þegar farnir
að skjóta á það, eu í því kom körling nokkur á
báti frá Kínverjum ineð friðarbob, og baðst foríngi
þeirra ser frests, raeðan hann fengi koraið boðum
til Kuntonsborgar, til að spyrjast fyrir, hvað hann
ætti að afráða ; gaf Elliot honura nokkurra daga
frest til þess , og kom þar að, að Keschen gekk
að friðarkostum þeim, er Elliot liafði sett honum.
Var nú fríður sarainn, skyldi Bretar fá ey þá, er
Hong Kong heitir, og liggur fram undan ósum ár
þeirrar, er fellur fram hjá Kantonborg, þó skyldi
allir þeir tollar og tekjur, sem lög skilja til, gjald-
ast j&r keisara, á sama hátt og verslunin væri
framin í Vampóa, líka skyldi Kínverjar borga
Bretum sex þúsundir þúsunda pjastra og gjaldi
því lokið innan fi ára, einni þúsuud þúsunda á
ári liverju, uns ölln væri lokið; ogsvo skyldi verð-
slunin i Kanton verða gefin frjáls daginn eptir kind-
ilmessu. Fleira var haft í skilmálum , er ver eigi
gbtum hör. Eptir þetta hðldu Bretar skipum
síuum brott frá Bocka Tigris og til eyarinnar Hong
Kong, og lýstu þar á nokkru seinna yfirráðum
Breta drottníugar. Margir vóru anmarkar á friði
þessum, enda varð hann eigi lángvinnur. Til þess
að hann gæti orðið lögmætur, vantaði, að keisari
legði á samþykt sína, því eigi hafði hann géfið
Keschen vald, til að semja frið. Bretar vóru og-
svo óánægðir á si'na siðu með skilmála þessa,
þókti þeim skaðabótin lángtum of lítíl, því hún